Ο ακατάσχετος μεγαλοϊδεατισμός του τρελαμένου ισλαμιστή
γείτονα, δεν μπορεί να αποκτήσει ποτέ σάρκα και οστά, χωρίς την καθ’ οιονδήποτε
τρόπο προτεκτοροποίηση της Ελλάδος και της Κύπρου. Γιαυτό εκτρέπεται σε
εμπρηστική ανθελληνική ρητορική και ανάλογες έκνομες ενέργειες σε Κύπρο –
Αιγαίο. Προκαλεί τους πάντες ευτυχώς έχει τρελάνει τους πάντες. Και τους εντός
και τους εκτός. Και τους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους.
Στο εσωτερικό του λυσσάζει να εδραιώσει καθεστώς στυγνής
τυραννίας ποινικοποιώντας και την σκέψη και το … βλέμμα των πολιτών του. Προς
τα έξω μαίνεται (=μανιακός) κατά πάντων και πασών και ιδίως κατά Ελλάδος –
Κύπρου.
Οι όποιες επιλογές του δεν ελέγχονται πλέον από την λογική, αλλά είναι
το γε νυν μονοκράτωρ. Οπότε «επισφαλές μαινομένω δούναι μάχαιραν και μοχθηρώ
δύναμιν» (Ιάμβλιχος-Στοβαίος Β, 40). Εδώ έχουμε και «μαινόμενο» και «μοχθηρό»
ταυτόχρονα που κρατά μαχαίρι. Αλλά η ύβρις είναι πρόδρομος της συντριβής, καθώς
γράφει ο σοφός Σολομών «προ συντριβής ηγείται ύβρις, προ δε πτώματος κακοφροσύνη» (Παροιμίαι, ΙΣΤ, 18). Προ
πάσης δηλαδή συντριβής προηγείται αλαζονεία και υπερηφάνεια και προ πάσης
καταστρεπτικής πτώσεως υπάρχει η κακοφροσύνη.
Αλλ’ «έσεται ήμαρ όταν ποτ’ ολώλη Ίλιος» (Ιλιάδα, Δ,
164). Θα έρθει δηλαδή μια μέρα που θα καταστραφεί η Τροία. Και κάθε «Τροία»…
Ευθύβολη η επισήμανση του Προέδρου της Δημοκρατίας μετά
τις βάναυσες παρεμποδίσεις στο αεροσκάφος του στις πρόσφατες επισκέψεις του στα
νησιά του Αρχιπελάγους: «Η πρόκληση και ιδίως η αναίτια πρόκληση είναι ίδιον
μικρότητας και ανασφάλειας».
Ελπίζουμε πως μία αποστροφή της ομιλίας του ΥπΕξ (Βουλή
11/7/17) αποτελεί μόνο lapsus linguae (=γλωσσικό ολίσθημα) και όχι επιστημονική και προ παντός
πολιτική θέση του: «Στο μέλλον στην Κύπρο – και το είπα στον ΓΓ - μπορεί να υπάρξουν και πολίτες που να θέλουν να
ονομάζονται μόνον Κύπριοι».! Αυτή η ιστορία των αυτοαποκαλουμένων «Νεοκυπρίων»
είναι κατασκεύασμα κάποιων ανοήτων εγκεφάλων μετά την Εισβολή του ’74 που
φαντασιώθηκαν, ότι αν αυτοχρισθούν Νεοκύπριοι (=ούτε Έλληνες, ούτε Τούρκοι) θα
τετραγωνίσουν τον κύκλο. Θα λύσουν το Κυπριακό!
Με το ελβετικό ναυάγιο, αν μη τι άλλο, ο Ελληνισμός
«αγόρασε» κάποιον χρόνον που δεν πρέπει να αφήσουμε να χαραμισθεί άπρακτος.
Επείγει μία de profundis επανεξέταση και αναθεώρηση της εθνικοαμυντικής
στρατηγικής μας και ταυτόχρονα της στρατηγικής μας για το Κυπριακό.
Ο διεθνής παράγων για προφανείς λόγους ενεργειακών
συμφερόντων και αβεβαιοτήτων που διαχέει στην περιοχή η αλλοπρόσαλη πολιτική
του Ερντογάν προσβλέπει στη σταθερότητα του Ελληνισμού. Πρέπει να αδράξουμε την
συγκυρία και την ευκαιρία. Οι ΗΠΑ έχουν στις αποθήκες τους πλεονάζον
στρατιωτικό υλικό. Αν δεν ζητήσουμε κανείς δεν θα θυμηθεί να μας δώσει.
Εξακολουθούμε ακόμη να υποτιμούμε τον παράγοντα Ομογένεια. Πρέπει να τους εμπνεύσουμε το όραμα αναβίωσης των
Μεγάλων Ευεργετών του Γένους.
Η Βρεττανία παίζει ανέκαθεν ως και στο Κραν Μοντανά το
τουρκικό παιχνίδι. Και τότε που ο δικός της έλεγε ότι «οι ήρωες πολεμούν σαν
Έλληνες», και τώρα. Είναι υπερεπείγουσα η αποκατάσταση της αεροναυτικής ισορροπίας του Αιγαίου
και η πρόσκτηση ναυτικής δυνάμεως από την Κύπρο.
Η Άγκυρα απέτυχε να οδηγήσει σε εξαφάνιση την Κυπριακή
Δημοκρατία, παρά τους έσωθεν καλοθελητές, υποκαθιστώντας την, από το δικέφαλο
τερατούργημα της δήθεν Ενωμένης, στην πραγματικότητα τουρκοποιημένης Κύπρου.
Με άλλη ευκαιρία έχουμε καλέσει την εκκλησιαστική
διπλωματία της Ελλαδικής Εκκλησίας να δραστηριοποιηθεί προς την πλευρά της
αδελφής Εκκλησίας Πασών των Ρωσιών, προκειμένου η τελευταία να παρέμβει στον
Ρώσο Πρόεδρο σταματώντας τον να φαντάζεται ότι ο Τούρκος έγινε δια μαγείας
φιλορώσος.
Δυστυχώς οι κυβερνήσεις μας από τη δεκαετία του ’90 και
έκτοτε άφησαν να καταρρεύσει μία εθνικοαμυντική βιομηχανία η οποία είχε τότε τις
προϋποθέσεις να προαχθεί και να αναδειχθεί καλύπτοντας σοβαρά κενά μας. Αλήθεια
ποιοι και γιατί ατιμωρητί άφησαν να κλείσει ο Σκαραμαγκάς;
Η εκτράχυνση των λεγομένων αντιεξουσιαστών αυτές τις
μέρες στην πρωτεύουσα είναι αποτέλεσμα της χαλαρότητας των διωκτικών αρχών
πρωτίστως και της άκρας επιεικίας των δικαστικών. Η συνεχιζόμενη πάντως
αντιπαράθεση δικαστικής - εκτελεστικής εξουσίας δεν είναι ασφαλώς υγιές δείγμα
ευνομούμενης πολιτείας. Ο Κικέρων πάντως συμβούλευε: “cedant arma togae” = να υποχωρήσουν τα όπλα μπροστά στην τήβεννο…
Αλλά τα πρόβλημα είναι συνθετότερο: Η έξοδος από την
γενική παρακμή επιβάλλει πανελλήνιο συναγερμό και εθνική συνεννόηση!
Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου