Η ΙΣΤΟΡΙΑ τῆς Ἑλλάδος μᾶς διδάσκει ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια ὅτι ἡ ζημία καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς Ἑλλάδος ἦσαν ἀνέκαθεν οἱ Ἕλληνες πολιτικοί. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦΜιλτιάδου 500 π.Χ. μέχρι καὶ τὸ 350 π.Χ. παρατηροῦμεν ὅτι ἐξαιτίας τοῦ σαθροῦ πολιτικοῦ συστήματος μεγάλαι προσωπικότητες παγκοσμίου κύρους διεσύρθησαν
ἤ ἀπέθανον μὲ φρικτὸν τρόπον.Ἄλλοι εἰς τὴν ἐξορίαν, ὅπως ὁ Μιλτιάδης, ὁ Πυθαγόρας, ὁ Ἀριστείδης, ὁ Θεμιστοκλῆς, ὁ Πλάτων, ἄλλοι
ἐσυκοφαντήθησαν, ὅπως ὁ Περικλῆς, ἄλλοι εἰς τὴν φυλακήν, ἄλλοι μὲ κώνειον, ὅπως ὁ Σωκράτης καὶ ὁ Δημοσθένης καὶ ἄλλοι ἀπὸ πεῖνα, ὅπως ὁ Ἀριστοφάνης. Ποία ἦταν ἡ αἰτία. Συκοφαντία, διχόνοια, φθόνος, μῖσος, ἀντιζηλία, ἐκδικητικότης μέχρι θανάτου. Παρ᾽ ὅτι αὐτὰ τὰ πρόσωπα μὲ τὰ φωτεινὰ μυαλὰ προσέφερον τόσα πολλὰ εἰς τὴνἙλλάδα, ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλον τὸν κόσμον, ὅμως ἡ ἐμπάθεια τῶν πολιτικῶν τοὺς ὡδήγησεν εἰς ἄσχημον τέλος. Αὐτὰ ὅμως συνέβησαν καὶ κατὰ τὰ
χίλια χρόνια τοῦ Βυζαντίου, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰ 400 χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ἀκόμη καὶ σήμερον. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία εἶναι γεμάτη ἀπὸ τέτοια γεγονότα. Σκληροκάρδιοι πολιτικοί, ἀρχηγοί, αὐτοκράτορες, πρωθυπουργοὶ ἐβασάνισαν τὸν ἑλληνικὸν λαόν.
Ὅμως ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης λέγει ὅτι δὲν πταίουν μόνον οἱ ἄρχοντες, ἀλλὰ καὶ ὁ λαός. Καὶ ἀναφέρει ἕνα συγκλονιστικὸν γεγονός ποὺ συνέβη ἐπὶ Αὐτοκράτορος Φλαβίου Φωκᾶ (602 - 610), γνωστοῦ διὰ τὴν σκληρότητά του καὶ ἀκολασίαν του.Ὅταν ὁ Φωκᾶς μὲ τὸν Βονόσον (ὑπουργόν του) ἐβασάνιζον τὸν λαόν μὲ διωγμοὺς καὶ αἱματοχυσίας, κάποιος εὐλαβὴς γέρων εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ἔχων παρρησίαν εἰς τὸν Θεὸν ἔλεγε μὲ ἁπλότητα: «Κύριε, γιατὶ ἔκανες τέτοιον Βασιλέα;».
Κάποια, στιγμή, ἤκουσε φωνὴν ἐκ Θεοῦ ποὺ ἔλεγε: «Διότι δὲν εὑρῆκα ἄλλον χειρότερον». Ἐπιβεβαιώνεται λοιπὸν καὶ σήμερον ὁ προφήτης Ἰερεμίας, ποὺ λέγει (γ/, 15)«θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντας συμφώνως πρὸς τὰς καρδίας σας».
Ἤ ὅπως λέγει ὁ λαόςμας «κατὰ τὸν λαὸν καὶ οἱ ἄρχοντες».
“ O. T. “
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου