+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
Το κλειδί δια την κατανόησιν της μεταβολής
της Ορθοδόξου Καθολικής Παραδόσεως από παρανόμου εις νόμιμον θρησκείαν και
κατόπιν εις επίσημον Εκκλησίαν, έγκειται εις το γεγονός, ότι η Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία διεπίστωσε, ότι δεν είχε απέναντί της απλώς μίαν επί πλέον μορφήν
θρησκείας ή φιλοσοφίας, αλλά μίαν καλώς οργανωμένην Εταιρίαν Νευρολογικών
Κλινικών, αι οποίαι εθεράπευον την νόσον της θρησκείας και την αναζητούσαν την
ευδαιμονίαν ασθένειαν της ανθρωπότητος και έτσι παρήγον φυσιολογικούς πολίτας
με ανιδιοτελή αγάπην, αφιερωμένους εις την ριζικήν θεραπείαν των προσωπικών
τους και των κοινωνικών νοσημάτων. Η σχέσις που ανεπτύχθη μεταξύ Εκκλησίας και
Πολιτείας, ήτο ακριβώς αντίστοιχος προς την σχέσιν μεταξύ Κράτους και συγχρόνου
Ιατρικής.
Μέθοδος
Η μέθοδος εις το υπόβαθρον
της εκθέσεως αυτής είναι απλή. Οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης και οι Πατέρες
επισημαίνουν εντός της ιστορίας την ιδικήν των εμπειρίαν της καθάρσεως και του
φωτισμού της καρδίας και του δοξασμού (τής θεώσεως), την οποίαν ταυτίζουν με
εκείνην των προφητών όλων των αιώνων, αρχίζοντες τουλάχιστον από του Αβραάμ.
Αυτό αντιστοιχεί με την επανάληψιν της θεραπείας εις την ιατρικήν επιστήμην,
της οποίας η μέθοδος μεταδίδεται από ιατρού εις ιατρόν. Αλλ' εις αυτήν την
περίπτωσιν ο Χριστός, ο Κύριος της Δόξης και Μεγάλης Βουλής Άγγελος, είναι ο
ιατρός ο οποίος προσωπικώς θεραπεύει και "τελειοί" τους ιατρούς Του,
τόσον εις την Παλαιάν όσον εις την Καινήν Διαθήκην. Αυτή η ιστορική παράδοσις
και διαδοχή θεραπείας και τελειώσεως "εν τω Κυρίω της Δόξης" πρίν και
μετά την ενσάρκωσίν Του, συνιστά την καρδίαν και τον πυρήνα της Βιβλικής και
της Πατερικής Παραδόσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου