Αλλοίμονον! Εγώ και ο ισραηλιτικός λαός ομοιάζομεν με άνθρωπον, που προσπαθεί να μαζέψη στάχυα μετά τον θερισμόν και τσαμπίδια εις τα αμπέλια έπειτα από τον τρυγητόν, οπότε δεν υπάρχει κανένα καλό σταφύλι, δια να φάγη κανείς. Αλλοίμονον, ψυχή μου! εις ποίαν πτωχείαν έχομεν καταντήσει!
Εχάθηκε ευσεβής άνθρωπος
από την χώραν μας. Ανθρωπος αρετής και καλών έργων δεν υπάρχει μεταξύ μας. Όλοι
είναι υπεύθυνοι αιματηρών εγκλημάτων. Ο καθένας από αυτούς καταδυναστεύει τον
πλησίον του με σκληρότητα.
Όλοι έχουν έτοιμα τα χέρια
των δια το κακόν. Καθε άρχων απαιτεί δώρα. Ο κάθε κριτής, ο κάθε δικαστής,
παίρνει δώρα και ομιλεί κολακευτικά και αποφασίζει σύμφωνα με την επιθυμίαν της
ψυχής του ενόχου. Εγώ όμως θα αφαιρέσω από αυτούς τα παράνομα αγαθά των, όπως
το σκουλήκι κατατρώγει και κονιορτοποιεί το ξύλον, καθώς προχωρεί μέσα εις
αυτό. Θα αποστείλω την πρέπουσαν τιμωρίαν κατά την ημέραν, που θα τους
επισκεφθώ. Και τότε αλλοίμονον και τρισαλλοίμονον! Ιδού, ότι έφθασαν αι
τιμωρίαι εναντίον σου. Τώρα θα ακουσθούν οι θρήνοι και οι κλαυθμοί των.
Μη έχετε πλέον καμμίαν
εμπιστοσύνην εις την υποστήριξιν των φίλων σας. Μη ελπίζετε εις την δύναμιν των
αρχόντων σας και απ' αυτάς ακόμα τας συζύγους σας φυλαχθήτε, ώστε να μη
εμπιστευθήτε τίποτε εις αυτάς, διότι εις την αμαρτωλότητα, που ζήτε, ο υιός
κατεξευτελίζει τον πατέρα, η θυγατέρα επαναστατεί εναντίον της μητρός της, η
νύμφη κατά της πενθεράς της και γενικώς όλα τα μέλη της αυτής οικογενείας είναι
εχθροί εναντίον του αρχηγού της οικογενείας και αναμεταξύ των.
ΜΙΧΑΙΑΣ Ζ: 1-6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου