Ὅπως ὁ ἴδιος ἰσχυρίζεται
τὸ 2005 προκειμένου νὰ ἐκλεγῆ ὁ νῦν Πατρίαρχης Θεόφιλος εἰς τὸν θρόνον τῶν
Ἱεροσολύμων, ὁ ὥς τότε Ἐπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Νικηφόρος ἀνέλαβε πρωτοβουλίας
διὰ τὴν ὑποστήριξιν τῆς ὑποψηφιότητος τοῦ κ. Θεοφίλου. Ἐκινήθη πρὸς δύο κατευθύνσεις.
Ἡ μία ἦτο νὰ πείση τὴν Ἑλληνικὴν Κυβέρνησιν ὅτι ἦτο ὁ κατάλληλος καὶ ἡ δευτέρα
ἦτο νὰ δώση ἐχέγγυα εἰς τὴν Ἀμερικανικὴν Κυβέρνησιν διὰ τὸ ἀξιόπιστον τοῦ ὑποψηφίου Πατριάρχου, πρᾶγμα εἰς τὸ
ὁποῖον ἐβοήθησαν ὁ Πὼλ Σαμπάνης καὶ ὁ Τόνυ Μαρούδας. Δὲν εἶναι βέβαιον κατὰ
πόσον ἐπετεύχθη τὸ ἐγχείρημα, ἀλλὰ ἂν κρίνη κανεὶς ἀπὸ τὸ ἀποτέλεσμα, δηλ. τὴν
ἀνάρρησιν τοῦ κ. Θεοφίλου εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θῶκον, τότε μᾶλλον ἡ ὑποστήριξις
ἀπεδείχθη καρποφόρος.
Aπο τον σημερινό "Ορθ.
Τύπο"
***
σ.σ. Αλήθεια, είναι
άραγε σύμπτωση που όσοι εκπροσώπησαν τους «Ορθοδόξους» στους χορούς και τα
πανηγύρια του Π.Σ.Ε. της (τρελο)Καμπέρας, δηλαδή ο «Φιλαδελφείας» Βαρθολομαίος,
ο «Δημητριάδος» Χριστόδουλος, ο «Ανδρούσης» Αναστάσιος και ο
Αρχιμανδρίτης Θεόφιλος (νυν «Ιεροσολύμων») έγιναν όλοι μετά ταύτα αρχηγοί
αυτοκεφάλων εκκλησιών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου