ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΡΟΣΥΝΟΔΟΥ

«Μη μέταιρε όρια, α έθεντο οι Πατέρες σου». Σοφία Σολομώντος. 

Η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απεδέχθη την σύγκλησιν Πανορθοδόξου Προσυνόδου. Ομολογούμεν, ότι το γεγονός είναι εν εκ των σημαντικωτέρων, δια την Ορθοδοξίαν καθόλου, κατά τους τελευταίους τέσσαρας αιώνας, και το μέγιστον, εξ όσων γνωρίζομεν εν τω κλίματι της Ελληνικής Εκκλησίας, από της απελευθερώσεως του Έθνους. Διο και χαίρομεν σφοδρώς.                                                                                                                                                                                  

Είχομεν γνωρίσει την Εκκλησίαν μας κατά κρημνών φερομένην, υπό της Προτεσταντικής αντιβασιλείας του Όθωνος, και ωδυνήθημεν. Την είδομεν ριπιζομένην υπό του αντορθοδόξου πνεύματος του Θεοκλήτου Φαρμακίδου, και επενθήσαμεν. Την εθεωρήσαμεν δεινώς υπό της Σιμωνίας κατακλυζομένην, και εκλαύσαμεν. Ήδη την βλέπομεν δεσμίαν τυραννικώς επί το άρμα της Πολιτείας, ης οι άρχοντες αποδεικνύονται μασόνοι, και πάσχομεν. Και το τραγικώτερον, ότι σήμερον την ζώμεν εσωτερικώς εσχισμένην, και σπαράσσεται η καρδία μας. 

Χαιρετισμοί - Ακάθιστος Ύμνος - Λυκούργος Αγγελόπουλος

Part 3: On the Great and Holy Council - Fr Theodoros Zisis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 1 Απριλίου 2016

Γ Χαιρετισμοί. Μαρίας οσίας της Αιγυπτίας, Γεροντίου και Βασιλίδου μαρτύρων, Γεωργίου νεομάρτ. (1801).

Τὸν Βίο τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας συνέγραψε ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων († 11 Μαρτίου), ὁ ὁποῖος συνέγραψε διάφορα ἀσκητικὰ καὶ ὑμνογραφικὰ κείμενα ποὺ διαποτίζονται ἀπὸ τὸ  πνεῦμα τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας καὶ τῆς ἀσκητικῆς παραδόσεως.

Ἡ Ὁσία Μαρία γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ (527 – 565 μ.Χ.). Ἀπὸ τὰ δώδεκα χρόνια της πέρασε στὴν Αἴγυπτο μία ζωὴ ἀσωτίας, ἀφοῦ ἀπὸ τὴν μικρὴ αὐτὴ ἡλικία διέφθειρε τὴν παρθενία της καὶ εἶχε ἀσυγκράτητο καὶ ἀχόρταγο τὸ πάθος τῆς σαρκικῆς μείξεως. Ζώντας αὐτὴν τὴν ζωὴ δὲν εἰσέπραττε χρήματα, ἀλλὰ ἁπλῶς ἱκανοποιοῦσε τὸ πάθος της. Ἡ ἴδια ἐξαγορεύθηκε στὸν Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ ὅτι διετέλεσε: «δημόσιον προκείμενη τῆς ἀσωτίας ὑπέκκαυμα, οὐ δόσεώς τινος, μὰ τὴν ἀλήθειαν, ἕνεκεν», κάνοντας δηλαδὴ τὸ ἔργο της δωρεάν, «ἐκτελοῦσα τὸ ἐν ἐμοὶ καταθύμιον». Καὶ ὅπως τοῦ ἀπεκάλυψε, εἶχε ἀκόρεστη ἐπιθυμία καὶ ἀκατάσχετο ἔρωτα νὰ κυλιέται στὸ βόρβορο ποὺ ἦταν ἡ ζωή της καὶ σκεπτόταν ἔτσι ντροπιάζοντας τὴν ἀνθρώπινη φύση.

Ο ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ

Υπεύθυνος ύλης Μάριος Ι. Πηλαβάκης.

(Διδάκτωρ Βυζαντινής Φιλολογίας

του Πανεπιστημίου του Λονδίνου)

 Τόπος εκδόσεως: Θεσσαλονίκη

ΑΠΟΔΕΧΕΣΘΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ 14 ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΩΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ – ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ 336 ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΟΥ, ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ) ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 ΤΟΥ  ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ, ΔΙ’ ΑΥΤΟΥ, ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΑΤΑΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΜΕΣΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ – ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΗΣ – ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΕΛΙΑΡ – ΕΩΣΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΥΝΟΔΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ «ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ» ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ;

«Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς: Βλέπετε μη τις υμάς πλανήση… Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται…»  (Ματθ. ΚΔ΄. 4, 13, 24-27).

Ως γνωστόν, ο Διαχριστιανικός και ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός, αποτελεί διαχρονική θρησκευτική διδασκαλία του Σατανισμού και της Θεοσοφίας, που είναι παρακλάδι του. Δηλ. δεν αποτελεί νέο προϊόν της εποχής μας, αλλά αποτελεί διαχρονικό προϊόν του Σατανισμού, του Γνωστικισμού και της Μαγείας, δηλ. του Αποκρυφισμού, με γνωστότερο εκπρόσωπο τον Σίμωνα τον Μάγο. Μάλιστα ο γνωστικός Μάνης είχε χρησιμοποιήσει τον συγκρητιστικό διαθρησκειακό οικουμενισμό στην ανάμειξη του Ιουδαϊσμού, του Χριστιανισμού και του Βουδισμού (βλέπετε Παν. Χρήστου, Ο Γνωστικισμός, Σίμων ο Μάγος, και Μανιχαϊσμός, σε: Ελληνική Πατρολογία, τομ. Β΄, σελ. 105-115, 136-137 και 188-194). Ο Διαχριστιανικός Οικουμενισμός είναι η κίνηση που έχει σκοπό την ένωση της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, δηλαδή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, με τον Αιρετικό Παπισμό και τον Αιρετικό Προτεσταντισμό σε ενιαίο θρησκευτικό οργανισμό, τη Χριστιανική Θρησκεία, με αρχηγό του τον Αιρεσιάρχη Πάπα.

Καθηγούμενος Αρχιμ. Κύριλλος Μελισσοχωρίου : το «κοινόν Ποτήριον» γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα προς το παρόν

...Κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν όλα όσα επί χίλια και πλέον έτη εχώριζαν και χωρίζουν – και θα χωρίζουν – τους αιρετικούς Παπικούς από τους Ορθοδόξους. Μόνο προσχηματικά και τυπικά δεν υπήρξε και το «κοινόν Ποτήριον» ακόμη. Αυτό γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα προς το παρόν. Αλλ’ όμως ήδη από το 1965, μετά την αντικανονική και μονομερή «άρση των αναθεμάτων», το όνομα του αιρεσιάρχου Πάπα έχει αναγραφή στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου και μνημονεύεται «σιωπηρώς» ως ομόπιστος Πατριάρχης Ρώμης και μάλιστα ως πρώτος τη τάξει!

Αγιος Ιωάννης ο Σιναίτης : Μερικές φορές, καθώς ἀντλούσαμε νερό ἀπό τίς πηγές, ἀντλήσαμε μαζί μέ αὐτό, χωρίς νά τό καταλάβωμε, καί ἕναν βάτραχο.

Παρόμοια πολλές φορές, καθώς καλλιεργοῦμε τίς ἀρετές, ὑπηρετοῦμε καί τίς κακίες πού χωρίς νά φαίνωνται εἶναι συμπεπλεγμένες μαζί τους. Ἐπί παραδείγματι: Μέ τήν φιλοξενία συμπλέκεται ἡ γαστριμαργία, μέ τήν ἀγάπη ἡ πορνεία, μέ τήν διάκρισι ἡ δεινότης, μέ τήν φρόνησι ἡ πονηρία, μέ τήν πραότητα ἡ ὑπουλότης καί ἡ νωθρότης καί ἡ ὀκνηρία καί ἡ ἀντιλογία καί ἡ ἰδιορρυθμία καί ἡ ἀνυπακοή. Μέ τήν σιωπή ἡ διδασκαλική ὑπεροψία, μέ τήν χαρά ἡ οἴησις, μέ τήν ἐλπίδα ἡ ὀκνηρία, μέ τήν ἀγάπη πάλι ἡ κατάκρισις, μέ τήν ἡσυχία ἡ ἀκηδία καί ἡ ὀκνηρία, μέ τήν ἁγνότητα ἡ πικρή συμπεριφορά, μέ τήν ταπεινοφροσύνη ἡ παρρησία. Σέ ὅλα δέ αὐτά ἀκολουθεῖ ὡσάν κοινό κολλύριο ἤ μᾶλλον δηλητήριο, ἡ κενοδοξία.

Σύντομη Ιστορική Αναφορά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α στην Κύπρο (1955-1959)

Εισαγωγή
Η Κύπρος, από το 1191 μ.Χ., όταν κατακτήθηκε από το βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο, που πήρε μέρος στην Γ΄ σταυροφορία για απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, πέρασε συνεχή δουλεία οκτώ σχεδόν αιώνων (1191-1960 μ.Χ.). Οι Ναΐτες (1191-1192), οι Λουζινιανοί (1192-1489), οι Ενετοί (1489-1571), οι Τούρκοι (1571-1878) και οι Άγγλοι (1878-1960) ήταν οι κυρίαρχοι του νησιού, που καταδυνάστευαν το λαό της και εκμεταλλεύονταν τον πλούτο της.
Παρά τις δύσκολες συνθήκες, κάτω από τις οποίες βρέθηκε ο Κυπριακός λαός, διατήρησε ακλόνητη την πίστη του στην ελληνική καταγωγή του και αντιστάθηκε με πολλούς τρόπους στην αλλοίωση του ελληνικού τρόπου της ζωής του. Ο πόθος της ελευθερίας δεν έσβησε ποτέ από την ψυχή του Κυπριακού λαού. Μα η δύναμη των κατακτητών δεν επέτρεπε την πραγματοποίησή του.
Για 77 χρόνια, από το 1878 μέχρι το 1955, οι Κύπριοι διεκδικούσαν με ειρηνικό τρόπο από τους Άγγλους την ελευθερία τους και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η μια διάψευση της ελπίδας τους ακολουθούσε την άλλη. Γι΄ αυτό το 1955 ξεκίνησαν ένοπλο Αγώνα, για να κερδίσουν αυτό που δικαιωματικά τους ανήκε.
Η περίοδος της Αγγλοκρατίας
Η περίοδος της Αγγλοκρατίας στην Κύπρο είχε διάρκεια 82 ετών (1878 – 1960). Σ’ όλα αυτά τα χρόνια οι Έλληνες της Κύπρου, που αποτελούσαν το 82% του πληθυσμού, εξέφραζαν συνεχώς τα εθνικά τους αισθήματα και διαδήλωναν τον αναλλοίωτο πόθο τους για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, γιατί ένιωθαν ότι η Κύπρος αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα της.

Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Σε λίγο η Ελλάδα μας θα έχει μετατραπή σε μια Μουσουλμανική Χώρα! Ξυπνείστε, λοιπόν, από τον λήθαργο, που σας έχει κατακυριεύσει!

ΑΠΕΘΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ

ΟΛΟΙ ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ 

ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!

____________Κάποιο βάσκανο μάτι μας κοίταξε και μας ....βάσκανε! Τι περίεργα πράγματα συμβαίνουν στον τόπο μας! Ο αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών, αντί να επαγρυπνή, ώστε να διαφυλαχθή αμόλυντος η φυλή μας, τοποθετεί τις ελπίδες του στην αιμομιξία μεταξύ Ορθοδόξων Χριστιανών καί Μουσουλμάνων, Ελλήνων καί Αράβων, ούτως ώστε να λυθή το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος! Μεγαλύτερη βλακεία από επίσημα κυβερνητικά χείλη, καί μάλιστα Υπουργού επί τών Εξωτερικών, ΔΕΝ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΛΕΧΘΗ! Η έγκριτος και σοβαρή εφημερίδα των Αθηνων ΕΣΤΙΑ χαρακτηρίζει ώς «απαράδεκτες» τις δηλώσεις του αναπληρωτού Υπουργού των Εξωτερικών κ. Ξυδάκη!
__________Σάν αντιστάθμισμα στο παραπάνω ατόπημα εμείς σήμερα θα σας παραθέσουμε ένα δυναμικό άρθρο, που μας απέστειλε από τις ΗΠΑ μία Κυρία, γνήσια Ελληνίδα, η οποία αγωνιά για το κατάντημα του τόπου, η κα Μ. Σ., μέ τίτλο: 

«Όλοι και όλα για την σωτηρία της πατρίδας»,

γραμμένο μέ πόνο από τον κ. Δημήτριον Νατσιόν, Εκπαιδευτικόν στο Κιλκίς. Παρακαλω, να το μελετήσετε προσεκτικά καί να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.

___________Στο τέλος σας παραθέτουμε και μια προσωπική εμψυχωτική προς ημάς επιστολή ενός Σεβ. Μητροπολίτου της Εκκλησίας μας, λίαν δε αγαπητού μας εν Χριστώ Αδελφού, που είναι αφιερωμένη στο αγωνιστικό φρόνημα του Έλληνος και του  Χριστιανού, το περιεχόμενο της οποίας πολύ μας συνεκίνησε.    

 __________Αγαπητοί μου Αδελφοί και Πατέρες, Φίλοι και Συμπατριώτες,

             Κάποιοι από το Εξωτερικό έβαλαν στόχο να διαγράψουν την Ελλάδα από τον Χάρτη της Υδρογείου! Και κάποιοι απο το Εσωτερικό, σαν 5η Φάλλαγα, έβαλαν στόχο να υπηρετήσουν τα άνομα σχέδια των εχθρών της Πατρίδος μας και της Πίστεώς μας!  Από τη μια ο ρατσιστικός Νόμος, από τήν άλλη ο Νόμος περί νομιμοποιήσεως της συμβιώσεως των Ομοφυλοφίλκων, από την άλλη η παράλογη φορολογία των Πολυτέκνων, γενικώτερα δε των Ελλήνων, από τήν άλλη η ανεργία, συνεπεία της οποίας οι νέοι στην ηλικία αναγκάζονται και μεταναστεύουν στο Εξωτερικό, από την άλλη οι βλακείες του αναπληρωτού Υπουργού των Εξωτερικών περί του Δημογραφικού καί, τέλος, τα αλληλοκαρφώματα των Πολιτικών Αρχηγών στη Βουλή χθες το βράδυ (Τρίτη 29 Μαρτίου) δείχνουν ότι η Ελλάδα μας χάνει την εθνική της ταυτότητα! Σε λίγο θα έχει μετατραπή σε μια Μουσουλμανική Χώρα! Ξυπνείστε, λοιπόν, από τον λήθαργο, που σας έχει κατακυριεύσει!

Αίγιον, 31 Μαρτίου 2016

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

http://mkka.blogspot.ca/

Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι. Πως καταντήσαμε Λοχία...

Η σημαία της Βορείου Ηπείρου και το διπλό πρότυπο των αλβανικών μέσων ενημέρωσης

Χρειάστηκε να αναρτηθεί η σημαία της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου στο γήπεδο Καραϊσκάκη, για να πέσουν οι μάσκες του θύματος που φορούσαν τόσο η Αλβανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, όσο και τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, μετά την αμφιλεγόμενη αναμέτρηση της Αλβανίας με την Σερβία τον Σεπτέμβρη του 2014 στο Βελιγράδι, όπου πάνω από τον αγωνιστικό χώρο, πέταξε το λάβαρο με το χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας, το οποίο περιλαμβάνει εδάφη απ όλες τις βαλκανικές χώρες με αποτέλεσμα να διακοπεί ο αγώνας.

Σατανάς : Όλα επιβάλλουν την επανατοποθέτησιν της Εκκλησίας επί συγχρονισμένων βάσεων

Η δύναμις του Σατανά έγκειται εις αυτήν την φωτοφάνειάν του, εις τας περί αγάπης Θεού και του πλησίον θεωρίας του, εις τα δάκρυά του υπέρ της Εκκλησίας του Χριστού! Εις τας τάσεις δημιουργίας μιας «νέας και υγιούς τάξεως πραγμάτων», εις τον πόθον της άρσεως του «σατανικού» σχίσματος των Εκκλησιών, εις το ενδιαφέρον δια την αναπροσαρμογήν του Ευαγγελίου εις τα σύγχρονα δεδομένα, εις την αναψηλάφησιν θεολογικών, ηθικών και Εκκλησιαστικών θεμάτων, διότι ναι μεν – ομιλεί ο Σατανάς – οι άγιοι Πατέρες ορθώς εδογμάτισαν, αλλά η πρόοδος του κόσμου, αι ανάγκαι της νέας κοινωνίας, η ύψωσις της διανοητικής στάθμης των ανθρώπων, η ασύλληπτος εξέλιξις του τεχνικού πολιτισμού, όλα ταύτα, εν πάση περιπτώσει, επιβάλλουν την επανατοποθέτησιν της Εκκλησίας επί συγχρονισμένων βάσεων….

Διωγμός εντός των τειχών της Διοικούσης Εκκλησίας του -- του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Κάθε φορά που θυμάμαι – και συμβαίνει αυτό συχνά, σχεδόν καθημερινά – ότι μερικοί αδελφοί διώκονται όχι γιατί είναι άδικοι, όχι γιατί παρανομούν, όχι γιατί καταπατούν θείες εντολές, αλλά γιατί είναι δίκαιοι, είναι ζηλωτές, είναι ηθικοί και τηρούν με ακρίβεια τις εντολές  του Θεού, αισθάνομαι και εγώ τον πόνο των αδελφών, τον βιώνω ως ιδικό μου και αγανακτώ από τη συμπεριφορά των διωκτών, οι οποίοι κινούνται με συγκαλυμμένη εχθρότητα και πάντα στο όνομα της τήρησης της κανονικής τάξης της Εκκλησίας και της πιστής εφαρμογής των όσων από αιώνες ισχύουν στην παράδοσή της!

…… Ο ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς                                                                                                            
Πρόσφατα εξεδόθη η καταδικαστική απόφαση για τον γνωστό ιερομόναχο, ο οποίος μάχεται κατά των οικουμενιστών και αμφισβητεί την αγιότητα του Σμύρνης Χρυσοστόμου. Το μεγάλο του παράπτωμα ήταν ότι δεν μνημόνευε το Μητροπολίτη του κι εκείνος τον παρέπεμψε στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη, με την ίδια ευκολία που επί χρόνια παραπέμπει και τους λαϊκούς στα κοσμικά δικαστήρια, γιατί δεν συμφωνούν με τους λόγους και τις πράξεις του και διαμαρτύρονται με τρόπο γενναίο και δυναμικό. Ο π. Ευθύμιος είναι ευλαβέστατος κληρικός και θαρραλέος. Διατυπώνει τις απόψεις του τεκμηριωμένα και υπερασπίζεται την Ορθοδοξία. Σε μια εποχή μάλιστα όπου όχι μόνο οι λαϊκοί αλλά και οι περισσότεροι κληρικοί έχουν γίνει άνθρωποι του γλυκού και χλιαρού νερού, ο π. Ευθύμιος  απ΄ την ασκητική του βίγλα ανησυχεί και αντιστέκεται. Και αυτό είναι, που τον κάνει αξιοθαύμαστο και αξιομίμητο.                                             
Δυστυχώς, η εκκλησιαστική δικαιοσύνη αποφασίζει με τρόπο παράλογο, πιστεύοντας ότι έτσι θα προστατεύσει κάποιους άλλους «αθώους» μεγαλόσχημους κληρικούς. Η τακτική αυτή είναι θεομίσητη. Ο παραλογισμός συνεχίζεται με το να επιμένουν οι θύτες και διώκτες ότι ορθώς ενήργησαν και επιβάλλεται όλοι εμείς οι άλλοι, που δεν έχουμε τη δική τους εμπάθεια, να δεχτούμε και να σεβαστούμε τις εν «Αγίω Πνεύματι αποφάσεις τους». Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο. Οι χριστιανοί είναι δούλοι του Θεού και όχι δούλοι των εφήμερων εκκλησιαστικών αρχόντων. …..  

O Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος για το Ισλάμ και το αντιρατσιστικό...

ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ -- Όλοι εσείς που εκμαυλίζετε τον λαό με την λαοκρατία οφείλετε να γευθείτε στην ώρα της και την λαοδικία. Αναμένετε, ο καιρός γαρ εγγύς.

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο

ένα μικρό αφρικανικόν ατσάλινο μαχαίρι

– όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι Αραπάδες – 

που από ένα γέρον έμπορο τ’ αγόρασα στ’ Αλγέρι.

Σήμερα μπορώ να φανταστώ τι θα έκανε τον Νίκο Καββαδία, αγαπημένο ποιητή των ναυτικών, να κουβαλάει μαζί του ένα μαχαίρι, ιδιαίτερα αν επρόκειτο ν’ αράξει σε προβλήτες του Πειραιά κατά την διάρκεια συμπλοκής λαθρομεταναστών. Η αίσθηση της ανάγκης για δυνατότητα αυτοάμυνας αρχίζει να αναπτύσσεται στον μέσο φιλήσυχο Έλληνα πολίτη, μολονότι ακόμη αρνείται να πιστέψει τον εφιάλτη που βλέπουν τα μάτια του: τον αναίσθητο δηλαδή, αδιάφορο και αδιάντροπο τρόπο με τον οποίο οι βαρκάρηδες γεμίζουν το σαπιοκάραβο που κατάντησαν την Ελλάδα με το αφροασιανό λεφούσι που επελαύνει ακάθεκτο για να μας κατακλύσει.

Αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως

H πανηγυρική διακήρυξις ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία Χριστού αλλά κακοδοξία και αίρεσις αποτελεί παγία θέσι της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και μάλιστα αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως, ως οι Οσίαθλοι Πατέρες οι επί Βέκκου εν Αγίω Όρει μαρτυρήσαντες, οι εν τη Μονή Καντάρας εν Κύπρω αναιρεθέντες, οι 800.000 των Αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων οι υπό του ψευδοαγίου του Βατικανού Καρδιναλίου Στέπινατς και των φασιστών Ουστάσι δια πολυωδύνων βασάνων τελειωθέντες, οι άγιοι ένδοξοι ιερομάρτυρες Μάξιμος ο Καρπαθορώσσος ο υπό των Ουνιτών δια τυφεκισμού τελειωθείς και Αθανάσιος ο Λιθουανός ο υπό των Ουνιτών δια πελέκεως αποκεφαλισθείς και εις βόρθον ριφθείς και μετά δέκα επτά έτη ανασυρθείς έχων αδιαλώβητο, ευωδιάζον και θαυματουργούν το σκήνωμά του.

Αγάπη και αλήθεια -- (Παρατηρήσεις επί της επιστολής του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου)

Σεβαστοί Πατέρες,

Εν τω υμετέρω εγκρίτω οργάνω της αγωνιζομένης και αγωνιώσης Ορθοδοξίας,  «Ορθόδοξος Τύπος» (αρ. φύλ.  109/10-10-1969) δημοσιεύεται μακροσκελεστάτη επιστολή του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου προς τον Οικουμενικόν Πατριάρχην. Καίτοι στερούμαι προσόντων, εφαμίλλων προς τον σεβαστόν και εξαίρετον επιστολογράφον, όντα σύμβουλον εξ απορρήτων επισήμων Εκκλησιαστικών ανδρών και πλειστάκις προβληθέντα δια το επισκοπικόν αξίωμα, εν τούτοις αποτολμώ να παρακαλέσω Υμάς, όπως φιλοξενήσητε πενιχράς τινας σκέψεις μου· τούτο δε ουχί προς προβολήν ασήμου και ασημάντου τινός λαϊκού, μη αξιωθέντος παρά του Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας ουδέ θέσεως διδασκάλου εν εκπαιδευτικοίς Αυτής Ιδρύμασιν, ως αθεραπεύτου συντηρητικού, αναδίδοντος την οσμήν του λιβάνου, και της κανδήλας των παραδόσεων, αλλά χάριν αυτής ταύτης της Ορθοδοξίας, του προσφιλούς εντρυφήματος των καρδιών μας και της αποκλειστικής ελπίδος σωτηρίας. Συνεταί, πράγματι, αι παραινέσεις, συμπλέκουσαι αριστουργηματικόν δοκίμιον επιστολιμαίας ρητορικής διατριβής. Συνεταί, αλλά άσκοποι και … επικίνδυνοι!

Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν!

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας.                                                                                                      

Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13^ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! 

Ψάλλουν οι μοναχοί της Σιμωνόπετρας -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 31 Μαρτίου 2016

Υπατίου επισκόπου Γαγγρών, Ακακίου ομολογητού, επισκόπου Μελιτηνής.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ὑπάτιος ἦταν Ἐπίσκοπος Γαγγρῶν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ ἔλαβε μέρος στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἡ ὁποία συνῆλθε τὸ ἔτος 325 μ.Χ., στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας. Διακρίθηκε γιὰ τὴν πιστότητά του στὰ ὀρθόδοξα δόγματα καὶ τὴν σφοδρὴ πολεμική του κατὰ τῶν δυσσεβῶν αἱρετικῶν καὶ μάλιστα τῶν Ἀρειανῶν. Ἡ στάση του αὐτὴ ἐξήγειρε τοὺς πληγέντες Νοβατιανούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν μὲ κάθε τόπο τὴν ἐξόντωσή του. Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό, τὸ ἔτος 326 μ.Χ. πλήρωσαν κάποιους εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι σὲ κρημνώδη περιοχὴ ἐπιτέθηκαν κατὰ τοῦ Ἁγίου μὲ ξύλα καὶ πέτρες καὶ τὸν ἄφησαν μισοπεθαμένο. Πρὶν ξεψυχήσει, μία ἐκ τῶν φανατικῶν αἱρετικῶν γυναικῶν τὸν θανάτωσε διὰ λίθου.
Ἔτσι ὁ Ἅγιος Ὑπάτιος μαρτύρησε καὶ κληρονόμησε τὴν Βασιλεία τῆς Τριαδικῆς Θεότητος.

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 3 Απριλίου 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!!!

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος διοργανώνει Συλλαλητήριο στη Λάρισα κατά της κάρτας του πολίτη και της Ισλαμοποίησης της Ελλάδος, την Κυριακή 3 Απριλίου του 2016 και ώρα 18:30 το απόγευμα στην Πλατεία του Αγίου Βησσαρίωνος ( Λαού ).
Στην Εκδήλωση θα μιλήσουν ο Πατέρας Νικηφόρος του Ιερού Ναού Γενεθλίων του Προδρόμου Βόλου, ο Πρόεδρος του Ορθοδόξου Συλλόγου Άγιος Βασίλειος Θεσσαλονίκης Αναστάσιος Θεοδωρίδης, ο Πρώην Κοινοτάρχης Βερδικούσσας και Δάσκαλος Θεόδωρος Καφφές, ο πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου Γεώργιος Καραισκάκης από το Μαυρομάτη Καρδίτσης Κωνσταντίνος Νάσιος και ο γνωστός Δημοσιογράφος και Συγγραφέας Νικόλαος Κωνσταντινίδης. Μετά το τέλος των ομιλιών θα ακολουθήσει πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Πόλεως. Από τους διοργανωτές γίνεται γνωστό, ότι αρχικώς η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί μπροστά στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων ( Κοραή 12 ) στις 17:30 το απόγευμα, όπου θα ξεκινήσει πορεία προς το σημείο της Εκδηλώσεως. Έχουμε υποχρέωση όλοι να δώσουμε δυναμικό παρόν στην Εκδήλωση, προκειμένου να σώσουμε την πίστης μας και την πατρίδα αλλά και το Έθνος, μια παρακαταθήκη που μας άφησαν οι Πρόγονοι μας οι οποίοι έπεσαν υπέρ πίστεως και Πατρίδος. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ....ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ...Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ...

Πηγή : http://agiooros.org/viewtopic.php?f=16&t=12152

π.Νικόλαος Μανώλης Η ενέργεια του κοσμήτορα της θεολογικής με το προσκυνητάρι [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Ο ΑΒΒΑΣ ΔΟΥΛΑΣ, ο μαθητής του Οσίου Βησσαρίωνος, διηγείτο στούς Αδελφούς.

 Κάποτε, ενώ περπατούσαμε στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας, ο Γέροντας μου κι’ εγώ, κυριεύθηκα από υπερβολική δίψα. 

- Διψώ, Αββά, είπα στον Γεροντα μου.
- Πιές από τη θάλασσα, μου είπε. Τον κύτταξα με απορία. Πινόταν εκείνο το νερό, που ήταν όλο αλμύρα και θειάφι; Ο Γέροντας όμως είχε σταθή σε προσευχή και με το ευλογημένο χέρι του σταύρωνε τα νερά.
- Πιές, μου ξανάπε. Υπήκουσα. Πήρα με τη χούφτα μου και ήπια. Το πικρό νερό της Νεκράς Θαλασσας είχε γίνει πιο γλυκό από μέλι. Σαν είδα το θαύμα αυτό, ετοιμάστηκα να γεμίσω το μικρό λαγήνι που είχα μαζί μου.
- Γιατί το γεμίζεις; με ρώτησε ο Γεροντας.
- Για να το έχω, όταν διψάσω πάλι, Αββά. Με κύτταξε με αυστηρό βλέμμα:
- Ο Θεός που είναι εδώ, ολιγόπιστε, θα είναι και πιο κάτω. 

Άλλη φορά θέλαμε να περάσωμε το ποτάμι και δεν βρίσκαμε βάρκα. Ο Γέροντας τότε, που βιαζόταν, έκανε την προσευχή του και πέρασε στην αντίθετη όχθη, περπατώντας πάνω στα νερά.
- Πως αισθανόσουν; τον ρώτησα αργότερα.
- Ένοιωθα το νερό ως τούς αστραγάλους μόνο, μου αποκρίθηκε. Από κει και πέρα, περπατούσα όπως στην ξηρά.

Από την Εισήγηση Καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη στην ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο (23-03-2016)

Tό συγ­κε­κρι­μέ­νο Ἄρ­θρο 6 -τοῦ ὑ­πο­βαλ­λο­μέ­νου Κει­μέ­νου πρός ἔγ­κρι­ση ἀ­πό τήν μέλ­λου­σα καί Με­γά­λη Σύ­νο­δο- ἐμ­φα­νί­ζει κα­τά ἀν­τι­φα­τι­κό καί ἐν­τε­λῶς ἀ­θε­ο­λό­γη­το τρό­πο τήν  Ὀρ­θό­δο­ξη Ἐκ­κλη­σί­α, ἀ­φ’ ἑ­νός ὡς τήν Μί­αν Ἐκ­κλη­σί­αν, καί ἀ­φ’ ἑ­τέ­ρου τήν ἐκ­πε­φρα­σμέ­νη διά τῶν ἀν­τι­προ­σώ­πων της –καί ὄ­χι μό­νο- ἄ­πο­ψη, ὅ­τι ὑ­πάρ­χουν καί ἄλ­λες Ἐκ­κλη­σί­ες –σα­φῶς ἑ­τε­ρό­δο­ξες-, τήν ἱ­στο­ρι­κή πα­ρου­σί­α τῶν ὁ­ποί­ων ἀ­να­γνω­ρί­ζει καί στο­χεύ­ει στήν ἑ­νό­τη­τα μέ αὐ­τές. Οἱ Ὀρ­θό­δο­ξοι Οἰ­κου­με­νι­στές, δη­λα­δή, θε­ω­ροῦν τίς ἑ­τε­ρό­δο­ξες Θρη­σκευ­τι­κές Κοι­νό­τη­τες ὡς τμή­μα­τα τῆς δῆ­θεν δι­η­ρη­μέ­νης Ἐκ­κλη­σί­ας καί ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν δῆ­θεν ἐ­πα­νέ­νω­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ἀν­τί νά ἐρ­γά­ζον­ται γιά τήν ἐ­πι­στρο­φή τους. Ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν ἑ­νό­τη­τα μέ αὐ­τές, πα­ρά τό γε­γο­νός, ὅ­τι αὐ­τές δέν δη­λώ­νουν ἕ­ως καί σή­με­ρα κα­μί­α δι­ά­θε­ση ἀρ­νή­σε­ως τῶν δογ­μα­τι­κῶν ἀ­πο­κλί­σε­ών τους ἀ­πό τήν Μί­α καί μό­νη Ἐκ­κλη­σί­α. Αὐ­τό ὅ­μως εἶ­ναι στήν πρά­ξη ὁ πα­ναι­ρε­τι­κός -πνευ­μα­τι­κῶς δυ­σώ­δης- καί πο­νη­ρό­τα­τος Συγ­κρη­τι­στι­κός Οἰ­κου­με­νι­σμός. Γι’ αὐ­τό καί ἀ­κρι­βο­λο­γοῦ­με θε­ο­λο­γι­κά, ὅ­ταν μι­λοῦ­με γιά Οἰ­κου­με­νι­στι­κή κα­κο­δο­ξί­α, ἡ ὁ­ποί­α πρέ­πει καί συ­νο­δι­κά νά κα­τα­δι­κα­στεῖ.

Η Σφαγή της Χίου 30 Μαρτίου 1822

Τοῦ κ. ∆ηµητρίου Ἰ. Κάτσουρα, Θεολόγου : Εἶναι ποτέ δυνατόν, ἐνῶ ὑφίσταται καί δρᾶ καταλυτικῶς εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουµενισµοῦ, νά συγκαλῆται κατ’ αὐτάς πανορθόδοξος Σύνοδος, ἡ ὁποία ἀρνεῖται ἐν τῇ πράξει νά ἐπιληφθῆ πρωτίστως τοῦ µείζονος τούτου θέµατος Πίστεως

Εἶναι ποτέ δυνατόν Ὀρθόδοξος Χριστιανός, εἴτε λαϊκός, εἴτε µοναχός, εἴτε Κληρικός νά ἀποδεχθῆ καί ἀναγνωρίση ὡς συνέχεια τῶν Ἁγίων Συνόδων τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὡς φωνή τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, Σύνοδο ἀποτελουµένη ἀπό δεδηλωµένους Οἰκουµενιστάς, δηλαδή αἱρετικούς, φιλοπαπιστές, συγκρητιστές, κοινωνικούς πρός κατεγνωσµένες ἀρχαῖες αἱρέσεις, ὅπως ὁ Μονοφυσιτισµός, διῶκτες ὀρθοδόξων ἀγωνιστῶν ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, καινοτόµους, ὑποστηρικτές τῆς Βαπτισµατικῆς, συναφειακῆς καί µεταπατερικῆς Θεολογίας, καταφρονητές τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί ἀρνητές τῶν ἱερῶν παραδόσεων;

Ο ουράνιος διάκος

Ο π Αθανάσιος Χαμακιώτης (1967), ο σεμνός λευίτης της «Νεραντζιώτισσας» Αμαρουσίου, λειτουργούσε κάποια μέρα στο παρεκκλήσι της Παναγίας. Mία γυναίκα από το εκκλησίασμα, η Ε.Μ., πού στεκόταν μπροστά στο ιερό βλέπει έναν ξανθό διάκονο με λευκή στολή νά υπηρετεί τον π. 'Αθανάσιο μπροστά στην άγία τράπεζα. 
Μάλιστα στεκόταν πάντα στα δεξιά του στη διάρκεια της θείας λειτουργίας δεν βγήκε καθόλου από το άγιο βήμα. 
Σκέφτηκε η γυναίκα πώς θα ήταν νεοχειροτονημένος, και του μάθαινε ο ιερέας τη λειτουργική τάξη. 
Η λειτουργία τελείωσε και ο κόσμος έφυγε. Εκείνη όμως παρέμεινε για να ικανοποιήσει την περιέργειά της, να δει 
ποίος ήταν ο διάκονος. Ο π. Αθανάσιος κατέλυσε κι έφυγε, αλλά ο διάκονος δεν έβγαινε από το ιερό. 
Τότε η γυναίκα άνοιξε το παραπέτασμα. Μα δεν είδε κανέναν. Ο διάκονος είχε εξαφανιστεί. και άλλη έξοδος δεν υπήρχε! 
Όταν αργότερα διηγήθηκε στον π. Αθανάσιο το περιστατικό, εκείνος με απλότητα της είπε: 
Αυτά, παιδί μου, συμβαίνουν, αλλά μη λες πουθενά τίποτα".

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Χρειαζόμαστε αὐτή τήν ὥρα ἕνα δυνατό χέρι νά μᾶς στηρίξει· κι εἶναι τό παντοδύναμο χέρι τοῦ ἐσταυρωμένου Θεοῦ. Χρειαζόμαστε μία θερμή ἀγκαλιά νά μᾶς κρατήσει· κι εἶναι ἡ ὁλόθερμη ἀγκαλιά τοῦ φιλανθρώπου Ἰησοῦ. Τά ματωμένα χέρια του, διάπλατα ἀνοιχτά πάνω στόν σταυρό, ἁπλώνονται πρός ἐμᾶς καί μᾶς βεβαιώνουν για τήν δύναμη τῆς ἀγάπης του· «Ὁ Χριστός ἠγάπησεν ἡμᾶς καί παρέδωκεν ἑαυτόν ὑπέρ ἡμῶν προσφοράν καί θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμήν εὐωδίας» (Ἐφ 5,2). Εὐωδιάζει ὁ κόσμος ὅλος ἀπό αὐτή τήν θυσία. Δοξολογοῦν οἱ ἄγγελοι, ἀναγαλλιάζει ἡ πλάση, εὐφραίνεται ἡ Ἐκκλησία, καί μόνο ὁ ἐγωϊστής ἄνθρωπος δέν «παίρνει μυρωδιά», διότι τό ἐγώ του βούλωσε τίς πνευματικές του αἰσθήσεις. Κι ὅμως, ὁ σταυρός ἀποτελεῖ τήν πιό ἔντονη μαρτυρία τῆς θείας εὐδοκίας, πού εἶναι ἱκανή νά χαροποιήσει τά σύμπαντα. «Ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ σταυροῦ, χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ», ὁμολογοῦμε στήν προσευχή τῆς Ἀναστάσεως καί χαιρόμαστε ὄντως, διότι κάτω ἀπό τόν σταυρό ἀναπαύεται ἡ ψυχή μας. Οἱ καθημερινές μας εὐτυχίες γίνονται δυνατές, ὅταν ἀναγνωρίζουμε ὅτι μᾶς τίς ἐξασφαλίζει μία θυσία. Κι οἱ συχνές μας δυστυχίες γίνονται ἐλαφρές, ὅταν νιώθουμε ὅτι μᾶς παραστέκει ὁ πόνος τοῦ Θεοῦ. Μπροστά στήν θάλασσα τῆς ζωῆς, πού σηκώνει τρικυμίες και φέρνει θύελλες, ὁ πιστός μπορεῖ νά προτάξει τόν σταυρό καί, ὅπως ἄλλοτε ὁ Μωυσῆς ἔσχισε τήν Ἐρυθρά, μπορεῖ νά σταματήσει τά κύματα καί νά ποντοπορήσει σῶος.

Πρωτοπρ Θεόδωρος Ζήσης, Περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου μέρος Α΄ ΒΙΝΤΕΟ 2015

Αγνή Παρθένε Δέσποινα -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 30 Μαρτίου 2016

Ιωάννου του οσίου, συγγραφέως της Κλίμακος, Εύβουλης μητρός Αγ. Παντελεήμονος, Ζαχαρίου ιερομάρτυρος του νέου, επισκόπου Κορίνθου (1684).

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 525 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβοῦς καὶ εὔπορης οἰκογένειας. Ἔλαβε πλούσια μόρφωση, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ἀποκαλοῦσαν «σχολαστικό», ἀλλὰ σὲ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο, παραδόθηκε στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ Γέροντος Μαρτυρίου, στὸ ὄρος Σινᾶ, ὅπου ἔμεινε μέχρι τὸ θάνατό του.

Στὴν συνέχεια ἐπισκέφθηκε μοναχικὲς κοινότητες στὴ Σκήτη καὶ Ταβέννιση τῆς Αἰγύπτου, ἀργότερα δὲ ἐγκαταστάθηκε σὲ κελὶ τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ, ποὺ ἀπεῖχε δύο ὧρες ἀπὸ τὴ μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης.

Ὁ βιογράφος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, Δανιὴλ ὁ Ραϊθηνός, μᾶς δίνει μερικὲς πληροφορίες γιὰ τὸν βίο του, κυρίως ὅμως μᾶς παρουσιάζει τὸ πῶς ἀναδείχθηκε δεύτερος Μωϋσῆς καθοδηγώντας τοὺς νέους Ἰσραηλίτες ἀπὸ τὴν γῆ τῆς δουλείας στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Μὲ τὴν λίγη τροφὴ νίκησε τὸ κέρας τοῦ τύφου τῆς οἰήσεως καὶ τῆς κενοδοξίας, πάθη πολὺ λεπτὰ καὶ δυσδιάκριτα γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐμπλέκονται στὶς κοσμικὲς ἐνασχολήσεις. Μὲ τὴν ἡσυχία, νοερὰ καὶ σωματική, ἔσβησε τὴν φλόγα τῆς καμίνου τῆς σαρκικῆς ἐπιθυμίας. Μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν δικό του ἀγώνα ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν δουλεία στὰ εἴδωλα. Ἀνέστησε τὴν ψυχή του ἀπὸ τὸν θάνατο ποὺ τὴν ἀπειλοῦσε.

Από τα πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου

Εκείνος πού αγαπά με ολη του την ψυχή εκείνους πού τον υβρίζουν ή τον αδικούν και του στερούν τα πράγματά του, και προσεύχεται γι΄  αυτούς, ανεβαίνει σε λίγο καιρό σε υψηλό βαθμό προκοπής. Γιατί όταν αυτό γίνεται με αίσθηση καρδιάς, κατεβάζει τον άνθρωπο σε άβυσσο ταπεινώσεως και σε πηγές δακρύων, όπου βυθίζεται το τριμερές της ψυχής, και ανεβάζει στον ουρανό της απάθειας το νου και τον κάνει θεωρητικό. Και με τη γεύση της ουράνιας αγαθότητας τον κάνει να θεωρεί σκύβαλα όλα τα πράγματα αυτής της ζωής, και να παίρνει ακόμη και αυτήν την τροφή και το νερό πιο αραιά και χωρίς ηδονική διάθεση.

Τὸ πραγµατικὸν πρόσωπον τῆς φεροµένης ὡς «Ἁγίας καὶ µεγάλης Συνόδου»

Τοῦ κ. ∆ηµητρίου Ἰ. Κάτσουρα, Θεολόγου

1ον

Μέ (καί παρά τόν) ἔντονον φόβον διά ἀντιδράσεις, ἡ ἀπό δεκαετιῶν προετοιµαζοµένη Σύνοδος, δειλῶς µέν καί περιορισµένως πλήν ρητῶς καί σαφῶς, διαδραµατίζει ἀντίστοιχον ρόλον τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου διά τήν ὀρθόδοξον Ἀνατολήν. • ∆ιά ποίους συγκεκριµένους λόγους εἶναι ἤδη ἀπορριπτέα καί καταδικαστέα εἰς τήν συνείδησιν τῶν ὀρθοδόξων καί διατί ἐπιβάλλεται ἡ ἐκ τῶν προτέρων ἀποδοκιµασία της πρίν εὑρεθοῦν οἱ πιστοί πρό τετελεσµένων. Ὁ Κύριος δέν ἐπέτρεψε ἡ ἀπό δεκαετιῶν προετοιµαζοµένη στά πλαίσια τῆς ἀλλοιωµένης ἀπό τόν Οἰκουµενισµό Ὀρθοδοξίας «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» νά λάβη χώρα στή βασιλίδα τῶν Πόλεων καί µάλιστα στό χῶρο, ὅπου συγκλήθηκε ἡ Ἁγία Β΄ Οἰκουµενική Σύνοδος, ὅπως ἐπρογραµµατίζετο. Τελικῶς, ἐκτός ἀπροόπτου, ἐπελέγη νά µολυνθῆ διά τῆς ἐκεῖ συγκλήσεώς της ἡ ἡρωϊκή µεγαλόνησος Κρήτη, τόπος ποτισµένος καί ἡγιασµένος µέ τό αἷµα καί τόν ἱδρῶτα Ἁγίων, Ὁσίων καί µαρτύρων τῆς Πίστεώς µας. Ὡς χρόνος δέ ὡρίσθη ἡ ἑβδοµάς τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς καί τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Τότε πού ἑορτάζοµε τήν ἀποκάλυψι τῆς ἅπαξ πα- ραδοθείσης τῆς Ἁγίας Πίστεως καί τιµοῦµε τό Πανάγιο Πνεῦµα, τό λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἐγράφησαν µέχρι σήµερον καί γράφονται πολλά καί διάφορα περί αὐτῆς. Τό ζητούµενον, ὅµως, εἶναι, ποῖα (πρέπει νά) εἶναι ἡ στάσι τῶν ὀρθοδόξων ἔναντι αὐτῆς ἀπό τώρα, πρίν περάση στήν ἱστορία καί καταγραφῆ ψευδεπιγράφως ὡς Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Εἶναι, ὅµως, δυνατόν νά κριθῆ ἐκ τῶν προτέρων, πρίν κἄν συγκληθῆ; Βεβαίως, διότι ὅλα σχεδόν τά κείµενα τά ὁποῖα θά ἐγκριθοῦν, ἐπισήµως καί πανηγυρικῶς, κατ’ αὐτήν, ἔχουν ἤδη προσυµφωνηθῆ ὑπό τῶν ἀντιπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν καί µάλιστα ἔχουν δηµοσιευθῆ. Ἐξ αὐτῶν, λοιπόν, τῶν καρπῶν δύναται νά ἀξιολογηθῆ καί τό δένδρον, ἐκ τοῦ ὁποίου αὐτοί παρήχθησαν.

π.Νικόλαος Μανώλης, Άρες - μάρες... από τον επίσκοπο όρους Λιβάνου κ. Γεώργιο [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Μητρ. Χαλκηδόνος: «Αἱ τρεῖς µεγάλαι Ἀβρααµιαῖαι θρησκεῖαι ἔχουν ἕνα Θεόν»!

Μία από τὶς φρικωδέστερες καὶ πιὸ βλάσφηµες οἰκουµενιστικὲς «ὁµολογίες» τῶν «δικῶν» µας οἰκουµενιστῶν, εἶναι καὶ αὐτὴ τοῦ «κοινοῦ Θεοῦ τῶν µονοθεϊστικῶν θρησκειῶν»! Σταθερὸς στὴν «πίστη» του αὐτὴ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Ἀθανάσιος, «ὁµολόγησε» ὅτι: «αἱ τρεῖς µεγάλαι ἀβρααµιαῖαι θρησκεῖαι, ἔχουσαι ἕνα Θεόν, πολλὰ τὰ κοινὰ καὶ τὸν αὐτὸν σκοπόν, τοῦτ’ ἔστιν τὴν "σωτηρίαν" καὶ εὐηµερίαν τοῦ ἀτόµου, ἀνεξαρτήτως θρησκείας, φυλῆς καὶ γλώσσης, ὀφείλουν νὰ συνεργασθοῦν ἐν εἰρήνῃ διὰ τὸ καλὸν τοῦ πλανήτου καὶ τοῦ κόσµου παντός. Ἑτέρα διέξοδος δὲν ὑπάρχει. Τοῦτο ἄλλωστε ἐπιδιώκουν καὶ οἱ διαθρησκειακοὶ διάλογοι» (Ἱστολ. Φῶς Φαναρίου)! «Ἄλλη διέξοδος δὲν ὑπάρχει» κατὰ τὸν Σεβασµιώτατο, παρὰ µόνον ἡ ταύτιση τοῦ ἀληθινοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, µὲ τὸν «θεὸ» τοῦ «Ταλµούδ», τῆς «Καµπάλα» καὶ τοῦ Ἰσλάµ! Ἐπίσης «βλέπει» ὁ Σεβασµιώτατος ὅτι «αἱ ἀβραµιαῖαι θρησκεῖαι, ἔχουσαι ἕνα Θεόν, πολλὰ κοινὰ καὶ τὸν αὐτὸν σκοπόν, τοῦτ’ ἔστιν τὴν σωτηρίαν»! Μὲ ἄλλα λόγια «διορθώνει» τὸν Ἀπόστολο Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος δὲ γνωρίζει ἄλλο Θεό, ἐκτὸς ἀπὸ Ἐκεῖνον ποὺ µᾶς γνώρισε ὁ ἔνσαρκος Λόγος Του (Α΄ Ἰωάν. 2, 23). «∆ιορθώνει» τὸν Ἀπόστολο Πέτρο, ὁ ὁποῖος τόνισε πὼς «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία», παρὰ στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ (Πράξ. 4,12), ὀχλαγωγώντας σωτηρία καὶ ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας! Ἂν ὁ Σεβασµιώτατος καὶ ὅλοι οἱ ὁµόφρονές του, ζοῦσαν σὲ ἐποχὲς ποὺ λειτουργοῦσε ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνέπεια θὰ «εἶχαν πάει σπίτι τους», ἀλλά…

«Ο.Τ.»

Άντε και με μπούρκα!

Το ημερολόγιο έδειχνε: Παρασκευή 25 Μαρτίου. Στο μυαλό του κάθε Έλληνα, που έχει λίγο παραπάνω μυαλό από της κότας και έχει και κάνα δυό πτυχία περισσότερα από τον Υπουργό Παιδείας (sic) κ. Φίλη, γνωρίζει ότι αυτήν την ημέρα εορτάζουμε την εξέγερση του Έθνους για την αποτίναξη του Οθωμανικού (και όχι τουρκικού, θα μας πουν οι κανονικοί και όχι οι γιαλαντζί ιστορικοί) ζυγού.
Βεβαίως οι «διαβασμένοι» στα φροντιστήρια της «Φαλμεράϊερ Α.Ε.» περιστασιακοί και εκτελούντες διατεταγμένοι υπηρεσία «ιστορικοί», θα μας πουν ότι ακριβώς τότε δημιουργήθηκε και το Ελληνικό Έθνος. Να, κάτι τέτοια διαβάζω και αν ξανακούσω ποτέ σαν άνθρωπος, αφού με κουφαίνουν συστηματικώς και αδιαλείπτως, να καλέσω τον Φίλη να του κάνω το τραπέζι και καλά να πάθω. Είπα λοιπόν να ψάξω να δω πώς ορίζεται το «Έθνος». Ανοίγω το εγκυρότατο λεξικό «Ήλιος» και διαβάζω: «Σύνολον ανθρώπων κοινής καταγωγής κοινών παραδόσεων, κοινής ιστορίας και κοινών ηθών και εθίμων». Κάτι τέτοιο διάβασα και στην Βικιπαίδεια. Πάει καλά σκέφτηκα. Καλά μας τα είπαν τότε στο σχολείο.
Εμείς, δεν θα προσπαθήσουμε να βάλουμε μυαλό, ούτε έχουμε και την διάθεση άλλωστε, σε ανιστόρητους νόες αραδιάζοντας επιχειρήματα για να πείσουμε τα αλαλάζοντα κύμβαλα, περί της ορθότητος ή μη των απόψεών τους, διότι πώς να τα βάλεις με τους ηλιθίους. Έτσι κι’ αλλιώς τα ξέρουν όλα…
Σε μία κυβέρνηση που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα μεταξύ των κρατών, ότι η Ήπειρος είναι γεωγραφικό διαμέρισμα και όχι Νομός, ότι ο Στρατός δεν είναι για να σκουπίζει και να ξεσκατώνει λαθρομετανάστες, ότι τα Hot Spot ο ένας υπουργός τα βλέπει ως καύχημα και ο άλλος ως Νταχάου, δεν έχεις να πεις και πολλά πράγματα, διότι, ως γνωστόν, «τον μελαμψό άνδρα κι’ αν τον πλένεις το αφρόλουτρό σου χαλάς» (απέφυγα και το ρατσιστικό τσιτάτο…). Και για να επανέλθουμε στα της Εθνικής μας εορτής. Παλιότερα, στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου βλέπαμε περήφανα τα Ελληνόπουλα να παρελαύνουν ντυμένα με τις εθνικές φορεσιές μας..

Περιοδικόν "Φωτεινή Γραμμή" : Ἡ ἐπικρατούσα «ξετσιπωσιά» μπορεῖ νὰ ἐπιφέρῃ ἀκόμη καὶ τὸν νόμο της «σαρία».

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

ΞΗΡΑΣΙΑ – ΜΕΛΙΣΣΕΣ – ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ –

ΕΚΤΡΟΠΗ ΑΧΕΛΩΟΥ καὶ …..

Η ΕΛΛΑΣ

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΗ,

ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΗ

ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΞΗ

29.3.2016

Ἡ κλιματικὴ ἀλλαγή, λένε οἱ εἰδικοί, θὰ φέρῃ ξηρασία, ποὺ μπορεῖ νὰ μετατρέψῃ καὶ τὴν Ἑλλάδα μας μέχρι καὶ σὲ Σαχάρα, ἐὰν δὲν λάβουμε ἀναγκαῖα μέτρα ἐγκαίρως καὶ εὐκαίρως.

Τὸ ἴδιο καὶ ἡ μετανάστευσι ἐξτρεμιστικῶν στοιχείων -μωαμεθανῶν, ποὺ μπορεῖ νὰ μεταβάλῃ τὴν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας σὲ λίγα χρόνια σὲ μουσουλμανικὸ καθεστώς. Ἤδη ὑπάρχουν πολλὰ ἑκατομμύρια μωαμεθανῶν καὶ ὄχι μόνον μερικὲς δεκάδες ἢ ἑκατοντάδες χιλιάδες, ὅπως ἀπατεῶνες ἰθύνοντες ψεύδονται ἀσυστόλως καὶ ἀφιονίζουν ἐνορχηστρωμένως τὸν ὀρθόδοξο λαό.

Ἡ ἐπικρατούσα «ξετσιπωσιά» μπορεῖ νὰ ἐπιφέρῃ ἀκόμη καὶ τὸν νόμο της «σαρία».

π.Θεόδωρος Ζήσης, Συμπλήρωμα στο Κήρυγμα της Κυριακής ΙΒ' Λουκά [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Ελάβαμε από το Ορθόδοξο ζεύγος Παναγιώτη και Σταυρούλα Χατζηκωστή, το παρόν κείμενο με την παράκληση να δημοσιευτεί

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΟΦΙΑΝΟΥ

Ὀνομαζόμαστε Παναγιώτης καί Σταυρούλα Χατζηκωστή. Εἴμαστε παντρεμένοι μέ τρία παιδιά καί κατοικοῦμε στήν Κύπρο, συγκεκριμένα στήν Λευκωσίας. Τόν Νοέμβριο τοῦ 2015 εἴχαμε τήν εὐλογία νά γνωρίσουμε καί νά ζήσουμε τά θαυμαστά σημεῖα τοῦ μέχρι τότε ἀγνώστου γιά μᾶς ἁγίου Σοφιανοῦ ἐπισκόπου Δρυϊνουπόλεως καί Ἀργυροκάστρου (+ 26-11-1711).

Ὡστόσο τόν ἅγιο Σοφιανό τόν εἴχαμε ἀκούσει ἀπό τόν νονό μου Ἀριστοτέλη Φ.., ὁ ὁποῖος μέ δύο πιστούς ἄλλους λευκωσιάτες, τόν κ. Κωνσταντῖνο Μ.. καί κ. Εὐστάθιο Χ.. τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2015 ἐπισκέφτηκαν τήν Πολύτσανη τῆς Βορείου Ἠπείρου, στή σημερινή νότια Ἀλβανία, ὅπου βρίσκεται τό σκήνωμά του καί τό κενοτάφιο. Στό ἱερό προσκύνημα τούς συνόδευε ὁ π. Νεκτάριος Πέττας. Ἐκεῖ στήν Πολύτσανη, ὅπως μᾶς διηγεῖτο ὁ κ. Ἀριστοτέλης καί μᾶς δείχνει καί τό βίντεο, πού τράβηξε, τούς ὑποδέχτηκε ὁ ἀγωνιστής ἐφημέριος π. Εὐθύμιος Καλαμᾶς. Ἐκεῖ τελέσθηκε  ἡ Ἱ. Παράκληση ἐνώπιον τοῦ Ὁσίου. Μάλιστα γιά νά φθάσουν μέχρι ἐκεῖ, ὁ Ἅγιος ἔκανε πολλά θαύματα, ἀνοίγοντας τόν δρόμο διάπλατα. Ὁ νονός μου συνεχώς ἔλεγε νά μνημονεύουν τό ὄνομά μου Σταυρούλα γιά νά ἔχει ἡ οἰκογένειά μου ὑγεία.

Ὑπόµνηµα διὰ τὴν ἀπόρριψιν τοῦ συνοδικοῦ κειµένου «σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσµον» του πατέρα Θεόδωρου Ζήση

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁµότιµος Καθηγητής Α.Π.Θ.

1ον

1. Πρῶτοι χωρὶς ἴσους οἱ Προκαθήµενοι. Ὑποκαθιστοῦν τὸ σῶµα τῶν Ἐπισκόπων

Ἐπὶ ἕνα αἰώνα σχεδιάζουν καὶ προσπαθοῦν ἐξωεκκλησιαστικὰ κέντρα νὰ προωθήσουν τὸν συγκρητιστικὸ Οἰκουµενισµὸ καὶ νὰ τὸν νοµιµοποιήσουν χρησιµοποιώντας ἡγετικὲς µορφὲς ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, κληρικοὺς καὶ θεολόγους, οἱ ὁποῖοι εἴτε συνειδητὰ καὶ ἐκ πεποιθήσεως εἴτε ἀπὸ ἄγνοια καὶ καλὴ πρόθεση, συµµαχοῦν καὶ συνεργάζονται στὴν ἐκθεµελίωση τῆς Ἐκκλησίας καὶ στὴν παρεµπόδιση τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Ἐπειδὴ παρὰ τὶς προσπάθειές τους δὲν ἔχουν καταφέρει σηµαντικὰ ἀποτελέσµατα, ὅπως οἱ ἴδιοι ὁµολογοῦν, ἔχουν ἐναποθέσει τώρα τὶς ἐλπίδες τους καὶ πράττουν τὸ πᾶν µὲ ταπεινωτικὲς ὑποχωρήσεις καὶ παραχωρήσεις, ἀντισυνοδικὲς καὶ ἀπολυταρχικὲς µεθοδεύσεις, ὥστε πάσῃ θυσίᾳ νὰ συνέλθει ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος καὶ νὰ ἐπιβάλει θεσµικὰ καὶ ἐπίσηµα τὸν ἀπορριπτόµενο ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωµα παναιρετικὸ Οἰκουµενισµό. Κανένας ὅµως µὲ ὀρθόδοξη εὐαισθησία καὶ αὐτοσυνειδησία δὲν µπορεῖ νὰ ἀµφισβητήσει τὸν ὁρισµὸ ποὺ ἔδωσε γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουµενισµοῦ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος µὲ θεῖο φωτισµὸ περιέγραψε προφητικὰ τὸν µεγάλο αὐτὸ κίνδυνο ποὺ διατρέχει ἡ Ἐκκλησία, γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸν παραθέτουµε: «Ὁ Οἰκουµενισµὸς εἶναι κοινὸν ὄνοµα διὰ τοὺς ψευδοχριστιανισµούς, διὰ τὰς ψευδοεκκλησίας τῆς ∆υτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑµανισµῶν, µὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Παπισµόν. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ ψευδοχριστιανισµοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ µία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τὴν ἄλλην αἵρεσιν. Τὸ κοινὸν εὐαγγελικὸν ὄνοµά τους εἶναι ἡ παναίρεσις»1 . Κανένας ἐπίσης, πολὺ περισσότερο, δὲν µπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὴν ἀρνητικὴ στάση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἀπέναντι στὶς αἱρέσεις, στοὺς αἱρετικοὺς καὶ ψευδοδιδασκάλους, οὔτε νὰ γκρεµίσει τὰ κανονικὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας µὲ µία διεύρυνσή τους, ὥστε µέσα τους νὰ περιληφθοῦν ὡς ἐκκλησίες καὶ οἱ αἱρέσεις, κατόπιν δὲ καὶ οἱ ἄλλες θρησκεῖες, γιὰ νὰ ἱδρυθεῖ, ἡ πανθρησκεία τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ ἀντὶ τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας νὰ ὁδηγοῦνται οἱ ἄνθρωποι στὴν ἀπώλεια. Ἐπειδὴ λοιπὸν τὸ ζήτηµα εἶναι πολὺ σοβαρὸ µὲ ἀνυπολόγιστες σωτηριολογικὲς συνέπειες, οἱ δὲ κίνδυνοι κρύβονται κάτω ἀπὸ τὰ ἀπατηλὰ συνθήµατα τῆς ἀγάπης, τῆς καταλλαγῆς, τῆς ἑνότητος, τῆς εἰρήνης, ὡσὰν νὰ ἐστεροῦντο αὐτὲς τὶς ἀρετὲς οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ποὺ κατεδίκασαν καὶ ἀναθεµάτισαν µὲ αὐστηρότητα τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς αἱρετικούς, πρέπει νὰ ἐξετάσουµε µὲ ἀκρίβεια καὶ ὑπευθυνότητα, ἂν ἡ µέλλουσα νὰ συνέλθει Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος ἀκολουθεῖ αὐτὴν τὴν Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ γραµµὴ ἢ πορεύεται ἐπὶ ἄλλης ὁδοῦ ξένης καὶ ἀλλοτρίας.

Ἡ Μεγάλη Σύνοδος θὰ ἀποδώση ἐκκλησιαστικὴν ὑπόστασιν εἰς τὰς αἱρέσεις!

Το αισθητήριο τοῦ ὀρθοδόξου πληρώµατος δὲν λαθεύει καὶ γι’ αὐτὸ κρατᾶ ἄκρως ἐπιφυλακτικὴ στάση ἀπέναντι στὶς ἀποφάσεις, ποὺ πρόκειται νὰ παρθοῦν στὴν Μεγάλη Σύνοδο. Κι’ αὐτό, διότι, πᾶνε ὁλοταχῶς γιὰ συνοδικὴ ἀναγνώριση ἐκκλησιαστικότητας στοὺς παπικοὺς καὶ στοὺς προτεστάντες! Τὶς προθέσεις τους ἀποδεικνύει ξεκάθαρα ἡ ἀπόφαση τῆς Ε΄ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου ∆ιασκέψεως, σχετικὰ µὲ τὶς «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσµον». Στὴν 1η παράγραφο ἀναφέρεται, πὼς «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, οὖσα ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία». Ὅµως στὴν 6η παράγραφο ἀναγράφεται πώς: «Κατὰ τὴν ὀντολογικὴν φύσιν τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἑνότης αὐτῆς εἶναι ἀδύνατον νὰ διαταραχθεῖ. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν ἄλλων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Ὁµολογιῶν µὴ εὑρισκοµένων ἐν κοινωνίᾳ µετ’ αὐτῆς»! Αὐτὲς οἱ «Ἐκκλησίες» δὲν ὁρίζονται ὡς αἱρετικές, ἀλλὰ τὸ ἀντίθετο, ἀναζητεῖται «διασάφηση» τῆς διδασκαλίας τῶν «περὶ µυστηρίων, χάριτος, ἱερωσύνης καὶ ἀποστολικῆς διαδοχῆς»! Φάσκουν καὶ ἀντιφάσκουν: ἡ Ὀρθοδοξία, κατ’ αὐτούς, εἶναι µὲν ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλες Ἐκκλησίες! Εἶναι προφανὲς πὼς µὲ τὶς ἀντιφάσεις αὐτὲς προσπαθοῦν νὰ «θολώσουν τὰ νερὰ» καὶ νὰ ἀποδώσουν ἐκκλησιαστικὴ ὀντότητα στὶς αἱρέσεις! Ἄλλωστε αὐτὴ εἶναι τὸ κύριον ἐνδιαφέρον τους γιὰ τὴν (ὁπωσδήποτε) πραγµατοποίηση τῆς Μεγάλης Συνόδου! Ἰδοὺ γιατί ὁ ὀρθόδοξος λαὸς ἀγωνιᾶ καὶ βρίσκεται σὲ ἐπαγρύπνηση, διότι ἔχει ἀποδείξεις!

"Ο.Τ"

Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Κύριε Υπουργέ, είσθε ανάξιος για τη θέση αυτή. Σας καλώ να παραιτηθήτε!

ΑΙΣΧΟΣ! ΑΙΣΧΟΣ! ΑΙΣΧΟΣ! ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ

  ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΜΑΣ!

________Εξ ορισμού ο εκάστοτε Υπουργός της Παιδείας επαγρυπνεί για την «εθνική καί ηθική διαπαιδαγώγηση» της σπουδαζούσης νεολαίας, όπως άλλωστε ορίζει τό Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 16: 

«2. Η παιδεία αποτελεί βασικήν αποστολήν του Κράτους, έχει δε ως σκοπόν την ηθικήν, πνευματικήν, επαγγελματικήν καί φυσικήν αγωγήν των Ελλήνων, την ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως και την διάπλασιν αυτών ως ελευθέρων και υπευθύνων πολιτών».... 

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ :

Θεωρῶ τὸν Οἰκουμενισμὸν ὡς συγκρητιστικὴν παναίρεσιν, τὴν δὲ συμμετοχὴν εἰς τὴν λεγομένην Οἰκουμενικὴν Κίνησιν, ἀρξαμένην εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ Κ’ αἰῶνος, ὡς ἄρνησιν τῆς γνησίας Καθολικότητος καὶ Μοναδικότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πεποιθὼς ὅτι ὁ ἀποδεχόμενος καὶ συμμετέχων εἰς τὴν αἵρεσιν ταύτην εἶναι πεπτωκὼς περὶ τὴν Πίστιν καὶ ἐκκλησιαστικῶς ἀκοινώνητος.

Πηγή : Εκ της :  Ὁμολογία Πίστεως Γνησίου Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ 

OCTΡOB (ΤΟ ΝΗΣΙ) -- Η Ορθοδοξία ως Αναστάσιμο βίωμα

ΤΡΙΩΔΙΟ -- hymn to god -- ПЕСНОПЕНИЯ трио -- ХИМНС trio -- Hymns trio -- Nyanyian Rohani trio

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 29 Μαρτίου 2016

Μάρκου επισκόπου Αρεθουσίων, Κυρίλλου διακόνου και Βαραχησίου των μαρτύρων, Ευσταθίου επισκόπου και ομολογητού.

Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καὶ τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.). Ἦταν Ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων. Τὸ ἔτος 341 μ.Χ. συμμετεῖχε στὴν Σύνοδο τῆς Ἀντιόχειας. Στὰ Πρακτικὰ μάλιστα αὐτῆς, διασώζεται «Ἔκθεσις Πίστεως Μάρκου Ἀρεθουσίων». Τὸ ἑπόμενο ἔτος συμμετεῖχε στὴν ἀντιπροσωπεία Ἐπισκόπων, ἡ ὁποία μετέβη στὰ Τρέβηρα γιὰ νὰ συναντήσει τὸν αὐτοκράτορα Κώνσταντα. Τὸ ἔτος 343 μ.Χ. ἔλαβε μέρος στὴν Σύνοδο τῆς Φιλιππουπόλεως καὶ τὸ ἔτος 351 μ.Χ. στὴν Σύνοδο τοῦ Σιρμίου, ἡ ὁποία καταδίκασε τὸν Φωτεινό, Ἐπίσκοπο Σιρμίου, ὡς ὀπαδὸ τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, Μαρκέλλου. Τὸν συναντᾶμε, ἐπίσης, στὴν Σύνοδο τῆς Σελευκείας  τῆς Ἰσαυρίας, τὸ ἔτος 358 μ.Χ.

Άγιος Φιλάρετος της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς :

Αὐτὸ τὸ ὁποῖο προηγουμένως ἦταν ἰδίωμα τῶν ξεπεσμένων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες, στὴν ἐνάσκησι τοῦ ἐπαισχύντου ἐπαγγέλματός τους, ἐνεδύοντο προκλητικὰ γιὰ νὰ προκαλέσουν αἰσθησιακὰ τοὺς ἄνδρες, ἔχει πλέον γίνει ἡ μόδα καὶ κανόνας ἀκόμη καὶ γιὰ σεμνές γυναίκες, οἱ ὁποῖες σὲ πολλὲς περιπτώσεις δὲν λαμβάνουν κἄν ὑπ᾿ ὄψιν τους τὸ νόημα καὶ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς μόδας ποὺ τὶς ἐσκλάβωσε.῎Αν ἡ ἐλαχιστοποίησις τοῦ μάκρους τοῦ φορέματος ἤ ὁ ἰδιαίτερος τονισμὸς τῶν «γραμμῶν» τοῦ σώματος ἀντιτίθενται πρὸς τὴν σεμνότητα, ἡ ὁποία θὰ πρέπει γενικὰ νὰ στολίζη τὶς Χριστιανὲς γυναῖκες, τότε ἀκόμη πιὸ ἀκατάλληλη εἶναι ἡ ἐμφάνισίς τους μὲ τέτοιου εἴδους ἐνδυμασία στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ.

Ορθόδοξη Ομολογία . Η Μοναδική Αντίσταση στην πρόκληση της Νέας Εποχής. π. Ι ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ.

Η ΔΙΩΞΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΑΠΟ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;

Ο μακρόθυμος Θεός μας, περιμένει την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς μας, την μετάνοιά μας. Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική κοινωνία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων(Οικουμενισμός), και ο ανήθικος τρόπος ζωής. Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχόμενη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινευίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά η Ελλάδα;  Είναι η Ελλάδα  εις θέσιν να μετανοήσει; Η Ελλάδα  στην  οποία δεν υπάρχει καν συναίσθηση ανάγκης για μετάνοια;

Walling Off - Αποτείχιση

“Those who separate themselves from communion with their Archpriest President, due to any heresy condemned by Holy Council or by Fathers, that he currently preaches in public, openly to the Church, these persons who Wall themselves Off from any Communion with such accused Bishop prior to any official condemnation by Council, not only are not subject to any canonical penalty but are also worthy of the honour befitting the Orthodox, because they have condemned, not true “Bishops”, but False-Bishops and False-Teachers. These Walled Off believers have not severed the unity of the Church by schism, but they combat to protect the Church from schisms and divisions.” 

(15th Canon of the Holy First-Second Apostolic Council held in 861 by St Photius the Great, Patriarch of Constantinople).

Ορθόδοξοι «φάροι» ανάβουν και πάλι στα Πομακοχώρια

Πόλος έλξης για τους πιστούς οι λειτουργίες σε ξεχασμένους ναούς
Αποτελούν τα τελευταία χρόνια τη μοναδική πηγή φωτός, έναν «φάρο» του Ελληνισμού και της χριστιανικής πίστης στη Θράκη, που έχει αφεθεί στα χέρια των Τούρκων πρακτόρων. Ο θεσμός των εκκλησιασμών στα Πομακοχώρια της Ξάνθης έχει «αναστήσει» ξεχασμένους, ρημαγμένους ναούς σε χωριά της περιοχής και αποτελεί πλέον πόλο έλξης για χιλιάδες πιστούς από ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα.

π.Θεόδωρος Ζήσης, Τριών Ιεραρχών - Σχολιασμός μηνύματος Υπουργού Παιδείας [mp3 - 2016].

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Ο Παπισμός ἀποτελεῖ ἀπολυταρχικό σύστημα μυστικιστικῆς κοσμοθεωρίας καί διαστροφῆς τῆς ἐννοίας τῆς Ἐκκλησίας, πού διέστρεψε τήν Ἐκκλησιολογία Της

…ἐνῶ οἱ Σταυροφόροι πού ἀνεφέρθησαν ὄντως διαστρέβλωσαν τό Εὐαγγέλιο σάν γνήσια τέκνα τοῦ Παπισμοῦ, πού ἀποτελεῖ ἀπολυταρχικό σύστημα μυστικιστικῆς κοσμοθεωρίας καί διαστροφῆς τῆς ἐννοίας τῆς Ἐκκλησίας, πού διέστρεψε τήν Ἐκκλησιολογία Της καί ἀπεδείχθη νέος ρωμαϊκός ἐθνισμός (paganismus) ὑπό πνευματική μεταμφίεσι πού δηλητηρίασε τήν καρδιά τῆς Ἐκκλησίας καί ἀφήρεσε τήν μυστική ἐλευθερία ἐν Χριστῷ κάθε ἀνθρώπου καί ἀπέβη τό ἀναπόφευκτο αἴτιο τοῦ Προτεσταντισμοῦ, τοῦ ἀθεϊσμοῦ καί τοῦ μηδενισμοῦ. Ἄλλωστε μή λησμονοῦμε ὅτι ἡ ἀληθής πτῶσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως δέν ἔγινε τό 1453 ἀλλά τό 1204 ἀπό τήν Δ΄ Σταυροφορία.

Οι δύο λόγοι του Νεστορίου

Ο αββάς Κυριακός ( 5ος- 6ος αι. ) ήταν πρεσβύτερος στη λαύρα του Καλαμώνος, κοντά στον ποταμό Ιορδάνη. Κάποτε διηγήθηκε τα εξής: 
« Μια νύχτα είδα στον ύπνο μου να στέκουν έξω από το κελί μου μια πορφυροντυμένη γυναίκα με σεμνή εμφάνιση και δυο άνδρες ιεροπρεπείς και σεβάσμιοι. Κατάλαβα πως η γυναίκα ήταν η ίδια η Υπεραγία Θεοτόκος, ενώ από τους άνδρες ο ένας ήταν ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και ο άλλος ο Τίμιος Πρόδρομος. 
Βγήκα από το κελλί και τους παρακάλεσα να περάσουν μέσα για να το ευλογήσουν. Η Θεοτόκος όμως αρνήθηκε. Εγώ επέμενα για πολλή ώρα να την παρακαλώ, οπότε Eκείνη αποκρίθηκε αυστηρά:
- Έχεις τον εχθρό μου στο κελλί σου και πως θέλεις να μπω; 
Αυτό είπε κι έφυγε. 
Όταν ξύπνησα, άρχισα να σκέπτομαι στενοχωρημένος μήπως αμάρτησα με τον λογισμό απέναντί Tης. Στο κελλί μου δεν υπήρχε κανένας άλλος παρά μόνο εγώ. Για πολλή ώρα εξέταζα τον εαυτό μου, αλλά δεν βρήκα να έσφαλα σε τίποτε απέναντίTης. 
Σηκώθηκα τότε πολύ λυπημένος και πήρα να διαβάσω ένα βιβλίο, για να διώξω τη λύπη με την ανάγνωση. Το βιβλίο ήταν του αγίου Ησυχίου, πρεσβυτέρου των Ιεροσολύμων. 
Καθώς το ξεφύλλισα, βρήκα προς το τέλος δύο λόγους του δυσσεβούς Νεστορίου. Κατάλαβα αμέσως ότι αυτός είναι ο εχθρός της Θεοτόκου. Σηκώθηκα τότε και το επέστρεψα σε αυτόν που μου το είχε δώσει λέγοντας: 
- Πάρε το βιβλίο σου, αδελφέ, γιατί περισσότερο ζημιώθηκα παρά ωφελήθηκα. 
Κι όταν του εξήγησα τα συμβάντα, έκοψε με ζήλο τους δύο λόγους του Νεστορίου και τους πέταξε στη φωτιά λέγοντας: 
- Δεν θα παραμείνει στο κελλί μου ο εχθρός της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας».