Η θέαση της
Εκκλησιαστικής επικαιρότητος, υπό ημών, ως απλών πιστών, Χριστιανών πολιτών,
μας αφήνει πλειστάκις εμβρόντητους, διότι δεν δυνάμεθα, να ερμηνεύσουμε
ταπεινώς, μετά της όποιας υποτυπώδους κοινής λογικής, ήντινα διαθέτουμε, τας
πράξεις ή παραλείψεις της Διοικούσης Εκκλησίας, ιδία οσάκις διακυβεύεται να
παραβλαφθεί το ίδιον της το κύρος.
Η Αυτοκέφαλος και
Αυτοδιοίκητος Εκκλησία της Ελλάδος, μολονότι απολαμβάνει περίοπτον Συνταγματική
κατοχύρωσιν, φέρεται και ενεργεί ως ούχ ήττον, ισόκυρης κανονιστικής ισχύος και
αξίας θεσμός με την Πολιτείαν η οποία επεμβαίνει ιταμώς προς καθυπόταξιν της
και η τελευταία το αποδέχεται ασμένως και ευμενώς, εισέτι και αν επιφέρει τυχόν
ευπαθή «δυσπλασία εις το εκκλησιαστικό σώμα»
Εγράφησαν πολλά, δια
την στάσιν της Εκκλησίας ενόψει του περίλαμπρου εορτασμού της Αναστάσεως του
Θεανθρώπου, όθεν απεφασίσθη η διεξαγωγή της Θείας Λειτουργίας διαρκούσης της Μεγάλης Εβδομάδος,
κεκλεισμένων των θυρών, άνευ ουδενός πιστού εισέτι και έξωθεν των Θυρών του
εκάστου Ναού, επί ποινή διοικητικού προστίμου και αυτοφώρου αστυνομικής
συλλήψεως δια την παραβίασιν των απαγορευτικών μέτρων.
Η απαράδεκτος αύτη
απόφαση χαιρετίσθηκε υπό την Εκκλησίαν αδιαμαρτηρήτως παρά την δυσαναλογίαν της λήψεως των επαχθών
αυτών μέτρων, ως υπερμέτρως καταχρηστικά εν σχέσει με το περιοριζόμενο επίμαχο
δικαίωμα του θρησκεύειν, διότι καθίστανται μη απολύτως αναγκαία όπως και μη
ικανά και προσφορά να επιφέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ήτοι την προάσπισιν
της δημοσίας υγείας, διότι ανυπερθέτως θίγουν σαφώς τον πυρήνα ελευθερίας της θρησκευτικής
συνειδήσεως ήτις, κατά το άρθρο 13 καθίσταται απαραβίαστος, ως εκ τούτου
καταστρατηγείται προδήλως η θεμελιώδης αρχής της αναλογικότητος απορρέουσα εκ
του Κράτους Δικαίου του άρθρου 25 του Συντάγματος.
Ωσαύτως εφαρμόζεται
ανισοτίμως ο Νόμος περί προστασίας της δημοσίας
υγείας κατά παράβασιν του άρθρου 4 του Συντάγματος διότι ενώ επιτρέπεται η συνάθροισις
εις τα υπερκαταστήματα τροφίμων καθώς και εις τις τράπεζες με τους αυτονόητους
περιορισμούς προς προστασίαν της δημοσίας υγείας, απαγορεύεται η συρροή πιστών
έξωθεν των Ναών.
Περαιτέρω, πέραν του ως
άνω προσφάτου αυτού γεγονότος είδαμε επίσης την Εκκλησίαν να καθεύδει τον
νήδυμον ύπνον, περί της αποπείρας αναθεωρήσεως του περιπύστου άρθρου 3 του
Συντάγματος, το οποίο αναφέρει τα «περί της Κρατούσας Θρησκείας», εκ
της απελθούσης κυβερνήσεως του Σύριζα, ήτις επιδίωκε το σχίσμα, την σχάση και
το ρήγμα Εκκλησίας και Πολιτείας, προκειμένου να προλειανθεί το ουδετερόθρησκο και
συνάμα το ουδετεροεθνές κράτος, δίκην ψευδεπίγραφου προοδευτισμού, ένεκεν της
ανελέγκτου ροής της μεταναστεύσεως.
Περαιτέρω, διαρκούσης της βιουμένης πολλαχώς αοράτου δικτατορίας, συντελούνται ακατάληπτα πράγματα τα οποία
μόνον τυχαία δεν είναι και ο περί ού ο λόγος δια την άνανδρον επίθεσιν υπό
άγνωστων δραστών κατά της Εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου επί της οδού Μετσόβου,
εις την Αθήνα.
Η μονομερής κατά συρροήν
και εξακολούθησιν στοχοποίησις των Ορθόδοξων Εκκλησιών, καίπερ εις το άρθρο 13
του Συντάγματος ποιείται ρητή μνεία περί
της κατοχυρώσεως της ελευθερίας
του απαραβίαστου της θρησκευτικής συνειδήσεως και της ανεμποδίστου λατρείας
πάσης γνωστής θρησκείας η οποία τελείται ελευθέρως υπό την προστασία των νόμων,
αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Απορίας λοιπόν άξιον,
είναι για ποιον λόγο εις μιάν περίοδον, όθεν πρυτανεύει ο θρησκευτικός
πλουραλισμός, οι φερόμενοι υπογεγραμμένοι με τον ομώνυμο διαχρονικό και απρόσωπο προσδιοριστικό τίτλο
ως «αναρχικοί», βανδαλίζουν αποκλειστικώς Ορθόδοξους Ιερούς Ναούς.
Εφόσον καθίστανται
άθεοι, ή ενδεχομένως αγνωστικιστές ή εμφορούνται από εμπάθεια και μίσος δια τα
θρησκευτικά φρονήματα, ή αν τα υπολαμβάνουν αδιακρίτως και συλλήβδην ως έκφανση
εξουσίας, δια ποιόν άραγε λόγον επί τόσα
έτη δεν εστράφησαν κατά ουδεμίας Εβραϊκής συναγωγής (πράγμα που ασφαλώς δεν
επιθυμούμε), παράνομου Τζαμιού, (όπου επιπολάζουν εις την Αθήνα) η άλλης γνωστής
και σύννομου Θρησκείας (καθολικοί Χριστιανοί ή και άλλων δογμάτων του
Χριστιανισμού), για ποιόν λόγο τόσο απροκάλυπτο και επαναλαμβανόμενο
μεροληπτικό μένος;
Τα συνθήματα τα οποία
έγραψαν οι βέβηλοι, εις τους τοίχους του Ιερού Ναού, μόνον βδελυγμία και
αποτροπιασμό προκαλούν δια τον εγγενές μένος και την ανυπέρβλητον χυδαιότητα τα οποία όζουν κατά του Ιησού
Χριστού, και παραθέτω ενδεικτικά :
«Άγιε Βασίλη θέλω να
μπω μέσα σου αλλά δεν με αφήνει το Κράτος», «σούβλισέ μου τον Κώλο», «Να
καταργηθούν και τα Χριστούγεννα».
Εις μία περίοδον, ήτις
βάλλεται πανταχόθεν η Ορθόδοξος παράδοση τόσον ως πνευματικό καθίδρυμα αλλά και
ως η δομική συνιστώσα της πολιτισμικής μας ιδιοπροσωπίας καθότι η Ορθοδοξία
τελεί σε αναμφίλεκτο και άρρηκτο Ιστορικό δεσμό με το Έθνος των Ελλήνων, το αυτό αποτυπώνεται εις
τα πρώτα Ιστορικά Συντάγματα της Εθνικής απελευθερώσεως το 1821 (Επιδαύρου,
Τροιζήνας, Άστρους) αλλά και εις το εν ισχύει νυν Σύνταγμα της Πατρίδας μας,
όπου εις το προοίμιο αναφέρει ρητώς ότι το παρόν Σύνταγμα είναι ψηφισθέν εις το
Όνομα της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας, εν συνδυασμώ προς το άρθρο 3
το οποίο αναφέρει περί κρατούσας θρησκείας, υπό την έννοια ότι Εκκλησία και το Έθνος
των Ελλήνων, τελούν εν σχέση συναλληλίας και συμπορεύονται αγαστώς ως μεγέθη
αλληλοπεριχωρούμενα, εν παντί και πάντοτε.
Η εμπροσθοφυλακή των
«αγνώστων» αυτών δραστών τροφοδοτείται υπό του διαρκούς ενδοτισμού και της
δυσεξήγητου ολιγωρίας της Διοικούσης Εκκλησίας, η οποία όπως δολιχοδρόμησε με
το καίριο ζήτημα της Θείας λειτουργίας και της Θείας μεταλήψεως, συρομένη εκ
της κυβερνήσεως, κατά τον ίδιο τρόπο, τον Ιούνιο του έτους 2019, όταν ο
«αμαρτωλός» νέος Ποινικός κώδιξ, της εν αποδρομή κυβερνήσεως του Σύριζα,
κατήργησε δύο θεμελιώδεις διατάξεις ποινικής προστασίας του εννόμου αγαθού της
θρησκευτικής ειρήνης και του θρησκευτικού συναισθήματος των πιστών, καταργώντας
κατ’ ουσίαν ολοσχερώς τα άρθρα 198 και 199 του Ποινικού Κώδικος.
Η αιτιολογία της καταργήσεως
των ως άνω καίριων διατάξεων οι οποίες αποτελούσαν την θεμελιώδη βάση της
κραταιάς εννόμου προσφυγής του πληττόμενου υπό αξιόποινες πράξεις, όπως η
ανωτέρω προπεριγραφομένη, δυστυχώς έπαψε να ισχύει με την ασύλληπτον
αιτιολογία, η οποία αναμφιβόλως μόνον θυμηδίαν δύναται να προξενήσει εις τον
νουνεχή αναγνώστη, την παραθέτω επί λέξει :
«καταργούνται τα άρθρα
198 και 199 (κακόβουλη βλασφημία και καθύβριση θρησκευμάτων) αφού γίνεται
γενικώς δεκτό, ότι δεν προσβάλλουν κανένα υπαρκτό κοινωνικό μέγεθος και δεν
συνιστούν αξιόποινες»
Εν άλλοις λόγοις
δηλαδή, οι ως άνω επίμεμπτες και αξιοκατάκριτες και ιδιαζόντως δημόσιες
κακόβουλες ειδεχθείς πράξεις βλασφημίας και πασιδήλου χυδαιότητος δεν αποτελούν
ποινικά αδικήματα, διότι ως τελεσθείσες πράξεις, «δεν προσβάλλουν ουδένα
υπαρακτό κοινωνικό μέγεθος», τουτέστιν ότι ενδεχομένως οι πράξεις αυτές να
κρίνονται εκ πρώτης όψεως ως πανθομολογουμένως ανίερες και αισχρές όμως δεν
στοιχειοθετούν ποινικό αδίκημα, δηλαδή να διωχθούν ποινικά οι δράστες διότι οι
διατάξεις οι οποίες ίσχυαν πλέον έχουν καταργηθεί ολοσχερώς.
Άρα τοιουτοτρόπως
ανοίγει «ο ασκός του αιόλου» ο δράστης ο οποίος μένει ατιμώρητος δια την πράξη
του αυτή, δύναται ανεμπόδιστα να την επαναλάβει εφόσον δεν υπάρχει νόμος να τον
συλλάβει, αναχαιτίζοντας ούτως την δράση υπό την απειλή ποινής στερήσεως της
προσωπικής του ελευθερίας.
Αναλογιστείτε όλα αυτά
λαμβάνουν χώρα σε μία περίοδο ιδιαίτατα κρίσιμη, όθεν θάλλει ανελέγκτως η
μετανάστευση Ισλαμιστών εις την
πλειονοψηφία τους, εις την ενδοχώρα της Ελλάδας.
Η κατάργηση αυτών των
διατάξεων συνεπάγεται την στέρηση του νομικού οπλοστασίου των Χριστιανών να
προστατευθούν με βάσει αυτά τα οποία ενδεχομένως έπονται, επί των πλαισίων ενός
βίαιου επιβεβλημένου πολυπολιτισμικού περιβάλλοντος.
Εν κατακλείδι, όταν η
ίδια η Διοικούσα Εκκλησία, αδρανεί και δεν περιφρουρεί την πνευματική της
ακεραιότητα και το θεσμικό της κύρος, αφήνοντας κατ’ ουσίαν απροστάτευτη την Εκκλησία
και τους πιστούς της, σε μία ζοφερή περίοδο, όπου εγκαθιδρύεται η Νέα Τάξη
πραγμάτων και βάλλεται η Ορθοδοξία από την ραγδαία επέλαση του Ισλάμ, δέον όπως
εξαγάγετε μόνοι σας τα συμπεράσματα για το ποιος εν τέλει καθίσταται ο ηθικός
αυτουργός όστις συμπηγνύει την «κερκόπορτα» εις την Ελληνο-Ορθόδοξη παράδοσή
αφήνοντας μας απροστάτευτους ως απλούς πολίτες Χριστιανούς
Ας ελπίσουμε εις την
Θεία Χάρη και την αγάπη της Κεφαλής της Εκκλησίας του Κυρίου Ημών Ιησού
Χριστού, Στώμεν Καλώς, Στώμεν μετά Φόβου!!!
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
6944-938836
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου