Μετά
την υπογραφήν του όρου ο Πάπας εζήτησεν από τον αυτοκράτορα να στείλη προς
αυτόν τον Άγιον Μάρκον ίνα δικασθή. Ο βασιλεύς όμως ηρνήθη. Αλλ’ επειδή ο Πάπας
επέμεινεν, ο βασιλεύς, καλέσας τον Άγιον, τον παρεκάλεσε να μεταβή προς τον
Πάπαν άνευ φόβου και να απολογηθή με θάρρος προς αυτόν. Όταν έφθασεν ο Άγιος
Μάρκος εις το Παλάτιον του Πάπα, εκείνος τον αφήκε να ίσταται όρθιος, ως δήθεν
υπεύθυνον. Αλλ’ ο Άγιος εδήλωσεν ότι δεν δύναται να μένη όρθιος. Τότε ο Πάπας
προέτρεψεν αυτόν να υπογράψη τον όρον της ενώσεως, άλλως θα καθηρείτο, όπως
καθηρούντο οι μη υπακούοντες εις τας Οικουμενικάς Συνόδους και απεκηρύσσοντο ως
αιρετικοί. Αλλ’ ο Άγιος απήντησε με θάρρος και απέδειξεν ότι όχι μόνον δεν ήτο
αιρετικός, διότι δεν εκήρυττεν ιδικήν του δόξαν, αλλ’ αντιθέτως έμενε πιστός
εις την αλήθειαν, την οποίαν παρέλαβε και κατέχει η Εκκλησία απ’ αυτού του
Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Το κείμενον της απολογίας του Αγίου έχει επί λέξει
ως εξής:
«Αι Σύνοδοι κατεδίκαζον τους μη
πειθομένους τη Εκκλησία, αλλ’ εις δόξαν τινά εναντίον αυτής ενισταμένους και
ταύτην κηρύττοντας και υπέρ αυτής αγωνιζομένους, διο και αιρετικούς εκάλουν
αυτούς, και κατεδίκαζον πρώτον την αίρεσιν, είτα τους αντεχομένους αυτής· εγώ
δεν κηρύττω ιδίαν μου δόξαν, ουδέ τι εκαινοτόμησα, ουδέ υπέρ αλλοτρίου τινός
δόγματος και νόθου ενίσταμαι, αλλ’ εις την ακραιφνή δόξαν τηρώ εμαυτόν, ην
παρέλαβε και κατέχει η Εκκλησία απ’ αυτού του Σωτήρος ημών Χριστού και ες
δεύρο, ην και η Ρωμαϊκή Αγία Εκκλησία προ του σχίσματος κατείχεν ομού μετά της
ημετέρας Αγίας Εκκλησίας της Ανατολικής· ην τινα ευσεβή δόξαν και πρότερον μεν
αεί επηνείτε και εν τη παρούση δε Συνόδω πολλάκις αυτήν επηνέσατε και ουδείς
δύναται κατά τι μέμφεσθαι ή κατηγορείν αυτής. Ει ταύτης τοίνυν αντιποιούμαι και
εξ αυτής παρεκκλίναι ου βούλομαι, πως αν κατακριθείην δίκην, ην οι αιρετικοί
κατεδικάζοντο; Δει γαρ πρώτον την δόξαν ην δοξάζω κατακρίναι. Ει δε αύτη
ευσεβής και Ορθόδοξος ομολογείται, πως εγώ καταδίκης άξιος»;
Δια τούτων και άλλων επιχειρημάτων ανέτρεψεν ο Άγιος τας κατ’ αυτού
κατηγορίας των παπικών, δι’ ο και αφέθη αδίκαστος να επιστρέψη εις τα ίδια.
Μετά ταύτα ο Πάπας απήτησεν από τον αυτοκράτορα να εκλέξωσιν εν Φλωρεντία
Πατριάρχην, επρότεινε μάλιστα κάποιον Λαβίνον, όστις έφερε το ψιλόν όνομα του
Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Αλλ’ ο αυτοκράτωρ, κατά συμβουλήν του σατανικού
Πρωτοσυγκέλλου Γρηγορίου, φυγαδεύσας τους περισσοτέρους Αρχιερείς εις Βενετίαν,
απήντησε ότι δεν δύναται να προβή εις εκλογήν Πατριάρχου μη παρόντων πάντων των
Αρχιερέων. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου