ΤΗΡΗΘΗΚΕ καὶ ἐφέτος
τὸ «ἔθιμο», ἡ ἀποστολὴ ὀρθοδόξου ἀντιπροσωπίας τοῦ Φαναρίου, στὴν παπικῆς ἐμπνεύσεως
«θρονικὴ ἑορτὴ» στὸ Βατικανό. Ἡ «θρονικὴ ἑορτὴ» εἶναι ἀμάρτυρη στὴν
δισχιλιόχρονη ἱστορικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι κατασκεύασμα
σκοπιμότητας τοῦ Παπισμοῦ, προκειμένου νὰ τονίσει τὸ δαιμονικὸ παπικὸ δόγμα τοῦ
«πέτρειου πρωτείου». Νὰ «χωνέψουμε» τὴν πλέον ἐξωφρενικὴ πλαστογραφία τῆς ἱστορίας,
ὅτι δῆθεν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ὁ δῆθεν «πρῶτος» τῶν ἀποστόλων, εἶναι ὁ ἱδρυτὴς τῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης καὶ ὁ πρῶτος ἐπίσκοπός της καὶ ὡς ἐκ τούτου οἱ διάδοχοί του
«πάπες» ἕλκουν ἀπὸ αὐτὸν τὰ «πρωτεῖα» σὲ ὅλη τὴν Ἐκκλησία! Ἔλα ὅμως πού, τόσο ἡ
γνήσια παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα, ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ
Πέτρος, οὔτε κάποιο «πρωτεῖο» κατεῖχε στὴν χορεία τῶν ἀποστόλων, οὔτε ἵδρυσε τὴν
Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, οὔτε ὑπῆρξε ποτὲ ἐπίσκοπός της!
Μάλιστα ὑπάρχουν βάσιμα στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ὁ Πέτρος δὲν πῆγε ποτὲ στὴ Ρώμη καὶ ὅτι ἡ δῆθεν μετάβασή του στὴν «αἰώνια πόλη», εἶναι παπικὴ πλαστογραφία τῆς ἱστορίας! Ἂν μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ἱδρυτὴς τοπικῆς Ἐκκλησίας, αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ Ἀντιόχεια, στὴν ὁποία πιθανότατα ὑπῆρξε ὁ ἱδρυτὴς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ ἔδρασε τὰ περισσότερα χρόνια τοῦ ἱεραποστολικοῦ του ἔργου. Δὲν μᾶς προξενεῖ ἰδιαίτερη αἴσθηση ἡ διαιώνιση τῶν παπικῶν πλαστογραφιῶν. Μᾶς ἐκπλήσσει ἡ συμμετοχὴ τῶν «δικῶν» μας φαναριωτῶν, οἱ ὁποῖοι «βάζουν πλάτη» νὰ διαιωνίζουν οἱ αἱρετικοὶ παπικοὶ τὶς δόλιες πλαστογραφίες τους, στὶς ὁποῖες προσπαθοῦν νὰ «θεμελιώσουν» τὰ ἀντίχριστα δόγματά τους! Διερωτόμαστε: τὸ «τσοῦρμο» τῆς ὀρθοδόξου ἀντιπροσωπίας δὲν ἔνοιωσε τὴν παραμικρὴ ἀηδία, ὅταν συμμετεῖχε στὶς παπικὲς φιέστες, οἱ ὁποῖες στηρίζονται σὲ ψεύτικα καὶ χαλκευμένα γεγονότα; Δὲν τοὺς ἔμεινε σταλιὰ ἀξιοπρέπειας;
"Ορθ. Τύπος"
Μάλιστα ὑπάρχουν βάσιμα στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ὁ Πέτρος δὲν πῆγε ποτὲ στὴ Ρώμη καὶ ὅτι ἡ δῆθεν μετάβασή του στὴν «αἰώνια πόλη», εἶναι παπικὴ πλαστογραφία τῆς ἱστορίας! Ἂν μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ἱδρυτὴς τοπικῆς Ἐκκλησίας, αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ Ἀντιόχεια, στὴν ὁποία πιθανότατα ὑπῆρξε ὁ ἱδρυτὴς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ ἔδρασε τὰ περισσότερα χρόνια τοῦ ἱεραποστολικοῦ του ἔργου. Δὲν μᾶς προξενεῖ ἰδιαίτερη αἴσθηση ἡ διαιώνιση τῶν παπικῶν πλαστογραφιῶν. Μᾶς ἐκπλήσσει ἡ συμμετοχὴ τῶν «δικῶν» μας φαναριωτῶν, οἱ ὁποῖοι «βάζουν πλάτη» νὰ διαιωνίζουν οἱ αἱρετικοὶ παπικοὶ τὶς δόλιες πλαστογραφίες τους, στὶς ὁποῖες προσπαθοῦν νὰ «θεμελιώσουν» τὰ ἀντίχριστα δόγματά τους! Διερωτόμαστε: τὸ «τσοῦρμο» τῆς ὀρθοδόξου ἀντιπροσωπίας δὲν ἔνοιωσε τὴν παραμικρὴ ἀηδία, ὅταν συμμετεῖχε στὶς παπικὲς φιέστες, οἱ ὁποῖες στηρίζονται σὲ ψεύτικα καὶ χαλκευμένα γεγονότα; Δὲν τοὺς ἔμεινε σταλιὰ ἀξιοπρέπειας;
"Ορθ. Τύπος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου