Ωδή η΄. Ο Ειρμός.

 Μήτραν αφλέκτως, εικονίζουσι Κόρης, Οι της παλαιάς, πυρπολούμενοι νέοι, Υπερφυώς κύουσαν, εσφραγισμένην. Άμφω δε δρώσα, θαυματουργία μια, Λαούς προς ύμνον, εξανίστησι χάρις.

 

Ερμηνεία.

 


Οι εν τη παλαιά Γραφή αναφερόμενοι τρεις Παίδες, οι οποίοι δεν κατεκαίοντο εν τη καμίνω, αυτοί εικόνιζον την μήτραν της Αειπαρθένου και Θεομήτορος, η οποία και αφ΄ ου εγέννησε τον Χριστόν υπέρ τους όρους της φύσεως, πάλιν έμεινεν εσφραγισμένη και κεκλεισμένη, κατά την προφητείαν του Ιεζεκιήλ την λέγουσαν: «Η πύλη αύτη κεκλεισμένη έσται, ουκ ανοιχθήσεται· ότι Κύριος ο Θεός Ισραήλ εισελεύσεται δι΄ αυτής· και έσται κεκλεισμένη» (Ιεζ. μδ:2). Δια να φανερώση δε ο Προφήτης ότι η Θεοτόκος, καθώς ήτον Παρθένος προ του τόκου, ούτως έμεινε Παρθένος και μετά τον τόκον, διπλασιάζει το : «έσται κεκλεισμένη». Πλην εκεί μεν οι τρεις Παίδες στεκόμενοι εις την μέσην της καμίνου, έμενον απείρακτοι και αβλαβείς από την φωτίαν, εδώ δε ηκολούθει όλον το εναντίον· διότι η Θεομήτωρ έχουσα μέσα εις την κοιλίαν Της το άϋλον πυρ της Θεότητος, δεν εκατακαίετο από αυτό· όθεν τούτο το θαύμα είναι πολλά ανώτερον και παραδοξότερον από εκείνο το θαύμα των τριών Παίδων. Τα δύο δε ταύτα θαύματα (το να μη κατακαούν οι τρεις Παίδες, και το να Γεννήση υπερφυώς η Παρθένος) αν και κατά τους καιρούς είναι χωρισμένα το εν από το άλλο, καθότι εκείνο μεν ήτον εν τη Παλαιά, τούτο δε εν τη Νέα Γραφή, μ΄ όλον τούτο και τα δύο ενήργησε με μίαν θαυματουργικήν δύναμιν η αυτή χάρις του Θεού. Όθεν διεγείρει τους πιστούς λαούς εις το να υμνούσι τον Θεόν τον τοιαύτα ποιούντα τέρατα και θαυμάσια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: