ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Γένος χοϊκόν ρυσόμενος Θεός, έως του Άδου ήξει, αιχμαλώτοις δε παρέξει πάσιν άφεσιν, και ανάβλεψιν πονηροίς, ως αλάλοις βοήσαι· Ευλογητός ο Θεός, ο των Πατέρων ημών.

Ερμηνεία.

Επειδή εις το ανωτέρω Τροπάριον ανέφερεν ο Μελωδός τον θεοδόχον Συμεών, ότι πηγαίνει εις τον Άδην δια να κηρύξη εις τους εκεί ευρισκομένους χαροποιά ευαγγέλια· τώρα εις το παρόν Τροπάριον λέγει και ποία είναι τα ευαγγέλια ταύτα. Διότι αυτός φθάσας σχεδόν εις αυτόν τον τόπον του Άδου, και υψώσας την φωνήν του, τοιαύτα λόγια φαίνεται να έλεγεν εις τους εκεί· ω εσείς νεκροί Αδάμ και Εύα και οι λοιποί, όσοι ευρίσκεσθε εις τον σκοτεινόν τούτον τόπον, σας δίδω την χαροποιάν είδησιν ταύτην, ότι ο των απάντων Θεός ήλθεν επί της γης και εγένετο άνθρωπος, δια να λυτρώση από την τυραννίαν του Διαβόλου το εκ του χοός πλασθέν γένος των ανθρώπων· και πρώτον μεν έχει να κηρύξη το Ευαγγέλιον της σωτηρίας εις τους ζωντανούς και επί γης όντας ανθρώπους· πλην δεν έχει να αφήση και εσάς τους υποκάτω της γης ευρισκομένους νεκρούς ανεπισκέπτους και ανεπιμελήτους, αλλά μετά το σωτήριον αυτού πάθος και τον θάνατον θέλει έλθη και έως τον Άδην τούτον, ίνα δώση λύσιν μεν και ελευθερίαν εις όλας τας ψυχάς τας σκλαβωμένας υπό του Διαβόλου, ανάβλεψιν δε και φως εις τους τυφλούς, καθώς θέλει χαρίσει και εις τους αλάλους το λαλείν και βοάν. Τι να βοώσι; Το «Ευλογητός ο Θεός ο των Πατέρων ημών». Ταύτα δε ερανίσθη ο Μελωδός από την Προφητείαν του Ησαϊου την λέγουσαν ως εκ προσώπου του Χριστού: «Πνεύμα Κυρίου επ΄ εμέ, ου ένεκεν έχρισέ με· ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξας αιχμαλώτοις άφεσιν, και τυφλοίς ανάβλεψιν» (Ησ. ξα: 1). Περί δε της εις Άδην καταβάσεως του Κυρίου και της αυτού κηρύξεως εις τους εκείσε νεκρούς βεβαιοί ο Κορυφαίος Πέτρος, λέγων: «Ότι και Χριστός άπαξ περί αμαρτιών έπαθε, δίκαιος υπέρ αδίκων, ίνα ημάς προσαγάγη τω Θεώ, θανατωθείς μεν σαρκί, ζωοποιηθείς δε Πνεύματι (ήτοι τη Θεότητι) εν ω (Πνεύματι) και τοις εν φυλακή (του Άδου δηλ.) πνεύμασι πορευθείς εκήρυξε», (α΄ Πέτ. γ: 18-19) και πάλιν: «Εις τούτο γαρ και νεκροίς ευηγγελίσθη, ίνα κριθώσι μεν κατά ανθρώπους σαρκί, ζώσι δε κατά Θεόν πνεύματι» (α΄ Πέτ. δ: 6). Και όρα των ρητών τούτων την ερμηνείαν εν τη νεοτυπώτω ερμηνεία των καθολικών Επιστολών.