Δεν επιθυμούμε εδώ να απαριθμήσουμε όλες τις εκδηλώσεις που αποδεικνύουν ότι η
ελπιζόμενη μαρτυρία της Ορθοδόξου πίστεως κατέληξε σε αποστασία και σε αλλοτρίωση.
Η υποδοχή του πάπα στην Αθήνα και σε άλλες ορθόδοξες χώρες, και η κατ΄ αυτόν
τον τρόπο νομιμοποίησή του ως κανονικού επισκόπου της Ρώμης, οι διαθρησκειακές
συγκρητιστικές συνάξεις, η αμοιβαία αναγνώριση των μυστηρίων και η διακοινωνία
που επέτρεψε το Πατριαρχείο Αντιοχείας με τους Μονοφυσίτες, για το μυστήριο δε
του γάμου και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, οι αυξανόμενες καταγγελίες για
συμμετοχή παπικών στην ορθόδοξη Θ. Ευχαριστία και Ορθοδόξων στην παπική, με
βάση τα συμφωνηθέντα στο απαράδεκτο ουνιτικό κείμενο του Balamand, η απίστευτη
έγκριση από το τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης δύο διδακτορικών διατριβών που παρουσιάζουν ως ορθοδόξους τους
Μονοφυσίτες Διόσκορο και Σεβήρο, έχουν ανησυχήσει και σκανδαλίσει σε βαθμό
επικίνδυνο το ορθόδοξο πλήρωμα. Έμεινε τελικά τίποτε όρθιο από τα όρια που
έστησαν οι Πατέρες ημών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου