Η δικαιολογημένη αγανάκτηση του κόσμου καθίσταται απολύτως σαφής, όταν βλέπει την Εκκλησία ως πνευματικό καθίδρυμα, να μετασχηματίζεται γηθοσύνως, εις αποκλειστικό χώρο, όχι του κηρύγματος του Θεού, αλλά εσχάτως, των αποφάσεων της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.
Η Εκκλησία καθίσταται συνυφασμένη αρρήκτως με την οντολογική και κοινωνική Επανάσταση, οι Μητροπολίτες, δεν είναι, οι οιονεί «Βουλευτές της Εκκλησίας» και ουδόλως πρέπει να συμπεριφέρονται όπως πλειστάκις έχω πει, ως Υπουργοί ή κομματικοί εγκάθετοι οι οποίοι, δια της εν γένει ως άνω επιλήψιμης στάσεως τους προς την κοινωνία, σκανδαλίζουν και περιφρονούν ιταμώς τους πολίτες και τον λαό.
Εγώ ομιλώ ως έσχατος, ένας απλός λαϊκός Δικηγόρος, όπου
μετά λύπης διαπιστώνω, ότι η Ελλαδική Εκκλησία στερείται επαναστατικών προτύπων
και ουσιαστικών πνευματικών ταγών, τελούντων εν εγρηγόρσει, προς σκοπόν να
κλυδωνίσουν το ριζωμένο κατεστημένο, προξενώντας του θεμελιακά, αλλεπάλληλους
τεκτονικούς τριγμούς, δια τα μείζονα ζητήματα όπως λόγου χάριν, την
συντεταγμένη αμφισβήτηση της «Θείας Κοινωνίας», να ευρίσκονται εις θέση, να
αντιπαρατεθούν διαρρήδην με την Πολιτεία
εις το σημείο το οποίο η τελευταία, υπηρετεί εμφανώς και πασιδήλως, αλλότρια
εξ-εθνικά και αντι-Ορθόδοξα Χριστιανικά συμφέροντα δια της πράξεων και
παραλείψεων της προς τον Ελληνικό λαό.
Η διδασκαλία του Τριαδικού Θεού και η έλευση του Χριστού
μας, μας μεταλαμπαδεύει τον ατελεύτητο αγώνα για την Θέωση, όχι μόνον
οντολογικά, αλλά και για την επικράτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης, η οποία
αντίκεται προδήλως με την ατομική καταναλωτική ευζωία και καθίσταται εξ ορισμού σαφώς ασυμβίβαστη
με την διαπλοκή με τα επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα.
Οι Εκκλησιαστικοί ηγέτες οφείλουν πέραν του φαινομενικά
πύρινου λόγου των, επιβάλλεται να βγουν μπροστά ίνα ενθαρρύνουν τον κόσμο,
προκειμένου να αφυπνισθεί συνειδητά, αντιλαμβανόμενοι, ποιοι είναι οι
απαράδεκτοι σχεδιασμοί του συστήματος εξ αφορμής της πανδημίας και ό,τι τούτο
συνάγεται αιτιωδώς από τις πρακτικές καθολικού εξανδραποδισμού των ανθρώπων και
της βάναυσης και ευθείας αμαύρωσης της προσωπικότητας και της ανθρώπινης
αξιοπρέπειάς των.
Ο λόγος τους δυστυχώς, αντί να ανανήπτει ομοιάζει με
προπαγάνδα των πολιτικών ηγετών, οι οποίοι δέσμιοι των συμφερόντων τα οποία,
επί ποινή εξοβελισμού τους εκ της πολιτικής κονίστρας υπηρετούν ασμένως,
αναπαράγουν στείρα και ανάλγητα, τους
σκοτεινούς ανθελληνικού και απάνθρωπου περιεχομένου, σχεδιασμού τους.
Είναι πρόδηλο ότι το «ράσο» δεν συμβιβάζεται με την
πολιτική ηγεσία με την καθεστωτική ζωή και έτερες δομές εξουσίες, διότι άλλως
καταργεί εκ βάθρων και υπονομεύει την πνευματική απιστολή της Ιεροσύνης, πόσω
δε μάλλον η ζωή των ιεραρχικά ισταμένων, ήτοι των Μητροπολιτών, όπου πέραν από
διοικητικά καθήκοντα ασκήσεως κατά αυτόν τον τρόπο, μία μορφή εξουσίας, δεν
παύουν να αποτελούν ποιμέναρχες και όχι «προβατόσχημους λυκοποιμένες».
Το καθημαγμένο έθνος βάλλεται και ο λαός της αλλοτριώνεται
από την δυσώδη οσμή της πολιτικής διαφθοράς και από την καλλιέργεια κίβδηλων
κοινωνικών και πολιτικών προτύπων τα οποία αναδύονται από τον εκμαυλιστικό
πολιτισμικό μαρξισμό, ο οποίος προάγει την σύγχυση και την διαταραχή εις τον
ανθρώπινο νου αλλά και εν γένει εις την ομαλή και ορθή ανάπτυξη της
προσωπικότητας του ανθρώπινου προσώπου.
Ο λαός εν τη πατρίδι μας, εν τω κοινωνικό και πολιτικό πεδίο,
διψά και πεινά δια την Αλήθεια, όλως δε τουναντίον έχει κορεστεί από τις μεταθανάτιες παραμυθίες ή τα ευφάνταστα και
τέλεον ανεδαφικά σωτηριολογικά κηρύγματα, δίκην αναπαραγωγής στερεότυπων ευχών.
Ο καιρός γαρ εγγύς, τα γεγονότα προαναγγέλλουν τα μελλούμενα,
η φενάκη της ασύμμετρης απειλής του αόρατου εχθρού, κείνται επί θύραις, καθότι
οι υπερεθνικοί μηχανισμοί της Νέας Τάξης Πραγμάτων, επιτίθενται σφόδρα προς το
ανθρώπινο πρόσωπο, καθιστώντας το ανελεύθερο πειραματόζωο, καταργώντας το, υπό
το πρόσχημα και της ψευδούς αφορμής εις, την υγεία του, ήτοι, ένα
καλο-κουρδισμένο άθυρμα, ένα υπάκουο και πειθήνιο μίσθαρνο όργανο, υποταγμένο
στην οιονεί Σταυροφορία της αναλήθειας .
Η δημοκρατία απόλλυται ένεκεν της μονίμου καταστάσεως
ανάγκης συνεπεία και ένεκεν ταύτης τιτρώσκεται δομικά ο πυρήνας των θεμελιωδών
ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μας, εσέτι και το δικαίωμα του θρησκεύειν,
ο πόλεμος καθίσταται πνευματικός και δέον όπως ανανήψουμε ίνα επιβιώσουμε και
αντισταθούμε, εν ετέρα περιπτώσει, είμεθα, απολύτως και μη αναστρέψιμα
καταδικασμένοι εις την ανυποληψία της ιστορίας.
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου