Παμμακεδονικές οργανώσεις: Ο αγώνας συνεχίζεται - Ετοιμάζουν προσφυγή στον ΟΗΕ

Άμεση ήταν η αντίδραση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων μετά την υπερψήφιση από το ελληνικό κοινοβούλιο της Συμφωνίας των Πρεσπών. Όπως ξεκαθαρίζει ο πρόεδρός της, Γιώργος Τάτσιος, ο αγώνας συνεχίζεται, ενώ προαναγγέλλει προσφυγές σε ΟΗΕ και ευρωπαϊκά δικαστήρια.
«Η κυβέρνηση επισφράγισε μία συμφωνία, η οποία εξυπηρετεί τα νατοϊκά και αμερικανικά συμφέροντα, δείχνοντας με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι τάσσεται υπέρ της βαρβαρότητας εναντίον των λαών» τονίζει, μιλώντας στο Sputnik, ο ίδιος. Παράλληλα, επαναλαμβάνει την ανάγκη αποτροπής της συμφωνίας, ενώ εκφράζει τη λύπη του για το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας.

«Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να δεχθεί ποτέ αυτή τη συμφωνία» τονίζει ο κ. Τάτσιος, προαναγγέλλοντας προσφυγές σε διεθνείς οργανισμούς. «Στόχος είναι να καταφέρουμε να την ακυρώσουμε» σημειώνει, μιλώντας στο ίδιο μέσο.
Ωστόσο, δεν παραλείπει να ξεκαθαρίσει ότι αντίστοιχες προσφυγές αναμένεται να κατατεθούν και στα ελληνικά δικαστήρια, όπως το Συμβούλιο της Επικρατείας και τον Άρειο Πάγο. «Έχουν τελεστεί ποινικά δικαιώματα» αναφέρει, ενώ θέτει ζητήματα αντισυνταγματικότητας καθώς, όπως εξηγεί, «η κυβέρνηση έχει σφετεριστεί τη λαϊκή κυριαρχία».
«Ο λαός έλεγε άλλο και η κυβέρνηση έπραξε άλλο» υποστηρίζει χαρακτηριστικά στο πρακτορείο Sputnik.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μέσα σε όλα, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η αναφορά του πρωθυπουργού στους «70.000 πρόσφυγες του εμφυλίου που το ελληνικό κράτος τους στέρησε το δικαίωμα το 1983 να επιστρέψουν στην πατρίδα τους».
Αναφερόταν στην ρύθμιση της κυβέρνησης Παπανδρέου το 1983, να επιτραπεί ο επαναπατρισμός και να αποδοθούν οι περιουσίες μόνο των «Ελλήνων το γένος» πολιτικών προσφύγων του 1949.
Ενώ ο υφυπουργός Κατρούγκαλος είπε, ότι με την αναγνώριση του «μακεδονικού λαού» αποκαθίσταται μία ιστορική πραγματικότητα που διαχρονικά διαστρέβλωσε το «βαθύ κράτος» - το ελληνικό «βαθύ κράτος».
Ο πρώτος αναγνώρισε τις διεκδικήσεις για αναγνώριση των αστικών δικαιωμάτων των απογόνων των σλαβομακεδόνων φυγάδων του 1949 και άνοιξε -αυτός που θα διεκδικούσε τις «γερμανικές αποζημιώσεις»- το κεφάλαιο των «ελληνικών αποζημιώσεων».
Ο δεύτερος αναγνώρισε τις αιτιάσεις των οργανώσεων των εν Ελλάδι σλαβομακεδόνων για «καταπίεση» της εθνικής «μακεδονικής» τους ταυτότητας.
Η ζημία που παράγεται από τις παραπάνω δηλώσεις, προστιθέμενη σ' αυτές που παράγει η ίδια η κυρωθείσα συμφωνία, είναι ανυπολόγιστη.