ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ Α΄ ΜΕΡΟΣ

ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ

ΤӉ 6ӊ  Οκτωβρίου 2023

“Κληρικοὶ ἐγκαλούμενοι ἀπολογοῦνται πρὸς ἀποφυγὴν σκανδαλισμοῦ”

 

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ Γ.Ο.Χ.

ΒΑΔΗΣ ΚΑΙ ΒΥΡΤΕΜΒΕΡΓΗΣ

ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

 

Επειδή η τοποθέτησις των κληρικών, προς λεχθέντα υπό του υποφαινομένου στο YouTube 21-6-2023 [βλ. “Συμφιλιάζετε με τους εχθρούς της Πίστεως; (21Ν.Η.08Π.Ημ/06/2023)”], εκ του πυρήνα συνεργατών του πρώην Μητροπολίτου και μακαριστού πλέον κυρού Αυγουστίνου, αφορά θέμα γενικώς για τον τρόπο αντιστάσεως των πιστών και της Εκκλησίας κατά της Παναιρέσως του Οικουμενισμού και ειδικότερον της δικής τους στάσεως, θα απαντήσω στον άξιο κληρικό π. Λαυρέντιο Γρατσία και δι’ αυτού, σε όλους όσους έχουν κοινωνία μαζί του, (συνοδεία, μονές, πιστούς)  με περισσή αγάπη, επιπλέον και για τον λόγο ότι υπήρξε στο παρελθόν τίμιος κατά πάντα πνευματικός μου πατέρας -για μεγάλο διάστημα από τα χρόνια που υπηρέτησα στο πολεμικό ναυτικό αλλά σποραδικώς και ενωρίτερα- τον οποίο υπεραγαπώ χωρίς όμως να βάζω αυτήν την πνευματική σχέση πάνω από την αγάπην μας προς τον Κύριον και Θεόν μας σύμφωνα με την πρώτη εντολή: «γαπσεις Κριον τν Θεν σου ν λ τ καρδίᾳ σου κα ν λ τ ψυχ σου κα ν λ τ διανοίᾳ σου. Ατη στ πρτη κα μεγλη ντολ. Δευτρα δ μοα ατ· γαπσεις τν πλησον σου ς σεαυτν. ν ταταις τας δυσν ντολας λος  νμος κα ο προφται κρμανται» (Μθ. 22,37-40). Και θα πω κάτι και αν θέλετε δεχτείτε το, αν οι πνευματικοί υιοί είχαν τέτοιας ποιότητος πνευματική σχέση με τον πνευματικό ή τον γέροντά τους δεν θα υπήρχαν τα έκτροπα μέσα στην διοίκηση της εκκλησίας, ώστε δια της τυφλής, αδιακρίτου και βλακώδους υπακοής να φτάσουν στην εγκόλπωση της αιρέσεως, εκεί που ο πιστός και ο υιός κατά πνεύμα έχει χρέος και καθήκον προς τον Θεό να πατήσει πόδι. Τώρα όμως το πάτημα θα είναι τέτοιο που οπωσδήποτε θα είναι οδυνηρό. Πάντως θα σας οδηγήσει  εις την αποτείχισιν!!!

 

Ξεκινώ με την σειρά, και με υποχρέωσιν, όχι μόνο προς εσάς τίμιε πάτερ, ούτε μόνον προς τον σεβαστό πανεπιστημιακό καθηγητή κ.΄ Δημήτρη Χατζηνικολάου που σήμερα μου κοινοποίησε το κείμενο γράφοντας: «ν δέν τό χετε δη κάνει, δετε σς παρακαλ τήν κρως γελοαν πάντησιν τν κληρικν πού ρθότατα πικρίνετε. Τήν νέβασε σήμερα το στολόγιον το «ρθοδόξου Τύπου» καί τήν παραθέτω πιό κάτω. Γιά να δικαιολογηθον, λένε τι 15ος τς ΑΒ δέν εναι ποχρεωτικός…» προβάλλουν δηλαδή τήν γνωστήν αρεσιν το «δυνητισμο». Βαλσαμών, Νικόδημος Μίλας κ.. Κανονολόγοι λέγουν τι Κανών εναι ποχρεωτικός. γώ, μως, ποτέ δέν στάθηκα σ' ατόν τόν κανόνα, λλά παραπέμπω σέ δεκάδες χωρία πό τήν γ. Γραφήν, πό τίς Συνόδους και πό τούς Πατέρας, ο ποοι δέν φήνουν τήν παραμικράν μφιβολίαν τι ποτείχισις ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ γιά σους γνωρίζουν τήν προδοσίαν...».

Ερχόμαστε συγκεκριμένα στο κείμενο των κληρικών και θεολόγων που απαντούν δια της γραφίδος του π. Λαυρεντίου Γρατσία:

§  «Καλούμεθα ὄχι νὰ ἀπαντήσουμε μὲ λόγια (αὐτὸ τὸ κάνουμε ἤδη, δὲν θεωρεῖται ὅμως ἀρκετὸ καὶ ἀποτελεσματικό)».

Δεν θεωρείται αρκετό και αποτελεσματικό διότι:

Δεν είναι η κατάστασις με τον Οικουμενισμό της αυτής βαρύτητος και οξύτητος μετά την Κολυμπάριο Σύνοδο, όπως ήταν πριν. Σε κάθε πτώση της εκκλησιαστικής διοικήσεως ήτοι:

§  εορτολογική μεταρρύθμισις,

§  συμμετοχή στο Π.Σ.Ε,

§  άρσις της ακοινωνησίας με τους Φράγκο-Λατίνους,

για να περιορισθώ σε αυτές μόνο, οι πτώσεις είναι μεγαλύτερες και περισσότερον βαρύνουσαι και κάπου απαιτείται ένας φραγμός, μία κόκκινη γραμμή, όπως και εσείς την ονομάζατε τότε που γίνονταν οι συγκεντρώσεις των αντι-οικουμενιστών στην Άνω Γατζέα. Αν μετά από 100 και πλέον (1902-2023) έτη του Οικουμενισμού, και μάλιστα μετά την θεσμική εκτροπή στην Κολυμπάριον Σύνοδο, δικαιολογείστε ακόμη και λέτε ανερυθρίαστα ότι διστάζετε να διακόψετε κοινωνία με την «εκκλησιαστική» σας αρχή ενώ είναι στην αίρεση με τον πιο εκφαντορικό τρόπο, τότε Γέροντά μου πραγματικά λυπάμαι για όλους σας!  Αν πριν την θεσμική εκτροπή στο Κολυμπάρι το 2016 η άμυνά σας είχε τον ίδιο χαρακτήρα αντιμετώπισης της αιρέσεως που έχει τώρα, τότε ποια η διαφορά στην πολεμική προς μία διαρκώς αναζωπυρούμενης Παναιρέσεως; Δηλαδή, με ομιλίες, γενικόλογα και “χαρτοπόλεμον”, όπως προσφυώς εχαρακτηρίσθη ο προ Κολυμπαρίου αγώνας προς ενημέρωσιν μόνον να διακηρύσσουμε ότι «εμείς δεν συμφωνούμε με τον Πατριάρχη και τους λοιπούς οικουμενιστάς»; Κρίμα που δυσφημούμε με το κακόν μας παράδειγμα τον αγώνα του Γέροντά μας!!!

 

§  «Ο πικρίνοντές μας δν περιμένουν· προκρίνουν μεσον λύσιν το ζητήματος».

 

Αν λοιπόν δεν αρκεί χρονικόν διάστημα αναμονής περισσότερον του ενός αιώνος, ώστε να ξυπνήσουμε και να αντιπαραταχθούμε σε πνευματικό πόλεμο με την αίρεση, ας δούμε τότε τι παραγγέλλουν οι Άγιοι Πατέρες ενδεικτικά:

 

1. «Τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; τίς δέ συμφώνησις Χριστ προς Βελίαλ; τίς μερίς πιστ μετά πίστου; ... διό ξέλθετε κ μέσου ατν καί φορίσθητε, λέγει Κύριος, καί καθάρτου μη πτεσθε» (Β´ Κορ.6,14-18).

2. «Οτινες τήν γι πίστιν προσποιονται μολογεν, κοινωνοσι δε τος τερόφροσι, τούς τοιούτους, ε μετά παραγγελίαν μή ποστσι, μη μόνον κοινωνήτους χειν, λλά μηδέ δελφούς νομάζειν» (Μέγας Βασίλειος, Patrologia Graeca ν συντομί P.G., τόμος 160, σ. 101). Προσοχή! γιος δέν μιλε γιά κεκριμένους αρετικούς, λλά γιά «τερόφρονας»!

3. «παντες ο τς κκλησίας διδάσκαλοι, πσαι α Σύνοδοι καί πσαι α θεαι Γραφαί φεύγειν τούς τερόφρονας παραινοσι καί τς ατν κοινωνίας διΐστασθαι» (γιος Μρκος Εγενικός, Patrologia Graeca, τόμος 160, σ. 101). Καί πάλι, «τλας τς ρθοδοξίας» γιά «τερόφρονας» μιλε!

 

4. Ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης ( μόνος που χει ατή την προσωνυμία Πανόσιος, πό την 7η Οκουμενική Σύνοδο η οποία και έχει επικυρώσει όλα του τα λόγια και τα έργα): «Ἐάν δ ρωτ σιτης σου, πς δν τ επαμε ατ πρν π τν λεηλασα, λλ κα μες μνημονεαμε τος πισκπους τς Κων/πλεως, πρπει ν ξρης τοτο. τι κμη δν εχε γνει σνοδος, [όπως μπορούμε και οι αποτειχισμένοι πλέον να πούμε, ότι δεν είχε γίνει η σύνοδος του κολυμπαρίου] οτε πσημα εχε κφωνηθ κα διατυπωθ τ αρετικ δγμα [όπως και τώρα έχει διατυπωθεί και εκφωνηθεί ότι οι κακόδοξες ομολογίες των αιρετικών ομάδων είναι εκκλησίες]  κα ναθεματισμς σ’ ατος πο δν τ δχοντο. Κα πρν γνουν ατ ταν πικνδυνο ν χωριστομε τελεως π ατος πο παρανομοσαν [σε μία τέτοια περίπτωση θα ήταν ίσως τολμηρό να κάνουμε το βήμα της αποτείχισης, και θα είχατε κάποιον βάσιμο –έστω- ισχυρισμό, αν και τελικά με τα τόσα που έκαναν οι Οικουμενιστές, πάλι υπήρχαν άπειροι λόγοι προς αποτείχισιν], λλ μνο τ ν ποφεγουμε τν φανερ πικοινωνα μαζ τους [εκεί, τότε, σε μια τέτοια περίπτωση χωρούσε οικονομία για την οποία κάνει λόγο ο π. Θεόδωρος Ζήσης, και θα ίσχυε αυτό που έλεγε ο π. Μάξιμος ο Καραββάς «mini αποτείχιση», δηλαδή να τους αποφεύγουμε σε λειτουργικές συνάξεις και πανηγύρεις προ Κολυμπαρίου], κα χριν οκονομας ν τος μνημονεουμε προσωριν. πειδ μως κφωνθηκε πλον κα διατυπθηκε αρετικ διδασκαλα λοφνερα π τν σνοδο, πρπει τρα κα σ μαζ μ λους τος ρθοδξους ν μολογσης μ παρρησα, μ τ ν μν χετε καμμα πικοινωνα μ τος αρετικος, οτε ν μνημονεετε στν Θεα Λειτουργα ποιον παρευρθηκε στ σνοδο, ποιον συμφωνε μ τς ποφσεις της. [Τώρα όμως είναι ανεπίτρεπτη και αυτή και η Οικονομία!!!]  Γιατ εναι δκαιο σιε πτερ, πο σμφωνα μ τ νομ σου εσαι φλος μ τν Θε, ν γαπς κα μ ατν τν τρπο τν Θε. πειδ, γιος ωννης Χρυσστομος, μ δυνατ φων χαρακτρισε χθρος το Θεο, χι μνον τος αρετικος, λλ κα ατος πο πικοινωνον μαζ τους». Κα ἐάν σ πο φνηκες στερες προηγουμνως, τρα μετ τ σνοδο δν σφαλιστς, ποις λλος εναι δυνατν ν σωθ; Κα ἐάν σ πο μ παρρησα κα δναμι θεϊκ μλησες σν γιος, πρν κδηλωθ τελεως αρεσις, τρα, μετ τν αρεσι ποχωρσης, πς θ τολμση κποιος λλος ν φρη τν παραμικρ ντρρησι; (πιστολ ΛΘ΄ (39) Θεοφλ γουμν (Ρ.G. 99) «Διότι το να πικοινωνε κάποιος με αρετικό φανερά διεστραμένο στην ζωή του, τον κάνει να γίνεται λλότριος το Θεο, κα τον προσοικειώνει με τον διάβολο….Πλν (να ξέρεις) τι μολυσμ χει κοινωνία και μόνο με το να τον μνημονεύει, κόμα και ν ατός που τον μνημονεύει εναι ρθόδοξος» (πιστολ 553. Πρς τν σπαθαρέαν, ς τ νομα Μαχαρ, Φατορος σελ. 846, στιχ. 16, P.G. 99, 1668C).

 

Πουθενά οι Άγιοι δεν γράφουν να περιμένουμε να γίνει Σύνοδος και ότι προαιρετικώς χωριζόμαστε από την αίρεση!!! Γι’ αυτό ακριβώς διαφωνούμε με τον π. Θεόδωρο Ζήση, διότι αυτό είναι νεόκοπη, μεταπατερική Θεολογία δική σας, όχι των Αγίων Πατέρων. Και πραγματικά, αν είναι να κάνετε τέτοια αποτείχιση, όχι!!! Σας παρακαλώ να μην αποτοιχισθείτε!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: