Τό ημερολογιακό ζήτημα δέν είναι εκκλησιολογικό. Είναι δογματικό. --- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Διότι τό άγιον πνεύμα ελάλησε διά στόματος Πάπα (α΄πρόσωπο) καί τού αποκάλυψε ότι τό Άγιον Πνεύμα Θεός, μάς είπε ψέμματα. Μάς έκρυψε 13 ημέρες, δέν μάς είπε ότι μέ αυτές θά κριθούμε, μέ αυτές θά σωθούμε.

Μάς έκρυψε ότι οι μεταμοσχεύσεις είναι θεόσδοτο δώρο, μάς έκρυψε ότι μέ τό εμβόλιο covid-19 βρίσκουμε τήν ζωή, χωρίς εμβόλιο τόν τάφο. Μάς είπε, τό άγιο πνεύμα τού Πάπα, καί γιά άλλα, πολλά άλλα ψέμματα ! Γιά όλα αυτά πρέπει νά γίνει νέα Σύνοδος (β΄πρόσωπο), προκειμένου νά δικάσει τό Άγιον Πνεύμα Θεός, "τό λαλήσαν διά τών προφητών, εις μίαν, αγίαν, καθολικήν καί αποστολικήν, Εκκλησίαν" καί «νά καταδικάση  τό γ' πρόσωπον» (΄Αγιον Πνεύμα Θεός). Διαβάστε τά παρακάτω γιά νά καταλάβετε.

«Οἱ Σύνοδοι πού κατεδίκασαν τό «καλεντάριον τῶν Λατίνων» ἔγιναν τόν 16ον αἰῶνα. Αὐτές εἶναι τό α' πρόσωπον εἰς τήν φιλολογίαν τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ», Τό ἔγκλημα συνετελέσθη τό 1924 καί ἀπαιτεῖται νά ὑπάρξῃ τό β' πρόσωπον (νέα Σύνοδος) γιά νά καταδικάσῃ τό γ' πρόσωπον (Ν/Ητας)»

Παραλειπόμενον Φιλολογίας

Διαβάζω ...

[εἰς τήν φιλολογίαν τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ»] ... καί γράφω :

Υπάρχει μείζονος σημασίας διαφορά από τό «εις τήν φιλολογίαν ΤΟΥ δυνάμει καί ΤΟΥ ενεργεία». Τό «δυνάμει καί ενεργεία» συνδέονται μέ τό "καί". Άρα είναι ένα πράγμα. Αλλά «τό δυνάμει» καί «τό ενεργεία» διαφέρουν. Άλλο δύναμις, έτερο ενέργεια.

2 σχόλια:

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἡ ἀνάρτησις αὐτή εἶναι ὁ ὁρισμός τῆς ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΣ! Γιά ὅσους ἐχἐφρονας ἐδιάβασαν τίς ἀναρτήσεις καί τά σχόλια ἀπό 2-8-21 καί ἐντεῦθεν γιά τό θέμα τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ» εἰς τό εὐλογημένον αὐτό ἱστολόγιον, αὐτό εἶναι φανερόν καί δέν χρήζει ἀποδείξεως.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Επειδή υπάρχουν άνθρωποι μέ μαθησιακή προαίρεση, δηλαδή φιλομαθείς, καί επειδή, ίσως, μερικά από αυτά που γράφω, δέν είναι σέ θέση νά τά καταλάβουν (παρένθεση, έτσι μπορεί νά νομίσουν ότι "πουλώ γνώση" καί τό χειρότερο, διαστρέφω απλές έννοιες - η περένθεση κλείνει) τόν πληροφορώ ότι στήν Φιλολογία υπάρχουν δύο λέξεις : η δύναμις καί η ενέργεια, τίς οποίες σαφώς διευκρινίζει η Φυσική. Καί μάς λέει ότι, άλλο η δύναμις καί έτερο η ενέργεια. Η τελευταία "εκφράζει" τήν δύναμη ενός αδρανούς υλικού, π.χ. όπως ο άνθρακας, τό πετρέλαιο, τά ραδιενεργά πετρώματα, τό νερό, ο αέρας, ο ήλιος. Ο οποίος μάς φωτίζει μέ τήν ενέργεια τού φωτός, χωρίς νά μάς ψήνει μέ τήν δύναμή του. Μέ άλλα λόγια, οι αδρανείς ουσίες υποκρύπτουν δύναμη, αλλά δέν ταυτίζονται μέ τήν ενέργεια, που αποδίδουν. Δέν είναι τό ίδιο.

Από θεολογικής, τώρα, πλευράς ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς αυτές τίς δύο λέξεις σαφώς τίς διευκρίνισε, κι έτσι αποκλήθηκε "παλαμάς". Επειδή "παλάμισε" τόν Βαρλαάμ καί μάς έμαθε τίς κτιστές καί τίς άκτιστες ενέργειες τού αγίου Θεού. Γνωστό είναι, επίσης, ότι «Κύριος τών δυνάμεων» ονομάζεται. Μόνο μέ αυτό τόν τρόπο, γίνεται κατανοητή η θεολογικά λίαν αδόκιμη χρήση τών όρων "δυνάμει καί ενεργεία". Ο δυνάμει σχισματικός είναι ταυτόχρονα καί δυνάμει αιρετικός, επειδή έχει πρωτίστως καί κυρίως, εκτραπεί από τήν ενυπόστατη θεωρία Δυνάμεως, τήν Αλήθεια. Συνεπώς καί από τό Δόγμα Πίστεως.