23. Δια την ανθρωπίνην γνώσιν το μεγαλύτερον μυστήριον είναι το μυστήριον του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. «Το μυστήριον του Χριστού» είναι παμμυστήριον εις το οποίον περιέχεται το όλον μυστήριον του Θεού και το όλον μυστήριον του ανθρώπου (Θε-άνθρωπος, πρβλ. Κολ. 2, 9). Τούτο αδυνατεί να καταλάβη πας ανθρώπινος νους, μη εξαιρουμένου και του νου του Παύλου. Δια τούτο και ο Απ. Παύλος λέγει « ότι κατά αποκάλυψιν εγνώρισέ μοι το μυστήριον» (Εφ. 3, 3). Και ο Παύλος γίνεται άγγελος και ευαγγελιστής του μυστηρίου αυτού. Τούτο φαίνεται εκ του «Ευαγγελίου» του, εκ των Επιστολών του. Δια τον λόγον αυτόν παροτρύνει ο ίδιος τους χριστιανούς της Εφέσου να διαβάζουν το Ευαγγέλιόν του: «Προς ο δύνασθε αναγινώσκοντες νοήσαι την σύνεσίν μου εν τω μυστηρίω του Χριστού» (Εφ. 3, 4). Και η ψυχή αυτού του μυστηρίου είναι το Ευαγγέλιον του Χριστού περί της Εκκλησίας ως του προαιωνίου και παναγίου μυστηρίου του Θεού, εις το οποίον αυτός εμυήθη δι΄ εξαιρέτων «οπτασιών και αποκαλύψεων Κυρίου» (πρβλ. Β΄ Κορ. 12, 1). Δια τι; Δια το «φωτίσαι πάντας τις η οικονομία του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων εν τω Θεώ» (Εφ. 3, 9), δια το «γνωρίσαι τις ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τούτου» (Κολ. 1, 27) και δια το «λαλήσαι το μυστήριον του Χριστού» (Κολ. 4, 3).
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου