Νομίζουμε, πως η βάση της συζήτησης της θεματικής αυτής ενότητας πρέπει να
είναι το τι ορίζουν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, όταν ο επίσκοπός μας
κηρύττει αίρεση. Στα ζητήματα αυτά σημασία έχει τι μας παραγγέλλουν οι Πατέρες,
κι’ όχι το τι νομίζει ο καθένας μας.
Η Εκκλησία εκφράζεται με τους Πατέρες, που επειδή έφτασαν στη θέωση, όπως κι’ οι Απόστολοι, σ’ αυτούς «δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών», όπως είπε ο Κύριος στους μαθητές Του.
Τι λένε, λοιπόν, οι Πατέρες της Εκκλησίας;
1. Λένε να απομακρυνόμαστε εξάπαντος απ’ όσους επισκόπους είναι αιρετικοί. Να μην εκκλησιαζόμαστε σε ναούς, που μνημονεύεται το όνομά τους. Όλους αυτούς τους επισκόπους, που είναι αιρετικοί, ή έχουν «κοινωνία» με αιρετικούς, πρέπει να τους θεωρούμε «ψευδεπισκόπους», και ας μη συνήλθε Σύνοδος να τους καθαιρέσει, όπως λέει ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Η αναγκαία και υποχρεωτική αυτή απομάκρυνση των μελών της Εκκλησίας από τους αιρετικούς επισκόπους στην εκκλησιαστική γλώσσα λέγεται «αποτείχιση».
Η «αποτείχιση» είναι το σπουδαιότερο όπλο με το οποίο έχει εφοδιάσει η Εκκλησία τα μέλη της, για να φρουρούν την Ορθόδοξη πίστη. Και με το «πυρηνικής ισχύος», όπλο αυτό, την «ατομική» αυτή βόμβα, υπεράσπιζαν πάντα οι Ορθόδοξοι την Εκκλησία από τους αιρετικούς Πατριάρχες και επισκόπους τους, όπως ήταν π.χ. ο Νεστόριος, ο Βέκκος κ.ά.
Οι Σύνοδοι των Επισκόπων απαιτούν μια κανονική διαδικασία, πολλές φορές χρονοβόρα, που καμιά φορά μπορεί καν να μη ολοκληρώνεται.
2. Τι γίνεται μετά την «παύση της κοινωνίας»;
α. Οι λοιποί επίσκοποι οφείλουν να συνέλθουν σε Σύνοδο και να δικάσουν τις καταγγελίες των πιστών σε βάρος του επισκόπου. Η σύγκληση τέτοιας Συνόδου αναφέρεται στον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Εάν μεν το δικαστήριο αυτό αποφασίσει ότι ο επίσκοπος είναι ένοχος, οφείλουν να καταδικάσουν τον επίσκοπο στις προβλεπόμενες από τους Κανόνες ποινές, που είναι η καθαίρεση κι’ ο αναθεματισμός. Στην περίπτωση αυτή δικαιώνονται οι «αποτειχισθέντες» πιστοί.
Αν, αντίθετα, η Σύνοδος, διαπιστώσει, ότι ο καταγγελλόμενος επίσκοπος δεν είναι ένοχος, δηλ. δεν αστόχησε σε θέματα πίστεως, οφείλει να τον αθωώσει. Στην περίπτωση αυτή, οι αποτειχισθέντες οφείλουν να επαναλάβουν την «κοινωνία» με τον Ορθόδοξο επίσκοπο από τον οποίο κακώς διέκοψαν την «κοινωνία», οπότε λήγει το θέμα.
β. Οι Κανόνες δεν λένε τίποτε για την περίπτωση που οι επίσκοποι δεν συνέλθουν σε Σύνοδο για να εξετάσουν τις καταγγελίες όσων αποτειχίστηκαν. Πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας ότι οι Κανόνες δεν αποτελούν μιά θεωρητική αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων, που είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει κάποτε η Εκκλησία. Οι Κανόνες θεσπίστηκαν σε συγκεκριμένη εποχή για την αντιμετώπιση των τότε προβλημάτων που αντιμετώπιζε η Εκκλησία. Και τότε, ήταν δύσκολο να φαντασθεί κάποιος ότι όλοι οι Πατριάρχες κι’ οι επίσκοποι της Εκκλησίας θα γίνονταν αιρετικοί.
Εκτός όμως από τους Ορθόδοξους επισκόπους και τον Ορθόδοξο λαό, η Εκκλησία είχε και άλλα ερείσματα, που εξασφάλιζαν την ορθή πίστη της. ΄Ηταν οι αυτοκράτορες, οι οποίοι ως επί το πλείστον ήταν Ορθόδοξοι, και οι μοναχοί.
΄Οταν διαταράσσονταν η Εκκλησία από κάποια αίρεση, κάποιοι, αν όχι όλοι από τους ανωτέρω παράγοντες αντιδρούσαν. Η δυσκολία υπήρχε όταν κάποιος ή κάποιοι αυτοκράτορες υποστήριζαν συγκεκριμένη αίρεση, όπως τον αρειανισμό, τον μονοθελητισμό, την εικονομαχία κτλ. Τότε αντιδρούσαν οι λοιποί παράγοντες, αν όχι όλοι, τουλάχιστον ορισμένοι, όπως συνήθως ο Ορθόδοξος λαός κι οι μοναχοί. Πίστευαν όμως θα επανέρχονταν κάποτε ο αυτοκρατορικός θρόνος στους Ορθοδόξους. Αυτό συνέβαινε πάντοτε. Και έτσι Ορθόδοξοι αυτοκράτορες υπερασπίζονταν την Ορθοδοξία, διώχνοντας τους αιρετικούς Πατριάρχες και επισκόπους από τους θρόνους τους, κι’ εγκαθιστώντας σ’ αυτούς Ορθοδόξους.
Σήμερα, εξέλιπε ο θεσμός του αυτοκράτορα. Αλλά, και αν εξακολουθούσε να υπάρχει μάλλον θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι δεν θα κατείχετο από Ορθόδοξους, οπότε μάλλον είναι προτιμότερο, που δεν υπάρχει!
γ. Αν οι επίσκοποι δεν συγκαλέσουν Σύνοδο, για να δικάσει τις κατηγορίες σε βάρος του επισκόπου, που κατηγορήθηκε για θέματα πίστεως, τότε η ευθύνη του σχίσματος βαρύνει τους επίσκοπους. Τότε αυτοί θεωρούνται αιρετικοί. Στην περίπτωση αυτή κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει τους αποτειχισθέντες για λόγους πίστεως να επανέλθουν σε «κοινωνία» με τον καταγγελθέντα ως αιρετικό επίσκοπο. Ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι οι «αποτειχισθέντες» έπαυσαν να είναι μέλη της Εκκλησίας, και μάλιστα τα πλέον γνήσια.
Ως πότε όμως θα περιμένουν οι αποτειχισθέντες πιστοί την σύγκληση Συνόδου, που οι επίσκοποι δεν συγκαλούν; Θα περιμένουν εύλογο χρόνο. Ο χρόνος αυτός, λόγω ειδικών συνθηκών, μπορεί να είναι ακόμα και πολλά χρόνια!
Αν μέσα στον εύλογο αυτό χρόνο δεν συνέλθει Σύνοδος Ορθοδόξων επισκόπων, τότε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι οι αποτειχισθέντες είναι η Εκκλησία! Από τότε οι καταγγελθέντες επίσκοποι, με όσους τους ακολουθούν, παύουν επίσημα ν’ αποτελούν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας.
3. Πώς έγινε το ημερολογιακό σχίσμα.
Η 9η Μαρτίου 1924 αποτελεί ορόσημο για την Εκκλησία της Ελλάδος. Είναι η τελευταία μέρα, που το ποίμνιό της ήταν ενωμένο σε μία Εκκλησία. Μετά, η άλλη μέρα που ξημέρωσε, για άλλους ήταν 10η Μαρτίου, για άλλους όμως ήταν …23η Μαρτίου!
Ο Ορθόδοξος λαός της Ελλάδος, που έπρεπε να είναι πάντα ενωμένος ενάντια στους τόσους εχθρούς του, διασπάστηκε, σε δύο μερίδες. Δηλ. σε όσους συνέχισαν να είναι ό,τι ήταν και στις 9 Μαρτίου 1924, δηλ. όσους ακολούθησαν το Παληό ημερολόγιο, και σ’ όσους δέχτηκαν το Νέο ή Φράγκικο!
Οι πρώτοι ονομάστηκαν «Παλαιοημερολογίτες», ή «Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί», οι δε δεύτεροι «Νεοημερολογίτες»
. 4. Ποιοι ήταν το 1924 η Εκκλησία και ποιοι είναι σήμερα;
Το ποια ήταν (κι’ επομένως ποια εξακολουθεί να είναι μέχρι σήμερα ) η Μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία» του Χριστού έπρεπε να το πει μία κανονική Σύνοδος επισκόπων, που ποτέ δεν συγκλήθηκε μέχρι το 1965, που έγινε η λεγομένη «ένωση των Εκκλησιών», δηλ. της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας και της Παπικής.
Αυτό σημαίνει, ότι οι «αποτειχισθέντες» θεωρούνται ότι αποτελούσαν ήδη από το 1924 την Εκκλησία του Χριστού.
Σημαίνει ότι αυτοί πλέον είναι Ορθόδοξοι κι’ αυτοί έχουν σωστικά μυστήρια. Οι άλλοι είναι σχισματικοί και αιρετικοί! Αυτή η διαφορά υπάρχει σήμερα μεταξύ Παλαιοημερολογιτών και Νεοημερολογιτών.
http://orthodoxia.forumup.gr/
Έτσι ακριβώς είναι, αποκαθίσταται η αλήθεια γιατί πολλά ακούμε από ανόητους ή παραστρατημένους ή υποκειμενικούς. Δεν συγκλίθηκε καμιά σύνοδος δυστυχώς. Το γνωρίζω από προσωπική πείρα, η αλήθεια βρίσκεται στο λεγόμενο παλαιό ημερολόγιο, όχι ότι το νέο δεν έχει μυστήρια, αλίμονο, αλλά εξέκλιναν, πορεύονται ολισθηρό δρόμο, κι αυτό είναι ορατό τοις βλέπουσι.
Η Εκκλησία εκφράζεται με τους Πατέρες, που επειδή έφτασαν στη θέωση, όπως κι’ οι Απόστολοι, σ’ αυτούς «δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών», όπως είπε ο Κύριος στους μαθητές Του.
Τι λένε, λοιπόν, οι Πατέρες της Εκκλησίας;
1. Λένε να απομακρυνόμαστε εξάπαντος απ’ όσους επισκόπους είναι αιρετικοί. Να μην εκκλησιαζόμαστε σε ναούς, που μνημονεύεται το όνομά τους. Όλους αυτούς τους επισκόπους, που είναι αιρετικοί, ή έχουν «κοινωνία» με αιρετικούς, πρέπει να τους θεωρούμε «ψευδεπισκόπους», και ας μη συνήλθε Σύνοδος να τους καθαιρέσει, όπως λέει ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Η αναγκαία και υποχρεωτική αυτή απομάκρυνση των μελών της Εκκλησίας από τους αιρετικούς επισκόπους στην εκκλησιαστική γλώσσα λέγεται «αποτείχιση».
Η «αποτείχιση» είναι το σπουδαιότερο όπλο με το οποίο έχει εφοδιάσει η Εκκλησία τα μέλη της, για να φρουρούν την Ορθόδοξη πίστη. Και με το «πυρηνικής ισχύος», όπλο αυτό, την «ατομική» αυτή βόμβα, υπεράσπιζαν πάντα οι Ορθόδοξοι την Εκκλησία από τους αιρετικούς Πατριάρχες και επισκόπους τους, όπως ήταν π.χ. ο Νεστόριος, ο Βέκκος κ.ά.
Οι Σύνοδοι των Επισκόπων απαιτούν μια κανονική διαδικασία, πολλές φορές χρονοβόρα, που καμιά φορά μπορεί καν να μη ολοκληρώνεται.
2. Τι γίνεται μετά την «παύση της κοινωνίας»;
α. Οι λοιποί επίσκοποι οφείλουν να συνέλθουν σε Σύνοδο και να δικάσουν τις καταγγελίες των πιστών σε βάρος του επισκόπου. Η σύγκληση τέτοιας Συνόδου αναφέρεται στον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Εάν μεν το δικαστήριο αυτό αποφασίσει ότι ο επίσκοπος είναι ένοχος, οφείλουν να καταδικάσουν τον επίσκοπο στις προβλεπόμενες από τους Κανόνες ποινές, που είναι η καθαίρεση κι’ ο αναθεματισμός. Στην περίπτωση αυτή δικαιώνονται οι «αποτειχισθέντες» πιστοί.
Αν, αντίθετα, η Σύνοδος, διαπιστώσει, ότι ο καταγγελλόμενος επίσκοπος δεν είναι ένοχος, δηλ. δεν αστόχησε σε θέματα πίστεως, οφείλει να τον αθωώσει. Στην περίπτωση αυτή, οι αποτειχισθέντες οφείλουν να επαναλάβουν την «κοινωνία» με τον Ορθόδοξο επίσκοπο από τον οποίο κακώς διέκοψαν την «κοινωνία», οπότε λήγει το θέμα.
β. Οι Κανόνες δεν λένε τίποτε για την περίπτωση που οι επίσκοποι δεν συνέλθουν σε Σύνοδο για να εξετάσουν τις καταγγελίες όσων αποτειχίστηκαν. Πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας ότι οι Κανόνες δεν αποτελούν μιά θεωρητική αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων, που είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει κάποτε η Εκκλησία. Οι Κανόνες θεσπίστηκαν σε συγκεκριμένη εποχή για την αντιμετώπιση των τότε προβλημάτων που αντιμετώπιζε η Εκκλησία. Και τότε, ήταν δύσκολο να φαντασθεί κάποιος ότι όλοι οι Πατριάρχες κι’ οι επίσκοποι της Εκκλησίας θα γίνονταν αιρετικοί.
Εκτός όμως από τους Ορθόδοξους επισκόπους και τον Ορθόδοξο λαό, η Εκκλησία είχε και άλλα ερείσματα, που εξασφάλιζαν την ορθή πίστη της. ΄Ηταν οι αυτοκράτορες, οι οποίοι ως επί το πλείστον ήταν Ορθόδοξοι, και οι μοναχοί.
΄Οταν διαταράσσονταν η Εκκλησία από κάποια αίρεση, κάποιοι, αν όχι όλοι από τους ανωτέρω παράγοντες αντιδρούσαν. Η δυσκολία υπήρχε όταν κάποιος ή κάποιοι αυτοκράτορες υποστήριζαν συγκεκριμένη αίρεση, όπως τον αρειανισμό, τον μονοθελητισμό, την εικονομαχία κτλ. Τότε αντιδρούσαν οι λοιποί παράγοντες, αν όχι όλοι, τουλάχιστον ορισμένοι, όπως συνήθως ο Ορθόδοξος λαός κι οι μοναχοί. Πίστευαν όμως θα επανέρχονταν κάποτε ο αυτοκρατορικός θρόνος στους Ορθοδόξους. Αυτό συνέβαινε πάντοτε. Και έτσι Ορθόδοξοι αυτοκράτορες υπερασπίζονταν την Ορθοδοξία, διώχνοντας τους αιρετικούς Πατριάρχες και επισκόπους από τους θρόνους τους, κι’ εγκαθιστώντας σ’ αυτούς Ορθοδόξους.
Σήμερα, εξέλιπε ο θεσμός του αυτοκράτορα. Αλλά, και αν εξακολουθούσε να υπάρχει μάλλον θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι δεν θα κατείχετο από Ορθόδοξους, οπότε μάλλον είναι προτιμότερο, που δεν υπάρχει!
γ. Αν οι επίσκοποι δεν συγκαλέσουν Σύνοδο, για να δικάσει τις κατηγορίες σε βάρος του επισκόπου, που κατηγορήθηκε για θέματα πίστεως, τότε η ευθύνη του σχίσματος βαρύνει τους επίσκοπους. Τότε αυτοί θεωρούνται αιρετικοί. Στην περίπτωση αυτή κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει τους αποτειχισθέντες για λόγους πίστεως να επανέλθουν σε «κοινωνία» με τον καταγγελθέντα ως αιρετικό επίσκοπο. Ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι οι «αποτειχισθέντες» έπαυσαν να είναι μέλη της Εκκλησίας, και μάλιστα τα πλέον γνήσια.
Ως πότε όμως θα περιμένουν οι αποτειχισθέντες πιστοί την σύγκληση Συνόδου, που οι επίσκοποι δεν συγκαλούν; Θα περιμένουν εύλογο χρόνο. Ο χρόνος αυτός, λόγω ειδικών συνθηκών, μπορεί να είναι ακόμα και πολλά χρόνια!
Αν μέσα στον εύλογο αυτό χρόνο δεν συνέλθει Σύνοδος Ορθοδόξων επισκόπων, τότε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι οι αποτειχισθέντες είναι η Εκκλησία! Από τότε οι καταγγελθέντες επίσκοποι, με όσους τους ακολουθούν, παύουν επίσημα ν’ αποτελούν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας.
3. Πώς έγινε το ημερολογιακό σχίσμα.
Η 9η Μαρτίου 1924 αποτελεί ορόσημο για την Εκκλησία της Ελλάδος. Είναι η τελευταία μέρα, που το ποίμνιό της ήταν ενωμένο σε μία Εκκλησία. Μετά, η άλλη μέρα που ξημέρωσε, για άλλους ήταν 10η Μαρτίου, για άλλους όμως ήταν …23η Μαρτίου!
Ο Ορθόδοξος λαός της Ελλάδος, που έπρεπε να είναι πάντα ενωμένος ενάντια στους τόσους εχθρούς του, διασπάστηκε, σε δύο μερίδες. Δηλ. σε όσους συνέχισαν να είναι ό,τι ήταν και στις 9 Μαρτίου 1924, δηλ. όσους ακολούθησαν το Παληό ημερολόγιο, και σ’ όσους δέχτηκαν το Νέο ή Φράγκικο!
Οι πρώτοι ονομάστηκαν «Παλαιοημερολογίτες», ή «Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί», οι δε δεύτεροι «Νεοημερολογίτες»
. 4. Ποιοι ήταν το 1924 η Εκκλησία και ποιοι είναι σήμερα;
Το ποια ήταν (κι’ επομένως ποια εξακολουθεί να είναι μέχρι σήμερα ) η Μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία» του Χριστού έπρεπε να το πει μία κανονική Σύνοδος επισκόπων, που ποτέ δεν συγκλήθηκε μέχρι το 1965, που έγινε η λεγομένη «ένωση των Εκκλησιών», δηλ. της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας και της Παπικής.
Αυτό σημαίνει, ότι οι «αποτειχισθέντες» θεωρούνται ότι αποτελούσαν ήδη από το 1924 την Εκκλησία του Χριστού.
Σημαίνει ότι αυτοί πλέον είναι Ορθόδοξοι κι’ αυτοί έχουν σωστικά μυστήρια. Οι άλλοι είναι σχισματικοί και αιρετικοί! Αυτή η διαφορά υπάρχει σήμερα μεταξύ Παλαιοημερολογιτών και Νεοημερολογιτών.
http://orthodoxia.forumup.gr/
***
Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή
σας "Τάδε έφη Κοσμάς ( Αθανάσιος Σακαρέλλος,
θεολόγος) ...":
Έτσι ακριβώς είναι, αποκαθίσταται η αλήθεια γιατί πολλά ακούμε από ανόητους ή παραστρατημένους ή υποκειμενικούς. Δεν συγκλίθηκε καμιά σύνοδος δυστυχώς. Το γνωρίζω από προσωπική πείρα, η αλήθεια βρίσκεται στο λεγόμενο παλαιό ημερολόγιο, όχι ότι το νέο δεν έχει μυστήρια, αλίμονο, αλλά εξέκλιναν, πορεύονται ολισθηρό δρόμο, κι αυτό είναι ορατό τοις βλέπουσι.
***
Ο Ανώνυμος άφησε
ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Τάδε έφη Κοσμάς ( Αθανάσιος Σακαρέλλος,
θεολόγος) ...":
Δεν κρατούν τις παραδόσεις στο νέο ημερολόγιο, έτσι όπως ακριβώς θα όφειλαν κατά γράμμα. Ούτε μια οξεία δε πρέπει να αφαιρούμε, σε όλα όσα πατροπαράδοτα από τους φωτοφόρους πατέρες διδαχτήκαμε. Μα ούτε και τις εκκλήσεις του Αποστόλου Παύλου τηρούν, χάβρα Ιουδαίων πολλές φορές συναντάς σε εκκλησία του νέου ημερολογίου, οι γυναίκες με τους άντρες ανάκατα, καμιά δε φοράει σκέπασμα στο κεφάλι, κάτι που το επισημαίνει ο Aπ. Παύλος, ντυμένες λες και πάνε πασαρέλα! Στα μυστήρια κανείς δεν ακούει τα λόγια, στη Βάπτιση, στο γάμο κλπ. Ακούω ότι εξομολογούν μοιχούς κοινωνούν κατ΄ οικονομία κλπ. Αυτά είπε ο Χριστός; Έτσι πρέπει να συμπεριφερόμαστε; Δε βλέπετε τους Ρώσους με πόλη ευλάβεια εισέρχονται στην εκκλησία; Δε κάνουμε του κεφαλιού μας για να ήμαστε αρεστοί στο κόσμο, κάνουμε ό,τι μας λέει ο Χριστός δια του Ευαγγελίου, ο Απ. Παύλος, οι άγιοι Πατέρες. Δεν συμπροσευχόμαστε με αιρετικούς, με σχισματικούς, αυτά τα λέει ο Απ. Παύλος με σαφήνεια. Και κάτι ακόμη, επειδή βίωσα εξ ιδίας εμπειρίας θαυμαστά, σας λέω ευθαρσώς, το λεγόμενο αν και δε μ΄ αρέσει η ετικέττα προτιμώ το πατροπαράδοτο ημερολόγιο είναι και βρίσκεται 100% η αλήθεια.
Δεν κρατούν τις παραδόσεις στο νέο ημερολόγιο, έτσι όπως ακριβώς θα όφειλαν κατά γράμμα. Ούτε μια οξεία δε πρέπει να αφαιρούμε, σε όλα όσα πατροπαράδοτα από τους φωτοφόρους πατέρες διδαχτήκαμε. Μα ούτε και τις εκκλήσεις του Αποστόλου Παύλου τηρούν, χάβρα Ιουδαίων πολλές φορές συναντάς σε εκκλησία του νέου ημερολογίου, οι γυναίκες με τους άντρες ανάκατα, καμιά δε φοράει σκέπασμα στο κεφάλι, κάτι που το επισημαίνει ο Aπ. Παύλος, ντυμένες λες και πάνε πασαρέλα! Στα μυστήρια κανείς δεν ακούει τα λόγια, στη Βάπτιση, στο γάμο κλπ. Ακούω ότι εξομολογούν μοιχούς κοινωνούν κατ΄ οικονομία κλπ. Αυτά είπε ο Χριστός; Έτσι πρέπει να συμπεριφερόμαστε; Δε βλέπετε τους Ρώσους με πόλη ευλάβεια εισέρχονται στην εκκλησία; Δε κάνουμε του κεφαλιού μας για να ήμαστε αρεστοί στο κόσμο, κάνουμε ό,τι μας λέει ο Χριστός δια του Ευαγγελίου, ο Απ. Παύλος, οι άγιοι Πατέρες. Δεν συμπροσευχόμαστε με αιρετικούς, με σχισματικούς, αυτά τα λέει ο Απ. Παύλος με σαφήνεια. Και κάτι ακόμη, επειδή βίωσα εξ ιδίας εμπειρίας θαυμαστά, σας λέω ευθαρσώς, το λεγόμενο αν και δε μ΄ αρέσει η ετικέττα προτιμώ το πατροπαράδοτο ημερολόγιο είναι και βρίσκεται 100% η αλήθεια.
***
Ο Γιώργος άφησε
ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Τάδε έφη Κοσμάς ( Αθανάσιος Σακαρέλλος,
θεολόγος) ...":
Και μόνον η διαφορά της ώρας που μπορεί να φθάνη και τις 24 ώρες στον πλανήτη μας, αποδεικνύει την σχετικότητα του χρόνου και κατ επέκτασιν των ημερολογίων. Εξ άλλου οι Ορθόδοξοι Σλαύοι και το Άγιον Όρος ακριβώς επειδή δεν θεωρούν την εν λόγω διαφορά ως δογματικής φύσεως διατηρούν πλήρη κοινωνία με τους λεγόμενους ''Νεοημερολογίτες''.
Αδελφοί ας στραφούμε στα μείζονα και σωτηριώδη κατεργαζόμενοι την Σωτηρίαν μας, ''επιτελούντες Αγιοσύνην εν φόβω Θεού'' παραβλέποντας τον ρέοντα και μεταβαλλόμενον χρόνον.
Και μόνον η διαφορά της ώρας που μπορεί να φθάνη και τις 24 ώρες στον πλανήτη μας, αποδεικνύει την σχετικότητα του χρόνου και κατ επέκτασιν των ημερολογίων. Εξ άλλου οι Ορθόδοξοι Σλαύοι και το Άγιον Όρος ακριβώς επειδή δεν θεωρούν την εν λόγω διαφορά ως δογματικής φύσεως διατηρούν πλήρη κοινωνία με τους λεγόμενους ''Νεοημερολογίτες''.
Αδελφοί ας στραφούμε στα μείζονα και σωτηριώδη κατεργαζόμενοι την Σωτηρίαν μας, ''επιτελούντες Αγιοσύνην εν φόβω Θεού'' παραβλέποντας τον ρέοντα και μεταβαλλόμενον χρόνον.
Με την εν Κυρίω
αγάπη Λουκάκης Γεώργιος.
***
Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την
ανάρτησή σας "Τάδε έφη Κοσμάς ( Αθανάσιος Σακαρέλλος,
θεολόγος) ...":
Γιώργο όντως δογματικά αν το δει κανείς είναι αμελητέο. Αλλά οφείλουμε να ήμαστε ακριβείς σε αυτά που μας παραδόθηκαν.Τίποτα μα τίποτα μα απολύτως τίποτα δεν είναι τυχαίο,και η γλώσσα στην οποία γράφηκαν τα ευαγγέλια, και ότι μεταδόθηκε ο Λόγος τη συγκεκριμένη εποχή, και ότι επιλέχθηκαν οι πατέρες ιουδαίοι όταν έγραψαν στην Ελληνική τη Παλαιά Διαθήκη, και ότι χρησιμοποιήθηκε το εν λόγω ημερολόγιο ως τη πρώτη 20ετία του εικοστού αιώνα. Αλλά πώς έγινε; Με σύνοδο; Δεν ήταν πραξικόπημα; Ήταν υπό την εκκλησιαστική ακολουθία; Δε θα πρέπει να μας προβληματίζει όλο αυτό; Όντως ο πατέρας Παίσιος είπε το πολύ εύστοχο, ένας ειδωλολάτρης έφτιαξε το παλαιό και ένας αιρετικός τον νέο ηλερολόγιο. Ακριβώς για αυτό εμείς, έτσι μου λέει η συνείδησή μου να ακολουθήσω εκείνο που ακολούθησαν όλοι οι πατέρες μου, ο Άγιος Παλαμάς εκ Θεσσαλονίκης,ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο Άγιος Αθανάσιος, ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, ο Άγιος Σπυρίδωνας, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος κλπ. Αλήθεια αυτοί πώς πορεύτηκαν ήταν εκτός πορείας;
Γιώργο όντως δογματικά αν το δει κανείς είναι αμελητέο. Αλλά οφείλουμε να ήμαστε ακριβείς σε αυτά που μας παραδόθηκαν.Τίποτα μα τίποτα μα απολύτως τίποτα δεν είναι τυχαίο,και η γλώσσα στην οποία γράφηκαν τα ευαγγέλια, και ότι μεταδόθηκε ο Λόγος τη συγκεκριμένη εποχή, και ότι επιλέχθηκαν οι πατέρες ιουδαίοι όταν έγραψαν στην Ελληνική τη Παλαιά Διαθήκη, και ότι χρησιμοποιήθηκε το εν λόγω ημερολόγιο ως τη πρώτη 20ετία του εικοστού αιώνα. Αλλά πώς έγινε; Με σύνοδο; Δεν ήταν πραξικόπημα; Ήταν υπό την εκκλησιαστική ακολουθία; Δε θα πρέπει να μας προβληματίζει όλο αυτό; Όντως ο πατέρας Παίσιος είπε το πολύ εύστοχο, ένας ειδωλολάτρης έφτιαξε το παλαιό και ένας αιρετικός τον νέο ηλερολόγιο. Ακριβώς για αυτό εμείς, έτσι μου λέει η συνείδησή μου να ακολουθήσω εκείνο που ακολούθησαν όλοι οι πατέρες μου, ο Άγιος Παλαμάς εκ Θεσσαλονίκης,ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο Άγιος Αθανάσιος, ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, ο Άγιος Σπυρίδωνας, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος κλπ. Αλήθεια αυτοί πώς πορεύτηκαν ήταν εκτός πορείας;
***
Ο Γιώργος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή
σας "Τάδε έφη Κοσμάς ( Αθανάσιος Σακαρέλλος,
θεολόγος) ...":
Αδελφέ μου είσαι σίγουρος ότι οι Άγιοι που αναφέρεις εάν ζούσαν το 1924 θα απέρριπταν το νέο ημερολόγιο;
Αδελφέ μου είσαι σίγουρος ότι οι Άγιοι που αναφέρεις εάν ζούσαν το 1924 θα απέρριπταν το νέο ημερολόγιο;
8 σχόλια:
Έτσι ακριβώς είναι,αποκαθίσταται η αλήθεια γιατί πολλά ακούμε από ανόητους ή παραστρατημένους ή υποκειμενικούς.Δεν συγκλίθηκε καμιά σύνοδος δυστυχώς.Το γνωρίζω από προσωπική πείρα,η αλήθεια βρίσκεται στο λεγόμενο παλαιό ημερολόγιο,όχι ότι το νέο δεν έχει μυστήρια,αλίμονο,αλλά εξέκλιναν,πορεύονται ολισθηρό δρόμο,κι αυτό είναι ορατό τοις βλέπουσι.
Δεν κρατούν τις παραδόσεις στο νέο ημερολόγιο,έτσι όπως ακριβώς θα όφειλαν κατά γράμμα.Ούτε μια οξεία δε πρέπει να αφαιρούμε,σε όλα όσα πατροπαράδοτα από τους φωτοφόρους πατέρες διδαχτήκαμε.Μα ούτε και τις εκκλήσεις του Αποστόλου Παύλου τηρούν,χάβρα Ιουδαίων πολλές φορές συναντάς σε εκκλησία του νέου ημερολογίου,οι γυναίκες με τους άντρες ανάκατα,καμιά δε φοράει σκέπασμα στο κεφάλι,κάτι που το επισημαίνει ο Παύλος,ντυμένες λες και πάνε πασαρέλα!Στα μυστήρια κανείς δεν ακούει τα λόγια,στη Βάπτιση,στο γάμο κλπ.Ακούω ότι εξομολογούν μοιχούς κοινωνούν κατ΄ οικονομία κλπ Αυτά είπε ο Χριστός;Έτσι πρέπει να συμπεριφερόμαστε;Δε βλέπετε τους Ρώσους με πόλη ευλάβεια εισέρχονται στην εκκλησία;Δε κάνουμε του κεφαλιού μας για να ήμαστε αρεστοί στο κόσμο,κάνουμε ό,τι μας λέει ο Χριστός δια του ευαγγελίου,ο Παύλος,οι άγιοι πατέρες.Δεν συμπροσευχόμαστε με αιρετικούς,με σχισματικούς,αυτά τα λέει ο Παύλος με σαφήνεια.Και κάτι ακόμη,επειδή βίωσα εξ ιδίας εμπειρίας θαυμαστά σας λέω ευθαρσώς,το λεγόμενο αν και δε μ΄αρέσει η ετικέττα προτιμώ το πατροπαράδοτο ημερολόγιο είναι και βρίσκεται 100% η αλήθεια.
Και μόνον η διαφορά της ώρας που μπορεί να φθάνη και τις 24 ώρες στον πλανήτη μας, αποδεικνύει την σχετικότητα του χρόνου και κατ επέκτασιν των ημερολογίων.Εξ άλλου οι Ορθόδοξοι Σλαύοι και το Άγιον Όρος ακριβώς επειδή δεν θεωρούν την εν λόγω διαφορά ως δογματικής φύσεως διατηρούν πλήρη κοινωνία με τους λεγόμενους ''Νεοημερολογίτες''.
Αδελφοί ας στραφούμε στα μείζονα και σωτηριώδη κατεργαζόμενοι την Σωτηρίαν μας,''επιτελούντες Αγιοσύνην εν φόβω Θεού''παραβλέποντας τον ρέοντα και μεταβαλλόμενον
χρόνον.Με την εν Κυρίω αγάπη Λουκάκης Γεώργιος.
Γιώργο όντως δογματικά αν το δει κανείς είναι αμελητέο.Αλλά οφείλουμε να ήμαστε ακριβείς σε αυτά που μας παραδόθηκαν.Τίποτα μα τίποτα μα απολύτως τίποτα δεν είναι τυχαίο,και η γλώσσα στην οποία γράφηκαν τα ευαγγέλια,και ότι μεταδόθηκε ο Λόγος τη συγκεκριμένη εποχή,και ότι επιλέχθηκαν οι πατέρες ιουδαίοι όταν έγραψαν στην Ελληνική τη Παλαιά Διαθήκη,και ότι χρησιμοποιήθηκε το εν λόγω ημερολόγιο ως τη πρώτη 20ετία του εικοστού αιώνα.Αλλά πώς έγινε;Με σύνοδο;Δεν ήταν πραξικόπημα;Ήταν υπό την εκκλησιαστική ακολουθία;Δε θα πρέπει να μας προβληματίζει όλο αυτό;Όντως ο πατέρας Παίσιος είπε το πολύ εύστοχο,ένας ειδωλολάτρης έφτιαξε το παλαιό και ένας αιρετικός τον νέο ηλερολόγιο.Ακριβώς για αυτό εμείς,έτσι μου λέει η συνείδησή μου να ακολουθήσω εκείνο που ακολούθησαν όλοι οι πατέρες μου,ο Άγιος Παλαμάς εκ Θεσσαλονίκης,ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο Άγιος Αθανάσιος,ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος,ο Άγιος Σπυρίδωνας,ο Άγιος Νικόλαος,ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος κλπ.Αλήθεια αυτοί πώς πορεύτηκαν ήταν εκτός πορείας;
Αδελφέ μου είσαι σίγουρος ότι οι Άγιοι που αναφέρεις εάν ζούσαν το 1924 θα απέρριπταν το νέο ημερολόγιο;
Είμαι σίγουρος ότι θα κρατούσαν τις παραδόσεις μέχρι την άκρη της βελόνας.Εσύ είσαι σίγουρος ότι θα άλλαζαν και θα ακολουθούσαν τους νεωτερισμούς ενός αιρετικού;
Ξέρετε στις θετικές επιστήμες,στα μαθηματικά γενικώτερα-γιατί η διόρθωση του ημερολογίου εκεί ανήκει-το 1+1=2 ισχύει και για τους ορθόδοξους και για τους ειδωλολάτρες και για τους αιρετικούς.Προσωπικά δεν είμαι σίγουρος ποιο ημερολόγιο θα ακολουθούσαν οι προαναφερθέντες Άγιοι,αλλά εάν κρίνω από το παράδειγμα των νεοφανέντων
Αγίων Παισίου,Πορφυρίου και όχι μόνο είμαι σίγουρος ότι δεν θα χαρακτήριζαν ως προυπόθεση Σωτηρίας τα ημερολόγια.Επειδή διαφαίνεται ότι η περαιτέρω συζήτηση δεν ωφελεί πλέον διακόπτω εδώ ευχόμενος ο Κύριος να μας φωτίζη και ενισχύη.
Αρμόδιο οργανο για κρίνει την αίρεση ή το σχίσμα σε μία τοπική εκκλησία και να αναθεματίσει την αιρεση ή το σχίσμα είναι η σύνοδος των επισκόπων της τοπικής εκκλησίας . Οπως επίσης ειναι αρμόδια να καθαιρέση τους αρχιερείς και ιερείς που πρωτοστατούν ή επιμένουν σε αυτή και να τους αναθεματίσει . Στο https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CE%9F%CF%81%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%BF%CE%B9_%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82 διαβαζω
"Έντεκα χρόνια μετά την εισαγωγή του νέου ημερολογίου, στις 26 Μαρτίου του 1935, τρεις μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος αποσχίστηκαν από αυτήν και τέθηκαν επικεφαλής των Γ.Ο.Χ.. Ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, ο Δημητριάδος Γερμανός Μαυρομμάτης και ο Ζακύνθου Χρυσόστομος Δημητρίου[10], με δήλωσή τους προς την Ιερά Σύνοδο διέκοψαν κοινωνία με αυτήν και τους λοιπούς Μητροπολίτες και ανέλαβαν την ηγεσία των παλαιοημερολογιτών..... Στο μεσοδιάστημα των έντεκα χρόνων πριν την απόσχιση (1924-1935), οι τρεις μητροπολίτες είχαν προσυπογράψει και οι ίδιοι την απόφαση της Ιεράς Συνόδου για την αλλαγή του ημερολογίου και ως μέλη επισκοπικών δικαστηρίων είχαν δικάσει και καταδικάσει παλαιοημερολογίτες κληρικούς «επί φατρία και τυρεία και απειθεία προς τας αποφάσεις της Εκκλησίας περί Ημερολογίου ....Ο Ζακύνθου Χρυσόστομος Δημητρίου, καθώς και δύο από τους τέσσερις νέους αρχιερείς, έκαναν πολύ σύντομα αίτηση επιστροφής στην Εκκλησία. Στις 14 Ιουλίου 1935, ο Ζακύνθου Χρυσόστομος δήλωσε μετάνοια στην Εκκλησία της Ελλάδος και αποκαταστάθηκε με απόφαση του Δευτεροβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου (μάλιστα το 1957 εξελέγη Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας της Εκκλησία της Ελλάδος... Στις 16 Ιουλίου 1943 ο Δημητριάδος Γερμανός θέλησε να επιστρέψει στην Εκκλησία της Ελλάδος και υπέβαλε σε αυτήν αίτηση αναθεωρήσεως της δίκης του, επιζητώντας την επιείκεια της Εκκλησίας. Ωστόσο πριν προλάβει να εκδικασθεί η υπόθεση εκοιμήθη στις 20 Μαρτίου 1944. Την ίδια ημέρα αποκαταστάθηκε μετά θάνατον στο Αρχιερατικό αξίωμα από την Εκκλησία της Ελλάδος.[15]
Τα συμπερασματα δικά σας
Δημοσίευση σχολίου