Θεόδουλος ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο από την νήσον Κύπρον,
εκ νεότητος δε αφήσας τον κόσμον και αγαπήσας από καρδίας τον Χριστόν, έγινε
Μοναχός. Τόσον δε ηγάπησε την ακτημοσύνην ο τρισμακάριος, ώστε αντί να έχη εις
την κλίνην του στρώματα απαλά, είχε πέτρας και επ΄ αυτών ανεπαύετο. Εκ δε της
πολλής εγκρατείας και χαμευνίας, την οποίαν μετεχειρίζετο, εφωτίσθη η ψυχή του
και έγινε δοχείον των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Όθεν προεγνώριζε τους
λογισμούς των ανθρώπων· δια τούτο, εάν ήρχετο κανείς προς αυτόν και έλεγεν άλλα
αντί άλλων, ήλεγχεν αυτόν ο Άγιος και εφανέρωνε τους κρυφούς λογισμούς της
ψυχής του. Ύστερον δε προσεποιήθη ότι είναι σαλός. Και ούτω διανύσας την ζωήν
του και πολλούς οδηγήσας εις σωτηρίαν με το παράδειγμά του και με την
διδασκαλίαν του, εκοιμήθη εν ειρήνη πολλάς ιατρείας και μετά θάνατον
χαριζόμενος εις τους προσερχομένους εις τον τάφον αυτού μετά πίστεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου