Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΤΗΣ ΒΙΟΣ

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΙΩΑΝ. ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ

ΘΕΟΛΟΓΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ & ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Η Αγία Φιλοθέη ήταν μία γνήσια και φιλεύσπλαχνη Ελληνίδα που δεν δίστασε, τα χρόνια της σκλαβιάς να τα βάλει, χωρίς διακρίσεις και κομπασμούς, με τους εχθρούς του Έθνους μας.

Όταν το καλοκαίρι του 1522 γεννήθηκε το πρωτότοκο τέκνο των Μπενιζέλων, η Αθήνα ήταν ανάστατη. Γραικοί και Τούρκοι Αρβανιτάδες, Οβριοί και Τσιγγάνοι, τύραννοι και δούλοι, άρχοντες και λαός θερίζονταν αδιάκριτα από το δρεπάνι του Χάροντα χωρίς έλεος και διάκριση και χωρίς σπλαχνησιά. Ξεκληρίζονταν ολόκληρες οικογένειες. Ο λόγος είναι ότι είχε έρθει η χολέρα στην Αθήνα για τρίτη φορά.

Ξένα πλοία μετέφεραν στον Πειραιά το «θανατικό του Μαντζάκη» , το οποίο και ονόμασαν έτσι από τον γνωστό Αθηναίο τον Μαντζάκη. Όταν η επιδημία έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της το 1480 ονομάστηκε «θανατικό της Σπετζαρέας»  και τη δεύτερη το 1497,  «θανατικό του Τριαντάρη». Στην μεγαλύτερη έξαρσή της, η επιδημία της χολέρας προκάλεσε τόσους θανάτους, που έριχναν τα πτώματα σε ομαδικούς τάφους (λάκκους) καθώς δεν προλάβαιναν να θάψουν τους πιότερους νεκρούς και οι ιερείς δεν επαρκούσαν για να τους μνημονεύσουν. Είχαν μείνει λίγοι μόνο παπάδες και δεν προλάβαιναν να ψάλλουν όλους τους πεθαμένους.   Για το λόγο αυτό ο Μητροπολίτης Ιερεμίας ζήτησε βοήθεια από άλλους νομούς της Αττικής.

Η Αγία Φιλοθέη – κατά κόσμον Ρεβούλα - γεννήθηκε στην Αθήνα από άρχοντες γονείς. Ήταν το μοναχοπαίδι του Άγγελου Μπενιζέλου και της Συρίγας. Ο Μπενιζέλος για να γλυτώσει τη φαμίλια του από το θανατικό πήρε την κυρά Συρίγα και το νεογέννητο παιδί και πήγαν στο πλούσιο και ονομαστό μοναστήρι της Κυριανής, ακριβό τέμενος της Ορθοδοξίας.

Η Ρεβούλα ονομάστηκε Φιλοθέη από τη στιγμή που έγινε καλόγρια.   Για την προέλευση του ονόματος «Ρεβούλα» θεωρείται ότι είναι παραφθορά του Ρεγούλα (από το Ρηγούλα ή Ρηγίλλη) ή ακόμα ότι προέρχεται από το Παρασκευούλα. 

Το φως εκείνο δεν ήταν άλλο από την αγιασμένη ψυχή της κόρης. Η Συρίγα γέννησε σε εννιά μήνες. Το φέρσιμό της κόρης που γέννησε η Συρίγα και η όλη της παρουσία και τα αισθήματα που την διακατείχαν έδειχναν την προικισμένη κόρη, αυτή την Αγία μορφή που ήταν στολισμένη με αρετές. Η ευσέβεια και η ευλάβειά της ήταν ίδια με αυτή της μητέρας της.

Μία νύχτα που πήγε να προσευχηθεί στον Άγιο Παντελεήμονα είδε μια πάμπτωχη γερόντισσα σωριασμένη στο πρώτο σκαλοπάτι της Εκκλησίας. Η Ρεβούλα έτρεξε για να την ζεστάνει με τα χέρια της και της μιλούσε συνεχώς, ρίχνοντας μάλιστα πάνω της το πλούσιο πανωφόρι της για να την ζεστάνει. 

Η Ρεβούλα πρόβαλε το ανάστημά της στον Αγαρηνό κι όδευε από μικρή στο μαρτύριο αδιαφορώντας για τη ζωή της. Δόθηκε ψυχή και σώμα, ήταν αδίστακτη απέναντι στον εχθρό χωρίς μεμψιμοιρίες. Είχε τεράστια αγάπη χωρίς φυλετικές διακρίσεις και σκοπός και ιδανικό της ήταν να προσφέρει χωρίς όριο.

Κάποια μέρα, ενώ γύριζε από το μοναστήρι της Κυριανής, ενώ ήταν καταχείμωνο και θέλανε να βρεθούν στα κονάκια, αυτή και η ακολουθία της, όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, είδε κοντά στην Παναγιά της Πέτρας στο γεφύρι του έρημου του Ιλισσού, δύο Τούρκους. Είχαν ληστέψει και βασανίσει ένα ξωτάρη, που ήταν αργοπορημένος ο καημένος. Τον άφησαν μισοπεθαμένο και μόλις αντιλήφθηκαν τους Γραικούς έτρεξαν προς την πίσω μεριά του Αρδηττού. Η Ρεβούλα, χωρίς να φοβηθεί, ξεπέζεψε, πήγε κοντά στο ληστεμένο άνδρα. και έριξε πάνω του το μάλλινο πλεκτό μποξά της.  Η Ρεβούλα σε όλη της ζωή προσφέρει αλλά και ο Θεός πάντα την προστατεύει.

Η Αγία Φιλοθέη – η κυρά των Αθηνών – κοιμήθηκε μετά από μαρτύριο στις 19 Φεβρουαρίου 1589 και ανακηρύχτηκε Αγία όταν Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν ο Ματθαίος Β’ (1595-1600).