Ὁ Οἰκουμενισμὸς ἤρχισε
νὰ προσβάλλῃ τὴν Ὀρθόδοξον Καθολικὴν Ἐκκλησίαν φθίνοντος τοῦ ΙΘ’ αἰῶνος, διὰ δὲ
τοῦ Συνοδικοῦ Διαγγέλματος «Πρὸς τὰς ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» τοῦ
Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἐν ἔτει 1920, ἀποτελοῦντος ὁμολογουμένως τὸν
«Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἐκηρύχθη οὗτος «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», ἐφ’ ὅσον
χαρακτηρίζει τὰς αἱρέσεις τῆς Δύσεως καὶ ἁπανταχοῦ ὡς δῆθεν «σεβασμίας
Χριστιανικὰς Ἐκκλησίας», οὐχὶ πλέον «ὡς ξένας καὶ ἀλλοτρίας», ἀλλ’ ὡς «συγγενεῖς
καὶ οἰκείας ἐν Χριστῷ καὶ ”συγκληρονόμους καὶ συσσώμους τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ
ἐν Χριστῷ“», προτείνων μάλιστα ὡς πρῶτον μέτρον ἐφαρμογῆς αὐτοῦ τὴν χρῆσιν
κοινοῦ ἡμερολογίου, πρὸς ταυτόχρονον συνεορτασμὸν ὀρθοδόξων καὶ ἑτεροδόξων.
-----
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
-----
Σύντομος, ἀλλά περιεκτική, εὔστοχος καί ἐπίκαιρος ἀνάρτησις. Ἴσως νά ξυπνήσῃ μερικούς πού ἔχουν μάτια, ἀλλά δέν βλέπουν, καί ἔχουν αὐτιά, ἀλλά δέν ἀκούουν. Ὡς ἀποτέλεσμα, ὑποκρίνονται μέν τούς "ἀντι-οικουμενιστάς," ἀλλά εἶναι σφιχτά ἀγκαλιασμένοι μέ τά ἐργαλεῖα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως εἶναι τό παπικόν ἑορτολόγιον, τό ὁποῖον καθιερώθη χάριν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Καί ἐπέτυχε τόν σκοπόν του! Παρά ταῦτα, οἱ ψευδο-αντιοικουμενισταί λέγουν πελώρια ψεύδη καί διαστροφές, προκειμένου νά συκοφαντήσουν τούς ἐνισταμένους κατά τῆς μασωνικῆς θεσμοθετήσεως τοῦ παπικοῦ ἑορτολογίου τό 1924. Πληρώνουν ἀκόμη καί πράκτορες νά περιφέρωνται τά Ὀρθόδοξα ἱστολόγια πού δημοσιεύουν αὐτομάτως καί χωρίς κρίσιν τά σχόλια τῶν σχολιαστῶν γιά ν' ἀναρτοῦν πολλές φορές ὕβρεις καί γνωστές διαστροφές καί μάλιστα πολλές φορές τήν κάθε μία, διότι προφανῶς πληρώνονται "μέ το κομμάτι." Τόση εἶναι ἡ ποταπότης των.
Το κοινό, νέο-ημερολόγιο συνεορτασμού, ως πρώτο μέτρο εφαρμογής του οικουμενισμού, είναι το βασικό εργαλείο του διαβόλου, για την ενότητα των αιρετικών μετά τών εξ Ορθοδόξων οικουμενιστών, που διέλυσε επί της εφαρμογής του, την ενότητα της Αγίας Εκκλησίας ανά την οικουμένη.
Εαν δεν υπήρχε προσπάθεια για τον κοινό εορτασμό επί του εορτολογίου, θα ήταν πολύ μακρύτερα ο οικουμενισμός.
Εφόσον οι Τρικαμηνικοί ούτε παραδέχονται την σημαντικότητα της εορτολογικής ενότητας της Αγίας Εκκλησίας προ 1924, ούτε θέλουν να δούνε και να ακούσουν την Θεοσημεία του Αγίου Ουρανού το 1925 πάνω από τον Υμηττό που βροντοφώναξε την στήριξη του πατρίου εορτολογίου, ούτε βλέπουν και τις κατ έτος εορτολογικές Θεοσημείες στον Ιορδάνη ποταμό και στο Ορος Θαβώρ, ας διδάσκονται για την σημαντικότητα της νεο-εορτολογικής ενότητας, από τις μεθοδείες του διαβόλου για την εφαρμογή του οικουμενισμού.
Άνευ κοινός νέο-συνεορτασμός, δεν θεμελιώνεται ο οικουμενισμός, και άνευ κοινού εορτασμού επί του Πατρίου, καταλύεται η ενότητα της Αγίας Εκκλησίας..
.
.
Εαν δεν υπήρχε προσπάθεια για τον κοινό εορτασμό επί του εορτολογίου, θα ήταν πολύ μακρύτερα ο οικουμενισμός.
Εφόσον οι Τρικαμηνικοί ούτε παραδέχονται την σημαντικότητα της εορτολογικής ενότητας της Αγίας Εκκλησίας προ 1924, ούτε θέλουν να δούνε και να ακούσουν την Θεοσημεία του Αγίου Ουρανού το 1925 πάνω από τον Υμηττό που βροντοφώναξε την στήριξη του πατρίου εορτολογίου, ούτε βλέπουν και τις κατ έτος εορτολογικές Θεοσημείες στον Ιορδάνη ποταμό και στο Ορος Θαβώρ, ας διδάσκονται για την σημαντικότητα της νεο-εορτολογικής ενότητας, από τις μεθοδείες του διαβόλου για την εφαρμογή του οικουμενισμού.
Άνευ κοινός νέο-συνεορτασμός, δεν θεμελιώνεται ο οικουμενισμός, και άνευ κοινού εορτασμού επί του Πατρίου, καταλύεται η ενότητα της Αγίας Εκκλησίας..
.
.
----