Μή εποδύρου Μήτερ καθορώσα, αφθόρως όν έτεκες ξύλω κρεμάμενον, τόν εφ’ υδάτων κρεμάσαντα, τήν γήν ασχέτως, καί πόλου πλάτος λόγω τανύσαντα, καί γάρ αναστήσομαι καί δοξασθήσομαι, καί τά τού Άδου βασίλεια, συντρίψω σθένει, καί αφανίσω τούτου τήν δύναμιν, καί τής δουλείας εκλυτρώσομαι, τής αυτού τούς βροτούς ως φιλεύσπλαγχνος, καί Πατρί τώ ιδίω, προσαγάγω ως φιλάνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου