Η παραίτηση του αντιναυάρχου κ. Αλεξάνδρου Διακόπουλου, αφυπνίζει την υπνώττουσα μάζα αναφορικώς προς την ανακολουθία και δολιχοδρομία της κυβερνήσεως περί της προδήλου αναποφασιστικότητας λήψεως κρισίμων αποφάσεων, εν ευθέτω χρόνω, ιδίως μετά την οριστική εξάντληση των πολύφερνων διπλωματικών μέσων των φερομένων, ως συμμάχων μας, οι οποίοι μας νουθετούν ωθώντας μας προς την κατεύθυνση διμερούς διαλόγου με τους Τούρκους, δια την άρση του ακανθώδους ζητήματος «των διαφιλονικούμενων θεμάτων» όπως ουδέτερα διατείνονται εις επήκοον όλων, δίχως ουδεμία απερίφραστη μνεία περί της καταφώρου προσβολή της εθνικής μας κυριαρχίας μας, υπό την Τουρκία.
Η συστημική προπαγάνδα αμβλύνει κατ’ ουσίαν την ένταση και παραμορφώνει την πραγματικότητα, καθότι παρασιωπάται επιμελώς η διεξαγωγή ερευνών υπό της Τουρκίας εντός της Ελλαδικής υφαλοκρηπίδας, προκειμένου αφενός να δικαιολογήσει την ολιγωρία της, η σημερινή κυβέρνηση και αφετέρου να αποπροσανατολίσει τις αφιονισμένες μάζες προς αποφυγήν διαχύσεως του πολικού κόστους, το οποίο θα υποστεί ανεπανόρθωτα το κυβερνών κόμμα.
Απορίας άξιον,
καθίσταται το γεγονός, της επικράτησης
μίας άνωθεν επιβεβλημένης πραγματικότητας, η οποία επισκιάζει και συσκοτίζει
την αντικειμενική πραγματικότητα, οι πρακτικές εν γένει δίωξης μίας
αντικαθεστωτικής άποψης και ποινοκοποιήσεως της ελευθερίας του λόγου ή την
υποστήριξη αντίθετης απόψεως από την άνωθεν κρατούσα, συνιστά μία φασίζουσα
νοοτροπία η οποία εφεαυτής γεννά πολλά ερωτήματα περί της αξιοπιστίας και της
εγκυρότητας της κρατούσας εν τέλει γνώμης.
Οι αντιδημοκρατικές
πρακτικές, δια Εισαγγελικής παραγγελίας, κίνηση της ποινικής δίωξης, περί των αντιφρονούντων και δήθεν απείθαρχων,
περί της εγκυρότητας των προφυλακτικών μέτρων προς την υγεία, αλλά και των εν
γένει εχόντων διαφορετική επιστημονική άποψη περί των στοιχείων της εξαπλώσεως του
ιού, καθίσταται όλως προβληματική.
Η προπαγάνδα, και η
καθεστωτική δημιουργία εκ του μη όντως ειδήσεων προς ορισμένη κατεύθυνση με
αποκλειστικό σκοπό την διανοητική λοβοτομή και την πλύση εγκεφάλου των
αποχαυνωμένων μαζών με απονεκρωμένα αντανακλαστικά και εν συνεχεία η ευχερής
ποδηγέτησή τους προς την υποβολιμαία παραδοχή της αυθεντίας του εκάστοτε
καθεστώτος συνιστά μία προσφιλή και πάγια πρακτική των ολοκληρωτικών καθεστώτων
τα οποία μετέρχονται διαστρεβλωτικές πρακτικές, τιθασεύσεως και πειθαρχίας των
μαζών, προς μία ορισμένη και μόνον πτυχή της πραγματικότητας ίνα μην
αφυπνισθούν και αμφισβητήσουν ποτέ το Σιδηρούν καθεστώς.
Το αυτό έπραξε ιδίως με
την νομιμοποίηση του, το αλλοτριομορφοδίαιτο Κ.Κ.Ε, (ν.δ 54/191974), υπό τις
ποικιλώνυμες δήθεν εκφάνσεις του (..),
δηλαδή αν και ηττηθέν διαρκούντος του εμφυλίου σπαραγμού, διαστρέβλωσε
την πραγματικότητα, κατέλαβε καιρίως τους θεσμούς και διέσπειρε εμπρηστικά
μέχρι και σήμερον τον διχασμό, αμετανόητο δια τα ανοσιουργήματα κατά των
Ελλήνων, τα κονσερβοκούτια, δια την εσχάτη προδοσία προς τον Ελληνισμό, δια το
επονείδιστο παιδομάζωμα αλλά και τα εν γένει εγκλήματα κατά των εθνικοφρόνων,
εν ολίγοις δηλαδή ενώ το ίδιο ήλθε εις το προσκήνιο, απολαμβάνοντας μέρος της
εξουσίας παντί έμμεσο τρόπο, ουδέποτε
προέβη, σε αυτοκριτική προς αποτίναξη του μιαρού ποινικού του μητρώου, απλώς
παραχάραξε την ιστορία και επέβαλε δια πυρός και σιδήρου, ως έκγονος του
Σιδηρούν παραπετάσματος, το εγγενές μίσος και την διχοστασία συλλήβδην κατά του
Ελληνισμού και του Έθνους, συμπράττοντας με τον εχθρό (..), κατά του
Ελληνισμού.
Σήμερον όποιος
τεκμηριωμένα τιμά τους ευκλεώς πεσόντες αγωνισαμένους υπέρ της Δημοκρατίας και
του έθνους, οι οποίοι υπεραμύνθηκαν τα πάτρια εδάφη κατά της θηριωδίας του
λυσσαλέου ερυθρού ολοκληρωτισμού, λοιδορείται ως «φασίστας», εν άλλοις λόγοις
σήμερον το εγκληματικό Κ.Κ.Ε, κάνει μαθήματα δημοκρατίας και ανθρωπισμού, η
απτή παράνοια σε αυτόν τον τόπο μόνον θυμηδία δύναται να προκαλέσει, άρα λοιπόν
το Κ.Κ.Ε ως καθεστωτικό κόμμα και γρανάζι των κρατικών μηχανισμών, τι άραγε φοβάται και παραποιεί την πραγματικότητα
όπως κάνουν διαχρονικά όλες οι εξουσίες;
Συνελόντι ειπείν τιμή
και Δόξα εις τον Υφυπουργού κ. Στεφανή εις το Γράμμο, όπου, θα αποτίσει ως
αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, φόρο τιμής, εις τους οπλίτες του εθνικού στρατού το 1946-1949, κατά των
ξενοκίνητων κομμουνιστοσυμμοριτών.
Χαράλαμπος Β.
Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω
Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου