Από τότε που εισήλθε
η αμαρτία εις τον κόσμο, δεν είναι δυνατό όλοι οι άνθρωποι να είναι σύμφωνοι
εις όλα και πάντοτε. Η ελευθερία είναι μεν στοιχείον του πνευματικού βίου του
ανθρώπου, αλλά αυτός δεν προσκολλάται πάντοτε εις το θέλημα του Θεού, δηλαδή
δεν συμφωνεί με τον Θεόν, και επομένως δεν μπορεί να συμφωνήση και με τους
ανθρώπους. Δι’ αυτό υπάρχουν διαφοραί μεταξύ τούτων εις τις σκέψεις, τις
προτιμήσεις, τις ενέργειες, άλλοτε μικρότερες και άλλοτε μεγαλύτερες.
Στην πνευματική ζωή,
δηλαδή στον χώρο που το άγιον Πνεύμα προσφέρεται να βιωθή, ήγουν στους
Ορθοδόξους πιστούς, υπάρχει ποικιλία δεκτικότητος. Η δεκτικότης εκάστου
προσδιορίζεται, βέβαια, «κατά το μέτρον της πίστεως» αλλά και από τις
καταβολές, την έκταση και το είδος της παιδείας, και των παγίων διαθέσεων της
ψυχής (δηλ. ποσόν πίστεως, χωρητικότης νου, ευφυϊα, αφυϊα, μετριότης,
μεγαλόνοια, μικρόνοια, καλλιέργεια, ή μη, του νου στην θεολογία, φιλοσοφία,
αποκλίσεις της ψυχής προς την φιλανθρωπίαν, την πρακτικήν ζωήν ή τον θεωρητικόν
βίον).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου