Με την Ουκρανία εισερχόμαστε στον αστερισμό των δημοψηφισμάτων

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Με τα δημοψηφίσματα, αρχή των οποίων ήταν η Κριμαία, για να ακολουθήσει μετά το Λουχάνσκ, εισερχόμαστε στον αστερισμό των Δημοψηφισμάτων και η Ιστορία μας προκαλεί να θυμηθούμε κάτι ακόμη. Ήταν τότε, τον Ιανουάριο του 1950, όταν οι Κύπριοι κλήθηκαν σε δημοψήφισμα για την Ένωση με την Ελλάδα και το ποσοστό που καταγράφηκε, δείχνοντας την επιθυμία των Κυπρίων.
Από τους 224.747 που είχαν δικαίωμα ψήφου, υπέγραψαν υπέρ της ένωσης 215.108 , ποσοστό 95,7% (1). Ας σημειωθεί, την πρόταση του Δημοψηφίσματος εκείνου είχαν υποστηρίξει και Τουρκοκύπριοι. Ήταν όμως άλλα χρόνια και η επικυρίαρχος Βρετανία με συγκυρίαρχο τις ΗΠΑ, δεν έδωσε σημασία. Φυσικά, ούτε η Σοβιετική Ένωση, αφού με τις συμφωνίες της Γιάλτας (σημ. είχαν διάρκεια 50 χρόνια) η μοιρασιά των νικητών του Πολέμου ήταν συμφωνημένη.



Η Γιάλτα αποτελεί πλέον παρελθόν, ομοίως η Σοβιετική Ένωση, και νέα δεδομένα προέκυψαν μετά το 1990. Ήταν αυτά με την παγκοσμιοποίηση και τον οικουμενισμό, δηλαδή, τους δυο πυλώνες τους οποίους είχαν προ πολλού σχεδιάσει οι σιωνιστές κοσμοκράτορες, έχοντας πάντα προ οφθαλμών το αντίπαλο δέος που έπρεπε να αντιμετωπίσουν. Θα έκαναν, ό,τι έκαναν με την Οθωμανική αυτοκρατορία. Η Ρωσία όφειλε να κατακερματισθεί (2). Αλλά το σχέδιο απέτυχε, ο Χίτλερ δεν τα κατάφερε. Νικητής αναδείχθηκε ο αγγλοαμερικανικός ιμπεριαλισμός, όπως είχαν προβλέψει οι σχεδιαστές.

Είχαμε όμως κάτι ακόμη, το δικαίωμα κάθε λαού να αυτοπροσδιορίζεται κατόπιν απόφασης των κυβερνητών του και της, εν λευκώ υποτίθεται, εκλογικής ψήφου από το λαϊκό εκλεκτορικό σώμα. Σ΄ αυτή την περίπτωση η λέξη "δημοψήφισμα" είναι άκυρη κι έτσι, διαβάζουμε :

«Η συμμετοχή στην ουκρανική ψηφοφορία είναι πιθανόν να βοηθήσει την υπόθεση των αποσχιστικών»ήταν ο εξάστηλος τίτλος των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» για το θέμα αυτό, και η γερμανική Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε συμπλήρωνε :
 «Και μόνο η συμμετοχή στο δημοψήφισμα που έχει κηρύξει παράνομο η κυβέρνηση του Κιέβου, συνιστά επίδειξη των αποσχιστικών δυνάμεων που το οργάνωσαν. Το αυθεντικό μέτρο για την επιτυχία του δημοψηφίσματος είναι το ύψος της συμμετοχής». 

Η Δύση δεν αναγνωρίζει τα δημοψηφίσματα. Αναγνωρίζει μόνο την ψήφο στις εκλογές - λέγεται λαϊκή ετυμηγορία - των εκλεκτών της. Οτιδήποτε άλλο, γράφουμε εμείς, είναι αποσχιστικό και παράνομο. Είναι έργο τρομοκρατών !

Μετά από αυτά απορούμε και γράφουμε : Με το Κόσοβο τι είχαμε ; Και με την Κροατία ; Με τη Βοσνία Ερζεγοβίνη ; Και με τη Γεωργία τι ; Με τα Σκόπια τι φτιάχνουν ; Με τι Θράκη τι μας ετοιμάζουν ; Οι λαοί έχουν το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού τους μόνο εκεί που θέλουν οι φιλόδοξοι Δυτικοί κοσμοκράτορες ; Και πώς να συμβιβασθούμε με το άλλο ; Μας λένε "πρέπει να είμαστε πολίτες του πλανήτη Γη", ή ότι τα έθνη-κράτη προωθούν και ενισχύουν τον εθνικισμό, το φασισμό, άρα συνύπαρξη (sic) δεν μπορεί να γίνει χωρίς να καταργηθούν αυτά τα εμπόδια - τα κράτη, έθνη, είναι στόχος της παγκοσμιοποίησης - έρχονται όμως οι ίδιοι υποκριτές και φτιάχνουν νέα κράτη !

Μη ξεχνάμε, βέβαια, και την ξεχασμένη περίπτωση της Κύπρου, την οποία έκαναν "οι αποσχιστικοί", ονομασθέντες αργότερα "τρομοκράτες", και τους έστελναν στην αγχόνη. Οι Τούρκοι δεν λέγονται  "αποσχιστικοί" με το στρατό κατοχής της νήσου για την προστασία της μειονότητας. Αν οι Ρώσοι κάνουν το ίδιο για τους ρωσόφωνους Ουκρανούς θα είναι, τι άλλο, τρομοκράτες !

Ας μην ξύνουμε όμως τις πληγές μας και ας κοιμόμαστε ήσυχα. Ανήκουμε στη Δύση, ευρώ στο ένα ποδάρι, δολάριο έχουμε στο άλλο, οι Δυτικές υπεράκτιες εταιρίες των υπεράθλιων υπερεθνικών κυβερνητών μάς ταΐζουν. Μας προστατεύει και το ΝΑΤΟ, ελευθερία έχουμε, ψηφίζουμε, τι άλλο θέλουμε ; Να συστήσουμε στους υποψήφιους περιφερειάρχες, υπερνομάρχες και ό,τι άλλο να κάνουν δημοψηφίσματα, θα μας πουν τρομοκράτες.

(1) "Ο Φάκελος της Κύπρου, Πορίσματα και Ντοκουμέντα", Εκδ. Οδύσσεια, σειρά Ιστορία της Κύπρου
(2) Το ίδιο θα γίνει με την Κίνα και αργότερα με την Ινδία

Δεν υπάρχουν σχόλια: