Ερωτηθέντες οι
εν Κωνσταντινουπόλει Αρχιερείς και Ηγούμενοι από τον βασιλέα Ιωάννην διατί δεν
δέχονται τα εν Φλωρεντία αποφασισθέντα, ούτοι έδωκαν εις αυτόν έγγραφον
απολογίαν διαλαμβάνουσαν εν συντομία τα εξής: Εν πρώτοις ανέφεραν ότι όσα και
προφορικώς εξέθεσαν αποτελούν πίστιν αυτών, την οποίαν έτοιμοι είναι να
βεβαιώσουν αντί πάσης θυσίας και ότι επιθυμία των είναι να ίδωσι την Εκκλησίαν
ειρηνεύουσαν. Εκείνο όμως το οποίον απομακρύνει τούτους από τον όρον της εν
Φλωρεντία Συνόδου είναι, εκτός των άλλων, η προσθήκη εις το Άγιον Σύμβολον του
«και εκ του Υιού», όπερ αποτελεί ψευδή διδασκαλίαν. Αν δε μερικοί
εξαναγκασθέντες υπέγραψαν τον όρον εκείνον, τούτο δεν σημαίνει ότι το ψευδές
και κακόδοξον έγινεν αληθές και ορθόδοξον.
Προσέθετον επίσης εις την έγγραφον
ταύτην απολογίαν των και τα εξής: Το γραφέν ότι το «δι Υιού» σημαίνει, κατά
τους Γραικούς, ότι ο Υιός είναι αιτία της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, δεν
είναι αληθές, διότι ουδείς των Ορθοδόξων διδασκάλων εδίδαξέ ποτε ότι ο Υιός είναι
αίτιος της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, αλλά μόνος ο Πατήρ. Το λεγόμενον
υπό των Λατίνων ότι ο Υιός είναι αρχή του Αγίου Πνεύματος δεν γίνεται
παραδεκτόν υπό των Ανατολικών, διότι αρχή Υιού και Πνεύματος είναι μόνος ο
Πατήρ. Λέγουν ακόμη οι Λατίνοι, ότι το Πνεύμα έχει την υπόστασιν και εκ του
Υιού. Οι ημέτεροι όμως διδάσκαλοι λέγουν ότι τούτο έχει την υπόστασιν μόνον εκ
του Πατρός και ότι δια του Υιού χορηγείται εις την κτίσιν φυσικώς και ουσιωδώς
και τούτο δια την ενότητα της θείας Ουσίας. Εφ’ όσον λοιπόν παραμένει ο όρος
εκείνος της Φλωρεντινής Συνόδου υπευθύνους ποιών ημάς εις την κρίσιν του Θεού,
ημείς ουδεμίαν μετά των Λατίνων θα έχωμεν ένωσιν. Επειδή όμως η βασιλεία σου
απαιτεί ειρήνην αληθή και βεβαίαν, ας γίνη ενταύθα Σύνοδος, ίνα θεραπεύση τα
σφάλματα της Συνόδου εκείνης. Τούτο δε δύναται να γίνη εάν θελήσουν οι Λατίνοι.
Έως ότου δε γίνη η Σύνοδος αύτη, ημείς, τόσον οι παραπλανηθέντες εις την
ψευδοσύνοδον εκείνην, όσον και εκείνοι οι οποίοι δεν ελάβομεν μέρος εις αυτήν
αρνούμεθα τα εν αυτή αποφασισθέντα, αφού και οι υπογράψαντες την ομολογίαν
εκείνην ήδη αρνούνται αυτήν. Επειδή δε έγινε λόγος και περί οικονομίας,
αναφέρομεν εις τούτο εκείνο το οποίον είπεν ο ιερός Ευλόγιος Αλεξανδρείας: «Εάν
γαρ τινες αφ’ ημών οικονομίαν δέξωνται, άνευ του την Εκκλησίαν εις την εαυτής
ελευθερίαν επανελθείν, οι τοιούτοι ουκ οικονομίαν ποιήσουσιν, αλλά
μετατεθήσονται προς αλλοτρίαν Εκκλησίαν και δόξαν (ήτοι την Λατινικήν)· ότι γαρ
το της οικονομίας ο ορθός λόγος μεταχειρίζεται, ότε το δόγμα της Ευσεβείας
ουδέν παραβλάπτεται». Εάν λοιπόν ο Πατριάρχης πληροφορήση ημάς ότι την ιδίαν με
ημάς έχει δόξαν, τότε να συνέλθωμεν και να συσκεφθώμεν και περί οικονομίας. Την
αναφοράν ταύτην υπέγραψαν οι εν Κωνσταντινουπόλει ευρεθέντες Μητροπολίται,
εκκλησιαστικοί άρχοντες, Ηγούμενοι και Ιερομόναχοι, εν όλω δέκα πέντε.
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου