Οἱ νικηφόροι Βαλκανικοὶ πόλεμοι τοῦ 1912, ἐνῶ ἐπεξέτειναν
τὰ ὅρια τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους (πολιτείας), δυστυχῶς ὅμως δὲν ηὔξησαν τὰ ὅρια τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Καὶ τοῦτο κατὰ παράβασιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ποὺ θεσπίζουν: «Τὰ ἐκκλησιαστικὰ
ταῖς
πολιτικαῖς ἐπικρατείαις καὶ διοικήσεσι, συμμεταβάλλεσθαι εἴωθεν». Τὸ Φανάρι δηλαδή, ἐνῶ ἄλλοτε περιφρονεῖ καὶ καταπατεῖ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας,
στὴν περίπτωσιν αὐτήν, ὑπεράνω τοῦ Ἱεροῦ Κανόνος θέτει μία ἐφήμερη ἀντικανονικὴ πατριαρχικὴν πρᾶξιν, ἡ ὁποία βέβαια ἦταν ἡ συνέπεια
τοῦ Ἑλλαδικοῦ Νόμου 361/1928 ἐπὶ Ἐλ. Βενιζέλου διὰ τὴν διευθέτησιν τοπικιστικῶν
σκοπιμοτήτων.
Ἕνα ζήτημα, ποὺ ἦταν «παγωμένο» καὶ συνεπῶς ξεχασμένο γιὰ ὀγδόντα καὶ πλέον χρόνια, πρὸς ὄφελος τῶν Σκοπίων καὶ τῆς προπαγάνδας των, ἦλθε στὴν ἐπικαιρότητα ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Κων/λεως (2004). Ἀνάγκασε τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ διακηρύξη τὴν ἀντικανονικὴν αὐτὴν πρᾶξιν ὅτι ἰσχύει, καὶ νὰ τὴν ὑπογράψει πρὸς ἀγαλλίασιν τῶνΣκοπίων. «Γιὰ τὴν τιμὴν τῶν ὅπλων» ὁ μόνος, ποὺ δὲν τὴν ὑπέγραψεν εἶναι ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. κ. Ἀμβρόσιος (βλ. http://mkka.blogspot. com/2009/01/blog–post_22.html). Ἂν ἡ ὑπογραφὴ αὐ τῆς τῆς πράξεως ἱκανοποίησε τὴν ὄρεξιν τῶν Σκοπίων, ὑπεύθυνοι, εἶναι ὅσοι προκάλεσαν τὴν Ἀπόφασιν καὶ ὅσοι τὴν ὑπέγραψαν. Τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος (ἄρθρο 3) ἀναφέρει: «Τόσο ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὅσο καὶ οἱ ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τηροῦν
Ἕνα ζήτημα, ποὺ ἦταν «παγωμένο» καὶ συνεπῶς ξεχασμένο γιὰ ὀγδόντα καὶ πλέον χρόνια, πρὸς ὄφελος τῶν Σκοπίων καὶ τῆς προπαγάνδας των, ἦλθε στὴν ἐπικαιρότητα ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Κων/λεως (2004). Ἀνάγκασε τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ διακηρύξη τὴν ἀντικανονικὴν αὐτὴν πρᾶξιν ὅτι ἰσχύει, καὶ νὰ τὴν ὑπογράψει πρὸς ἀγαλλίασιν τῶνΣκοπίων. «Γιὰ τὴν τιμὴν τῶν ὅπλων» ὁ μόνος, ποὺ δὲν τὴν ὑπέγραψεν εἶναι ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. κ. Ἀμβρόσιος (βλ. http://mkka.blogspot. com/2009/01/blog–post_22.html). Ἂν ἡ ὑπογραφὴ αὐ τῆς τῆς πράξεως ἱκανοποίησε τὴν ὄρεξιν τῶν Σκοπίων, ὑπεύθυνοι, εἶναι ὅσοι προκάλεσαν τὴν Ἀπόφασιν καὶ ὅσοι τὴν ὑπέγραψαν. Τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος (ἄρθρο 3) ἀναφέρει: «Τόσο ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὅσο καὶ οἱ ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τηροῦν
«ἀπαρασαλεύτως» τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ τὰς Ἱερὰς Παραδόσεις».
Δυστυχῶς ὅμως, αὐτὸ δὲν ἀληθεύει σήμερα. Ἐπίσημοι καταφρονητικαὶ δηλώσεις ἀρχιερέων
καὶ θεολόγων περὶ τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὠδήγησαν εἰς ὑποτίμησιν τοῦ κύρους καὶ τῆς
ἀξίας αὐτῶν εἰς τὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας. Πρωτοπόρος ὁ Πατριάρχης Κων/λεως, ὁ ὁποῖος
ὄχι μόνο ποδοπατεῖ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ τὰς Παραδόσεις, ἀλλὰ εἰσηγεῖται τὴν τροποποίησίν
των εἰς τὴν διδακτορικὴ διατριβή του (περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων).
Δὲν ὑπάρχει θέμα τροποποιήσεως ἢ καταργήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἀλλὰ ἀναγνωρίσεως, ἀνανεώσεως τοῦ κύρους καὶ ἐπιγνώσεως
τῆς ἰσχύος αὐτῶν καὶ ἐφαρμογῆς αὐτῶν. Ἄλλως θὰ ἔχουμε ἐξ ἡμισείας εὐσέβεια, ὡς ὁ
Πατριάρχης Κων/λεως κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ἐδήλωσε: Οἱ ἱεροὶ κανόνες, ποὺ χώριζαν ὡς τώρα τοὺς Ὀρθοδόξους ἀπὸ τοὺς παπικούς,
εἶναι τὰ «Τείχη τοῦ Αἴσχους» (περιοδ. Ἐπίσκεψις, 29 Ἰουνίου 1989).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου