«Ουκ αρνησόμεθα σε φίλη Ορθοδοξία, ου ψευδόμεθα σε πατροπαράδοτον σέβας. Εν σοι εγεννήθημεν,
εν σοι ζώμεν, εν σοι κοιμησόμεθα. Ει δε και καλέσει καιρός και μυριάκις υπέρ
σου τεθνηξόμεθα». (Ιωσήφ Βρυέννιος)
«Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις; Σε αυτήν του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας ή της Ιερουσαλήμ; Γιατί όλες αυτές οι Εκκλησίες, μαζί με τις επαρχίες που υπόκεινται σε αυτές, είναι ενωμένες μεταξύ τους. Επομένως, αν ανήκεις επίσης στην Καθολική Εκκλησία, έλα σε κοινωνία μαζί μας αμέσως, για να μην εισέλθεις χωρίς να το καταλάβεις σε κάποια νέα και παράξενη οδό!».
Τότε ο δίκαιος Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής απάντησε : «Ο Κύριός μας Χριστός χαρακτήρισε Καθολική Εκκλησία εκείνη την Εκκλησία, η οποία διατηρεί την αληθινή και ομολογιακή παρακαταθήκη της πίστης.
«Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα δημοσίως να ελέγχωνται»
«Αν ο προεστώς σου είναι σφαλερός εις την
πολιτείαν και τα έργα του, μη περιεργάζεσαι. Αν όμως είναι σφαλερός κατά την
πίστιν, φεύγε και παραίτησέ τον, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος, αλλά κάν άγγελος
είναι από τον ουρανόν» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
«Μη υπακούετε εις
μοναχούς, ούτε εις ιερείς, ούτε εις επισκόπους σε όσα κακώς σας συμβουλεύουν να
φρονήτε (να πιστεύετε)» (Άγ. Μελέτιος ο Ομολογητής).
«Πώς γίνεται να μη κολασθή αυτός που κάνει ότι
δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι και οι κανόνες υβρίζωνται!» (Ι.
Χρυσόστομος, λόγος εις Βαβύλαν).
«Πρέπει να δείχνωμε για
την Αλήθεια θάρρος, ακόμη κι αν σκανδαλίζωνται μερικοί» (Μ. Βασίλειος).
«Μιμηταί του Ιούδα είναι όσοι δια φόβον των
ανθρώπων αρνούνται τα δόγματα της Πίστεως, τους Αποστολικούς, Συνοδικούς
κανόνας και τας Παραδόσεις της Εκκλησίας» (Άγ. Νικόδημος, ερμηνεία της Θ’
ωδής).
«Άπαντες οι της Εκκλησίας
διδάσκαλοι, πάσαι Σύνοδοι, πάσαι θείαι Γραφαί, φεύγειν τους ετερόφρονας
παραινούσι και της αυτών κοινωνίας διίστασθαι» (Άγ. Μάρκος ο Ευγενικός).
«Ημείς τους προστιθέντας ή
αφαιρούντάς τι εκ της Καθολικής Εκκλησίας ( Ορθοδόξου) αναθεματίζομεν… Εί τις
πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν έγγραφόν τε ή άγγραφον αθετεί, ανάθεμα» (Ζ’
Οικουμενική Σύνοδος, Πρακτικά Σπ. Μήλια, σ. 805, 825, 878, 879). Ορθοδοξία και
αίρεση.
«ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία• ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθήναι ημάς» (Πραξ. δ΄, 12),
«εάν ημείς ή άγγελος εξ
ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ’ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω» (Γαλ.
α΄:8).
«Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες
απίστοις• τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τις δε κοινωνία φωτί προς
σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελιάλ; ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου;
τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;» (Β΄Κορ. στ΄, 14-16),
«ου δύνασθε τραπέζης
Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων»; (Α΄Κορ. ι΄, 21).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου