Η ΚΑΘΑΡΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ -- Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης

Οἱ ἄνθρωποι εὔκολα ἀποδέχονται διάφορες καταστάσεις, προκειμένου νὰ ἀποφύγουν τὸν ἀγώνα γιὰ τὴ διόρθωσή τους ἢ τὴ βελτίωσή τους. Ἀδιάφοροι γενικῶς καθὼς εἶναι, μπλέκονται στὸν ἱστὸ τῆς συνήθειας καὶ στὴ συνέχεια ταυτίζονται μὲ τὰ κακῶς κείμενα τῆς κοινωνίας. Δὲν ἔχουν καμιὰ διάθεση νὰ βελτιώσουν κάτι καὶ νὰ συμβάλουν στὴν προκοπὴ τῆς μικρῆς κοινωνίας, ὅπου ζοῦν. Τὰ ἴδια παρατηροῦμε καὶ στὴ ζωὴ τῶν χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ὑποτίθεται ὅτι ἔχουν κάποια πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ δὲν πρέπει νὰ συμβιβάζονται μὲ συμπεριφορὲς καὶ καταστάσεις, ποὺ βρίσκονται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Καὶ τὸ χειρότερο! Οἱ κληρικοί, ὅλων τῶν βαθμῶν, μένουν ἀδρανεῖς λόγῳ συνηθείας. Γι᾽ αὐτὸ καὶ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας δὲν βελτιώνονται τὰ πολλὰ κακῶς κείμενα. Ἁπλῶς οἱ κληρικοὶ τὰ καλύπτουν μὲ ὡραιολογίες καὶ ὑποκριτικοὺς μανδύες καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τους εἶναι στραμμένο στὸ χρῆμα, τὴ δόξα καὶ τὶς ἀπολαύσεις. Λείπει δυστυχῶς ἡ εὐαισθησία ἐκείνη, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἐγρήγορση καὶ τὴ συνεχῆ προσπάθεια νὰ ἀλλάξουν τὰ πράγματα πρὸς τὸ καλύτερο καὶ παραδοσιακότερο... 

-----------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Αυτό βασικά έγκειται στο γεγονός ότι είμαστε πεπερασμένοι και ολιγόχρονοι. Η πείρα δεν αρκεί των λαθών, ούτε η επίγνωση της αληθείας με κανόνες και νόμους. Νομίζω έχει να κάνει κυρίως με τη Θεία Χάρη κατά πόσο η δική μας, η εντελώς προσωπική προαίρεση του καθένα, αφήνει, επιτρέπει στο Θεό να έλθει ώστε να ενεργήσει πάνω μας ευεργετικά! Δε του επιτρέπουμε να έλθει. Το εγώ μας, η αυταρέσκειά μας ή αλλιώς ο ναρκισσισμός μας, αυτό το καρκίνωμα που τρέφουμε είναι σαν παραπέτασμα, εμποδίζει τις ενέργειες του Θεού να εμποτίσουν την ύπαρξή μας και να την σώσουν. Κανείς, ελάχιστοι εκκλησιάζονται, ελάχιστοι κοινωνούν, ελάχιστοι μελετούν, ενώ πολλοί από μας είμαστε βαπτισμένοι και μυρωμένοι.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αυτό βασικά έγκειται στο γεγονός ότι είμαστε πεπερασμένοι και ολιγόχρονοι. Η πείρα δεν αρκεί των λαθών, ούτε η επίγνωση της αληθείας με κανόνες και νόμους. Νομίζω έχει να κάνει κυρίως με τη Θεία Χάρη κατά πόσο η δική μας, η εντελώς προσωπική προαίρεση του καθένα, αφήνει, επιτρέπει στο Θεό να έλθει ώστε να ενεργήσει πάνω μας ευεργετικά! Δε του επιτρέπουμε να έλθει. Το εγώ μας, η αυταρέσκειά μας η αλλιώς ο ναρκισσισμός μας, αυτό το καρκίνωμα που τρέφουμε είναι σαν παραπέτασμα, εμποδίζει τις ενέργειες του Θεού να εμποτίσουν την ύπαρξή μας και να την σώσουν. Κανείς, ελάχιστοι εκκλησιάζονται, ελάχιστοι κοινωνούν, ελάχιστοι μελετούν, ενώ πολλοί από μας είμαστε βαπτισμένοι και μυρωμένοι.