Αν,
όμως, η κάθε εποχή έχει το δικό της πλούτο, είναι αναμφισβήτητο ότι μετά τον 5ο αι., ο κατ΄ εξοχήν
«θεομητορικός» αιώνας είναι ο 14ος, κατά τον οποίον ηχούν οι
δογματικές φωνές Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχ/που Θες/νίκης, Νικολάου Καβάσιλα και
Θεοφάνους του
Νικαέως. Οι τρεις αυτοί πατέρες θεμελιώνουν θεολογικά τρία συγχρόνως σημεία: α)
Την απόλυτα προσωπική αγιότητα της Θεοτόκου και
την εσχατολογική τοποθέτησή Της μετά την Αγία Τριάδα, β) τη θεμελιώδη
Χριστολογική σημασία Της, και γ) την εντελώς κεντρική θέση Της στην Οικονομία
της σωτηρίας, δηλ. τον ενεργητικό ρόλο Tης στο μυστήριο της Σαρκώσεως και την εις τους αιώνες
παραμονή Της στο κέντρο του μυστηρίου της Εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου