Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς: ερμηνεία του 15ου Κανόνος, από το νέο βιβλίου του, που μόλις κυκλοφόρησε.

  παρών Κανών λοιπόν παιτε καί προστάσσει τήν κριβ ξέτασι τς πίστεως κάστου κληρικο, πρίν νά πικοινωνήση κάθε ρθόδοξος μαζί του. Τό φοβερώτερο μως καί συγχρόνως λεγκτικώτερον διά τούς σημερινούς ρθοδόξους, εναι τι λοι ο γκεκριμένοι παλαιοί ρμηνευτές το παρόντος Κανόνος ναφέρουννά ποτειχίζωνται ο ρθόδοξοι πό τούς πισκόπους καί κληρικούς, στω καί ν μετά τήν ξέτασι ερεθ πλς μφίβολος πίστις των. Ζωναρς στήν ρμηνεία το ν λόγ Κανόνος ναφέρει
«... καί τοιούτους ντας (ρθοδόξους δηλαδή κατά τήν πίστιν) προσδέχεσθαι και συγκοινωνεν ατος. Ε δε μφίβολοι περί τά ρθά δόξουσι δόγματα τήν μετ’ ατν
συνδιαγωγήν παραιτεσθαι παρακελεύεται ( παρών δηλαδή Κανών)» (Σύνταγμα τν θείων καί ερν Κανόνων Ράλλη–Ποτλ τόμος Β΄, σελ. 14). Βαλσαμών ναφέρει τά
ξς «...καί προσδέχεσθαι ες κοινωνίαν ρθοδόξους ντας παραιτεσθαι ς μφιβόλους» (π. ν.) ριστηνός ναφέρει ες τήν ρμηνεία του τά ξς: «νευ συστατικν ο δε ξένον ερέα προσδέχεσθαι · ε δέ καί συστατικά πιφέρηται, δέον ατόν καί οτως πανακρίνεσθαι. Καί ε μέν εσεβής ναμφιβόλως ερεθ προσίεσθαι τοτον · ε δε μφιβάλλεται, τά πρός διοίκησιν πιχορηγεσθαι ατ και ποπέμπεσθαι» (π. ν.). Εναι σως περιττό νά ναφέρωμε τι λα ατά ( ξέτασις δηλαδή περί τήν πίστιν καί ποτείχισις) γίνονται πρό συνοδικς κρίσεως καί καταδίκης το μφιβόλου πλς χοντος τήν πίστιν. δ πί πλέον βλέπομε καί τήν συμφωνία το ΙΕ΄ Κανόνος τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου με τήν ποστολική περίοδο καί λη τήν διαχρονική Παράδοσι τς κκλησίας. Τό κροτελεύτιο τμμα το ποστολικο ατο Κανόνος «Πολλά γάρ κατά συναρπαγήν γίνεται» σημαίνει τι κάθε ρθόδοξος χει προσωπική εθύνη καί δέν πρέπει νά ρκεται σέ ποιεσδήποτε διαβεβαιώσεις καί τίτλους ρθοδοξότητος, λλά νά ρευν πισταμένως τήν πίστι κείνου πού προτίθεται νά χη κκλησιαστική πικοινωνία.
δεύτερος Κανόνας εναι ΙΖ΄ το γ. Νικηφόρου το μολογητο καί ναφέρει τά ξς σέ μετάφρασι πό τον γ. Νικόδημο: «Διά τρες ατίας εναι συγχωρημένον ες τόν
Μοναχόν νά φεύγ πό τό Μοναστήριόν του, α΄. νίσως γούμενος εναι αρετικός, β΄. νίσως μβαίνουν γυνακες ες τό Μοναστήριον, καί γ΄. νίσως μανθάνωσιν ες τό Μοναστήριον παιδία κοσμικά γράμματα, πειδή εναι τοπον μέ τό μέσον τν παιδίων τούτων νά φανερώνωνται ες τους κοσμικούς σα γίνονται ες τό Μοναστήριον.» πρώτη ατία πού πιτρέπει γιος ες τόν μοναχό τήν ναχώρησι πό το μοναστήρι εναι δογματική καί ο λλες δύο πνευματικές. Τό θέμα τς ναχωρήσεως το μοναχο πό τό μοναστήρι εναι πολύ σημαντικό, φ’ νός μέν διότι μοναχός κατά τήν κολουθία τς μοναχικς του φιερώσεως δίδει φοβερές ποσχέσεις σοβίου πακος ες τόν προεσττα και λη τήν δελφότητα, φ’ τέρου διότι πάρχουν καί εροί Κανόνες πως ΚΑ΄ τς Ζ΄ Οκουμενικς, Δ΄ τς Πρωτοδευτέρας, ΠΗ΄ τς Καρθαγένης κ.. ο ποοι μέ πιτίμια παγορεύουν τήν ναχώρησι το μοναχο πό τή μονή του. ν δέ λάβωμε π’ ψιν, τήν παράλληλο διδασκαλία το Μ. Βασιλείου, ποος πιτρέπει τήν ναχώρησι το μοναχο πό τή μονή του μόνον ταν ατός βλάπτεται ψυχικς (ποσημ. γ. Νικοδήμου ες ΚΑ΄ Κανόνα τς Ζ΄ Οκουμενικς), σημαίνει τι ταν γούμενος ποδεχθ κάποια αρεσι, πιτρέπεται ναχώρησις τν μοναχν πό ατό τό μοναστήρι, διότι ατοί βλάπτονται ψυχικς, προφανς πό τήν κκλησιαστική πικοινωνία μέ ατόν τόν γούμενο. δ βλέπομε λοφάνερα τι διδασκαλία τν γίων συνιστ νά ποτειχίζωνται ο μοναχοί πό τον αρετικό γούμενο, μολονότι ατός δέν χει καταδικασθ πό τήν Σύνοδο. Τό τι ποτείχισις γίνεται πρό συνοδικς κρίσεως εναι καί ατό κατάδηλο, διότι άν πρχε συνοδική κρίσις θά εχε γούμενος ατός κπέσει, λόγ τς αρέσεως, καί το γουμενικο ξιώματος. Τό τι τέλος παρών Κανών το γ. Νικηφόρου δέν χει πιτακτικόν χαρακτρα σημαίνει, τι ες τήν περίπτωσιν αρέσεως το γουμένου πιτρέπεται μοναχός νά πράξη καί τό νώτερο, δηλαδή νά ποχωρήση πό τή μονή ατή, ν ν παραμείνη ες ατή δέν θά χη φυσικά μέ ατόν κκλησιαστική πικοινωνία, λόγ τς προφανος ψυχικς βλάβης. Ατό νομίζω πού πομένει εναι νά παρουσιάσωμε την πρξι καί τήν διαχρονική Παράδοσι τς κκλησίας ες το θέμα τς ποτειχίσεως πό τόν δεδηλωμένο αρετικό πίσκοπο, καθώς καί τήν διδασκαλία τν Πατέρων ες τό θέμα ατό, διά νά καταδείξωμε τήν συμφωνία τν γίων μέ τον ΙΕ΄ (15ον) Κανόνα τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καί τό τι Κανών οτος κατέγραψε, πεσφράγισε καί πιβεβαίωσε τρόπον τινα τήν πάρχουσα Παράδοσι τς κκλησίας.


Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: