Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η βλασφημία των Παπικών, Ευαγγέλιο της Κυριακής Προ των Φώτων - (Γραπτό Κήρυγμα)

εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Νοέμμβριος 2015, αρ.φ. 172)
Ευαγγέλιο Κυριακής Προ των Φώτων (Μαρ. α  1-8)
Η βλασφημία των Παπικών
Σ’ έναν κόσμο πληγωμένο από την ρωμαϊκή κυριαρχία εκείνης της εποχής, διαδραματίστηκε ένα πολύ σπουδαίο γεγονός. Με τον ερχομό του Ο Χριστός, θέλησε ως Θεός, να φανερώσει ποιός είναι, να αποκαλύψει τον εαυτό του στους ανθρώπους.
Γιατί πέρασαν πολλοί αιώνες δυστυχίας για το ανθρώπινο γένος που είχε απομακρυνθεί από την αλήθεια του Ενός και μοναδικού Θεού. Σιγά – σιγά άρχισαν να πιστεύουν στα κτίσματα οι άνθρωποι και έγιναν ειδωλολάτρες.
Η Χάρις όμως Του Κυρίου που δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπο, από την αγάπη την πολλή, αποκαλύπτεται στο ανθρώπινο γένος με την Γέννησή Του, αλλά και με το θαυμαστό γεγονός των Θεοφανείων, της Βαπτίσεως Του Κυρίου μας στον Ιορδάνη ποταμό υπό του Ιωάννου του Βαπτιστού.
Και λέγεται η μεγάλη αυτή γιορτή που περιμένουμε σε λίγες ημέρες, Φώτα, γιατί φωτίζεται ο κόσμος με τον αγιασμό επειδή αγιάζονται τα ύδατα και αγιάζεται όλη η κτίσις. Και Θεοφάνεια επίσης, επειδή εμφανίζεται ο αΐδιος Θεός μέσα στον χρόνο ως Πατήρ, ως Υιός και ως Άγιο Πνεύμα. Και μας αποκαλύπτεται ποιός είναι ο Θεός. Ποιός είναι αυτός ο Θεός που στην Παλαιά Διαθήκη, μιλούσε στον Προφήτη Μωυσή και στον Προφήτη Ηλία, και εδημιούργησε τον κόσμο και αποκαλυπτόταν ως ο Ων. «Εγώ ειμί ο Γιαχβέ» έλεγε, ο Κύριος της Παλαιάς Διαθήκης.
Μας αποκαλύπτεται στην Καινή Διαθήκη, ότι ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης, αυτός που ενεργούσε μέσα στον κόσμο, είναι ο Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός Του Θεού, ο οποίος προϋπήρχε της Ενανθρωπήσεώς του.
Και μας αποκαλύπτεται στη μεγάλη Εορτή που ανατέλλει καθώς τονίζει η Αγία Γραφή σε άλλο κείμενό της για τη σχέση Πατρός, Υιού και Αγίου Πνεύματος. Η ορθόδοξη θεολογία δογματίζει ως εξής: Ο Πατήρ γεννά τον Υιό και εκπορεύει το Άγιο Πνεύμα. Ο Υιός γεννιέται από τον Πατέρα και πέμπει το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και πέμπεται από τον Υιό αγιάζοντας την Κτίση.
Αυτή τη σχέση που τόσο κατηγορηματικά οι Άγιοι Πατέρες μας παρέδωσαν διατυπωμένη, ήρθε ένας Αντίχριστος, να την αλλάξει και να πει ότι το Άγιο Πνεύμα, εκπορεύεται και από τον Υιό. Αυτό είναι το περίφημο «Filioque» (Φιλιόκβε), το οποίο στα λατινικά σημαίνει «και εκ του Υιού». Μία προσθήκη δηλαδή στο Σύμβολο της Πίστεως. Όμως αν αλλάξεις ένα πράγμα απ’ το Θεό σου, από τα χαρακτηριστικά που δίνει η Αγία Γραφή και οι Άγιοι Πατέρες στον Θεό σου, δεν είναι ο ίδιος Θεός.
Ένα πράγμα άλλαξε και ο Άρειος. Κι εκείνος πίστευε στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα. Αλλά είπε πως ο Υιός, δεν είναι Θεός, είναι κτίσμα του Θεού. Τον λέμε Χριστιανό τον Άρειο; Όχι βεβαίως! Τον λέμε αιρετικό και τον αποκόπτουμε από την Εκκλησία.
Πώς λοιπόν ονομάζουν Χριστιανούς, οι σύγχρονοι ταγοί της Εκκλησίας μας, τους παπικούς και χριστιανική Εκκλησία, την αντιχριστιανική Λατινική Εκκλησία του αιρεσιάρχου Πάπα; Ο οποίος ανατρέπει την πίστη στην Αγία Τριάδα! Τον οποίο ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, μας παρότρυνε και μας παροτρύνει να καταρώμεθα: «Τον Πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία του χαλασμού του τόπου».
Τον Πάπα, τον οποίο ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο Άτλαντας της Ορθοδοξίας, είπε ότι αποσχιζόμαστε και ξεκόπτουμε και γυρίζουμε την πλάτη μας στον παπισμό, διότι δεν είναι σχίσμα απλά, είναι αίρεση.
Και μόνο για τον λόγο ότι οι παπικοί άλλαξαν το Σύμβολο της Πίστεως, δεν πρέπει να τους δεχόμαστε σαν Εκκλησία, σαν χριστιανούς, ούτε να δεχόμαστε το βάπτισμά τους, λέγει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
Κι εμείς ερχόμαστε σήμερα σαν σύγχρονη Εκκλησία και εναγκαλιζόμαστε με τον αιρεσιάρχη και τον αντίχριστο Πάπα και τον βάζουμε στο ναό του Θεού, κατευθύνοντας το χέρι του να ευλογήσει το ορθόδοξο ποίμνιο!
Είναι χαρακτηριστικός και εξόχως αποκαλυπτικός ο λόγος ενός Έλληνα ποιμενάρχου που προκαλεί τους παπικούς με ένα πείραμα. Λέγει: «Να τελέσωμε (ο ορθόδοξος και ο παπικός) την ιεροπραξία του αγιασμού με νερό από την ίδια βρύση, χωρίς να προσθέση αλάτι ο παπικός επίσκοπος, εις το υπ’ αυτού αγιαζόμενο νερό. Εν συνέχεια να σφραγισθούν οι δύο αγιασμοί εις ασφαλές μέρος και μετά την πάροδο ενός μηνός να ανοιγούν δια να διαπιστωθή όχι λογικώς, αλλά υπερφυσικώς ποίος είναι ο αληθής Χριστιανισμός και ποίον ο αιώνος Θεός χαριτώνει δια των ακτίστων Αυτού ενεργειών. Ο Αγιασμός της Ορθοδόξου Εκκλησίας παρά την προφανή αναξιότητά μου θα ευωδιάζη άσηπος, ενώ της Ρωμαιοκαθολικής θρησκευτικής κοινωνίας χωρίς την πρόσθεση άλατος θα όζη φρικωδώς»!
Δεν το βάζει ο νους του ανθρώπου πού οδεύομε, πού οδεύει η Αγία μας Εκκλησία. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε πού πορευόμαστε! Σε λίγες ημέρες αγιάζονται όχι τα ύδατα μόνο, αλλά όλος ο κόσμος και όλη η οικουμένη. Και η Εκκλησία μας στέλνει την ευλογία της και τον αγιασμό της παντού! Να αγιασθούν όλοι και να φωτιστούν. Και να φωτιστούμε κι εμείς οι Ορθόδοξοι. Την πίστη που παραλάβαμε, αυτή την πίστη την ίδια, ανόθευτη να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας, γιατί έχουμε ευθύνη στις γενεές που έρχονται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: