ΜΕ «ΕΝΑ σμπάρο δύο τρυγόνια». Μαζὶ μὲ τὴν ἑορταστικὴ φιέστα τῆς παπικῆς
«θρονικῆς ἑορτῆς» καὶ τοὺς ἀνόητους δοξασμούς του ὁ «ἀλάθητος», «πρῶτος» τῆς
«καθολικῆς ἐκκλησίας» καὶ «ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ», βρῆκε τὴν εὐκαιρία
νὰ τονίσει στὴν ὀρθόδοξη φαναριώτικη ἀντιπροσωπία, τὴν «ἀνάγκη γιὰ τὴν ἕνωση τῶν
ἐκκλησιῶν», ὅμως, ἀπόλυτα σύμφωνα μὲ τὶς δικές του βλέψεις! Οὔτε λόγος γιὰ
μετακίνηση ἀπὸ τὶς δεκάδες κακοδοξίες, ποὺ συσσώρευσε ἡ «ἐκκλησία» του καὶ τὸν
παραμερισμὸ δεκάδων διδασκαλιῶν, τὶς ὁποῖες θεσμοθέτησαν, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, οἱ ἅγιες
Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι. Δεῖτε τί εἶπε ὁ ἀμετανόητος αἱρεσιάρχης:
«Ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης, θὰ ἤθελα νὰ τονίσω γιὰ μία ἀκόμη φορά ὅτι γιὰ τοὺς καθολικούς μας, ὁ σκοπὸς τοῦ διαλόγου εἶναι πλήρης ἑνότητα στὶς ἐπιτρεπόμενες διαφορές, ὄχι ἑνοποιητικὴ εὐθυγράμμιση, πολὺ λιγότερο ἀπορρόφηση», ποὺ ἑρμηνεύεται ἀβίαστα ὅτι δὲν ἔχει τὴν παραμικρὴ διάθεση νὰ ἀπεμπολήσει οὐδεμία κακοδοξία. Καὶ μάλιστα δὲν δίστασε νὰ βλασφημήσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ Ὁποῖο, κατὰ τὴν ἀφεντιά του, «προκαλεῖ δημιουργικὰ τὴν ποικιλομορφία τῶν δώρων, ἐναρμονίζει καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ ἑνότητα, ὄχι στὴν ὁμοιομορφία, ἀλλὰ σὲ μία συμφωνία πολλῶν φωνῶν εἰλικρινοῦς ἀγάπης»! Δηλαδή, ἀντὶ νὰ ἑνώνει τὴν Ἐκκλησία, τὴν διαιρεῖ μὲ τὴν «τὴν ποικιλομορφία τῶν δώρων», δηλαδὴ τὶς παπικὲς κακοδοξίες! Οἱ φρικώδεις παπικὲς πλάνες «βαπτίστηκαν» ὡς «ποικιλόμορφα δῶρα» τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Τελικὰ ὁ ἄνθρωπος εἶναι πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνος, ἀπ’ ὅ,τι δείχνει! Παραμένει πεισματικὰ ἀμετανόητος, παρὰ τὶς «προσδοκίες» τῶν «δικῶν» μας οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι «βλέπουν πρόοδο» στὶς σχέσεις μας μὲ τὴν «ἀδελφὴ ἐκκλησία» τῆς Ρώμης! Μάλιστα!
«Ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης, θὰ ἤθελα νὰ τονίσω γιὰ μία ἀκόμη φορά ὅτι γιὰ τοὺς καθολικούς μας, ὁ σκοπὸς τοῦ διαλόγου εἶναι πλήρης ἑνότητα στὶς ἐπιτρεπόμενες διαφορές, ὄχι ἑνοποιητικὴ εὐθυγράμμιση, πολὺ λιγότερο ἀπορρόφηση», ποὺ ἑρμηνεύεται ἀβίαστα ὅτι δὲν ἔχει τὴν παραμικρὴ διάθεση νὰ ἀπεμπολήσει οὐδεμία κακοδοξία. Καὶ μάλιστα δὲν δίστασε νὰ βλασφημήσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ Ὁποῖο, κατὰ τὴν ἀφεντιά του, «προκαλεῖ δημιουργικὰ τὴν ποικιλομορφία τῶν δώρων, ἐναρμονίζει καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ ἑνότητα, ὄχι στὴν ὁμοιομορφία, ἀλλὰ σὲ μία συμφωνία πολλῶν φωνῶν εἰλικρινοῦς ἀγάπης»! Δηλαδή, ἀντὶ νὰ ἑνώνει τὴν Ἐκκλησία, τὴν διαιρεῖ μὲ τὴν «τὴν ποικιλομορφία τῶν δώρων», δηλαδὴ τὶς παπικὲς κακοδοξίες! Οἱ φρικώδεις παπικὲς πλάνες «βαπτίστηκαν» ὡς «ποικιλόμορφα δῶρα» τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Τελικὰ ὁ ἄνθρωπος εἶναι πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνος, ἀπ’ ὅ,τι δείχνει! Παραμένει πεισματικὰ ἀμετανόητος, παρὰ τὶς «προσδοκίες» τῶν «δικῶν» μας οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι «βλέπουν πρόοδο» στὶς σχέσεις μας μὲ τὴν «ἀδελφὴ ἐκκλησία» τῆς Ρώμης! Μάλιστα!
"Ορθ. Τύπος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου