Τη αυτή ημέρα Κυριακή Τρίτη των νηστειών, την προσκύνησιν εορτάζομεν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.
Κατά την παρούσαν τρίτην Κυριακήν των Νηστειών εορτάζομεν την προσκύνησιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, δια τας ακολούθους αιτίας. Πρώτον επειδή δια της τεσσαρακονθημέρου νηστείας τρόπον τινά σταυρούμεθα και νεκρούμεθα και ημείς από τα πάθη και λαμβάνομεν αίσθησιν πικρίας, με το να ακηδιώμεν και να καταπίπτωμεν. Δια τούτο προτίθεται ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός προς υποστηριγμόν ημών και ανάμνησιν του Πάθους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και τρόπον τινά παραμυθούμενος ημάς και λέγων· «Εάν ο Χριστός, Θεός ων αληθινός και σάρκα λαβών εσταυρώθη δια σας, πόσον πρέπει σεις δι’ Αυτόν να πάσχετε»; Ούτω δε με την σύγκρισιν των Δεσποτικών θλίψεων και υπόμνησιν των Εκείνου παθημάτων και την ελπίδα της δόξης, της δια του Σταυρού, λαμβάνομεν αναψυχήν και ελαφρύνονται οι από την νηστείαν κόποι μας. Διότι καθώς ο Σωτήρ ημών εις τον Σταυρόν αναβάς, εδοξάσθη δια τον εξευτελισμόν, τον οποίον υπέστη και δια τας πικρίας τας οποίας εδοκίμασεν, ούτω και ημείς πρέπει να πράττωμεν, δια να συνδοξασθώμεν με Αυτόν, ανίσως και ημείς κατά το παρόν ολίγον τι πάσχωμεν.
Δευτέρα αιτία δια την οποίαν κάμνομεν σήμερον την προσκύνησιν του Τιμίου Σταυρού είναι η εξής. Επειδή καθώς οι πορευόμενοι ταχέως εις οδόν τινά μακρυνήν αποκάμνουσιν από τον κόπον, εάν δε τυχόν εύρωσιν έμπροσθέν των δένδρον τι καλόν, έχον σκιάν καλήν, κάθηνται κάτωθεν αυτού επί πολύ και αναπαύονται, ούτω δε λαμβάνοντες αναψυχήν εγείρονται με νέας δυνάμεις και συνεχίζουν και τελειώνουν και την υπόλοιπον οδόν των· ούτω αι εδώ κατά τον καιρόν της νηστείας και εις το μέσον της κοπιαστικής αυτής οδού τρόπον τινά εφυτεύθη παρά των θείων Πατέρων ο Ζωηφόρος Σταυρός, ίνα δια μεν τους προλαβόντας κόπους φέρη εις ημάς άνεσιν και αναψυχήν, ενισχύση δε ημάς δια την επιτέλεσιν και των υπολοίπων καθιστών αυτούς ελαφρούς και ευκολονικήτους. Τρίτη δε αιτία, δια την οποίαν προβάλλεται σήμερον η προσκύνησις του Τιμίου Σταυρού, είναι η εξής: Επειδή καθώς όταν βασιλεύς τις μέλλη να υπάγη εις πόλιν ή τόπον τινά προπορεύονται αι σημαίαι και τα σκήπτρα, μετά δε ταύτα έρχεται και ο βασιλεύς νικητής και θριαμβευτής, ούτω και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, επειδή μέλλει ύστερον από ολίγον να δείξη εις ημάς την κατά του θανάτου νίκην και να παρουσιασθή δεδοξασμένος εις την ημέραν της Αναστάσεως, δια τούτο έστειλε πρότερον το σκήπτρον αυτού, την βασιλικήν σημαίαν, τον ζωοποιόν, λέγω, Σταυρόν, όστις γεμίζει τας καρδίας ημών από χαράν και αναψυχήν και μας προετοιμάζει δια να υποδεχθώμεν μετ’ ολίγον και αυτόν τον Βασιλέα και να τον ανευφημήσωμεν ως λαμπρόν θριαμβευτήν. Εν τω μέσω δε της αγίας Τεσσαρακοστής παρρησιάζεται το Τίμιον Ξύλον, επειδή η αγία Τεσσαρακοστή ομοιάζει με την πικράν πηγήν της Μεράς, δια την συντριβήν του σώματος και δια την πικρίαν και ακηδίαν, ήτις προέρχεται από την νηστείαν. Καθώς λοιπόν μέσα εις εκείνην ο Προφήτης Μωϋσής έβαλε το ξύλον, το οποίον του έδειξεν ο Θεός και την εγλύκανε ούτω και ο Θεός, όστις διεπέρασεν ημάς από την νοητήν Ερυθράν και τον νοητόν Φαραώ με το ζωοποιόν ξύλον του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, γλυκαίνει την από της νηστείας πικρίαν και παραμυθείται ημάς, τρόπον τινά, ως εις την έρημον ευρισκομένους έως να μας φέρη εις την νοητήν Ιερουσαλήμ με το μέσον της αγίας του Αναστάσεως. Δυνάμεθα όμως και δια τετάρτην αιτίαν να νοήσωμεν την υπόθεσιν· ήτοι, επειδή ο Τίμιος Σταυρός ξύλον ζωής λέγεται και είναι, εκείνο δε το γραφικόν ξύλον εις το μέσον του Παραδείσου της Εδέμ ήτο πεφυτευμένον, αρμοδίως και οι θειότατοι Πατέρες το Τίμιον Ξύλον του Σταυρού, το κατά αλήθειαν ξύλον ζωής, εις το μέσον της αγίας Τεσσαρακοστής κατεφύτευσαν αφ’ ενός μεν την λαιμαργίαν του Αδάμ ενθυμίζοντες, αφ’ ετέρου δε και την λύτρωσιν εκείνου, δια του παρόντος Ξύλου δεικνύοντες. Επειδή το Ξύλον τούτο τρώγοντες, ουχί μόνον δεν αποθνήσκομεν, αλλά ζωοποιούμεθα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου