«Ἀλλὰ ὁ ἀγαθὸς Κύριος, ὁ κηδεμόνας καὶ φιλάνθρωπος, συγκινήθηκε καὶ δὲν ἔδωσε στὸ δοῦλο τόσο ὅσο ζήτησε, ἀλλὰ ὅσο δὲν σκέφθηκε. Γιατί ἔτσι Αὐτὸς πάντοτε συνηθίζει νὰ νικάει καὶ νὰ προλαβαίνει τὰ δικά μας
αἰτήματα».
«Ὁ Θεὸς καθημερινῶς
πράττει χάριν τῆς ἰδικῆς μας σωτηρίας πολλὰ καὶ μεγάλα, ποὺ εἶναι φανερὰ μόνον εἰς
Αὐτόν. Διότι εὐεργετεῖ τὸ γένος τὸ ἀνθρώπινον ἀπὸ ἀγαθότητα, μὴ ἔχοντας ἀνάγκη ἀπὸ
κάποιαν ἄλλη ἀμοιβή, ἀφήνει τὰ περισσότερα νὰ διαφεύγουν τῆς προσοχῆς μας· ἐὰν ὅμως
κάποτε ἤθελε να μᾶς τὸ ἀποκαλύψη, καὶ αὐτὸ τὸ κάνει πρὸς χάριν μας, ὥστε, ἐκφράζοντας
τὴν εὐγνωμοσύνη μας πρὸς Αὐτόν, νὰ ἐπιτύχωμεν ἐκ μέρους του μεγαλυτέραν
βοήθειαν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου