Επίσκοπος Κήρυκος: Το κείμενον αυτό εδημοσιεύθη εν έτει 1997, τότε πού οι Φλωρινικοί μάς εζήτησαν να σταματήσουμε τον διάλογο καί να προχωρήσουμε εις τήν ένωσιν βάσει της χειροθεσίας του 1971
Αὐτά τά ἐρωτήματα ὀφείλουμε ἐμεῖς πρῶτοι νά τά θέσουμε εἰς τόν
ἑαυτόν μας καί νά δώσουμε μίαν ἔντιμον ἀπάντησιν καί ἐν ταπεινοφροσύνῃ νά δοῦμε
πῶς πρέπει νά κάνουμε διόρθωσιν, ἐάν δέν θέλουμε αὔριο νά μᾶς τά θέσουν ἄλλοι
καί νά μᾶς ἐκθέσουν ἐνώπιον ὅλων παρασύροντάς μας εἰς τό ὀλισθηρόν ἔδαφος τῶν
δικαιολογιῶν καί τῆς ἀνακριβολογίας!
᾿Εάν ὁμολογοῦμε τά λάθη μας, οἱ ἄνθρωποι ὄχι μόνον θά μᾶς
συγχωρήσουν, ἀλλά καί θά μᾶς ἐκτιμήσουν καί θά μᾶς σεβαστοῦν. ᾿Εάν ὅμως καταφύγουμε
σέ στρεψοδικίες γιά νά στηρίξουμε τά ἀστήρικτα, τό ἐκλαμβάνουν ἐκ μέρους μας ὡς
προσβολήν κατά τῆς νοημοσύνης των καί τότε θά μᾶς οἰκτείρουν. ( σχόλιο: αυτό
ακριβώς σεβασμιότατε )
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΩΣ
ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΤΘΑΙΪΚΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΤΟ 1971
1) Τί ἐγγυήσεις μᾶς παρεῖχαν οἱ Ρῶσσοι περί τῆς ᾿Ορθοδοξίας
των τό 1971 τήν στιγμή πού:
α) Δέν εἶχαν διακόψει κοινωνίαν μέ τούς οἰκουμενιστάς καί
νεοημερολογίτας.
β) Χρησιμοποιοῦσαν δύο ἑορτολόγια παλαιό καί νέο στίς ἐνορίες
τους καί εἶχαν κληρικούς ὅλων τῶν βαθμῶν μέ τό νέο ἡμερολόγιο στήν δικαιοδοσία
τους.
γ) Διατελοῦσαν σέ ἐκκλησιαστική καί μυστηριακή κοινωνία
μέ τόν Αὐξέντιο, τόν ὀποῖον προηγουμένως ἡμεῖς εἴχομεν καθαιρέσει.
2. Βάσει ποίων κριτηρίων τούς θεωρήσαμε ὄχι μόνον
ἀκραιφνεῖς ὀρθοδόξους, ἀλλά καί ἁρμοδίους εἰς τό νά ἐξετάσουν καί νά ἀποφανθοῦν
περί τῆς κανονικότητος καί ἐγκυρότητος ἤ μή τῶν ἐπισκοπικῶν μας χειροτονιῶν;
3. Βάσει ποίας ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως, λογικῆς, ἀλλά καί
στοιχειώδους συνέσεως καί φρονήσεως, ἀνθρώπους πού ἐγνωρίσαμε μόλις χθές, τούς
καταστήσαμε, κατόπιν αἰτήσεώς μας, κριτάς τῶν ἐσωτερικῶν μας ὑποθέσεων καί
προβλημάτων, δηλώνοντες ἐκ τῶν προτέρων ἀνυπροϋπόθετον, ἀποδοχήν τῆς κρίσεώς των καί συμμόρφωσιν
εἰς τάς ὑποδείξεις των;
4. ᾿Εφ᾿ ὅσον εἴμεθα πεπεισμένοι περί τῆς ἐγκυρότητος τῶν ἐπισκοπικῶν
μας χειροτονιῶν, καί δέν μᾶς ἤλεγχεν εἰς οὐδέν ἡ συνείδησίς μας περί τούτων, ποῖος
ὁ λόγος νά θέσωμεν αὐτάς ἐν ἀμφιβόλῳ καί ὐπό κρίσιν;
5. Εἰς τήν πραγματικότητα ἐζητήσαμε ἀπό τούς Ρώσους τί; Καί ἐάν
ἀκόμη τούς ἐζητήσαμεν ἁπλῆν συγχωρητικήν εὐχήν, ὁπότε ἄλλωστε τό ἔλαττον ὑπό τοῦ
κρείτονος εὐλογεῖται , σημαίνει ὄτι ἐθεωροῦμεν αὐτούς μέν ἀμέμπτους, ἑαυτούς δέ
μεμπτούς καί ὅτι ἡ συνείδησίς μας μᾶς ἔτυπτε εἰς κάτι. Τί ἦτο αὐτό; Δέν πάει
κανείς νά ζητήση ἄφεσιν εἰς οὐδέν ἐλεγχόμενος!
6. ᾿Επανερχόμενοι ἐξ ᾿Αμερικῆς τί ἀπεκομίσαμε στά μπαγάζια μας; Τί ἦταν
αὐτό πού μᾶς ἔδωκαν οἱ Ρῶσοι καί πού μεταδώσαμε δι᾿ εὐχῶν χειροτονίας ἐν τῇ ἑλληνίδι
διαλέκτῳ καί ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν εἰς πάντας τούς λοιπούς ἐπισκόπους;
7. Καί ἐάν μέν ἦτο ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή, ποῖον Εὐχολόγιον μᾶς
ἐξουσιοδοτεῖ νά ἀναγινώσκωμεν εὐχάς χειροτονίας εἰς τήν μητρικήν μας γλῶσσαν ὡς
συγχωρητικάς εὐχάς;
8. Πρίν προχωρήσουμε εἰς τό νά ὑποστοῦμε τήν πρᾶξιν τῶν Ρώσων
καί νά τήν μεταδώσωμεν καί εἰς τούς συλλειτουργούς δέν ἀνεγνώσαμε τήν Συνοδικήν
ἀπόφασιν τῶν Ρώσων; Πῶς ἀπεδέχθημεν ἕνα τέτοιο ἔγγραφον, καί δημοσιεύσαμε τήν ἀποδοχήν
μας διά τοῦ ἐπισήμου ὀργάνου τῆς ᾿εκκλησίας, δηλαδή τοῦ "Κήρυκος";
9. Τήν στιγμήν πού οἱ Ρῶσοι: ῏Ησαν σέ κοινωνία μέ τόν Αὐξέντιο
πού εἴχαμε καθαιρέσει, καί τοῦ εἶχαν συστήσει νά μᾶς δέχεται εἰς τάς τάξεις
του διά "χειροθεσίας" (ΣΙΓ), πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐνωθοῦμε
μυστηριακῶς μέ τούς Ρώσους, χωρίς πάραυτα νά βρεθοῦμε μυστηριακῶς ἡνωμένοι καί
μετά τοῦ Αὐξεντίου ἀρνούμενοι ἐκ τῶν πραγμάτων τήν καταδίκην πού τοῦ ἐπιβάλαμε;
10. ᾿Εάν εἰς τήν ὐπόθεσιν Αὐξεντίου ἤμεθα ἐν δικαίῳ, πῶς ἀνελάβαμε
ἐπισήμως τήν ὑποχρέωσιν νά κάνουμε ἐμεῖς τό πᾶν γιά νά ἑνωθοῦμε μαζί του, καί ὄχι
νά ἐπιβληθῇ εἰς ἐκεῖνον, πρός τόν ὁποῖον οὐδέν ἐζητήθη, ἡ ὑποχρέωσις νά κάνη ἐκεῖνος
τό πᾶν, νά ἐνωθῇ μαζί μας;
11. Εἰς τί διαφέρει σήμερα ἡ προέλευσις τῶν δικῶν μας
χειροτονιῶν ἀπό τῶν χειροτονιῶν τῶν φλωρινικῶν;
https://kirykos.livejournal.com/
Επίσκοπος Κήρυκος Εκκλησίας Κατακομβών
Το κείμενον αυτό εδημοσιεύθη
εν έτει 1997, τότε πού οι Φλωρινικοί μάς εζήτησαν να σταματήσουμε τον διάλογο καί να προχωρήσουμε
εις τήν ένωσιν βάσει της χειροθεσίας του
1971, ότε καί εζήτησα από τήν ηνωμένην ακόμη Ιεράν Σύνοδον να απαντήση
ομολογιακώς καί όχι "προδοτικώς", πράγμα τον οποίον παρεμβάσει του
γνωστού παρασυνοδικού κατεστημένου, δεν έγινε, λόγος δια τον οποίον ηναγκάσθην
να παραιτηθώ από την Προεδρίαν της Επιτροπής του Διαλόγου, όπως
εζήτησα καί αργότερον να λάβη θέσιν καί δια την "Περιγραφήν της
Βοστώνης", καί δι’ άλλα θέματα σχέσιν έχοντα
με τήν προδοσίαν του 1971, καί
την γενομένην υπό των Ρώσων της Διασποράς δια της χειροθεσίας κατά τον Η΄
Κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, προσβολήν των Ορθοδόξων
καί Κανονικών χειροτονιών του 1935 καί του 1948, πλήν η απάντησις της Ιεράς
Συνόδου, ήτο ο απηνής διωγμός εναντίον μου καί εναντίον άλλων (1999 -
2003).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου