Αυτή τη φορά με "Σύνδεση"....

http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2016/09/blog-post_30.html

1.    Δημήτριος Ἰ. Κάτσουρας30 Σεπτεμβρίου 2016 - 12:05 μ.μ.

" Ἐάν ἡ παράβαση γίνεται σέ δογματικό ζήτημα, δηλαδή ἒχουμε αἳρεση, τότε θεωρεῖται ἐν δυνάμει αἱρετικός (ὡς ἀκαθαίρετος ὑπό τῆς συνόδου). Γιά ἰάσιμο ἐκκλησιαστικό ζήτημα, θεωρεῖται ἐν δυνάμει σχισματικός." 

Τίποτε πιό ἀθεολόγητο ἀπό αὐτό (πού περιλαμβάνεται στό ἀνωτέρω ἀτυχέστατο καί ψευδεπίγραφο ἄρθρο) δέν ἔχει διατυπωθεῖ μέχρι σήμερα. Τό ὅλο πλαίσιο καί ἡ προσέγγιση εἶναι ἀθεολόγητα καί κυρίως ἄκρως ἐπιζήμια γιά νά κατατοπίσουν ἕναν πιστό, ὁ ὁποῖος χρειάζεται εἰδικῶς σήμερον νά προστατευθεῖ ἀπό τά σχίσματα καί ἀπό τίς αἱρέσεις. Τούς αἱρετικούς τούς καθιστοῦν αἱρετικούς οἱ αἱρέσεις των καί ΟΧΙ οἱ Σύνοδοι τῆς Ἐκκλησίας. Καταλάβετέ το! Τά σχίσματα προκαλοῦνται καί δημιουργοῦνται ἐν τῆ πράξει καί ὄχι ἐπειδή ἀντιμετωπίζονται ὡς τέτοια ὑπό τῶν Συνόδων. Αὐτά εἶναι ἡ ἀλφαβήτα στά Δογματικά, Θεολογικά καί κανονικά ζητήματα. Οἱ Συνοδικές κρίσεις καί ἀποφάσεις διαπιστώνουν πράγματα, δέν τά δημιουργοῦν! Πότε θά γίνει κατανοητό αὐτό πού εἶναι τό στοιχειῶδες; Λυπᾶμαι εἰλικρινῶς γιά τήν διολίσθηση τοῦ καλοῦ ἱστολογίου στόν κατήφορο τῆς ὑποκειμενικότητος, τῆς σκοπιμότητος καί τῆς ἐμπαθείας. Πολλοί τοῦ χώρου σας, κ. Μάννη, νά γνωρίζετε ὅτι καί ἔχουν ἐνοχληθεῖ ἀπό τίς ἀπρόκλητες ἐπιθέσεις σας καί κυρίως τήν αὐθαιρεσία σας νά θεολογεῖτε μέ αὐτό τόν τρόπο ἐκτιθέμενος συνεχῶς, δηλώνουν δέ ὅτι δέν ἐκφράζουν οἱ ἀπόψεις σας τό μεγαλύτερο μέρος τῶν Ἱεραρχῶν, Κληρικῶν καί πιστῶν στό χῶρο σας. Θέτουν καί δημιουργοῦν μάλιστα τά συστηματικῶς τελευταίως γραφόμενά σας ζήτημα περί ἀναβιώσεως τῶν θεωριῶν τῶν πρώην ἐνισταμένων ("Κυπριανιτῶν"), οἱ ὁποῖες ἀνέκαθεν ἐθεωροῦντο ὡς ἐκκλησιολογικές θέσεις παντελῶς ξένες πρός τόν χῶρο τῶν "παλαιοημερολογιτῶν" καί σαφῶς οἰκουμενίζουσες. Κρίμα. Ξανασκεφθεῖτε, παρακαλῶ, τήν ἀναληφθεῖσα, ἀνεξήγητο γιατί, ἄχαρη ἐκστρατεία ἀπομειώσεως μέ ἀθεολόγητα καί σαθρά ἐπιχειρήματα τῶν διαφωνούντων μέ τήν προσωπική σας τοποθέτηση. Τά περί δυνάμει καί οὐχί ἐνεργεία τά ἔχει κονιορτοποιήσει ὁ μακαριστός λόγιος μοναχός καί συγγραφέας Παῦλος μοναχός ὁ Κύπριος(+1994), ὁ συνασκητής τοῦ ὁσίου ἀσκητοῦ Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου (μέ τό ἀδιάφθορον ὁλόσωμο σκήνωμα). Ἐάν θέλετε, εὐχαρίστως νά σᾶς τήν στείλω μέ τή δέσμευση νά τήν δημοσιεύσετε πρός πληρέστερη ἐνημέρωση τῶν ἀναγνωστῶν σας.

1.    δάσκαλος30 Σεπτεμβρίου 2016 - 8:54 μ.μ.

Αγαπητέ κ. Κάτσουρα, χαίρετε!
1. Το άρθρο αυτό δεν είναι ψευδεπίγραφο και αυτό θα το διαπιστώσετε σύντομα, αν και θα έπρεπε ήδη να είχατε ρωτήσει και να πληροφορηθεί περί του συγγραφέως, πριν προβείτε στην διατύπωση μια τέτοιας κατηγορίας. Επειδή δε, εμμέσως πλην σαφώς, με κατονομάζεται ως συντάκτη του άρθρου (με το οποίο άρθρο βεβαίως και συμφωνώ), σας ενημερώνω πως δεν υπήρχε κάποιος λόγος να χρησιμοποιήσω ψευδώνυμο, για να εκφράσω αυτό που είναι γνωστό τοις πάσι, ότι πρεσβεύω ευθαρσώς και επωνύμως.
2. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι «τούς αἱρετικούς τούς καθιστοῦν αἱρετικούς οἱ αἱρέσεις των καί ΟΧΙ οἱ Σύνοδοι τῆς Ἐκκλησίας», αλλά μόνο ΔΙΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΙΝΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, όπως κανείς δεν αμφιβάλλει ότι «τούς φονιάδες τούς καθιστοῦν φονιάδες οἱ φόνοι των καί ΟΧΙ τὰ Δικαστήρια τῆς Πολιτείας», αλλά μόνο ΔΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΕΝΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΙΝΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΟΙ. Απορώ πως ένας μορφωμένος άνθρωπος όπως εσείς δεν μπορεί να κατανοήσει ένα τόσο απλό πράγμα.
3. Το μόνο που φοβάμαι, αγαπητέ κ. Κάτσουρα, είναι να μη στεναχωρήσω τον Θεό με τις απόψεις και τις πράξεις μου και όχι «πολλούς του χώρου μου», γι’ αυτό και δεν θεολογώ αφ’ εαυτού μου, αλλά αντιγράφω τους αληθείς θεολόγους της εποχής μας, κάποιων από τους οποίους οι φωτογραφίες διακρίνονται στα δεξιά του ιστολογίου. Επίσης το τι δηλώνουν κάποιοι σε σας, περί των φρονημάτων του μεγαλύτερου μέρους του χώρου μας, οφείλω να σας ενημερώσω πως αν καθόριζε το προσωπικό μας φρόνημα το τί φρονεί «το μεγαλύτερο μέρος» (αν ισχύει βέβαια αυτό) σήμερα ίσως ήμασταν όλοι ομόφρονες με το «ακόμη μεγαλύτερο μέρος» …τους νεοημερολογίτες. Περί δε των Ορθοδόξων απόψεων (οι οποίοι δεν είναι «των Ενισταμένων», αλλά των Πατέρων, τις οποίες πρέσβευαν, εκτός άλλων, και οι Ενιστάμενοι) δεν νομίζω ότι είναι δόκιμος ο όρος «αναβίωση», διότι ποτέ δεν απεβίωσαν!
4. Ο μακαριστός π. Παύλος έκανε και αυτός τον αγώνα του και τον τιμούμε, δεν υπήρξε όμως αλάθητος. Στο Εκκλησιολογικό αυτό ζήτημα (όπως και στο Ευχαριστιακό) έπεσε έξω. Όσον για την αναφορά σας, ότι υπήρξε συνασκητής Οσίου με αδιάφθορο λείψανο, την θεωρώ περιττή. Διότι αν η συσχέτιση με Άγιο, που αξιώθηκε τέτοιας δωρεάς, μετέφερε στον σχετιζόμενο μεθ’ αυτού την Αγιότητα, τότε θα έπρεπε και οι Ματθαιϊκοί Επίσκοποι να αγίαζαν, μιας και έλαβαν χειροθεσία (την οποία ύστερα από λίγο απέρριψαν) από Άγιο Επίσκοπο με αδιάφθορο λείψανο (Ρίτσμοντ Κωνσταντίνος) από Σύνοδο στην οποία προέδρευε έτερος Άγιος με αδιάφθορο σκήνωμα (Άγιος Φιλάρετος). Άλλωστε ούτε τον π. Παύλο, ούτε τους Ματθαιϊκούς Επισκόπους είδαμε να έχουν οι ίδιοι αδιάφθορα λείψανα ή άλλα σημεία που να πιστοποιούν την αγιότητά τους.

1.    Δημήτριος Ἰ. Κάτσουρας2 Οκτωβρίου 2016 - 12:18 π.μ.

Ἀγαπητέ μου κ. Μάννη, σοῦ ἀνταπαντῶ δι' ὀλίγων. Πρῶτον,ψευδεπίγραφο ἐχαρακτήρισα τό ἄρθρο διότι ὁμιλεῖ περί "Ματθαιϊκῶν πλανῶν", οἱ ὁποῖες δέν ὑφίστανται παρά μόνο στόν εὐφάνταστο νοῦ καί τήν ἀθεολόγητη διάνοια τοῦ συντάκτου. Καμμία ὑπόνοια γιά ἐσένα. Δεύτερον, δέν ἀπαντᾶς στίς ἐπισημάνσεις μου μέ τό νά ἀναφέρεσαι στίς ποινές καί τούς Κανόνες. Ὅταν κάποιος εἶναι αἱρετικός φεύγεις ἀπ' αὐτόν ὡς ἀπό ὄφεως. Δέν περιμένεις καμμία ποινή καμμιᾶς Συνόδου γιά νά διακόψεις κοινωνία μέ τόν αἱρετικό καί τήν αἵρεσή του. Καί μάλιστα ἡ Συνοδική κρίση καί ποινή παρέλκουν ὅταν ἡ αἵρεση εἶναι κατεγνωσμένη. Μή συγχέεις τίς ποινές γιά κανονικά καί τυχόν ἠθικά παραπτώματα, πρό τῶν ὁποίων ὁ Ἱερεύς ἐπί παραδείγματι ἔχει ἀκόμη ἐνεργό τήν Ἱερωσύνη του. Ἄν καί πάλι σέ πολλές περιπτώσεις ἐσύ (ὁ καθείς) ἔχεις τή δυνατότητα καί τό δικαίωμα νά ἀπομακρυνθεῖς ἀπό τόν καθαιρετέο κατά τούς Κανόνας. Τά περί δυνάμει καί οὐχί ἐνεργεία ἐκ τῶν σχολίων τοῦ ἱεροῦ Νικοδήμου ἀφοροῦν σέ τέτοιες περιπτώσεις καί ὄχι σέ θέματα Πίστεως.Τρίτον, οἱ πάλαι ποτέ ἐνιστάμενοι "ἀπεβίωσαν" διότι αὐτοδιελύθησαν ὡς αὐτόνομος χῶρος καί ἑνώθησαν μετά τῶν Ἀκακιακῶν (καί ὄχι Φλωρινικῶν, διότι οἱ μόνοι "Φλωρινικοί" εἶναι, λόγω παραδοθείσης Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, οἱ λεγόμενοι "Ματθαιϊκοί"). Τέταρτον, ἡ ἐπίκληση τοῦ μακαριστοῦ Παύλου μοναχοῦ τοῦ Κυπρίου ἔγινε διότι ἐκτός τῶν ἄλλων εἶχε (ὅπως πάρα πολλοί στό χῶρο μας καί τοὔμπαλιν, βεβαίως, κάποιοι σέ σᾶς, μέ διαφορά στά κίνητρα καί τό σκοπό) περάσει ἀπό τούς λεγομένους Φλωρινικούς καί δέν ἀνεπαύθη, ὅπως καί ὁ μακαριστός ἐπίσης Βασίλειος Σακκᾶς. Ἡ συνοδευτική ἀναφορά στόν ὅσιο Ἰωάννη ἔγινε διότι κατά διασταυρωμένες πληροφορίες καί τή μαρτυρία τοῦ Γέροντος Παύλου, ὁ ὅσιος αὐτός ἀσκητής θεωροῦσε ὀρθή τήν ἐκκλησιολογική στάση τοῦ ἐπισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου. Τά περί μεταφορᾶς ἁγιότητος εἶναι φθηνά νά λέγονται μεταξύ μας. Τά δέ περί σημείων ἁγιότητος (παρότι ὅταν ὁμιλοῦμε περί Πίστεως εἶναι σαφῶς δευτερεύοντα,ὅπως καί ὅλα τά περί θαυμάτων, κατά τή διδασκαλία τῶν Πατέρων), πού ἀναφέρεις ὅσον ἀφορᾶ "Ματθαιϊκούς" Ἐπισκόπους προέρχονται ἀπό τήν ἴσως δικαιολογημένη ἄγνοιά σου. Πολύ δέ περισσότερο ἐάν μιλήσουμε καί γιά τά ὑπόλοιπα μέλη τῆς Ἐκκλησίας πέραν τῶν Ἐπισκόπων. Μπορεῖ νά μήν ὑπάρχει βεβαίως ἀφιάφθορο σκήνωμα, ἀλλά σημεῖα ἁγιότητος, πρός δόξαν Θεοῦ, ὑπάρχουν. Περί Ἐπισκόπων γνωρίζω προσωπικῶς δύο περιπτώσεις: Τοῦ ἀειμνήστου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, μαθητοῦ τοῦ νεοασκητοῦ τῆς Καλαμάτας Ἠλία Παναγουλάκη, καί τοῦ Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνος, τοῦ πρώτου ὑφ' ἑνός χειροτονηθέντος ὑπό μόνου τοῦ Βρεσθένης Ματθαίου. Ὅλη ἡ ζωή τοῦ τελευταίου εἶναι πλήρης ἐξαισίων θαυμάτων. Ἦτο μεγάλος ἀσκητής καί εἶχε διατελέσει Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ξενοφῶντος Ἁγίου Ὄρους. Πέραν ὅμως τῶν Ἐπισκόπων, τό συναξάριο τῶν μετά τό νεοημερολογιτικό σχίσμα μεμαρτυρημένων ὁσίων στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι πλουσιώτατο: Γέρων Μωϋσῆς (+1946), μαθητής ὁσίου Παχωμίου τῆς Χίου, Γέρων Γεννάδιος(+1983), μαθητής τοῦ ὁσίου Παρθενίου Κρήτης -ὁ ὁποῖος μάλιστα εἶχε προορατικῶς ἀναφερθεῖ στήν "αἵρεση" τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ, κοιμηθείς μερικά χρόνια πρό τοῦ 1924- τρεῖς περιπτώσεις διά Χριστῶν σαλῶν μέ ἐκπληκτικό-συνταρακτικό βίο, ἤτοι ὁ Χαραλάμπης τῆς Καλαμάτας, ὁ Ἱερεύς Λεόντιος τῆς Σάμου(κοιμήθηκε πρίν λόγα χρόνια) καί ἡ Ταρσώ τῆς Κερατέας(+1986), ὁ Ἱερομόναχος π. Ἰγνάτιος Μπέτσης(+1971), ἡ μοναχή Σαλώμη τῆς Λαρίσης μέ εὐωδιάζοντα λείψανα καί ἄλλοι πολλοί. Γιά κάποιους ἀπό αὐτούς κυκλοφοροῦν ἀπό ἐτῶν βιβλία μέ ὄλα τά σχετικά στοιχεῖα καί εἶναι καταλυτική ἡ ὑπέρ τῆς ἁγιότητος αὐτῶν μαρτυρία τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν στά μέρη ὅπου ἔζησαν ἤ ἀσκήτευσαν οἱ προαναφερθέντες. Στήν δέ ἐν κοινωνία μετά τῆς καθ' ἡμᾶς Ἐκκλησίας εὑρισκομένη Αὐτοκέφαλο Ἐκκλησία Κύπρου ὑπάρχουν ἀρρήτως καί διαρκῶς εὐωδιάζοντα τά λείψανα μιᾶς Γεροντίσσης καί ἑνός μοναχοῦ σφαγιασθέντων ὑπό τῶν Τούρκων κατά τή διάρκεια τῶν ἐκεῖ διακοινοτικῶν ταραχῶν. Ἄς εἴμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί μή καί Θεομάχοι καί ἁγιομάχοι εὑρεθῶμεν. Χαῖρε!

1.    δάσκαλος2 Οκτωβρίου 2016 - 12:39 μ.μ.

Αγαπητέ κ. Κάτσουρα, χαίρετε! Παρατηρώ ότι κάνετε μια συγκεντρωτική επίδειξη των επιχειρημάτων σας. Άραγε σας ενδιαφέρει η αλήθεια; Ελπίζω πως ναι.
1. Αν διαβάζατε προσεκτικά το Α΄ μέρος θα βλέπατε ότι ο μ. Δαμιανός ομιλεί για «Ματθαιϊκές πλάνες» που ευρίσκονται μέσα στο βιβλίο του "Αρχ/που" Μακαρίου Καβακίδη "Η συμφωνία των Αγίων Πατέρων περί του τρόπου αποδοχής αιρετικών" (Αθήνα 2004). Επομένως δεν υπήρχε λόγος να εκραγείτε και να το πάρετε τόσο προσωπικά. Έχουμε κάθε δικαίωμα να προφυλάξουμε τον χώρο μας (καταχρηστικώς "Φλωρινικοί", λόγω φρονημάτων, διότι λόγω Αποστολικής Διαδοχής θα ήταν οι Ματθαιϊκοί, αν δεν την απεμπολούσε ο Ματθαίος με τις παράνομες χειροτονίες του) από κακόδοξες επιρροές.
2. Με λύπη μου παρατηρώ πως μεταθέτετε το θέμα ακριβώς προς την ίδια κατεύθυνση προς την οποία το μεταθέτουν και οι κοινωνούντες με τους Οικουμενιστές! Επανειλημμένως έχει εξηγηθεί ότι το «δυνάμει και ενεργεία» αφορά τις συνέπειες (ενεργοποίηση ποινών) και ουδέν άλλο! Διαπρυσίως πρεσβεύουμε πως ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΕΘΑ να απομακρυνθούμε από τους καινοτόμους και κηρύττοντες κακοδοξίες και αιρέσεις (αυτό δεν έπραξε και ο πρ. Φλωρίνης άχρι τέλους;), ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ο αναθεματισμός τους. Επίσης, αναφορά στην κακόδοξη αυτή θέση των μνημονευτών (ότι άνευ καταδίκης Συνόδου, δεν επιτρέπεται η αποτείχιση) έχει γίνει και εδώ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2014/11/blog-post_29.html Την ποινή λοιπόν δεν την περιμένει κανείς για να φύγει (αυτό το κάνει με την κήρυξη της αιρέσεως). Η ποινή έρχεται, από την αρμόδια Σύνοδο, ως συνέπεια της εμμονής στην πτώση (καινοτομία, σχίσμα, αίρεση κλπ.), εμμονή την οποία και διαπιστώνει αυτή αύτη η Σύνοδος! Εμείς λοιπόν λόγω του ότι πρεσβεύουμε το «δυνάμει και ενεργεία» αγωνιζόμαστε και αγωνιούμε για την σύγκληση Συνόδου, εσείς δε οι απορρίπτοντες αυτό έχετε επαναπαυτεί και παραιτηθεί από αυτόν τον "Ιερό Αγώνα" (όπως τον ονόμασαν οι κοινοί μας πρόγονοι πριν την απόσχισή σας).
3. Η αυθαίρετη διάκριση παραπτωμάτων σε δογματικά/θέματα πίστεως και κανονικά/ηθικά δεν μαρτυρείται πουθενά και έχει αναιρεθεί ήδη ικανοποιητικά από τον συγγραφέα του παρόντος άρθρου. Σας ερωτώ κι εγώ: Σε ποιο κανονικό/ηθικό παράπτωμα πίπτει εκείνος που συμπροσεύχεται με τους αιρετικούς (ΜΕ΄ Αποστολικός) ή εκείνος που αποδέχεται το βάπτισμα των αιρετικών (ΜΣΤ΄ Αποστολικός); Βλέπετε λοιπόν πως ακόμη και για τα θέματα πίστεως προστάζεται το «ΚΑΘΑΙΡΕΙΣΘΩ» (δηλαδή ΝΑ καθαιρεθεί, και όχι είναι ήδη καθηρημένος).
4. Επαναλαμβάνω πως τα φρονήματα των Ενισταμένων δεν ήταν δικά τους δημιουργήματα, αλλά αυτή αύτη η διδασκαλία των Αγίων Πατέρων. Επομένως, και προ της δημιουργίας της Ιεράς Συνόδου των Ενισταμένων και μετά την ένωση Αυτής με την Ιερά Σύνοδο των Γ.Ο.Χ. υπό τον Αρχιεπίσκοπο μας Καλλίνικο, δεν έπαψαν να υπάρχουν, διότι υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που τα πρεσβεύουν.
5. Το ποιος πέρασε από τους Φλωρινικούς και δεν ανεπαύθη και το ποιος, και σε ποιον χώρο, αγίασε, είναι εντελώς εκτός θέματος. Οι Πατέρες μας δίδαξαν να πιστεύουμε τα διατεταγμένα (ορθόδοξη διδασκαλία) και ότι «πας ο λέγων παρά τα διατεταγμένα, κάν' τε αξιόπιστος η, καν νηστεύει, καν παρθενεύει, καν σημεία ποιεί, καν προφητεύει, λύκος σοι φαινέσθω εν προβάτου δορά, προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος».

1.    Δημήτριος Χατζηνικολάου2 Οκτωβρίου 2016 - 2:28 μ.μ.

Ἀγαπητέ μου Δάσκαλε, μέ πρόλαβες! Ὀρθότατα ἐπεσήμανες τόν ἀκραῖον παραλογισμόν, ὅτι μέ τό "δυνάμει καί ἐνεργείᾳ" ἐμεῖς δῆθεν ὁμιλοῦμε γιά τήν διακοπήν τῆς κοινωνίας μέ τούς αἱρετικούς! Καί λέγω "παραλογισμόν," διότι, ἐφόσον ἔχουμε διακόψει τήν κοινωνίαν, πῶς θά ὑπεστηρίζαμε ὅτι ἡ διακοπή θά πρέπῃ νά γίνῃ μετά τήν Συνοδικήν καταδίκην, ὅταν δηλαδή τό σχίσμα καταστῇ ἐν ἐνεργείᾳ; Αὐτό καί μόνον δείχνει τήν σύγχυσιν τῶν Ματθαιϊκῶν γιά τά δύο κρίσιμα ζητήματα: (1) διακοπή κοινωνίας πρό Συνοδικῆς καταδίκης, και (2) ἀπώλεια Χάριτος πρό Συνοδικῆς καταδίκης. Τό πρῶτον εἶναι ἐντολή τῶν Γραφῶν καί τῶν Πατέρων, ἐνῷ τό δεύτερον εἶναι πλάνη!

1.    Ανώνυμος2 Οκτωβρίου 2016 - 11:38 μ.μ.

Η παρέμβασή σας μάλλον δικαιώνει τίς θέσεις του κ. Κάτσουρα πού έχουν συνοχή και συνέπεια και αλληλουχία. Αυτό δε που αναφέρετe περί απωλείας χάριτος προ Συνοδικής καταδίκης, εάν εννοείται ότι μόνο μετά τη Συνοδική καταδίκη εγκαταλείπει η Θεία Χάρις τους σχισματικούς και αιρετικούς, είναι η πραγματική πλάνη και το κακό θεμέλιο του θεολογικά αδόκιμου "δυνάμει και ουχί ενεργεία". Εδώ δε, φαίνεται ότι κολλάει η κατηγορία σας κατά των δήθεν Ματθαιϊκών πλανών, περί αυτομάτου απωλείας κλπ., κλπ. Όμως η πλάνη είναι όλη δική σας γιατί αναντίρρητα κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας η αίρεση επιφέρει αμέσως την έκπτωση της Χάριτος, αφού αίρεση είναι εκπτωση από την αλήθεια που είναι ο Χριστός η πηγή της Χάριτος! Για προσέξτε λίγο τί γράφετε. Άλλο οι ποινές και οι διαπιστώσεις. Αλλοίμονο εάν η αίρεση και η Χάρις μπορούν να συνυπάρχουν! Αυτό είναι βλασφημία. Βαθύτερα θεολογικά η κήρυξη αιρέσεως φανερώνει πνευματική ασθένεια και στρεβλή πνευματική κατάσταση. Η αίρεση είναι δαιμονική κατάσταση. Μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ίσως και να προηγείται η εγκατάλειψη της Χάριτος για να φθάσει ο πιστός να κηρύξει αίρεση! Οι Ματθαιϊκοί τα λένε πολύ καλά και καθαρά κυρίως, έτσι όπως τα λένε και οι Άγιοι Πατέρες και μαρτυρείται στη ζωή τους. Διαβάστε το βίο του Αγίου Σάββα του Βατοπαιδινού και εκεί θα βρείτε ότι ακαριαία η κήρυξη της αιρέσεως επιφέρει την απώλεια της Χάριτος του Θεού. Η θεωρία περί δυνάμει και ενεργεία ταιριάζει μόνο στους σιγονταροοικουμενιστές, όχι σε γνησίους ορθοδόξους.

1.    δάσκαλος3 Οκτωβρίου 2016 - 9:40 π.μ.

Από την φρασεολογία σας υποθέτω ότι είστε Τρικαμηνικός (ή Νεοματθαιϊκός, μιας και ο Τρικαμηνάς άλλωστε θυμίζει έντονα τον Ματθαίο – αυτοπροβολή ως μόνου ορθοδόξου, παρουσίαση ως προδοτών και πλανεμένων όλων των υπολοίπων, προσωπολατρεία από τους οπαδούς του και παρουσίασή του ως αγίου, ακραίες θέσεις στην θεωρία και παράβαση τους στην πράξη κλπ.). Οι θέσεις που εκφράζετε εδώ είναι εκτός τόπου και χρόνου, διότι συγχέετε πράγματα και καταστάσεις. Η αίρεση αποξενώνει από τον Θεό εκείνον μόνο που την κηρύττει, ο οποίος φυσικά και στερείται ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ την Θεία Χάρη. Πουθενά δεν μαρτυρείται από τους Πατέρες ότι όταν κάποιοι κληρικοί πέφτουν σε μια αίρεση, καθίσταται αιρετική Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ. Ο ίδιος ο κληρικός μπορεί με την αίρεση του να έχει χάσει προσωπικώς την Θεία Χάρη, τα Μυστήρια όμως που τελεί δεν εξαρτώνται από την δική του κατάσταση, αλλά από την Εκκλησία, όσο βεβαίως είναι συνδεδεμένος με Αυτήν, έστω και τυπικώς. Γι’ αυτό και γίνεται διάκριση των αιρετικών σε ακρίτους (που δεν αποβλήθηκαν από την Εκκλησία) και κεκριμένους (που κατακρίθηκαν και αποβλήθηκαν από Αυτήν). Έτσι μόνο θα καταλάβετε πως όταν ο Άγιος Ταράσιος έλεγε στην Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο ότι «δεχώμεθα τους από αιρετικών χειροτονηθέντας», αναφερόταν στους ακρίτους αιρετικούς. Ειδάλλως, σύμφωνα με την θεωρία σας, ούτε ο Άγιος Μελέτιος Αντιοχείας είχε χειροτονία, ούτε ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν βαπτισμένος, ούτε τόσες άλλες περιπτώσεις τελέσεως Μυστηρίων από αιρετικούς (προ της καταδίκης και αποβολής αυτών από την Εκκλησία) θα ήταν έγκυρες.
---------------------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαπητέ μου Κωνσταντῖνε, σ' εὐχαριστῶ πού ἀνήρτησες ἐκ νέου τό ἄρθρον τοῦ κ. Κάτσουρα μαζί μέ τά σχόλια πού τό συνώδευαν. Σ' αὐτούς πού εἰς τήν προηγουμένην ἀνάρτησιν προέβαλον τίς γνωστές Ματθαιϊκές πλάνες (ὅπως π.χ. ὁ/ἡ Uknown), συνιστῶ νά διαβάσουν τίς ἀπαντήσεις τοῦ Δασκάλου, οἱ ὁποῖες κονιορτοποιοῦν τίς ἐν λόγῳ πλάνες.

-------------------------------------------------

δάσκαλος20 Φεβρουαρίου 2019 - 10:10 μ.μ.

1ον. Η πρώτη Σύνοδος των Γ.Ο.Χ. το 1935 είχε μέσα τον Ζακύνθου Χρυσόστομο χειροτονημένο με το νέο το 1934.
2ον. Η Σύνοδος της ΡΟΕΔ, από την οποία έχουμε τις σημερινές χειροτονίες, είχε αποδεδειγμένα κοινωνία με Νεοημερολογίτες.

http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2019/02/blog-post_18.html?showComment=1550693424022#c7057490740595090512

Σ.σ. Αν δεχθούμε τη θέση του κ. Κάτσουρα τότε εσείς δεν είστε εκκλησία, ή κάνω λάθος;