Toυ ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη:

Συμπληρώνω κάτι που άφησα ημιτελές γιά τό περιοδικό (προελεύσεως Αγγλικής) Sobornost : «Άργησα, ομολογώ, νά καταλάβω τόν διαβρωτικό-οικουμενιστικό ρόλο του». Στήν Ελλάδα εκπροσωπείται συγκεκαλυμμένα από τό περιοδικό "Σύναξη". Ακαδημίες Βόλου, Καιροί καί άλλα ... πανηγύρια, καί συνεχίζω. Κατά τά γνωστά "σημαίνον" είναι η χρησιμοποιούμενη λέξη καί "σημαινόμενον" η νοηματική-επεξηγηματική αυτής έννοια. Όσον λοιπόν αφορά στό μυστήριον τής Αγίας Τριάδος, στό μυστήριον τής Εκκλησίας καί στό μυστήριον τής υποστατικής ένωσης τών δύο φύσεων στό ένα Πρόσωπο τού σαρκωθέντος Θεού, οι αιρετικοί Νεορθόδοξοι τήν λέξη περιχώρηση (αλληλοπεριχώρηση ή κοινωνία) τήν νοηματοδούν ως σχέση. Καί τί γίνεται στήν συνέχεια ;

Ο άνθρωπος συνάπτει σχέση μέ τόν Θεό, που πρακτικά σημαίνει "γαμική σχέση", εφόσον μάς βοηθά σ΄ αυτό τό μυστήριον τής Εκκλησίας. Τό μόνο που λησμονούν οι Νεορθόδοξοι, είναι ότι δέν έχουμε (στήν Εκκλησία) "γαμικήν σχέση". Έχουμε "γάμου κοινωνίαν", δηλαδή, τολμηρά κάπως, "περιχώρηση" τού ενός στόν άλλο, καί αυτό τό μυστήριο, κατά τά ανθρώπινα, δέν ανάγεται αναλογικά ούτε στό μυστήριον τής αγίας Τριάδος, ούτε στό μυστήριον τής Εκκλησίας, ούτε στό μυστήριον τής υποστατικής ενώσεως τών δύο φύσεων στό ένα Πρόσωπο τού σαρκωθέντος Θεού. Μέ άλλα λόγια, στόν "τρόπο υπάρξεως" (sic) τής μιάς θεότητος. Πλήν, ο γάμος τού άρρενος μέ τό θήλυ δέν απεικάζει τά ουσιωδώς έχοντα καί συμβαίνοντα στήν θεότητα : « ... Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· ( ... ) Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.» (Σύμβολον Πίστεως). Εδώ, τό σημαίνον "γάμος" σημαίνεται περιφραστικά ως «τό μυστήριο τοῦτο μέγα ἐστί ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν»(Ἐφ. ε΄32). Ούτε η ανθρώπινη "χριστολογία" μπορεί νά απο-μυστηριοποιήσει τήν αλήθεια τού γεγονότος αυτού, ούτε επίσης η κατ΄ άνθρωπον "εκκλησιολογία". Δηλαδή, επείσακτοι ακαδημαϊκοί θεολογικοί όροι που ουδέποτε έγιναν δεκτοί ή χρησιμοποιήθηκαν από τούς εκκλησιαστικούς πατέρες. Ο μόνος λόγος τής ευρείας πλέον χρήσης των είναι ... η εν Κολυμπαρίω ψευδοσύνοδος, τή συμβολή ποικίλων Νεορθοδόξων αλλοτριομένων Θεού. Η συνδρομή "Sobornost", Αγγλικανικής προέλευσης, δέν είναι αμελητέα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: