Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

ε΄. γιος Κύριλλος λεξανδρείας

φήνοντας τόν πώνυμο τς Θεολογίας θά ναφερθομε π’ λίγ στόν γ. Κύριλλο λεξανδρείας καί θά δείξωμε τι καί ατός το πολύτως σύμφωνος μέ τόν πό ξέτασι ερό Κανόνα καί τήν κκλησιαστική πομάκρυνσι πρό συνοδικς κρίσεως πό τόν αρετικό πίσκοπο. ς γνωστόν, γ. Κύριλλος γωνίστηκε ναντίον τς αρέσεως το Νεστορίου. ταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος ρχισε νά κηρύττη δημοσίως τίς αρετικές δοξασίες του διά τήν Θεοτόκο καί τήν νανθρώπησι το Χριστο, γ. Κύριλλος το στειλε κατ’ ρχάς δύο πιστολές συμβουλεύοντας τόν Νεστόριο νά φήση τήν αρεσι καί νά κολουθήση τήν πίστι τς κκλησίας. πειδή Νεστόριος δέν διορθώθη, ποστέλλει γ. Κύριλλος τρίτη πιστολή μαζί μέ τόν Κελεστνο, τόν Πάπα τς Ρώμης, ες τήν ποία μέ μεγάλη αστηρότητα το δίδει χρόνο διωρίας διά νά ποστ τς αρέσεως · καί φ’ σον ατός μέσα σ’ ατό τό χρονικό διάστημα δέν θά διορθώνετο, θά το κοινώνητος καί μνημόνευτος πό ατούς καί δέν θά συγκαταριθμετο μέ τούς πισκόπους. διακοπή ατή τς κκλησιαστικς κοινωνίας γινε πρό συνοδικς κρίσεως καί καταδίκης το Νεστορίου. γ. Κύριλλος πίσης πρό πάσης συνοδικς καταδίκης το Νεστορίου δέν νεγνώριζε τίς ποινές πού ατός πέβαλε στούς κληρικούς του, ο ποοι καί ατοί, πρό συνοδικς κρίσεως καί πρίν τήν ποστήριξι τήν παρακίνησι το γ. Κυρίλλου, εχαν διακόψει τήν κκλησιαστική κοινωνία καί μνημόνευσι το Νεστορίου καί διά τοτο ατός τούς
καθήρεσε. Μάλιστα γ. Κύριλλος τούς κληρικούς ατούς τς Κωνσταντινουπόλεως τούς παινε ς μολογητάς τς πίστεως καί τούς προτρέπει νά συνεχίσουν τηροντες
ατήν τήν στάσι. Παραθέτομε ν συνεχεί τά κείμενα ατά τά ποα πιστοποιον τήν φαρμογή το 15ου ερο Κανόνος τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καί ποδεικνύουν μέ σαφήνεια τι ατή το Παράδοσις τς κκλησίας, τήν ποία κολουθοσαν χι μόνον ο κληρικοί λλά καί πλός λαός. Τό τμμα ατό τς τρίτης πιστολς το γ. Κυρίλλου πρός τόν Νεστόριο τό ποο ναφέρεται ες ατήν τήν πόθεσι χει ς ξς: «δού τοίνυν μα τ συνόδ, τ κατά τήν μεγάλην Ρώμην συνειλεγμένη, προεδρεύοντος το σιωτάτου καί θεοσεβεστάτου δελφο καί συλλειτουργο μν Κελεστίνου το πισκόπου, καί τρίτ σοι τούτ διαμαρτυρόμεθα γράμματι, συμβουλεύοντες ποσχέσθαι μέν τν οτω σκαιν καί διεστραμμένων δογμάτων, καί φρονες καί διδάσκεις, νθελέσθαι δέ τήν ρθήν πίστιν, τήν τας κκλησίαις παραδοθεσαν ξ ρχς διά τν γίων ποστόλων καί εαγγελιστν, ο καί ατόπται καί πηρέται το λόγου γεγόνασι. Καί ε μή τοτο δράσειεν σή ελάβεια, κατά τήν ρισθεσαν προθεσμίαν ν τος γράμμασι το μνημονευθέντος σιωτάτου καί θεοσεβεστάτου δελφο καί συλλειτουργο μν το τς Ρωμαίων κκλησίας πισκόπου Κελεστίνου, γίνωσκε σαυτόν οδένα κλρον χοντα μεθ’ μν, οδέ τόπον λόγον ν τος ερεσι το Θεο καί πισκόποις. Οδέ γάρ νδέχεται περιϊδεν μς κκλησίας οτω τεθορυβημένας, καί σκανδαλισθέντας λαούς, καί πίστιν ρθήν θετουμένην, καί διασπώμενα παρά σο τά ποίμνια, το σζειν φείλοντος, επερ σθα καθ’ μς ρθς δόξης ραστής, τήν τν γίων Πατέρων χνηλατν εσέβειαν. πασι δέ τος παρά σς ελαβείας κεχωρισμένοις διά τήν πίστιν, καθαιρεθεσι λαϊκος τε καί κληρικος, κοινωνικοί πάντες σμέν. Ο γάρ στι δίκαιον τούς ρθά φρονεν γνωκότας σας δικεσθαι ψήφοις, τι ο σοί καλς ποιοντες ντειρήκασι» (P.G. 77, 108A).


Δεν υπάρχουν σχόλια: