Κρήσκης ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς κατήγετο εκ των Μύρων της Λυκίας, εκ γένους λαμπρού και περιφανούς, ήτο δε κατά την ηλικίαν προβεβηκώς. Βλέπων δε εντεινομένην την ασέβειαν και αυξανομένην την θρησκείαν των ειδώλων και ότι πολλοί ήσαν οι δεδουλωμένοι εις την πλάνην και προσέφερον θυσίας εις τα άψυχα ξόανα, ζήλω θείω κινούμενος, ο μακάριος, ήλθεν εις το μέσον των ειδωλολατρών και ενουθέτει αυτούς να απέχωσι μεν από της πλάνης ταύτης, να επιστρέψωσι δε προς τον Θεόν, ο οποίος πιστεύεται υπό των Χριστιανών και είναι δημιουργός πάσης πνοής και χορηγός πάσης ζωής. Επειδή δε ο ηγεμών ωνόμασε τον Άγιον κακοδαίμονα και δυστυχή, διότι εθελουσίως ηθέλησε να δεχθή τας βασάνους, δια τούτο ο Άγιος απεκρίθη προς αυτόν, ότι το να πάσχη τις δια τον Χριστόν, τούτο φέρει ευτυχίαν και ευδαιμονίαν.
Ερωτώμενος δε υπό του ηγεμόνος ποίον είναι το όνομά του και η πατρίς του, μίαν μόνην απάντησιν έδιδεν εις όλα τα ερωτήματα, ότι είναι Χριστιανός. Όθεν δεν κατεδέχθη ούτε με το ελάχιστον σχήμα να φανή ότι προσφέρει σέβας εις τα είδωλα, καθώς ο ηγεμών τον συνεβούλευεν, αλλ’ ωμολόγησε τον επί πάντων Θεόν παρουσία όλων. Έλεγε δε και τούτο· ότι το σώμα ουδέν δύναται να πράξη αφ’ εαυτού, άνευ της θελήσεως της ψυχής, ως παρά της ψυχής κινούμενον και κυβερνώμενον. Τούτων λοιπόν ένεκα πρώτον μεν εκρεμάσθη ο Άγιος και εξεσχίσθη, είτα δε αναφθείσης πυράς ερρίφθη εν αυτή, αλλά το πυρ ούτε καν τρίχα της κεφαλής του δεν ήγγισεν. Όθεν ευχαριστών παρέθετο την ψυχήν του εις χείρας Θεού, παρά του Οποίου έλαβε τον στέφανον της αθλήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου