Μόδεστος, ο εν Αγίοις
Πατήρ ημών, ο θείος αστήρ της Εκκλησίας και πιστός θεράπων του Θεού, ήκμασε
κατά τον Ζ΄ αιώνα από της ενσάρκου οικονομίας του Κυρίου. ενδυθείς το Αγγελικόν
Σχήμα των Μοναχών, κατέστησε τον εαυτόν του τύπον και υπογραμμόν της ασκητικής
φιλοσοφίας και έγινε σκεύος πάσης αρετής, διαλάμπων όχι μόνον δια των σοφών
λόγων του, αλλά και δια των κατά Θεόν έργων του. Δια τούτο και εφωτίσθη δια του
φωτισμού του Παναγίου Πνεύματος και έγινε δοχείον θείων ελλάμψεων. Δια τας
αρετάς του ταύτας έγινεν Ηγούμενος και Αρχιμανδρίτης της Μονής, την οποίαν
είχεν ιδρύσει ο μέγιστος μεταξύ των Οσίων Πατέρων Άγιος Θεοδόσιος ο
Κοινοβιάρχης και κατηύθυνε την Μονήν ταύτην ασφαλώς κατά Θεόν δια της
μελιρρύτου διδασκαλίας του και δια του ιδικού του παραδείγματος. Κατά το έτος
614, κατά παραχώρησιν Θεού, ο δυσσεβής βασιλεύς των Περσών Χοσρόης ο Β΄,
επιδραμών εναντίον της Αγίας Γης «ως μονιός άγριος» και αφού την ελεηλάτησεν,
επυρπόλησε τα ιερά σεβάσματα της Αγίας Πόλεως και κατέστρεψε τελείως τα σεπτά
αγιάσματα της θεοβαδίστου πόλεως Ιερουσαλήμ.
Τότε έσυρεν εις την αιχμαλωσίαν
και τον Πατριάρχην Ζαχαρίαν και επιστρέψας εις την χώραν του συναπεκόμισε και
τον Ζωοποιόν Σταυρόν του Κυρίου ως μέγα τρόπαιον της νίκης του και
πολυτιμότατον λάφυρον.
Κατά τας
κρισίμους λοιπόν εκείνας περιστάσεις, ο ιερός άνθρωπος του Θεού, ο ενθεώτατος
και μέγας Μόδεστος, κατά θείαν νεύσιν, ανέλαβε την διακυβέρνησιν της δεινώς
χειμαζομένης Εκκλησίας της Αγίας Σιών, ως Τοποτηρητής του εις την αιχμαλωσίαν
απαχθέντος Πατριάρχου Ζαχαρίου. Και πρόθυμος να θυσιάση την ζωήν του υπέρ της
Εκκλησίας, ως άλλος Βεσελεήλ ή Ζοροβάβελ, δι΄ ατρύπων κόπων κατώρθωσε να
ανεγείρη τον καταστραφέντα υπό των Περσών Ιερόν Ναόν της Αναστάσεως του Κυρίου
και να ανοικοδομήση και όσα άλλα ιερα είχον καταστρέψει οι βάρβαροι. Όχι δε
μόνον ταύτα, αλλά και τους διασκορπισθέντας και καταδιωχθέντας Χριστιανούς
κατώρθωσε να περιμαζεύση. Εις τους φοβισμένους ενέβαλε θάρρος, τους
ταλαιπωρημένους και βασανισμένους και συντετριμμένους παρηγόρησε και ενεταφίασε
και τους Οσίους Πατέρας της Ιεράς Μονής του Αγίου Σάββα, τους οποίους
εθανάτωσαν οι βάρβαροι, αφού προηγουμένως τους εθρήνησεν οσίως και ευσχημόνως,
ως έπρεπε. Και δια να μη μακρηγορώμεν, δια των προσπαθειών του ο θείος ούτος
Πατήρ κατώρθωσε να καταστήση πάλιν την Εκκλησίαν της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ
«ως μητέρα», κατά τον Προφητάνακτα Δαβίδ, «επί τέκνοις ευφραινομένην», επιτυχών
ταύτα δια κόπων πολλών και μόσχων αμετρήτων και με καμάτους ατελειώτους και με
την πρόθυμον βοήθειαν του Ποιμένος της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων, του θείου
Ιωάννου του Ελεήμονος. Καθ΄ ον χρόνον ο θείος Μόδεστος ήτο Τοποτηρητής του θείου Ζαχαρίου εις
τον Πατριαρχικόν θρόνον της Ιερουσαλήμ, υιοθέτησεν εν Χριστώ δια του θείου
Βαπτίσματος και τινα Πέρσην, ο οποίος προσήλθεν εις την εις Χριστόν πίστιν.
Ούτος ήτο ο Οσιομάρτυς Άγιος Αναστάσιος, ο οποίος ήθλησε δια την ευσέβειαν εις
την Καισάρειαν της Παλαιστίνης κατά την κβ΄ (22αν) Ιανουαρίου του έτους 628.
Απελευθερωθείς ο Πατριάρχης Ζαχαρίας επανήλθεν εις τον θρόνον του κατά το έτος
628 και μέχρι του θανάτου του εποίμανε θεαρέστως την του Θεού Εκκλησίαν. Μετά
δε την μακαρίαν κοίμησίν του, η οποία συνέβη εν έτει 632, ο μέγας Μόδεστος,
ψήφω Θεού, εδέχθη την Αρχιερωσύνην και εγένετο Ποιμήν της Αγίας Ιερουσαλήμ,
ανελθών εις τον θρόνον του ιερού Ιακώβου του Αδελφοθέου, διαδεχθείς τον ιερόν
Ζαχαρίαν ως σκεύος εκλογής και άξιος εργάτης του Ευαγγελίου του Χριστού. Αφού ο
μέγας Μόδεστος εποίμανε τον περιούσιον λαόν του Κυρίου ευαγγελικώς, και
διέλαμψε με το άφθονον φως των αρετών του και εστόλισε κατά πολλούς τρόπους τον
θρόνον του Αδελφοθέου, λαβών παρά Κυρίου και την Χάριν των θαυμάτων, εκοιμήθη
τον ύπνον, όστις αρμόζει εις τους δικαίους, την ιζ΄ (17ην)
Δεκεμβρίου του έτους 634, απολαβών παρά Κυρίου τα βραβεία των κατά την παρούσαν
ζωήν κόπων του. Δια τούτο ο Κύριος εδόξασεν αυτόν δια πολλών θαυμάτων, τα οποία
ενήργησε, εξακολουθεί δε και μέχρι σήμερον να είναι πρόθυμος βοηθός των
επικαλουμένων αυτόν, εξαιρέτως δε είναι ταχύτατος ιατρός και προστάτης των
αλόγων ζώων, ήτοι όλων των κατοικιδίων ζώων, δια της Χάριτος του Κυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου