ΙΙ. Το λεγόμενο Σχίσμα
13) Αλλά το 1789 άρχισε η Γαλλική
Επανάστασις. Ο τότε πληθυσμός της Φράνσιας ήταν περίπου 25 ή 26.000.000 και
διαιρείτο ως εξής: 1) Οι Φράγκοι (Franηois) ευγενείς "τού σπαθιού," δηλαδή
των απογόνων των κατακτητών, και οι Φράγκοι ευγενείς "τού τυββένου,"
δηλαδή των απογόνων δουλοπαροίκων Ρωμαίων που εφράγκευσαν, affranci, και είχαν αγοράσει ή έλαβαν τίτλους
ευγενείας, αποτελούσαν μόνον το 2% του πληθυσμού. 2) Οι απόγονοι των
Φραγκευσάντων, affranci, Ρωμαίων της αστικής
τάξεως, που αρχίζουν να εμφανίζονται τον 12ον αιώνα, απέκτησαν και αυτοί το
όνομα Φράγκος (Franηois), δηλαδή ελεύθερος, αλλά χωρίς τίτλους
ευγενίας. Το 1789 αυτή η τάξις των αστών αποτελούσε το 13% του πληθυσμού. 3) Το
1789 οι Γάλλο-Βρετόνοι και οι Ρωμαίοι δουλοπάροικοι και βιλλάνοι αποτελούσαν το
85% του πληθυσμού. Αυτό το 85% του πληθυσμού ζούσαν εντός τεραστίων στρατοπέδων
που ελέγοντο villa και τα οποία φύλαγαν
40.000 κάστρα. Βλέπει κανείς σαφώς τον κίνδυνον που διέτρεχαν οι απόγονοι των
Φραγκο-Λατίνων κατακτητών από τους απογόνους των κατακτηθέντων Ρωμαίων. Δια
τούτο ήταν επιτακτική η ανάγκη οι ελεύθεροι Ρωμαίοι να είναι Γραικοί και
Αιρετικοί. Η Συνταγματική Εθνική Συνέλευσις εθέσπισε το όνομα Franηais ως
το κοινό όνομα των πολιτών παρά την αντίδρασιν του βασιλέως που από Rex Francorum και Roy de Franηois, έγινε Roi des Franηais. Ο Ναπολέων κατήργησε την διάκρισιν μεταξύ Franηais
και Franηois/Francus και δια τούτο έκτοτε εις τας μεταφράσεις των
Φραγκο-Λατινικών πηγών το Λατινικόν όνομα Francus μεταφράζεται εις κάθε πηγή εναλλάξ από σελίδα σέ σελίδα,
Franc και Franηais.
Είχε προηγηθεί ο ενθουσιασμός εξ αιτίας της μεταφράσεως στα Γαλλικά της
Ρωμαϊκής Ιστορίας του Edward Giddon όπου ο Στρατηγός του Ιουστινιανού Βελισάριος
έγινε επαναστατικό τραγούδι με την έγκρισιν του Διευθυντηρίου δια να εμπνεύση
τους απογόνους των Ρωμαίων εις τον αγώνά τους κατά των Τευτόνων κατακτητών της
Δυτικής Ρωμαιοσύνης. Το πρόβλημα τούτο του ονόματος Βελισαρίου έλυσαν οι
Φραγκο-Λατίνοι ευγενείς, που ανέτρεψαν την επανάστασιν των Γαλλο-Ρωμαίων, όταν
μετονόμασαν την Ρωμαϊκήν Αυτοκρατορίαν Βυζαντινήν. Έτσι ο Βελισάριος
μετεβλήθηκε από Ρωμαίος ελευθερωτής της Δυτικής Ρωμαιοσύνης εις Βυζαντινόν
κατακτητήν των Τευτόνων προγόνων της σημερινής τάξεως των βασιλέων και ευγενών
της Δυτικής Ευρώπης. Έτσι έσβησαν τον Βελισάριον από την μνήμην των Δυτικών Ρωμαίων.
Εις δε την Ανατολήν οι Χαζο-Νεο-Έλληνες θεωρούν τους Δυτικούς Ρωμαίους
βδελύγματα, ως κατακτητάς τους.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου