4. Γράφει ο Misha: «Ψευδοθαύματα,
θεομπαίκτες και απατεώνες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Οι διάφορες
παλιοημετολογιτικές και αλληλοαφορισμένες μεταξύ τους ομάδες βρίθουν από
τέτοιους)!
Εδώ, ο αγαπητός αδελφός παραφέρεται! Καταφεύγει σε βρισιές. Βρίζει κάποιος όταν δεν έχει επιχειρήματα. Και ο Misha, τέτοια επιχειρήματα, όπως φαίνεται, δεν έχει.
«Παλιάνθρωποι» μπορεί να υπάρχουν σ’ όλους τους χώρους, και στο Παληό και στο Νέο Ημερολόγιο. Άλλωστε, ποιός από μάς μπορεί να καυχηθεί, ότι είναι τέλειος, ότι είναι «αναμάρτητος», ότι είναι ενώπιον Θεού καλύτερος απ’ τον αδελφό του, τον θεωρούμενο πλέον αμαρτωλό; Εάν, κάποιος από μας ισχυρισθεί κάτι τέτοιο εξασφαλίζει σίγουρα θέση στην κόλαση!
Μπορεί ο Misha να ισχυρισθεί ότι ο χώρος, που εκκλησιαστικά είναι ενταγμένος, δεν «βρίθει» από «Ψευδοθαύματα, θεομπαίκτες και απατεώνες»;
Το θέμα είναι, που μπορεί κάποιος να γίνει άγιος! Και άγιοι αναδεικνύονται οι άνθρωποι μόνο στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Εκκλησίας δηλ. που δεν είναι αιρετική και δεν έχει «κοινωνία» με αιρετικούς, όπως είναι οι Λατίνοι, ή οι Λατινόφρονες!
5. Γράφει ο Μisha: «αυτός ο καινοφανής όρος για την αγιότητα ενός σύγχρονου μας αγίου είναι πραγματικά άξιος προς διερεύνηση....»!
Ποιός είναι «αυτός ο καινοφανής όρος για την αγιότητα» τον οποίο υπαινίσσεται Misha; Τον αναφέρει
αμέσως πιό πάνω. Είναι η δική μου άποψη, την οποία παραθέτει και η οποία έχει ως εξής:
«Αυτό γίνεται όχι μόνο με τα όσα είπαν εν ζωή, ή τα όσα οι βιογράφοι τους βάζουν στο στόμα τους, ότι δήθεν είπαν, αλλά και απ’ το γεγονός, ότι οι ίδιοι είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους, ή «κοινωνούσαν» με όσους είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους! Στώμεν καλώς»!
Θεωρεί ο αγαπητός Misha την άποψη αυτή «καινοφανή» και αιρετική; Τότε «καινοτόμοι», «νεωτεριστές» και αιρετικοί είναι οι άγιοι Πατέρες, που εντέλλονται αυτά τα πράγματα!
Και για να μη θεωρηθεί ότι αερολογούμε θα παραθέσω τις γνώμες ελαχίστων (πραγματικά) αγίων της Εκκλησίας μας, όπως είναι:
Εδώ, ο αγαπητός αδελφός παραφέρεται! Καταφεύγει σε βρισιές. Βρίζει κάποιος όταν δεν έχει επιχειρήματα. Και ο Misha, τέτοια επιχειρήματα, όπως φαίνεται, δεν έχει.
«Παλιάνθρωποι» μπορεί να υπάρχουν σ’ όλους τους χώρους, και στο Παληό και στο Νέο Ημερολόγιο. Άλλωστε, ποιός από μάς μπορεί να καυχηθεί, ότι είναι τέλειος, ότι είναι «αναμάρτητος», ότι είναι ενώπιον Θεού καλύτερος απ’ τον αδελφό του, τον θεωρούμενο πλέον αμαρτωλό; Εάν, κάποιος από μας ισχυρισθεί κάτι τέτοιο εξασφαλίζει σίγουρα θέση στην κόλαση!
Μπορεί ο Misha να ισχυρισθεί ότι ο χώρος, που εκκλησιαστικά είναι ενταγμένος, δεν «βρίθει» από «Ψευδοθαύματα, θεομπαίκτες και απατεώνες»;
Το θέμα είναι, που μπορεί κάποιος να γίνει άγιος! Και άγιοι αναδεικνύονται οι άνθρωποι μόνο στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Εκκλησίας δηλ. που δεν είναι αιρετική και δεν έχει «κοινωνία» με αιρετικούς, όπως είναι οι Λατίνοι, ή οι Λατινόφρονες!
5. Γράφει ο Μisha: «αυτός ο καινοφανής όρος για την αγιότητα ενός σύγχρονου μας αγίου είναι πραγματικά άξιος προς διερεύνηση....»!
Ποιός είναι «αυτός ο καινοφανής όρος για την αγιότητα» τον οποίο υπαινίσσεται Misha; Τον αναφέρει
αμέσως πιό πάνω. Είναι η δική μου άποψη, την οποία παραθέτει και η οποία έχει ως εξής:
«Αυτό γίνεται όχι μόνο με τα όσα είπαν εν ζωή, ή τα όσα οι βιογράφοι τους βάζουν στο στόμα τους, ότι δήθεν είπαν, αλλά και απ’ το γεγονός, ότι οι ίδιοι είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους, ή «κοινωνούσαν» με όσους είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους! Στώμεν καλώς»!
Θεωρεί ο αγαπητός Misha την άποψη αυτή «καινοφανή» και αιρετική; Τότε «καινοτόμοι», «νεωτεριστές» και αιρετικοί είναι οι άγιοι Πατέρες, που εντέλλονται αυτά τα πράγματα!
Και για να μη θεωρηθεί ότι αερολογούμε θα παραθέσω τις γνώμες ελαχίστων (πραγματικά) αγίων της Εκκλησίας μας, όπως είναι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου