Ο συμβιβασμός γίνεται σιγά-σιγά.

Μόνον τυφλοί πνευματικά δεν μπορούν να αντιληφθούν τον κατήφορο της εποχής μας και την επικίνδυνη πτώση της ηθικής στάθμης της κοινωνίας μας. Με λίγη σοβαρή σκέψη, με μια ματιά στο οδηγητικό φως του Ευαγγελίου βεβαιώνεται κάθε καλόπιστος και καλοπροαίρετος για του λόγου το ασφαλές.

Και να, μερικά πρόχειρα παραδείγματα ενδεικτικά της ηθικής καταπτώσεως «του αιώνος τούτου» των ημερών μας, που υπάρχει κίνδυνος να επηρεάσουν όλους μας, αν δεν προσέξουμε. Κίνδυνος να συσχηματιστούμε χωρίς να το αντιληφθούμε.Πάντοτε υπήρχε το κακό και γινόταν το κακό, όμως στιγματιζόταν ως παράνομο και αντίθετο με την κοινωνική τάξη. Σήμερα πολλές μορφές του κακού έπαψαν να θεωρούνται παράνομες. Διαπράττονται με κάλυψη νομιμότητας και επικροτούνται και δημοσίως.

Αιώνιες αξίες, εμπνευσμένες από την αλήθεια του Ευαγγελίου, όπως είναι η ιερότητα του γάμου, η συζυγική πίστη, η κυριαρχία στη σάρκα και η αγνότης, θεωρούνται από πολλούς σήμερα ξεπερασμένες, αναχρονιστικές και οπισθοδρομικές. Η αυθεντία του πατέρα και αυτή του παπά και του δασκάλου, ο σεβασμός προς τους μεγαλύτερους, η υποταγή των παιδιών στους γονείς, θεωρούνται κατεστημένα. Ο σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου, η τιμή προς τους μεγαλύτερους, η ευγένεια της συμπεριφοράς, θεωρούνται πράξεις δουλοπρέπειας. Η πίστη στο Θεό, ο σεβασμός προς την Εκκλησία, η υπακοή στο Ευαγγέλιο, θεωρούνται οπισθοδρομικότητα.
Νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε με πολλή σοβαρότητα μπροστά στο πρόβλημα αυτό. Να δούμε κατάματα τη δική μας ζωή και τη δική μας σκέψη. Και να ερευνήσουμε τη ζωή μας, μήπως έχουμε έστω και έπ' ελάχιστο επηρεασθεί από το πνεύμα της εποχής.
Ο συμβιβασμός γίνεται σιγά-σιγά. Και δεν είναι εύκολη η άμεση διαπίστωση του. Είναι πικρή αλήθεια ότι πολλοί χριστιανοί σήμερα συμβιβαζόμαστε με το πνεύμα της εποχής και συσχηματιζόμαστε τω αιώνι τούτω χωρίς να έχουμε σαφή συναίσθηση αυτού του συσχηματισμού.
Ο κίνδυνος του συσχηματισμού παραμονεύει ύπουλα για όλους μας. Οι δήθεν προοδευτικοί, μα στην ουσία οπαδοί του τρόπου ζωής της ζούγκλας, πετούν με τέχνη την εύκολη ρετσινιά του κατεστημένου σε κάθε ηθική αξία, ενώ συγχρόνως υψώνουν το δικό τους άρρωστο κατεστημένο, πού το επικαλύπτουν με αληθοφανείς παραδοξολογίες.
Κι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι, ενώ ελλοχεύει κρυφά ο κίνδυνος του κρημνισμού των πάντων και της καταλύσεως των πάντων, εμείς οι Ορθόδοξοι κοιμόμαστε. Κι όχι απλώς κοιμόμαστε, αλλά σιγά-σιγά γλιστράμε και συνηθίζουμε το έξαλλο, το φαύλο, το προκλητικό και παρανοϊκό πνεύμα της εποχής. Το ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. Και πολλές φορές χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, συσχηματιζόμαστε και εξομοιωνόμαστε με τις εξωφρενικές και αμαρτωλές αντιλήψεις του αιώνα τούτου, του απατεώνα.
Ο απόστολος Παύλος γράφων εν πνεύματι αγίω φωνάζει σ' όλους μας δυνατά: «Μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω». Μας λέγει, χριστιανοί, προσέξατε, μην είσθε ρυμουλκούμενοι από το πνεύμα του κόσμου, μη παρασύρεσθε από το ρεύμα του κακού, μη συμμορφώνεσθε με την αμαρτωλή σκέψη της εποχής.
Πηγαίνετε κόντρα στο κακό. Πρέπει να είστε σταθεροί στο χριστιανικό τρόπο ζωής. Σταθεροί στις αρχές σας. Σταθεροί στα ιδανικά σας. Σταθεροί στην πορεία, πού πρέπει ο άνθρωπος να ακολουθεί.
Οι χριστιανοί οφείλουμε να είμαστε πρότυπα αρετής, να είμαστε μεταμορφωμένοι εν Χριστώ, να είμαστε η «καινή κτίσις».