Επιστολή 28η
Εν Αθήναις τη 13 Απριλίου 1907
Οσία εν Κυρίω θυγάτηρ Ξένη, εύχομαί σοι πατρικώς.
Εις Ξάντος.
Έλαβον την υπό ημερομηνίαν 7 τρέχοντος άνευ αριθμού επιστολήν σας και εύχομαι τα άριστα. Χάριτι θεία ειμί και εγώ καλά εις την υγείαν μου. Χθες εφιλοξενήθην εις τον Πειραιά εις την οικίαν των κυρίων Νικολάου Παπαϊωάννου και Φωκίωνος Βάμβα. Ο οίκος αυτών είναι ένθεος, με εδέχθησαν μα λατρείαν και έμεινα παρ΄ αυτοίς επί 5 ½ ώρας, από τας 10 πρ. μεσημβρίας έως τας 3 ½ μετά μεσημβρίαν. Εν τη οικία περιθάλπεται και η Ζωή, ήτις μοι έδειξε την επιστολήν σας και μοι εζήτησε την άδειαν να έλθη, ην και τη έδωκα. Παρ΄ αυτής θα μάθετε τα της επισκέψεώς μου. Η ευσεβής αύτη οικογένεια θέλει να έλθη να οικοδομήση εκτός της μονής οικίαν, όπως διανύση οσίως το λοιπόν του βίου αυτής, ζητούσι δε προς τούτο την άδειάν μου. Θα ενδιατρίβωσιν εκτός της μονής, αλλά θέλουσι να εκκλησιάζωνται εν τω ναώ της μονής και να διαιτώνται εκ της διαίτης της μονής, παρέχοντες τη μονή τα προς συντήρησίν των και άπασαν αυτών την περιουσίαν, ήτις μετά θάνατον έσται αναπαλλοτρίωτον κτήμα της μονής. Προς την αίτησίν των κατένευσα, διότι θεωρώ την οικογένειαν ταύτην υπό πολλάς απόψεις τη μονή χρήσιμον και ωφέλιμον, πρώτον δια την αρετήν αυτής και το σεβάσμιον γήρας των προσώπων, δεύτερον δια την ηθικήν ενίσχυσιν και το θάρρος το οποίον θα παρέχωσιν υμίν, τρίτον δια την συντροφίαν αυτών, τέτερτον διότι αμφότεροι οι γέροντές εισιν εκκλησιαστικοί και μουσικοί άριστοι, ανακουφίζειν δυνάμενοι τας ψαλλούσας, πέμπτον διότι συν τω χρόνω τον ένα εξ αυτών Θεού ευδοκούντος θα δυνηθώ να τον προχειρίσω ιερέα, έκτον διότι χαίρουσι της υπολήψεως πάντων και αύτη αυτών η υπόληψις θα αντανακλάται και εις την μονήν, έβδομον διότι οικονομικώς η μονή μετά ταύτα θ΄ αποκτήση και εν οίκημα, εν ω θα δυνάμεθα, να περιποιώμεθα και τους ξένους και τελευταίον και η περιουσία αυτών θα βοηθήση την μονήν και εις τας περί την μονήν αγροτικάς ελαφράς εργασίας θα ώσιν χρήσιμοι και ως φρουροί μετά Θεόν θα τελώσι του περιβόλου της μονής. Ταύτα με έπεισαν να εκφράσω την συγκατάθεσίν μου. Επιθυμώ ν΄ αναγνώσης την επιστολήν μου και εις τας αδελφάς και επιθυμώ να μοι γράψης την γνώμην σου, ή εάν δεν προφθάνητε τώρα, όταν έλθω την Τρίτην του αγίου Πάσχα, τότε μοι λέγετε το φρόνημά σας. Ο Κύριος Παπαϊωάννου αζήτησε να έλθη δια να περάση την Μεγάλην Εβδομάδα εις την μονήν, αλλά τω είπον, ότι δεν υπάρχει εν τη μονή τόπος καταλύματος! Περί του ιερέως παρεκάλεσα τον Μητροπολίτην δια του διακόνου του, του μαθητού της Σχολής μας, να διατάξη να έλθη εις κατά τας ημέρας ορισθείσας υφ΄ υμών. Να προσφέρης τα συγχαρητήριά μου εις την Αμαλίαν δια τον Σταυρόν, είναι πολύ ωραίος, τη εύχομαι τα΄ άριστα. Πιστεύω ότι θα εύρω προόδους κατά την άφιξίν μου, μοι το λέγει ένα προαίσθημα, και ότι θα ευχαριστηθώ και εκ ταύτης. Σας εύχομαι να διέλθητε τας αγίας των παθών του Κυρίου ημέρας εν πνευματική επικοινωνία μετά του Κυρίου και να εορτάσητε μετά πνευματικής χαράς την αγίαν Αυτού τριήμερον Ανάστασιν. Αμήν. Εάν ο Στυλιανός ήλθε, θα στείλω υλικά τινα δια την Εκκλησίαν, δια να αρχίση η εργασία. Θέλω να ειπή η Ελένη εις τον κ. Δήμαρχον, ότι δέχομαι τον σοβατζήν, τον οποίον με συνιστά και ότι όταν θα έλθω, θα συνεννοηθώ μετ΄ αυτού. Να τω είπη μόνον να ανέλθη εις την μονήν, να θέση επί του τρούλλου τον Σταυρόν, ώστε τώρα τας εορτάς και την ημέραν του Πάσχα να ευρίσκηται στημένος και λάμπων επί του τρούλλου. Μετά χωροφύλακός τινος σας στέλλω κηρία και βιβλία.
Σας εύχομαι.
+Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου