ΑΙ ΑΠΕΙΛΑΙ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΜΗ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΥΠ᾽ ΑΥΤΟΥ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ

Τοῦ κ. Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, μέ τήν ὁποία ζητεῖται ἡ λήψη μέτρων κατά ὅσων κληρικῶν καί πιστῶν ἀντιδροῦν σέ ὅσα γίνονται στό πλαίσιο τῆς λεγόμενης οἰκουμενικῆς κίνησης εἶναι ἔγγραφο, πού φανερώνει πολλά ἀπό ὅσα βασανίζουν τό λογισμό τῶν οἰκουμενιστῶν. Οἱ ὑγιεῖς ἀντιδράσεις κατά τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῶν συμπροσευχῶν καί τῆς «μεταπατερικῆς θεολογίας» ἐνοχλοῦν τό Φανάρι καί τοῦτο γιατί δέν μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ, ὅσο γρήγορα ἐκεῖνοι ὑπολόγιζαν, ἡ πολυπόθητη ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν ὅλου τοῦ κόσμου, γιά τήν ὁποία ἐργάζονται πυρετωδῶς μέσῳ τῶν διαλόγων καί τῆς λεγόμενης οἰκουμενικῆς κίνησης καί ἡ ὁποία ἑνότητα εἶναι, σύμφωνα μέ τήν οἰκουμενιστική ἑρμηνευτική, ἐπιταγή τοῦ Κυρίου...

Ἔτσι τή μία τοὺς φταίει ἡ «Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», τήν ἄλλη ἡ δῆθεν ἀμφισβήτηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τήν ἑπομένη τά «ἀναθέματα» τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς καί κάποτε ἀκόμη καί τά συνέδρια καταδίκης τῆς μεταπατερικῆς αἵρεσης. Ὅσοι μετέχουν σέ ὅλα τά παραπάνω ἤ συμφωνοῦν μέ αὐτά πρέπει νά τύχουν τιμωρίας. Αὐτή μάλιστα τή φορά ζητεῖται συνοδική καταδίκη τῶν ἀντιοικουμενιστῶν μέ συγκεκριμένες ἀποφάσεις.

Οἱ Οἰκουμενιστές εὐχαρίστως διαλέγονται μέ κάθε αἱρετικό παπικό, προτεστάντη ἤ ἀκόμη καί ἰσλαμιστή, βουδιστή σεβόμενοι τήν «ἑτερότητα» ἀλλά ἀδυνατοῦν νά διαλεχθοῦν μέ κληρικούς καί πιστοὺς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, πού ἀνησυχοῦν γιά ὅσα ἀντικανονικά καί ἀντιπατερικά λαμβάνουν χώρα τά τελευταῖα χρόνια. Αἴρουν μέ περισσή εὐκολία τά ἀναθέματα, πού ἐπέβαλαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες στόν αἱρετικό Πάπα, ἀλλά εἶναι ἕτοιμοι νά ἐπιβάλλουν ἀφορισμούς καί καθαιρέσεις σέ ὅσους ἀμφισβητοῦν τόν δικό τους οἰκουμενιστικό βηματισμό, κάποιες δέ φορές τιμωροῦν χωρίς πραγματικό λόγο πιστούς, πού ἀνάλωσαν τή ζωή τους στήν Ἐκκλησία.

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος παρουσιάζει στήν Ἐπιστολή του τούς ἀντιοικουμενιστές ὡς κινούμενους ἐναντίον ἀποφάσεων πανορθοδόξων Συνόδων περί τῶν διαλόγων καί τῆς οἰκουμενικῆς κίνησης. Προσπαθεῖ ἔτσι νά ἐπιβάλλει στόν ὀρθόδοξο κόσμο τό ἀλάθητο τῶν πανορθοδόξων Συνόδων ἤ τό ἀδιαμφισβήτητο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἀποφεύγει νά ἀπαντήσει στά περί συμπροσευχῶν καί τῶν ὑποχωρήσεων σέ μείζονα θεολογικά ζητήματα, κατά τήν διεξαγωγή τῶν διαλόγων μέ τούς ἑτεροδόξους, εἶναι φανερό ὅτι προσπαθεῖ νά ἀποτρέψειἐνδεχόμενη ἀλλαγή στάσης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἀποχώρησή της ἀπό τό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» καί τόν διάλογο μέ τούς Παπικούς, πού γίνεται ἄνευ τῶν προϋποθέσεων, πού ἀπαιτοῦνται. Προβάλλει ἔτσι τίς ἀποφάσεις τῶν πανορθοδόξων Συνόδων ὡς ὁριστικές καί ἀμετάκλητες, ἐνῶ στήν πραγματικότητα οἱ ἀποφάσεις αὐτές ἐλήφθησαν ὑπό ἄλλες συνθῆκες καί στό χρονικό διάστημα, πού μεσολάβησε ἀπό τότε μέχρι σήμερα, ὑπῆρξαν διαφοροποιήσεις πρός τό χεῖρον στή στάση τόσο τῶν παπικῶν καί τῶν προτεσταντῶν ὅσο καί τῶν ἀνά τόν κόσμο οἰκουμενιστῶν. Μπορεῖ ἀλήθεια σήμερα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία νά μετέχει σέ Συμβούλια «ἐκκλησιῶν» ἤ νά διαλέγεται μέ τούς Παπικούς ἐπί ὑψηλοῦ ἐπιπέδου τή στιγμή, πού ὁ κόσμος ὅλος ὀδύρεται καί δικαιολογημένα διαμαρτύρεται γιά τά σκάνδαλα παιδεραστίας, ποὺ βαρύνουν παπικούς καρδινάλιους ἤ τήν ὁμοφυλοφιλική «ἱερωσύνη» τῶν Προτεσταντῶν; Εἶναι ἀποδεκτές ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία οἱ συνεχεῖς συμπροσευχές ὀρθοδόξων κληρικῶν μέ παπικούς, προτεστάντες καί κάποιες φορές μέ ἀλλόθρησκους σέ ὅλο τόν κόσμο;

Ἡ εὐκαιρία, πού δίνεται στούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετά τήν ἐπιστολή τοῦ Πατριάρχη, εἶναι μοναδική. Ἀντί ἄλλης ἀπάντησης, ἦρθε ἡ ὥρα τῆς ἀποχώρησης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπό τό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» καί τόν διεξαγόμενο μέ τούς ἀμετανόητους Παπικούς προσχηματικό διάλογο ἀλλά καί τῆς ταυτόχρονης συνοδικῆς καταδίκης τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού τρώει τά σωθικά τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

Ὁ σεβασμός ὅλων πρός τό Οἰκουμ. Πατριαρχεῖο θά συνεχίσει νά ὑπάρχει μόνο ἐφόσον ἐκεῖνο παραμένει πιστό στήν παράδοση τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Οἱ «θρόνων διάδοχοι» μποροῦν νά διασφαλίζουν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας μόνο, ἐάν παραμένουν καί «τρόπων μέτοχοι» τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Ἡ κεφαλή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς βεβαίωσε ὅτι «πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18) δηλ. τῆς Ἐκκλησίας καί γιά τοῦτο εἶναι δυσερμήνευτη ἡ ἐξαιρετική ἀνησυχία κάποιων γιά τήν ἐσωτερική ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκτός κι ἄν πιστεύουν ὅτι ἡ ἑνότητα στήν Ἐκκλησία διασφαλίζεται μέ τήν ἠθελημένη ἤ ἐπιβαλλόμενη ὑπακοή σέ πρόσωπα καί ὄχι μέ τήν προσήλωση στήν ἀποστολική καί πατερική πίστη στόν Τριαδικό Θεό.

 

" Oρθόδοξος Τύπος"