Σχόλιο του Παναγιώτη Σημάτη
Μᾶς ἐστάλη καὶ δημοσιεύουμε μὲ μεγάλη θλίψη τὸ παραπάνω ἄρθρο τοῦ σεβαστοῦ π. Μαξίμου Καραβᾶ, Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. ἁγ. Παρασκευῆς. Θλίψη, ὄχι γι’ αὐτὰ ποὺ γράφει ὁ π. Μάξιμος, ἀλλὰ γι’ αὐτὰ ποὺ δὲν κάνει, ἂν καὶ ἀπορρέουν ἐξ αὐτῶν ποὺ γράφει! Ἀποδεικνύει ἀναντίρρητα καὶ ἁγιοπατερικὰ ὁ Γέροντας Μάξιμος ὅτι ὁ Πατριάρχης εἶναι «ὁ μεγαλύτερος βλάσφημος καὶ ὁ μεγαλύτερος Αἱρεσιάρχης ὅλων τῶν αἰώνων»! Ἀρκεῖται ὅμως μόνο στὸ νὰ ἐπαναλάβει ὅ,τι μέχρι τώρα ὅλοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἔχουν γράψει! Τουτέστι ἐπαναλαμβάνει τὸν χαρτοπόλεμο τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ἀντὶ νὰ ἀκολουθήσει τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία, ποὺ εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση κατὰ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές, σύμφωνα μὲ τὸ «ἐξέλθετε, ἐξέλθετε καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε»!Ἀρκεῖται στὸ ἔλεγχο καὶ τὶς συμβουλὲς ΜΟΝΟ πρὸς τὸν Πατριάρχη, ποὺ ἀποδεδειγμένα ἀδιαφορεῖ πλήρως γιὰ τὶς συμβουλές! Δέχτηκε ὄχι μόνο «μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν», ἀλλὰ πενῆντα, καὶ ἑκατό, καὶ πεντακόσιες καὶ χίλιες νουθεσίες, ἐπὶ δεκαετίες μάλιστα, ἀλλὰ παραμένει ἐπίμονα στὶς κακοδοξίες του, καὶ ἄρα ὁ Πατριάρχης «ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος»! Καὶ ὁ Γέροντας συνεχίζει νὰ τοῦ ἀπευθύνει λόγους νουθεσίας καὶ μετανοίας μαζὶ μὲ εὐχολόγια· «εὔχομαι -γράφει- εἰς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν νὰ χαρίσει εἰς ἡμᾶς καὶ εἰς αὐτὸν μετάνοιαν καὶ ὁμολογίαν»! Κι αὐτὸ γιὰ νὰ μὴν κάνει τὸ καθῆκον του, ποὺ εἶναι νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνό του, αὐτοῦ καὶ τοῦ Ἐπισκόπου του ποὺ τὸν μνημονεύει!
Βέβαια, ὁ Γέροντας καὶ κάθε πιστὸς εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἀκολουθεῖ ἢ ὄχι τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ καὶ κάθε πιστὸς ποὺ βλέπει νὰ διασαλεύεται καὶ νὰ νοθεύεται τὸ Εὐαγγέλιο ἀπὸ τοὺς Ποιμένες διὰ λόγων καὶ παραλείψεων ἔργων (ὅπως ἡ διακοπὴ μνημοσύνου), δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορεῖται, ὅταν ὑπενθυμίζει τὶς θεῖες Ἐντολές. Εἶναι ὑποχρέωσή μας νὰ ὑπερασπιζόμαστε τὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία ὡς πρὸς τὴν στάση μας ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς, ὅταν αὐτὴ διασαλεύεται. Ὅταν ἀλλοιώνεται τὸ σωτηριολογικῆς σημασίας παράδειγμα τῶν Ἁγίων στὸ θέμα αὐτό!
Δὲν μπορεῖ νὰ θεωρεῖται καταπιεστικὴ ἡ ἀπαίτησή μας, εἰδικὰ ἀπὸ τοὺς Ποιμένες, νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἐκ τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ ὅσων Ἐπισκόπων ἀποδέχτηκαν ἐν σιωπῇ τὶς αἱρετικὲς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου. Ἡ αἵρεση, δυστυχῶς, μπῆκε συνοδικὰστὴν Ἐκκλησία κι αὐτοὶ συνεχίζουν νὰ μνημονεύουν αὐτοὺς ποὺ πῆραν αὐτὲς τὶς κακόδοξες ἀποφάσεις. Ἀπὸ ποῦ κι ὣς ποῦ λοιπόν, ἶναι καταδικαστέα ἡ διαμαρτυρία γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ τῆς αἱρέσεως καὶ γιὰ τὴν διαστροφὴ τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως, καὶ δὲν εἶναι καταδικαστέα ἡ σιωπηλὴ ἀποδοχὴ τῆς αἱρέσεως στὴν Ἐκκλησία διὰ τῆς μνημονεύσεως καὶ κοινωνίας μετὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν;
Ἂν αὐτὴ ἡ ὑπενθύμιση δημιουργεῖ ἐνοχές, ἂς ἀναζητήσουν τὴν εὐθύνη στὸν ἑαυτό τους. Καὶ ἂς ἐφαρμόσουν πρῶτοι οἱ πρωτοπρεσβύτεροι καὶ οἱ Ἡγούμενοι τὴν μετάνοια ποὺ διδάσκουν στοὺς ἄλλους. Διότι, σύμφωνα μὲ τὴ λογική τους, ὅλα ὅσα αὐτοὶ διδάσκουν τοὺς πιστοὺς νὰ πράξουν, μέσα ἀπὸ ἔντυπα καὶ ἱστολόγια (καὶ τοῦτο κάνουν ἐπὶ δεκαετίες), θὰ ἔπρεπε νὰ θεωρηθοῦν ὡς καταπιεστικά τῆς ἐλευθερίας τῶν πιστῶν! Ὅμως εἶναι πασιφανὲς ὅτι ἡ ὑπενθύμιση ἀπὸ ἀγάπη τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς (καὶ μάλιστα ὑπενθύμιση ὡς ὁμολογία καὶ μὲ κόστος τὶς ὕβρεις, τὴν περιφρόνηση, τὴν ἀπομόνωση, τὴν συκοφαντία κ. ἄ.) εἶναι ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία, καὶ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Εἶναι δὲ φανερό, ὅτι ἀποφεύγουμε νὰ κάνουμε ὑποδείξεις γιὰ ἄλλα πνευματικὰ θέματα, μὲ τὰ ὁποῖα ὡς πνευματικὰ νήπιοι καὶ μαθητὲς τῶν παραπάνω Ποιμένων, δὲν ἀσχολούμαστε.
Ἐμεῖς περιμέναμε, ὅταν εἴδαμε τὸ ἄρθρο τοῦ Γέροντα, νὰ ἀνακοινώσει κάτι ἄλλο, πέρα ἀπὸ τὸν χαρτοπόλεμο. Περιμέναμε νὰ πεῖ ἕνα λόγο γιὰ τὸν διωκόμενο π. Παΐσιο Παπαδόπουλο, ὁ ὁποῖος διώκεται ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη τοῦ Γέροντα Μαξίμου. Τί νόημα ἔχει νὰ ἐλέγχει τὸν Πατριάρχη καὶ νὰ κοινωνεῖ μὲ τὸν κ. Θεόκλητο ποὺ δικαιολογεῖ σκανδαλωδῶς τὸν Πατριάρχη; Ποιόν δημόσιο ἔλεγχο ἐξήσκησε στὸν Μητροπολίτη του, ποὺ δέχτηκε τὸν Πατριάρχη καὶ τὸν ἀριστερό του βραχίονα, τὸν Προύσσης Ἐλπιδοφόρο;
Ἄλλη μιὰ φορὰ ὁ π. Μάξιμος καὶ τὸ περιβάλλον του μᾶς ἀπογοήτευσαν.
Σημάτης Παναγιωτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου