Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου : Ποιος είναι αληθινά ελεύθερος.

«Κανένας δὲν εἶναι πραγματικὰ ἐλεύθερος, παρὰ μόνον ἐκεῖνος, ποὺ ζῆ γιὰ τὸν Χριστόν. Αὐτὸς ξεπέρασε ὅλα τὰ κακά. Καὶ ἂν ὁ ἴδιος δὲν θελήση νὰ βλάψη τὸν ἑαυτόν του, κανεὶς ἄλλος δὲν θὰ μπορέση νὰ τὸν βλάψη, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀπόρθητος καὶ δὲν θὰ λυπᾶται καθόλου γιὰ τυχὸν χρηματική του ζημιά, γιατὶ ξέρει καλὰ ὅτι  «δὲν φέραμε τίποτε στὸν κόσμον, ὅταν γεννηθήκαμε καὶ ἑπομένως δὲν μποροῦμε οὔτε νὰ πάρουμε μαζί μας, ὅταν θὰ ἐκδημήσουμε» (Α´ Τιμ. ΣΤ´ 7). Δὲν κυριεύεται ἀπὸ τὸν πόθο νὰ διακριθῆ καὶ νὰ δοξασθῆ, γιατὶ γνωρίζει καλὰ ὅτι «ἡ δική μας πολιτεία καὶ τὰ δικά μας πολιτικὰ δικαιώματα βρίσκονται στοὺς οὐρανούς» (Φιλ. Γ´ 20). Ὅταν κάποιος τὸν βρίζη, δὲν λυπᾶται καὶ ὅταν τὸν χτυποῦν, δὲν ἐξοργίζεται. Μιὰ μόνον συμφορὰ ὑπάρχει γιὰ τὸν Χριστιανό, τὸ νὰ μὴ βρεθῆ ἀντιμέτωπος μὲ τὸν Θεόν. Ὅλα τὰ ἄλλα, ὅπως εἶναι ἡ ἀπώλεια τῶν κτημάτων, ἡ στέρηση τῆς Πατρίδος, ὁ μέχρι θανάτου κίνδυνος, δὲν θεωροῦνται ἀπὸ αὐτὸν ὡς συμφορές. Καὶ αὐτὸ ἀκόμα, ποὺ προκαλεῖ σὲ ὅλους φρίκη, δηλαδὴ ὁ θάνατος, εἶναι γι᾽ αὐτὸν γλυκύτερον ἀπὸ τὴν ζωήν».