<<... έως του παλαιού των ημερών έφθασε... >>
<< ... και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού.. >>
Η Αγία Ζ΄Οικουμενική Σύνοδος όρισε, ρητώς και
κατηγορηματικώς, να εικονίζονται οι ΕΚΒΑΣΕΙΣ των προφητικών οράσεων. [Πρακτικά
Συνόδων.Τόμος Γ΄, σελ. 370.]
Με την Άνάληψη του Κυρίου,εκπληρώθηκε σε μεγάλο
βαθμό η Προφητεία του Προφήτου Δανιήλ, που λέει: <<... ιδού μετά των νεφελών
του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών έφθασε
και ενώπιον αυτού προσηνέχθη... > [Δαν.Ζ΄, 13]
Η ίδια η Αγία Γραφή ερμηνεύει τα κείμενά της, εξ΄ ού
και τα λόγια του Κυρίου : << ότι εγώ πρός τον Πατέρα μου
πορεύομαι.>> [Ιωαν. Ιδ,12] τα οποία αναφέρονται στην Ανάληψή του και στην
εκπλήρωση της Προφητείας του Δανιήλ.
Η φράσις << ... και εκάθισεν εκ δεξιών του
Θεού...>> που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο για την Ανάληψη του Κυρίου, δέν
έχει καμμία απολύτως σχέση με τις ιδεοληψίες και τις αιρετικές θεωρίες περί
εικόνος Θεού γέροντος, ή περί εικόνος Αγίας Τριάδος, ή εικόνος συνθρόνου κτλ.
Είναι σαφές ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα
εκπληρώθηκε κατά την στιγμή της Αναλήψεως του Χριστού, όταν ο Κύριος πάνω σε
<< νεφέλη κούφη >> [Ησ. 19,1.] αναλαμβάνετο είς τους Ουρανούς.
Ο Μ. Βασίλειος διερμηνεύοντας τα σχετικά
ευαγγελικά λόγια, αναφέρει: << ...και ο Στέφανος είδε τον Ιησούν να
ίσταται είς τα δεξιά του Πατρός, και ο Παύλος κινούμενος υπό του Αγίου
Πνεύματος βεβαιώνει περί Χριστού ότι ευρίσκεται είς τα δεξιά του Θεού, και ο
Πατήρ λέγει, κάθισε εκ δεξιών μου... Η εκ δεξιών δε θέσις δηλώνει την ΟΜΟΤΙΜΙΑΝ
ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ.>> ΕΠΕ 10. σελ. 315.
Και πάλιν : << ...εφ' όσον βεβαίως δεν
κατανοεί κανείς την εκ δεξιών καθέδραν και τον κόλπον ΥΠΟ ΣΑΡΚΙΚΗΝ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΗΝ
ΕΝΝΟΙΑΝ, είς τρόπον ώστε και να προσδιορίζη τον Θεόν τοπικώς και να ΠΡΟΣΔΙΔΗ
ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΗΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗΝ ΘΕΣΙΝ, τα οποία ευρίσκονται πολυ μακράν της
εννοίας του απλού και απείρου και ΑΣΩΜΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ.>> Αυτόθι, σελ. 313.
Και ξανά: << Διότι το δεξιόν... δηλώνει
ΣΧΕΣΙΝ ΙΣΟΤΗΤΟΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΙΦΘΗ ΣΩΜΑΤΙΚΏΣ ΤΟ ΔΕΞΙΟΝ, ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΝ, αλλά απλώς ο λόγος παριστά με
τα τίμια ονόματα της προσεδρείας ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΠΡΟΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΙΜΗΝ.>> Αυτόθι,
σελ. 311.
2 σχόλια:
Αυτά νά τά μελετούν, εφόσον τά διαβάζουν, όσοι επιμένουν νά ισχυρίζονται : "Εμείς αποφεύγουμε νά θίξουμε αυτό τό ζήτημα, γιά νά μή δημιουργήσουμε σχίσμα". Κι έτσι, οι ακατήχητοι πιστοί, γράφω, πηγαίνουν καί προσκυνούν τήν παπικής έμπνευσης (φιλιόκβε) φωτογραφία τής αγίας τριάδας : ο γέρος, ο νέος καί τό περιστεράκι.
Κυπριανός Χ.
Είναι καλή η Χριστοκεντρική προσέγγιση του οράματος του Δανιήλ και της Αναλήψεως. Ωστόσο επειδή έρχεται και η Πεντηκοστή (η οποία από πολλούς ... μετονομάστηκε σε εορτή "του Αγίου Πνεύματος"), θα ήθελα να προσθέσω με την πράξη αυτή (Ανάληψη) πως φθάνουμε προς το τέλος του Σωτηριολογικού έργου. Αυτό που μάλλον χρειάζεται να τονισθεί, δεν είναι η άνοδος του Χριστού στους ουρανούς. Έτσι και αλλιώς ποτέ δεν έφυγε από εκεί:
«Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω, καὶ τῶν ἄνω οὐδόλως ἀπῆν, ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος·...»
Αυτό που πρέπει λοιπόν να τονισθεί είναι ότι όπως με την Ανάσταση του, ανέστησε την φύση μας, έτσι με την Ανάληψη Του, πήγε την φύση μας στα Δεξιά του Θεού:
«Λέγομεν δὲ τὴν φύσιν ἡμῶν ἐγηγέρθαι ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ἀνεληλυθέναι καὶ κεκαθικέναι ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός, οὐ καθὸ πᾶσαι αἱ τῶν ἀνθρώπων ὑποστάσεις ἀνέστησαν καὶ ἐκάθισαν ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός, ἀλλὰ πᾶσα ἡ φύσις ἐν τῇ τοῦ Χριστοῦ ὑποστάσει. Φησὶ γοῦν ὁ θεῖος ἀπόστολος· «Συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ». (Ιω. Δαμασκηνού, έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως. Κεφάλαιο 50).
Σε αυτή την τιμητική θέση, η φύση μας είναι έτοιμη να δεχτεί την Πεντηκοστή, την Δωρεά του Αγίου Πνεύματος, την Ενέργεια του Τριαδικού Θεού.
Δημοσίευση σχολίου