ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥΝ Ή ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΥΝ --- ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΣΙΝΑΪΤΗΣ Επίσκοπος Θεουπόλεως Αντιοχείας

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ 20η

 Με ποια δύναμη αυτοί που πιστεύουν και κάνουν τα αντίθετα, πολλές φορές προφητεύουν και θαυματουργούν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τα διάφορα σημεία και θαύματα και οι προφητείες πολλές φορές γίνονται και από ανάξιους, σύμφωνα με κάποια ανάγκη ή οικονομία, όπως συνέβη με τον Βαρλαάμ και την εγγαστρίμυθο. Και αλλού, οι απόστολοι, όταν βρήκαν κάποιον άπιστο, «ο οποίος έδιωχνε δαιμόνια με το όνομα του Χριστού», και τον εμπόδισαν και το ανάφεραν στον Χριστό, ο Χριστός τους είπε «Μη τον εμποδίζετε, γιατί όποιος δεν είναι εναντίον σας, είναι με το μέρος σας». Επομένως, όταν δης να γίνεται ένα θαύμα και από αιρετικούς και από άπιστους, να μην απορήσεις ούτε να μετακινηθείς από την ορθόδοξη πίστη. Γιατί πολλές φορές εκείνη που κάνει το θαύμα είναι η πίστη αυτού που προσέρχεται, και όχι η αξία εκείνου που το κάνει. Άλλωστε ο Ιωάννης, ο μεγαλύτερος από όλους όσους γεννήθηκαν από γυναίκες, δεν φαίνεται να έχει κάνει θαύμα, ενώ ο Ιούδας οπωσδήποτε έκανε, αφού ήταν και αυτός ανάμεσα σ’ εκείνους που στάλθηκαν να αναστήσουν νεκρούς και να θεραπεύσουν λε­προύς. Γι’ αυτό να μη θεωρήσεις σπουδαίο, εάν δεις κάποιον ανάξιο ή αιρετικόν να κάνει θαύμα. Ούτε φυσικά πρέπει να κρίνουμε τον ορθόδοξο άνθρωπο από τα θαύματα και τις προφητείες, αν είναι άγιος ή όχι, αλλά από τη διαγωγή του. Γιατί πολλές φορές πολλοί όχι μόνο ορθόδοξοι αμαρτωλοί, αλλά και αιρετικοί και άπιστοι, έκαναν θαύματα και προφήτευσαν σε ειδικές περιπτώσεις, όπως ειπώθηκε, ύστερα από παραχώρηση του Κυρίου, όπως στην περίπτωση του Βαλαάμ και του Σαούλ και του Ναβουχοδονόσορα και του Καϊάφα, στους οποίους μπορούμε να βρούμε, ότι το άγιο Πνεύμα ενήργησε, αν και ήταν ανάξιοι και βέβηλοι, για δικαιολογημένες αιτίες.

Οικουμενισμός: Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω Αγίω!

 

Το «αλάθητο» της Πολιτικής ορθότητας -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Αντί εισαγωγής θα ήθελα να παραθέσω την εξής προβληματική η οποία εξάγαεται αβίαστα εκ του βιβλίου του ¨Οργουελ ο οποίος είχε ήδη προβλέψει τον θαυμαστό μας κόσμο εις το μυθιστόρημά του το 1984 όπου περιγράφει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς όπου η απόλυτη εξουσία ευρίσκεται εις τα χέρια του παντοδύναμου κυβερνώντος κόμματος, με επικεφαλής τον Μεγάλο αδελφό και με βασικά συνθήματα « ο πόλεμος είναι ειρήνη», «η ελευθερία είναι σκλαβιά», «η άγνοια είναι δύναμη». Το καθεστώς στηρίζεται στην πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, την οποία οφείλουν να εμπεδώνουν καθημερινώς οι υπήκοοί του. Η αστυνομία της σκέψεως είναι μία από τις τέσσερις βασικές υπηρεσίες του Κράτους (οι άλλες τρεις είναι το υπουργείο ειρήνης, το υπουργείο αληθείας και το υπουργείο αγάπης). Ο ρόλος της αστυνομίας της σκέψεως παρακολουθεί επισταμένως το πώς σκέπτονται πολίτες, ώστε να μην έχουν άλλη άποψη από την άποψη του Κράτους.

Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ

 

Τη Α΄ (1η) Δεκεμβρίου μνήμη του Αγίου Προφήτου ΝΑΟΥΜ.

Ναούμ ο Άγιος Προφήτης ήτο από Ελκεσέμ πέραν εις Βατταρείμ, καταγόμενος από την φυλήν του Συμεών, ακμάσας προ Χριστού έτη υξ΄ (460), προεφήτευσε δε μετά τον Προφήτην Ιωνάν και έδωκε σημείον δια την πόλιν Νινευϊ, ότι αυτή θέλει αφανισθή εκ γλυκέων υδάτων και από πυρκαϊάν υπόγειον, της προφητείας του ταύτης πληρωθείσης και δια των έργων· διότι η περί την Νινευϊ λίμνη, πλημμυρίσασα από σεισμόν, κατεπόντισεν αυτήν και το πυρ, προερχόμενον από την έρημον, κατέκαυσε το υψηλότερον μέρος τής πόλεως. Ταύτα προφητεύσας εναντίον της Νινευϊ και συγγράψας την προφητικήν του βίβλον, την εις τρία κεφάλαια διηρημένην, εκοιμήθη εν ειρήνη και ετάφη εις την εαυτού γην. Ερμηνεύεται δε Ναούμ Ανάπαυσις ή Παράκλησις εγώ πάσιν ή φρόνημα ή υπόληψις.

Πολύ ισχύει δέησις δικαίου, αποκρίθηκε ο Αββάς, πλην όμως "ενεργουμένη"

ΈΝΑ ΓΕΡΟΝΤΑ, ρώτησαν κάποτε οι Αδελφοί της σκήτης, αν πραγματικά ωφελούνται, εκείνοι που ζητούν από τούς άλλους να προσευχηθούν για χάρι τους.

- Πολύ ισχύει δέησις δικαίου, αποκρίθηκε ο Αββάς, πλην όμως "ενεργουμένη" (Ιακώβου:  ε’ 16). Βοηθουμένη, με άλλα λόγια, από τον ίδιο που ζητά την προσευχή. Σε τι να ωφελήσουν αι προσευχαί των αγίων, εκείνον, που θεληματικά παραμελεί την σωτηρίαν του;

Ἐξαπλώνεται ἀνεμπόδιστα ὁ Οἰκουμενισμός -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, προελαύνει ἀκάθεκτη· διαβρώνει συνειδήσεις κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, χωρὶς ἀποτελεσματικὴ ἀντίσταση. Ἐμφανίζεται μὲ ἔνδυμα προβά­του, ὡς δῆθεν ἀγάπη, εἰρήνη, καὶ ἑνότητα πρὸς τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ αἱρετικούς, ἐνῶ πρόκειται γιὰ βαρὺ καὶ ἄγριο λύκο ποὺ κατασπαράσσει τὸ ποίμνιο. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες ἔχουν ἀσπασθῆ τὴν αἵρεση καὶ ἔχουν μεταβληθῆ σὲ λύκους· οἱ περισσότεροι εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν θέλουν νὰ διώξουν τοὺς λύκους γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν καλοπέραση, τὶς τιμὲς καὶ τὶς δόξες, ἄλλοι εἶναι δειλοὶ καὶ φοβοῦνται τοὺς λύκους, καὶ μόνον ὀλίγοι ἀγωνίζονται νὰ τοὺς διώξουν.

Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι τὸ ποίμνιο ἀκατήχητο καὶ ἀκαθοδήγητο, ἀνυπο­ψίαστο, δὲν διακρίνει τοὺς λύκους κάτω ἀπὸ τὸ ἔνδυμα τοῦ προβάτου, καὶ ὄχι μόνο δὲν προφυλάσσεται, ἀλλὰ τοὺς τιμᾶ καὶ τοὺς δοξάζει. Στὶς ἐνορίες οἱ ἱερεῖς διστάζουν νὰ ὁμιλήσουν ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκου­μενισμοῦ καὶ νὰ ἐνημερώσουν τοὺς πιστούς, διότι οἱ μὲν ἐξ᾽ αὐτῶν ἄγαμοι ἐπιθυμοῦν νὰ φορέσουν ἀρχιερατικὴ μίτρα, ποὺ δίδεται κατὰ κανόνα σὲ οἰκουμενιστὲς ἢ σὲ καλοπερασάκηδες τῶν συμποσίων καὶ τῶν πολυτελῶν ἀμφίων, οἱ δὲ ἔγγαμοι πρεσβύτεροι ὑπολογίζοντες εὐμενεῖς ἢ δυσμενεῖς τοποθετήσεις, μεταθέσεις καὶ ἄλλες συνέπειες γιὰ τὶς οἰκογέ­νειές τους σιωποῦν καὶ δὲν ἐκδηλώνονται, ἐκτὸς ἐξαιρέσεων  ἐπαινετῶν. Γι᾽ αὐτὸ καὶ νὺξ βαθεῖα καὶ σκότος γιὰ τὸν εὐλογημένο λαὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἂς ψάλλουμε σὲ κάθε λειτουργία «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυ­νοῦντες». Ἡ ἀληθινὴ πίστη διώκεται, συκοφαντεῖται, κακοποιεῖται, ἀναμει­γνυόμενη μὲ φρικτὲς αἱρέσεις, καὶ ἡ Ἁγία Τριάδα βλασφημεῖται μὲ τὸ εὕρημα ὅτι οἱ τρεῖς μονοθεϊστικὲς θρησκεῖες, Ἰουδαϊσμός, Χριστιανισμὸς καὶ Ἰσλάμ, ἔχουν τὸν ἴδιο Θεὸ καὶ ἄλλες ἀντιτριαδικὲς δοξασίες.

Μία προσέγγισις εἰς τό θέμα: Η ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΘΕΪΣΜΟΥ -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Τό θέμα τοῦ ἀθεϊσμοῦ, οὔτε μοντέρνο εἶναι, ἀλλ’ οὔτε καμιά σχέση ἔχει μέ τήν ἐπιστήμη. Οἱ ρίζες του βρίσκονται στήν προμηθεϊκή ἀνταρσία τοῦ πρώτου ἀνθρώπου. Τότε, πού θέλησε ὁ ἄνθρωπος νά γίνει θεός, χωρίς τό Θεό. Τότε, πού κυοφορήθηκε καί γεννήθηκε ἡ πρώτη ἀνθρώπινη τραγωδία. «Καί ἔσεσθε ὡς θεοί» (Γεν. Γ΄ 5). Καί τό κακό κληρονομήθηκε πιά, γιά πάντα, στό ἀνθρώπινο γένος καί σ’ ὅλες του τίς μορφές καί μ’ ὅλες του τίς διαστροφές. Ἡ δραματική πάλη διεξάγεται στήν ἀνθρώπινη καρδιά: «Οὐ γάρ ὅ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ’ ὅ οὐ θέλω κακόν, τοῦτο πράσσω» (Ρωμ. Ζ΄ 19). Ἡ ἁμαρτία ἔχει σκοτίσει το νοῦ καί τή συνείδηση, «τοῦ ποιεῖν τά μή καθήκοντα». Γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τό καλό, ἀλλά γιά νά τό ἐπιτύχει, πρέπει νά παλέψει σκληρά. Ἔτσι, ἀποδιοργανωμένος ὑπαρξιακά καί ἠθικά, ὄχι μόνο ἀποστρέφεται τό καλό, ἀλλά ἀποστρέφεται καί τόν ἴδιο τό Θεό, πού εἶναι ἡ πηγή τῆς ἠθικῆς τελειότητας. Ἐδῶ ἀκριβῶς βρίσκεται ἡ ψυχοπαθολογία τοῦ ἀθεϊστῆ και τοῦ ἀθεϊσμοῦ.

Reading from the Synaxarion:

Andrew the First- Called Apostle

This Saint was from Bethsaida of Galilee; he was the son of Jonas and the brother of Peter, the chief of the Apostles. He had first been a disciple of John the Baptist; afterwards, on hearing the Baptist's witness concerning Jesus, when he pointed Him out with his finger and said, "Behold the Lamb of God, Which taketh away the sin of the world" (John 1.29,36), he straightway followed Christ, and became His first disciple; wherefore he is called the First-called of the Apostles. After the Ascension of the Saviour, he preached in various lands; and having suffered many things for His Name's sake, he died in Patras of Achaia, where he was crucified on a cross in the shape of an "X," the first letter of "Christ" in Greek; this cross is also the symbol of Saint Andrew.

ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΜΑΡΙΑΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ ΣΕ ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΑΣ!

 

Αποσυνάγωγοι και μιάσματα της πολιτικής ορθότητας

Eίναι πρόδηλο ότι η κατάσταση καθίσταται ιδιαίτατα δυσχερής καθότι το σύστημα, επιχειρεί δια την επίτασης της θεωρίας «του διαίρειν και βασίλευε», εξ αφορμής της οικουμενικής πανδημίας, να πειθαναγκάσει την κοινή γνώμη, με ήκιστα νομικά επιχειρήματα και δίχως ουσιαστική ιατρική τεκμηρίωση, παρά μόνον με επιλεκτική τεκμηρίωση των ημέτερων ιατρών, οι οποίοι απολαμβάνουν του ακαταδίωκτου, ότι η διασπορά του επίμαχου ιού προέρχεται αμιγώς εκ των μη εμβολιασμένων, ωθώντας τοιουτοτρόπως, εκβιαστικά την κοινή γνώμη προς τον στανικά εξαναγκαστικό εμβολιασμό.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ -- ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ

Κρισιμωτάτη από πάσης απόψεως η εποχή μας. Τα πράγματα του κόσμου εξελίσσονται ραγδαίως. Πόλεμοι και ακοαί πολέμων προκαλούν ανησυχίας. Οι άνθρωποι πτήσσουν εκ του φόβου προ των διαγραφομένων κινδύνων. Ο βίος κατέστη αγχώδης.

Εντεύθεν σύγχυσις και αδιαφορία δια τας ηθικάς και πνευματικάς αξίας, ενώ νέα ήθη εισάγονται εις τον χώρον της Ελλάδος. Τολμηραί και πρωτοφανείς φιλοσοφίαι κυκλοφορούν μεταξύ του λαού μας, εκτραπέντος εις μεγάλην κλίμακα εις «οίστρον ακολασίας». Ο άνθρωπος κατέστη το κέντρον της ζωής, αφ’ ότου εμέθυσεν από τας τεχνολογικάς επιτυχίας του. Η δε συνειδητοποίησις των επιστημονικών δυνατοτήτων του εγέννησεν εις την ψυχήν του μίαν εωσφορικήν υπερηφάνειαν. Και ακολούθως ηρνήθη και Θεόν και πάσαν παράδοσιν θρησκευτικήν. Λήθη παντός ουρανίου και θείου παρατηρείται και βοσκηματώδης έφεσις προς παν αισθητόν. Ο Θεός εξετοπίσθη τόσον από τας καρδίας των πολλών, ώστε αυτομάτως να μνημονεύωμεν του λόγου του Κυρίου Ιησού: «Πλην ο υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;»

Αυτά περίπου τα στοιχεία συνθέτουν τον σύγχρονον ελληνικόν βίον εις τρομακτικήν έκτασιν, ένθα κυριαρχεί πραγματικός δαιμονισμός….

Οικουμενισμός : Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω Αγίω!

 

Ανδρέας ο Πρωτόκλητος Η Ζωή ενός Οσιομάρτυρα --- του Φώτη Κόντογλου

Προχθές στις 30 του Nοέμβρη ήτανε η μνήμη του αγίου αποστόλου Aνδρέα του Πρωτοκλήτου. Όλοι οι απόστολοι πεθάνανε με μαρτυρικό θάνατο, κηρύχνοντας το Eυαγγέλιο σε διάφορες χώρες. Στην Eλλάδα μαρτύρησε μοναχά ένας απ' αυτούς, ο Aνδρέας ο Πρωτόκλητος, δηλαδή που πήγε πρώτος κοντά στον Xριστό. Mαρτύρησε στην Πάτρα. Πολύ τιμημένη είναι η Πάτρα μέσα στον κόσμο, γιατί αξιώθηκε να ποτισθεί το χώμα της με το αίμα εκείνου που τον κάλεσε ο Xριστός πριν από τους άλλους έντεκα, πριν από τον αδερφό του τον Πέτρο. O Aνδρέας ήτανε στην αρχή μαθητής του Iωάννου του Προδρόμου. Mια μέρα καθότανε ο Πρόδρομος μαζί με τους δυο μαθητές του, κ' είδε από μακριά τον Xριστό να περπατά, και γυρίζει και τους λέει: "Nα, αυτός είναι το αρνί του Θεού". Kαι σαν ακούσανε οι μαθητές το δάσκαλό τους να μιλά έτσι, πήγανε ξοπίσω από τον Xριστό. Kαι Kείνος γύρισε και τους είδε να τον ακολουθάνε, και τους λέγει: "Tι ζητάτε;" Kι' αυτοί του είπανε: "Δάσκαλε, πού κάθεσαι;" Kι' ο Xριστός τους αποκρίθηκε:

Απολυτίκιο Άγ. Αποστόλου Ανδρέα

 

Τη Λ΄ (30η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου ΑΝΔΡΕΟΥ του Πρωτοκλήτου.

Ανδρέας ο ένδοξος Απόστολος του Κυρίου κατήγετο από μικράν περίχωρον της Ιερουσαλήμ, ήτις ωνομάζετο Βηθσαϊδά, και η οποία ήτο πατρίς και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Φιλίππου· είχε δε ο Άγιος Ανδρέας αδελφόν τον κορυφαίον Απόστολον Πέτρον. Βηθσαϊδά δε είναι όνομα Εβραϊκόν και ερμηνεύεται Ελληνιστί τόπος αλιείας· αύτη κατά τους χρόνους εκείνους ήτο άσημος, καθό πόλις μικρά, νυν όμως τυγχάνει επισημοτάτη, διότι εκ ταύτης εξήλθον οι Μαθηταί και Απόστολοι και ιδίως οι αδελφοί Πέτρος ο Κορυφαίος και Ανδρέας ούτος ο Πρωτόκλητος. Όθεν είναι αύτη σήμερον ιστορικωτάτη και ενδοξοτάτη και ταύτην όλος ο κόσμος, βασιλείς και άρχοντες, μικροί και μεγάλοι, τιμώσι και θαυμάζουσι, διότι εις εκείνην την πόλιν ο Κύριος ημών εύρεν αγαθούς και ταπεινούς ανθρώπους, τους οποίους εκάλεσε Μαθητάς του και οι οποίοι αμέσως τον ηκολούθησαν προθύμως. Αλλ’ ίσως ερωτήση τις διατί δεν ηκολούθησαν τον Χριστόν όλοι οι τότε άνθρωποι, αλλά ολίγοι μόνον; Και λέγομεν· διότι οι μεν πολλοί των ανθρώπων, μόνοι των και εξ ιδίας προαιρέσεως, δεν ηθέλησαν να πιστεύσουν εις τον Χριστόν, αλλά νομίζοντες εαυτούς σοφούς, δεν εταπεινώθησαν να πιστεύσουν εις την φαινομένην μωρίαν του κηρύγματος του Χριστού· οι δε Απόστολοι, απλοί όντες και ιδιώται, εξ όλης καρδίας ηκολούθησαν τον Χριστόν.

Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΣΤΗΝ ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀρέσκονται νὰ ἀκοῦν καὶ νὰ διαβάζουν ἀσκητικὲς ἱστορίες, παλαιὲς καὶ νεώτερες, καὶ μὲ ἰδιαίτερη εὐχαρίστηση νὰ τὶς διηγοῦνται καὶ αὐτοὶ σὲ ἄλλους ἀδελφούς, προκειμένου νὰ ὠφεληθοῦν πνευματικὰ κι ἐκεῖνοι. Αὐτὴ τὴ δίψα τῶν ἀνθρώπων κανένας δὲν μπορεῖ νὰ καταργήσει. Μάλιστα θὰ ἔλεγα ὅτι ὅσοι γράφουν καὶ μιλοῦν πρέπει νὰ προσφέρουν τὴ στέρεη τροφὴ τοῦ ἀσκητικοῦ βιώματος. Ὑπάρχει ὅμως ἕνα λεπτὸ σημεῖο, τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ προσέξουμε, γιατὶ διαφορετικὰ θὰ ἀδειάζουμε τὸ γάλα σὲ δοχεῖο, ποὺ δὲν ἔχει πυθμένα! Δηλαδή, ἡ διδασκαλία μας θὰ εἶναι μιὰ ματαιοπονία. Ποιὸ εἶναι λοιπὸν αὐτὸ τὸ σημεῖο; Ἔχω διαπιστώσει ὅτι πολλοὶ κήρυκες καὶ πολλοὶ ἀκροατές, ἐνῶ ἀρέσκονται στὴν ἀσκητικὴ διδαχή, δὲν ἔχουν τὴν καρδιά τους ἀσκητική. Τοὺς ἀρέσει νὰ μιλοῦν καὶ νὰ ἀκοῦν γιὰ τοὺς μεγάλους ἀββάδες τοῦ Γεροντικοῦ, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς σύγχρονους γέροντες, χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα, τὸ ὁποῖο τοὺς ὁδηγεῖ σὲ μιὰ ζωὴ συμβιβασμένη μὲ τὴν ἁμαρτία. Μπορεῖ νὰ μὴ εἶναι μοιχοί, κλέφτες καὶ ἄδικοι, δὲν εἶναι ὅμως ἄνθρωποι μετάνοιας, προσευχῆς, ἀγάπης, ἐλεημοσύνης, πράοι, ἀρνητὲς τοῦ συμφέροντος, ταπεινοί, ἀθόρυβοι, ἐργάτες τοῦ καλοῦ κ.λπ.

Μποτσουάνα: 4 κρούσματα της νέας μετάλλαξης, όλοι πλήρως εμβολιασμένοι!

Επίσημο έγγραφο των υγειονομικών αρχών της Μποτσουάνα: 4 κρούσματα της νέας μετάλλαξης, όλοι πλήρως εμβολιασμένοι!

Με επίσημο έγγραφο της 25/11/21, η προεδρική “ομάδα εργασίας COVID-19” της Μποτσουάνα (BW COVID-19 Task Force) ενημερώνει ότι στη χώρα εντοπίστηκαν τέσσερα (4) κρούσματα της νέας μετάλλαξης Β.1.1.529.

Τα κρούσματα εντοπίστηκαν μέσω των ελέγχων ρουτίνας που γίνονται σε όσους πρόκειται να ταξιδέψουν.

Σύμφωνα με την προκαταρκτική αναφορά, και τα τέσσερα κρούσματα είναι άτομα πλήρως εμβολιασμένα κατά της COVID-19.

 

Πηγή εγγράφου: Botswana Citizen Live

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Μποτσουάνα, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ανεμβολίαστη, αφού το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων δεν ξεπερνά το 20%. Παρόλα αυτά, και τα τέσσερα κρούσματα της νέας μετάλλαξης βρέθηκαν σ’ αυτή τη μικρή μειοψηφία του πληθυσμού…

-------------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Ανακοίνωσαν ότι σταματούν να αγοράζουν εμβόλια και αμέσως οι κοσμοκράτορες ξεκίνησαν τα όσα ζούμε εδώ και τρείς ημέρες.

-------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Να υποθέσω ότι όλα αυτά τα γεγονότα που περιγράφεις τα γνωρίζεις εκ των έσω... Άρα ή είσαι μασόνος ή έχεις φίλους μασόνους...Τρίτη επιλογή είναι απλώς να λες τις φλυαρίες σου με βάση τα όσα θεωρείς ότι συμβαίνουν από τους 4 τείχους που βρίσκεσαι.... Όπως και να έχει, λίγο ντροπή...
Silver... Μία φορά να δω ανάρτηση που να είναι λίγο θετικά διακειμενη στον εμβολιασμό και τί στον κόσμο... Κατά τα άλλα δεν είσαι και εσύ άλλος ένας ιολογος-πνευμονολογος του διαδικτύου αλλά αντικειμενικος και σωστός... Εν έτη 2019 και πιο πριν είχατε τις ταυτότητες και τα τσιπάκια... Είχατε γίνει όλοι ληξιαρχοι και κομπιουτεραδες... Τώρα γίνατε ιατροί ανώτατου επιπέδου... Κρίμα...

Η τεκούσα ελπίς προβάλλεται εκ του Σεβ. Καλαβρύτων -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Συντασσόμαστε άπαντες με το ορθοτόμο και Ορθόδοξο κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Καλαβρύτων Ιερωνύμου κατά της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, ο οποίος δια του διαπρυσίου λόγου του, διέλαμψε εις τα έγκατα της ψυχής και της καρδιάς ημών, άπασα η Αλήθεια και άστραψε η ελπίς δια την εξανάσταση του Γένους και την αδιάλειπτη και ατελεύτητη επιμονή μας, προς αντίσταση, διηνεκή αγώνα, αταλάντευτα προσηλωμένοι εις τα πρωτοτόκια της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως μας, άχρι εσχάτων.

Οπτασία ΚΟΣΜΑ Μοναχού φοβερά και ωφέλιμος.

Κοσμάς ο Μοναχός και Ηγούμενος, ο αξιωθείς να ίδη την παρούσαν οπτασίαν, έζη εν Κωνσταντινουπόλει κατά τον δέκατον τρίτον χρόνον της βασιλείας Ρωμανού του Λεκαπηνού, ήτοι εν έτει 932. Ούτος υπήρξε ποτέ οικειότερος των υπηρετών, των υπηρετησάντων εις τον βασιλικόν κοιτώνα του Αλεξάνδρου, του βασιλεύσαντος ολίγου προ του Ρωμανού, ήτοι του υιού μεν Βασιλείου του Μακεδόνος, αδελφού δε Λέοντος του Σοφού. Ούτος λοιπόν ο του Θεού άνθρωπος, αφήσας τον κόσμον και τα εν κόσμω, ηγάπησε την μοναχικήν πολιτείαν και μετονομασθείς Κοσμάς δια του αγγελικού Σχήματος, κατεστάθη ύστερον και Ηγούμενος του σεβασμίου Μοναστηρίου του ευρισκομένου παρά τον ποταμόν Σάγγαριν.

Reading from the Synaxarion:

Paramonus, Philumenus, and their 370 Companion Martyrs in Bithynia

Saint Paramonus contested for piety's sake during the reign of Decius, in the year 250. A ruler named Aquilinus, seeking relief from a bodily malady, visited a certain therapeutic hot spring. He brought with him captive Christians from Nicomedia, and commanded them to offer sacrifice in the temple of Isis. When they refused, he had them all slaughtered, to the number of 370. Saint Paramonus, beholding their murder, boldly cried out against such an act of ungodliness. When Aquilinus heard this, he sent men to take the Saint. Some smote him with spears, others pierced his tongue and body with sharp reeds, until he died.

Tρία γνωρίσματα της Εκκλησίας -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Εκκλησία είναι ο ίδιος ο Θεάνθρωπος, ο αιώνιος και αναλλοίωτος Ιησούς Χριστός (Εβρ. 13: 8), και όλοι οι εν αυτώ ζώντες. Κι επειδή ένας είναι ο Χριστός, η κεφαλή της Εκκλησίας, εξυπακούεται ότι μία και μοναδική είναι και η Εκκλησία του, η Ορθόδοξη Εκκλησία. Το σώμα της απαρτίζουμε όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί, στο μέτρο που πιστεύουμε και αποδεχόμαστε τον Ιησού Χριστό και ζούμε εν αυτώ την εν Χριστώ ζωή. Δεν πρόκειται να επιχειρήσω εδώ μία θεολογική ή δογματική ανάλυση της έννοιας της Εκκλησίας. Θέλω απλά και πρακτικά να μοιρασθώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που θα μας βοηθούν να νιώσουμε τι είναι η Εκκλησία, στην οποία ανήκουμε, τι μας προσφέρει η σχέση μαζί της και πως θα αξιοποιήσουμε την σχέση αυτή. Την δυσκολία  θα διασκεδάσει ίσως η προσαρμογή του θέματος σε τρεις εικόνες από την φυσική μας ζωή· τις εικόνες της οικογένειας, του στρατεύματος και του σχολείου. Η Εκκλησία είναι η ιερή οικογένεια του Θεού, όπου ζούμε την αγάπη και την προστασία του· είναι η «καλή στρατεία» (Α΄ Τιμ. 1, 18), όπου δια βίου στρατευόμαστε πειθαρχώντας στα δικά του παραγγέλματα· είναι το θείο σχολείο του, όπου μαθητεύουμε στις σωτήριες αλήθειες. Με την εφαρμογή αυτών των αληθειών θα αξιωθούμε κι εμείς μαζί με όλους τους αγίους να βρεθούμε στην ατέρμονη χαρά της θριαμβεύουσας Εκκλησίας του στον ουρανό. Αλλά ας μελετήσουμε τις τρεις αυτές εικόνες με την σειρά.

ΜΙΚΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ~ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΛΕΙΣΤΩΝ

 

Τη ΚΘ΄ (29η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΠΑΡΑΜΟΝΟΥ και των συν αυτώ Τριακοσίων Εβδομήκοντα ΜΑΡΤΥΡΩΝ.

Παράμονος ο Άγιος Μάρτυς και οι συν αυτώ ασκήσαντες Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου και Ακυλίνου άρχοντος της Ανατολής εν έτει σν΄ (250), η δε αιτία του Μαρτυρίου αυτών υπήρξε τοιαύτη. Εις ένα τόπον, Ιερόν ονομαζόμενον, της Βαλσατίας, ήτοι της νυν λεγομένης Μπάστρας ή Βασόρας της ευρισκομένης παρά το στόμιον του Τίγρητος ποταμού, αναβρύουσι θερμά νερά πλούσια, τα οποία ιατρεύουσιν ασθενείας. Εις τα θερμά λοιπόν ταύτα επήγεν ο άρχων Ακυλίνος, ίνα ιατρευθή από ασθένειαν σωματικήν, η οποία τον ηνώχλει. Όθεν προσέταξε να ακολουθώσιν αυτόν από την Νικομήδειαν όσοι Χριστιανοί ήσαν εκεί δεδεμένοι δια την του Χριστού πίστιν· μεταβάς δε εις τον ναόν της ψευδοθεάς Ίσιδος και τας μιαράς του θυσίας τελέσας, προσέταξε και τους Μάρτυρας του Χριστού να προσκυνήσωσι και να θυσιάσωσιν εις τα είδωλα.

ΗΧΗΤΙΚΟ-ΠΥΡΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΙΕΡΕΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ (ΟΜΟΤΙΜΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΠΘ): «ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΤΗΣ.

 Πηγή : https://catacomb--church.blogspot.com/

Με ευθύνη τους η δημοτικότητα της Εκκλησίας έχει καταπέσει στα βάραθρα
Μια εκπληκτική συνέντευξη έδωσε στον Γεράσιμο Βραχιολίδη και στο Grdiscovery ο πατήρ Θεόδωρος Ζήσης, ομότιμος καθηγητής Θεολογίας στο ΑΠΕ. Με πατερικό λόγο καυτηριάζει τη στάση της ιεραρχίας της Εκκλησίας (από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ως τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, Αμερικής, αλλά και τοπικούς Μητροπολίτες) οι οποίοι πρωταγωνιστούν με τη στάση τους στην από-ιεροποίηση της Εκκλησίας μας. Είναι αυτοί που οδηγούν την Ορθοδοξία σε τέλμα και οδηγούν στον λεγόμενο Οικουμενισμό-στην πανθρησκεία.
Ακούστε από το 36.00'' (36ο λεπτό ως το τέλος) κάνοντας κλικ στα έγχρωμα γράμματα.

 Πιο κάτω, όλη η συνέντευξη απομαγνητοφωνημένη για όσους τυχόν θέλουν να τη χρησιμοποιήσουν.

--Καλησπέρα σας, πάτερ, ευχαριστούμε που είστε κοντά μας. 

Έχω υπομονή και θα περιμένω !

 Είμαι μαθητής β λυκείου.

Θέλω να ρωτήσω:
Τι είναι χειρότερο: η ουνία, η πανθρησκεία ή ο οικουμενισμός; Έχω ακουστά τους όρους που ανέφερα αλλά οι θεολογικές μου γνώσεις δεν είναι ικανές και αρκετές ώστε να μπορώ να ξεχωρίσω τις διαφορές τους ή και να τις συγκρίνω.

Θα ήθελα αν είναι δυνατόν
Α) να μου εξηγήσετε περιληπτικά τι είναι η κάθε μια και
Β) να τις κατατάξετε από την χειρότερη στην 《καλύτερη》(αν μπορεί κανείς να το πει)
Θα το εκτιμούσα δεόντως...
Όλα αυτά ξεκίνησαν να με απασχολούν πολύ πρόσφατα γι'αυτό και θα ήθελα μια θεολογική απάντηση.
Έχω υπομονή και θα περιμένω, εννοείται.
Εν Χριστώ, Αρτινός

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαπητέ μου Ἀρτινέ,

Εἶδα τό πρωΐ τό μήνυμά σου καί ἤλπιζα ὅτι κάποιος ἄλλος θά σοῦ ἀπαντοῦσε. Ἐπειδή δέν συνέβη αὐτό καί ἐπειδή δέν θά ἦτο πρέπον νά σ' ἀπογοητεύσουμε ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι, ἐπίτρεψέ μου ν' ἀπαντήσω, τό κατά δύναμιν, βεβαίως. Γράφω ὀλίγα ἀπό αὐτά πού ἔχω διαβάσει. Δέν ἔχω γνωρίσει, π.χ., ἀπό κοντά Οὐνίτας.

1. Οὐνία εἶναι μία ὀργάνωσις τῶν παπικῶν, ἡ ὁποία δρᾷ σέ Ὀρθόδοξες χῶρες, μέ στόχον τόν προσηλυτισμόν τῶν Ὀρθοδόξων. Οἱ «ἱερεῖς» των ἐνδύονται τό Ὀρθόδοξον ράσον πρός εὔκολον ἐξαπάτησιν, τό δέ τυπικόν πού ἀκολουθοῦν εἶναι πανομοιότυπον μέ ἐκεῖνο τῶν Ὀρθοδόξων. Νομίζω ὅτι λέγουν καί τό Σύμβολον τῆς Πίστεως χωρίς τήν αἵρεσιν τοῦ Filioque. Ἡ μόνη διαφορά μέ τούς Ὀρθοδόξους εἶναι αὐτοί ἀναγνωρίζουν τόν «πάπαν» ὡς πνευματικόν των ἡγέτην. Τήν 7-12-1965 ἔγινεν ἐπισήμως ἡ «ἄρσις» τῆς ἀκοινωνησίας τῶν «ὀρθοδόξων» καί τῶν παπικῶν, τοὐτέστιν ἔγινεν «ἄρσις» τοῦ Σχίσματος τοῦ 1054, ἄν καί δέν ὑπάρχει ἀκόμη πλήρης κοινωνία (δηλαδή κοινόν Ποτήριον), ἀλλά μόνον μερική. Κατ' οὐσίαν, οἱ «ὀρθόδοξοι» κληρικοί πού κοινωνοῦν μέ τόν Οἰκουμενισμόν εἶναι Οὐνῖται, ἄν καί οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν δέν τό γνωρίζουν!

2. Οἰκουμενισμός εἶναι μία κίνησις εἰς τόν ἐκκλησιαστικόν χῶρον πού στοχεύει κατ' ἀρχήν εἰς τήν ἀδογμάτιστον ἕνωσιν ὅλων τῶν «χριστιανῶν» ὑπό τόν «πάπαν» Ρώμης καί κατόπιν εἰς τήν ἕνωσιν ὅλων τῶν θρησκειῶν, μέ πρόσχημα τήν εἰρήνην καί τήν ἀγάπην. Εἶναι δόγμα τοῦ Παπισμοῦ πού καθιερώθη ἐπισήμως ἀπό τήν Β' Σύνοδον τοῦ Βατικανοῦ (1962-1965). Εἰς τήν παναίρεσιν αὐτήν συμμετέχουν ἐπί ἴσοις ὅροις κυρίως οἱ Προτεστάνται, οἱ ὁποῖοι ἵδρυσαν διαφόρους ὀργανώσεις κατά τόν 20όν αἰῶνα, οἱ ὁποῖες τό 1948 κατέληξαν εἰς τό λεγόμενον «Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν» («ΠΣΕ»). Εἰς αὐτό δέν συμμετέχουν ἐπισήμως οἱ παπικοί, ἀλλά δυστυχῶς συμμετέχουν οἱ «Ὀρθόδοξοι». Τόσον τό καταστατικόν των ὅσον καί τά διάφορα κείμενα πού ἐκδίδουν εἶναι αἱρετικά, καθότι κυριαρχεῖ σ' αὐτά ὁ δογματικός μινιμαλισμός. Οἱ συνάξεις τοῦ «ΠΣΕ», οἱ ὁποῖες γίνονται κάθε 7 ἔτη, εἶναι ἄκρως γελοῖες καί βλάσφημες. Κοντολογίς, μηδενίζουν τήν πίστιν πού μᾶς παρέςδωσεν ὁ Χριστός, οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί προβάλλουν τήν «ἀγάπην» (διάβαζε «ἀπάτην»). Ἡ «Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος» συμμετέχει ἐπισήμως εἰς αὐτήν τήν παναίρεσιν. 

3. Πανθρησκεία εἶναι ἡ ἕνωσις ὅλων τῶν θρησκειῶν, ἡ ἀκραία ἐκδοχή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μέ στόχον τήν «εἰρηνικήν» συνύπαρξιν ὅλων τῶν ἀνθρώπων, δηλαδή τόν συγκρητισμόν. Ὁ «πατριάρχης» Βαρθολομαῖος, οἱ προκάτοχοί του Ἀθηναγόρας (+1972) καί Δημήτριος (+1991), ὁ «πατριάρχης» Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, ὁ «ἀρχιεπίσκοπος» Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος κ.ἄ. εἶναι ὅλοι πανθρησκειακοί Οἰκουμενισταί. Π.χ., τόν παρελθόντα Ἰούλιον ὁ Ἐλπιδοφόρος ἐξεστόμισε τά ἑξῆς φοβερά (ἀπό μνήμης τό γράφω): «Εἶναι λάθος νά πῇ κανείς ὅτι μία θρησκεία εἶναι ἀνώτερη ἀπό τίς ἄλλες. Ὑπάρχουν μυριάδες μονοπάτια γιά νά φθάσῃ κανείς στήν κορυφή τοῦ βουνοῦ». Τά ἴδια ἔλεγε καί ὁ Ἀθηναγόρας, ὁ ὁποῖος ὅταν ἦτο «ἐπίσκοπος» Κερκύρας «λειτουργοῦσε» ταυτοχρόνως καί ὡς Ραββῖνος τῶν Ἑβραίων χάριν τῶν φίλων του Ἑβραίων ἀπό τά Ἰωάννινα, ὅπως ἐδήλωσεν ὁ ἴδιος εἰς τήν ἐφημερίδα New York Times (November 25, 1940). Ὡς ἕν ἀκόμη παράδειγμα, ὁ «πατριάρχης» Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος ἐδήλωσε τόν Ἰανουάριον τοῦ 2020 ὅτι «στά τζαμιά λατρεύεται ὁ ἀληθινός Θεός ἀπό τό Κοράνιον»! (Βλ. διαδίκτυον.) Ὅλοι αὐτοί προσπαθοῦν νά «διαψεύσουν» τόν Κύριον, ὁ Ὁποῖος μᾶς διδάσκει ὅτι Αὐτός εἶναι ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή καί οὐδείς δύναται νά φθάσῃ εἰς τόν Πατέρα Θεόν δι' ἄλλης «ὁδοῦ». Κατ' οὐσίαν, εἶναι Σατανισταί. Ὅποιος θέλει νά σώσῃ τήν ψυχήν του πρέπει νά διασκόψῃ τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν (ἄμεσον καί ἔμμεσον) μετ' αὐτῶν.

4. Ὅσον ἀφορᾶ τήν κατάταξιν τῶν τριῶν αὐτῶν «θηρίων τῆς Ἀποκαλύψεως», αὐτό εἶναι ὀλίγον δύσκολον, καθότι ὁ Οἰκουμενισμός σχεδόν συμπίπτει μέ τήν Πανθρησκείαν καί οἱ Οὐνῖται εἶναι Οἰκουμενισταί. Ὡστόσον, θά ἔλεγα ὅτι τό χειρότερον ὅλων εἶναι ἡ Πανθρησκεία, μετά ὁ διαχριστιανικός Οἰκουμενισμός καί μετά ἡ Οὐνία. Ὁ λόγος πού ἀποτολμῶ νά κάνω αὐτήν τήν κατάταξιν εἶναι ὅτι ἔχω γνωρίσει (ὅταν ἤμουν στήν Αὐστραλίαν) ἀρκετούς παπικούς καί προτεστάντας, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἐκλεκτοί ἄνθρωποι καί ἠσθάνοντο ὅτι πιστεύουν εἰς τόν Χριστόν, ἐνῷ ἄλλοι ἠσθάνοντο ἐγκλωβισμένοι εἰς τάς αἱρέσεις των καί παρέμειναν ἐκεῖ παρά τό γεγονός ὅτι ἡ συνείδησίς των τούς ἤλεγχε.

-------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Κύριε Χατζηνικολάου,
1ον ευχαριστώ για την κατατοπιστικότατη ανάλυση του ερωτήματος και
2ον εκτός από τον Αλεξανδρείας, τον Αμερικής και άλλους θα ήθελα την άποψή σας για τον Αυστραλίας Μακάριο και για τον Καναδά Σωτήριο και τον Χαλκηδόνος Εμμανουήλ(και οι 3 είναι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο δε Καναδά είναι και συμπατριώτης μου διότι γεννήθηκε στην άρτα)
Ευχαριστώ πάρα πολύ και συγγνώμη αν σας βάζω σε ταλαιπωρίες...
Εν Χριστώ,
Αρτινός

---------------------

Και τρία τελευταία ερωτήματα Κύριε Χατζηνικολάου:
α) ποια είναι η γνώμη σας για τον Πριγκιποννήσων Δημήτριο; είναι οικουμενιστής ή όχι;
β) από τους τρεις προβεβλημένους για τον οικουμ. θρόνο ποιος αξίζει περισσότερο (ο αμερικής, ο χαλκηδόνος ή ο πριγκιποννήσων) και γ) στην εκκλησία της ελλάδος του Ιερώνυμου (που τον κόβω για οικουμενιστή) υπάρχουν γνήσιοι πιστοί ομολογητές αρχιερείς ή είναι όλοι τους ανάξιοι; και αν τυχόν υπάρχουν ποιοι είναι αυτοί?
Ζητώ εκ των προτέρων και πάλι χίλια συγγνώμη που σας απασχολώ με τόσες πολλές ερωτήσεις αλλά πρόσφατα άρχισα να ασχολούμαι με όλα αυτά και για να πω την αλήθεια έχω αρκετές ερωτήσεις.
ΥΓ Οι ιερείς της Αρχιεπ. Αμερικής του Οικουμενιστή ελπιδοφόρου έχουν χάρη ή είναι και αυτοί ανάξιοι όπως ο ποιμενάρχης των;

28 Νοεμβρίου 2021 - 4:18 μ.μ.

 

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 28 Νοεμβρίου 2021 - 4:18 μ.μ.

Γενικῶς, ὅσοι ἔχουν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ τούς συντελεστάς τῆς ψευδο-συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου (2016), ἡ ὁποία διά πρώτην φοράν εἰς τήν ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας ἀνεγνώρισεν αἱρέσεις ὡς «ἑτερόδοξες ἐκκλησίες», ἀντί νά τίς καταδικάσῃ, εἶναι ἐν τῇ πράξει Οἰκουμενισταί, ἄλλοι ὀλιγώτερον καί ἄλλοι περισσότερον, ἄν καί μερικοί ἀπό αὐτούς παριστάνουν τούς ... "λέοντας τῆς Ὀρθοδοξίας" (ὅπως ὁ «Πειραιῶς» Σεραφείμ). Δέν θά ἀναφέρω ἄλλα ὀνόματα, ὅμως, πρῶτον διότι τά στοιχεῖα διά τόν καθένα εἶναι σκόρπια καί δέν ἔχω τόν χρόνον οὔτε καί τήν διάθεσιν νά τά συλλέξω, ὁπότε θά κινδύνευα νά μηνυθῶ ἀπό αὐτούς. Ἄλλωστε, ἐγώ ἔχω ἀποτειχισθῆ ἀπό ὅλους αὐτούς καί δέν μ' ἐνδιαφέρει πλέον τί λέγει καί τί κάμνει καθένας ἀπό αὐτούς. Μοῦ ἀρκεῖ ὅτι κοινωνοῦν ὅλοι τους μέ τήν αἵρεσιν, προκειμένου νά παραμείνω ἀποτειχισμένος. Ἄν ἀρχίσῃς νά τούς καταγγέλλῃς δημοσίως, πρέπει νά ἔχῃς ἀτράνταχτα στοιχεῖα, ἀλλιῶς θά βρῇς τόν μπελᾶ σου ἀπό δαύτους. Ὅσον γιά τό ἄν ὑπάρχῃ Χάρις στήν «Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος», ἔχω διδαχθῆ καί πιστεύω ὅτι ὅσοι κοινωνοῦν μέ τούς «ἐπισκόπους» της ἀπό ἄγνοιαν ὅτι εὑρίσκονται εἰς αἵρεσιν (δηλαδή τό 99,99% τῶν Ἑλλήνων) αὐτοί λαμβάνουν Χάριν, καθότι τελοῦν τά μυστήρια ἐν ὀνόματι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν ὁποίαν ἀνήκουν, ἐφόσον δέν ἔχει γίνει κάποια Πανορθόδοξος Σύνοδος γιά νά τούς καταδικάσῃ. Ὅσοι, ὅμως, γνωρίζουν τήν ἀποστασίαν των καί παρά ταῦτα παραμένουν εἰς κοινωνίαν μετ' αὐτῶν, αὐτοί ὄχι μόνον δέν λαμβάνουν, ἀλλά «λαμβάνουν Χριστόν πού καίει», ὅπως ἀκριβῶς παθαίνει αὐτός πού κοινωνεῖ ἀμετανόητος καί ἀνεξομολόγητος. Ὑπάρχει πλούσια Ἁγιοπατερική βιβλιογραφία ἐπ' αὐτοῦ. Ἀναφέρω δύο μόνον χωρία ἀπό τά δεκάδες πού ἔχω:

1. «Ἐχθρούς γάρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καί πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο» (Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, Patrologia Graeca τοῦ Migne, τόμος 99, σ. 1049).

2. «Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς ὑβρίζουσι καί ἀτιμάζουσι τάς σεπτάς Εἰκόνας, Ἀνάθεμα γ´» (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιον, Ἐκδ. Φῶς, σελ. 161).

--------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ειλικρινά χίλια συγγνώμη που σας απασχόλησα τόσο πολύ με όλα αυτά. Η απάντησή σας ήταν απόλυτα τεκμηριωμένη και συγγνώμη που σας απασχόλησα με ανούσια πράγματα αφού αποτειχιστήκατε και δεν έχετε με αυτούς κοινωνία. Δεν θα σχολιάσω αυτή την κίνηση, δηλαδή τον αποτειχισμό μιας και δεν διαθέτω πλήρη θεολογική γνώση αλλά μόνον θα σας ευχαριστήσω διότι κάποιες εκ των ερωτήσεων που με απασχολούν λύθηκαν.
Και πάλι ευχαριστίες και ευχές για υγεία και μακροημέρευση και χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών ΑΝΩΔΥΝΑ ΑΝΕΠΑΙΣΧΥΝΤΑ ΕΙΡΗΝΙΚΑ
ΕΝ ΧΡΙΣΤΩι
Αρτινός

29 Νοεμβρίου 2021 - 7:20 π.μ.

 

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 29 Νοεμβρίου 2021 - 7:20 π.μ.

Σοῦ εὔχομαι καλήν φώτισιν, ἀγαπητέ μου. Ἐγώ δέν ἔκανα τίποτε περισσότερον ἀπό τό χρέος μου, ἄρα μήν μ' εὐχαριστεῖς.

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης γράφει:

Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       

Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...                                           

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεΐας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

Τό καύχημά μας -- Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὁ θεοφώτιστος Ἀπόστολοςτοῦ Χριστοῦ, ὁ Παῦλος, κλείνοντας τήν πρώτη του ἐπιστολή στό συνεργάτη καί μαθητή του Τιμόθεο, τοῦ δίνει τήν ὡραιότερη καί ἀσφαλέστερη συμβουλή γιά τόν ἴδιο καί τό ἔργο του: «Τήν παρακαταθήκην φύλαξον» (Α´ Τιμ. ΣΤ΄ 20). Τόν πνευματικό θησαυρό τῆς ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου, πού σοῦ ἔχει ἐμπιστευθεῖ ὁ Κύριος, φύλαξέ τον με κάθε προσοχή καί ἀσφάλεια. Αὐτό πού συμβαίνει μέ τούς κλέφτες καί τούς ληστές τῶν ὑλικῶν θησαυρῶν, κατά παρόμοιο τρόπο συμβαίνει καί με τούς πνευματικούς θησαυρούς τοῦ Εὐαγγελίου, τούς ὁποίους καταληστεύουν οἱ αἱρετικοί, δηλαδή, οἱ ψευδοδιδάσκαλοι και διαφθορεῖς τῆς Ἀλήθειας. Καί τέτοιοι – στό πέρασμα τοῦ χρόνου – μέ σατανική ἐπιτηδειότητα καί χίλιους τρόπους ὑποκρισίας, ψεύδους καί παραπλάνησης – ἔκαναν τήν παρουσία τους πολλοί στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Reading from the Synaxarion:

Stephen the New

The righteous Stephen was born in Constantinople in 715 to pious parents named John and Anna. His mother had prayed often to the most holy Theotokos in her church at Blachernae to be granted a son, and one day received a revelation from our Lady that she would conceive the son she desired. When Anna had conceived, she asked the newly-elected Patriarch Germanus (see May 12) to bless the babe in her womb. He said, "May God bless him through the prayers of the holy First Martyr Stephen." At that moment Anna saw a flame of fire issue from the mouth of the holy Patriarch. When the child was born, she named him Stephen, according to the prophecy of Saint Germanus.

Ἱστορικὰ προλεγόμενα στὴν Ἅλωση --- πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, καθηγητὴς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Εἶναι πάντα εὐπρόσδεκτο καὶ παρήγορο νὰ ἐμφανίζονται κείμενα ποὺ δίνουν ἀφορμὴ στοὺς Ἕλληνες νὰ ξαναθυμηθοῦν τὶς μεγάλες στιγμὲς τῆς ἱστορικῆς τους διαδρομῆς, ἰδιαίτερα στὴν ἐποχή μας, ὅπου ἡ νέα παγκοσμιοποίηση, ἀναδυόμενη μέσα ἀπὸ καθαρὰ ὑλιστικά, ἐξουσιαστικὰ καὶ πλουτοκρατικὰ ὁράματα, σπρώχνει σὲ δεύτερη μοίρα μακραίωνες παραδόσεις πίστης καὶ πνευματικοῦ πολιτισμοῦ.

Ἡ πτώση τῆς Πόλης τὸ 1453 δὲν ἔγινε ἀπροσδόκητα, οὔτε μὲ αὐτὴν ἄρχισε ἡ Ὀθωμανοκρατία. Τὰ λάθη καὶ οἱ ἀδυναμίες τῆς «βυζαντινῆς» κοινωνίας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐσωτερικὲς ἰδεολογικὲς καὶ οἰκονομικὲς διαιρέσεις της, ἐπέτρεψαν τὴν ἐξάπλωση πρῶτα τοῦ τουρκικοῦ-σελτζουκικοῦ καὶ μετὰ τοῦ τουρκικοῦ-ὀθωμανικοῦ στοιχείου στὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ τὸν ὑπόλοιπο βαλκανικὸ χῶρο καὶ τελικὰ τὴ δημιουργία τῆς ἰσχυρῆς καὶ ἀπειλητικῆς γιὰ τὸν χριστιανικὸ κόσμο Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας. Ὅμως στὶς 29 Μαΐου 1453 ἕνα μεγάλο μέρος τῆς τεμαχισμένης ἀπὸ τὸ 1204 Ρωμανίας ἦταν ἤδη κάτω ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς, τοὺς Ἄραβες καὶ τοὺς Βενετούς. Ἀπὸ τὸ 1204 ἡ Πόλη δὲν μπόρεσε νὰ ἀναλάβει τὴν πρώτη της δύναμη καὶ ὅλα ἔδειχναν πῶς βαδίζει στὴν τελικὴ πτώση. Τὸ φραγκικὸ πλῆγμα ἐναντίον της ἦταν τόσο δυνατό, ποὺ ἀπὸ τὸν 13ο αἰώνα ἡ Βασιλεύουσα, ὅπως ὀρθὰ εἰπώθηκε (Ἑλ. Γλύκατζη-Ἀρβελέρ), ἦταν «καταδικασμένη νὰ χαθῇ».

Η ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ ΜΑΣ -- Του Φώτη Κόντογλου

Και οι διπλές λειτουργίες

Από τα άρθρα που έγραψα τελευταία για την παράδοση και για την εκκλησιαστική μουσική, έ­γινε κάποια αναταραχή στα πνεύματα, όπως κάθε φορά που γράφουνται κάποια παρόμοια πράγματα. Άλ­λοι δυσαρεστηθήκανε κι άλλοι ευχαριστηθήκανε. Δυσαρεστηθήκανε όσοι θέλουνε τους νεωτερισμούς, κινη­μένοι από την μανία να φαίνονται προοδευτικοί και μοντέρνοι. Αυτοί θυμώνουνε σαν ακούνε τέτοια πράγ­ματα που γράφω. «Τί θα πει παράδοση και βυζαντινή μουσική, στην εποχή που βρισκόμαστε; Σκουριασμέ­νες ιδέες! Καθυστερημένα μυαλά!». Κάποιοι μάλιστα με βρίζουνε. Εγώ το έχω πάρει απόφαση. Βέβαια στεναχωριέμαι, που βλέπω ομοεθνείς μας να μην χωνεύουνε τα ελληνικά πράγματα, επειδή η ματαιοδοξία τους είναι πιο δυνατή από την αγάπη που έχουνε για τον τόπο τους, αλλά τί να απαντήσω στις βρισιές τους; «Αφες αυτοίς, Πάτερ, ότι εμίσησάν με δωρεάν». Η ξενομανία είναι θαρρώ κι αυτή μια αρρώστεια. Αυτοί οι δυστυχισμένοι είναι σαν τα μικρά παιδιά, που τους αρέσει το ξένο ψωμί και το ξένο φαγητό, κι ας είναι το δικό τους καλύτερο.

''ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ''

 Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

Τη ΚΗ΄ (28η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ομολογητού και Μάρτυρος ΣΤΕΦΑΝΟΥ του Νέου.

Στέφανος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο Νέος, ο δια πασών των αρετών πεπλουτισμένος, ήτο από την Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν εγεννήθη κατά τας ημέρας του Βασιλέως Αναστασίου Β΄ του και Αρτεμίου καλουμένου, του βασιλεύσαντος εν έτει ψιγ΄ - ψιε΄ (713 – 715). Είναι δε πράγματι μέγας πλούτος και θείον πράγμα η αρετή και πολλών εγκωμίων αξία αληθώς, όχι μόνον διότι ανταμείβει τους φίλους της φιλοτίμως, αλλά και διότι μόνον δι’ αυτών των εγκωμίων δύναται να σύρη προς το μέρος της τους φίλους της εξάπτουσα τον ζήλον εις τας ψυχάς και τας καρδίας αυτών. Επαινούντες δε τους φιλαρέτους και διηγούμενοι προθύμως τον βίον αυτών, δεικνύομεν προς αυτούς ευγνωμοσύνην και ευλάβειαν και παρακινούμεν και άλλους να μιμώνται αυτούς.

Τί εἶναι ἡ Οὐνία; --- Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ανδρέου Θεοδώρου (†)

῞Ενα ἀλλόκοτο κρᾶμα ᾿Ορθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ. ῞Ενας θλιβερὸς ἐκκλησιολογικὸς τραγελαφικὸς συγκρητισμός. Αἱ χεῖρες μὲν τοῦ ᾿Ησαῦ, τὸ δὲ πρόσωπο καὶ ἡ φωνὴ τοῦ ᾿Ιακώβ. ῞Ενα παρδαλό, ἀντιφατικὸ συνονθύλευμα στοιχείων ἑτεροκλίτων. ᾿Αρκεῖ μονάχα ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος νὰ εἶναι ὁ Πάπας. Τίποτε ἄλλο δὲν ἔχει τόση σημασία, ὅσην ἡ ὑποταγὴ στὸ πρωτεῖο καὶ τὴν αὐθεντία τοῦ Λατίνου Ποντίφηκος. Αὐτὸ κατ᾿ ἐξοχὴν συνθέτει τὴν ἐκκλησιολογικὴ ταυτότητα τῆς Οὐνίας: Πίστη καὶ ἀφοσίωση στὸν Πάπα καὶ στράτευση στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο τῆς ῾Αγίας ῞Εδρας(!). Καὶ αὐτὸ προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσει νὰ κάνουμε κι᾿ ἐμεῖς ἀκολουθοῦντες τὸ δικό της παράδειγμα, νὰ ἀναγνωρίσουμε ὡς ὁρατὴ κεφαλὴ τῆς ᾿Εκκλησίας μας τὸν Πάπα. Νὰ ἀπεμπολήσουμε τὰ πρωτοτόκια μας ἀντὶ πινακίου φακῆς. Νὰ δεχθοῦμε τὰ τεράστια ἐκκλησιολογικὰ ψεύδη τοῦ πρωτείου καὶ τοῦ ἀλαθήτου, δόγματα τὰ ὁποῖα σήμερα καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ Λατῖνοι θεολόγοι ἀπορρίπτουν! Νὰ πνίξουμε τὴν ἐκκλησιολογική μας συνείδηση, νὰ πωλήσουμε τὴν ᾿Ορθοδοξία μας, νὰ ξεπέσουμε τοῦ δόγματός μας, νὰ γίνουμε ἅλας μωρὸν πασπαλιζόμενο ἀδεῶς στὸ τραπέζι τοῦ Παπισμοῦ. Νὰ δώσουμε «γῆν καὶ ὕδωρ» σ᾿ αὐτὸν ποὺ τόσα καὶ τόσα δεινὰ ἐπεσώρευσε στὸ ἄχραντο σῶμα τῆς ᾿Ορθοδοξίας. Νὰ γίνουμε συνεργοί, ὥστε νὰ ἐκπληρωθῆ ἡ ὑπερτροφικὴ ἀρχομανία καὶ ὁ ἄκρατος αὐταρχισμὸς καὶ ἡγεμονισμὸς τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης, τοῦ ὁποίου ἀσίγαστο ὄνειρο ἦταν ἀνέκαθεν ἡ καθυπόταξη τῆς ᾿Ανατολικῆς ᾿Εκκλησίας! Τόσο ἄραγε φτηνὰ μᾶς κοστολογεῖ ἡ Οὐνία;  

-----------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Είμαι μαθητής β λυκείου.
Θέλω να ρωτήσω:
Τι είναι χειρότερο: η ουνία, η πανθρησκεία ή ο οικουμενισμός; Έχω ακουστά τους όρους που ανέφερα αλλά οι θεολογικές μου γνώσεις δεν είναι ικανές και αρκετές ώστε να μπορώ να ξεχωρίσω τις διαφορές τους ή και να τις συγκρίνω.

Θα ήθελα αν είναι δυνατόν
Α) να μου εξηγήσετε περιληπτικά τι είναι η κάθε μια και
Β) να τις κατατάξετε από την χειρότερη στην 《καλύτερη》(αν μπορεί κανείς να το πει)
Θα το εκτιμούσα δεόντως...
Όλα αυτά ξεκίνησαν να με απασχολούν πολύ πρόσφατα γι'αυτό και θα ήθελα μια θεολογική απάντηση.
Έχω υπομονή και θα περιμένω, εννοείται.
Εν Χριστώ, Αρτινός

Reading from the Synaxarion:

James the Great Martyr of Persia

This Saint was from the city of Bythlaba and was of noble birth; he was the closest and most honoured friend of Isdiger (or Yazdegerd) I, King of Persia (reigned 399-420). Though a Christian from his youth, James renounced Christ because he was allured by the King's friendship and flatteries. When his mother and his wife learned of this, they declared to him by letter that they would have nothing more to do with him, since he had preferred a glory that is temporal to the love of Christ.

Ἀπό τήν ἁγιοπατερική παράδοση στήν «μεταπατερική ἀσυνέχεια» -- π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Αθηνών.

Παράδοση στήν γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας σημαίνει τήν ἀδιάκοπη συνέχεια τοῦ ὀρθοδόξου τρόπου ὑπάρξεως, πού κλείνει μέσα του τήν ἀληθινή πίστη, ὡς φρόνημα καί στάση ζωῆς σέ ὅλες τίς πτυχές της.

1. Ἡ Θεολογία καί Ποιμαντική Πράξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς (1453) εἶχε ὡς κύριο στόχο της τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς τῆς« ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθείσης πίστεως» (Ἰούδ. 3), γιά τήν συνέχεια τῆς ὁμολογίας καί παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Αὐτό ὅμως ἀπαιτοῦσε καί τήν λόγῳ καί ἔργῳ ἀπόκρουση τῶν αἱρέσεων γιά τήν προστασία τοῦ Ποιμνίου καί τήν διασφάλιση τῆς δυνατότητας σωτηρίας, δηλαδή θεώσεως.

Ἔτσι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό τόν 15ο ὥς τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνα παρέμεινε ἀμετακίνητη στή στάση της ἀπέναντι στόν δυτικό χριστιανισμό, τόν παπισμό καί τόν προτεσταντισμό (λουθηρανισμό, καλβινισμό, κ.λπ.) καί τόν ἀγγλικανισμό, πού χαρακτηρίζονται σαφῶς ὡς αἱρετικές ἐκπτώσεις ἀπό τή Μία Ἐκκλησία.

ΜΙΚΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ~ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΛΕΙΣΤΩΝ

 

Τη ΚΖ΄ (27η) Νοεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΝΑΘΑΝΑΗΛ εν ειρήνη τελειούται.

Ναθαναήλ ο άριστος από τους παλαιούς και θαυμάσιος Αναχωρητής, κτίσας εν κελλίον εις την έρημον κατώκει εις αυτό· τόσην δε υπομονήν έδειξεν ο αείμνηστος εις εκείνο το κελλίον, ώστε δεν ήλλαξε ποτέ τον σκοπόν, τον οποίον έβαλε της σωτηρίας. Εις τας αρχάς όμως, όταν το έκτισεν, εγελάσθη υπό του δαίμονος και εξήλθεν απ’ εκεί και έκτισεν άλλο πλησίον εις την χώραν. Και αφού εστάθη εκεί μήνας τρεις ή τέσσαρας, έρχεται ο δαίμων μίαν νύκτα εις αυτόν, έχων άρματα όμοια με εκείνα τα οποία έχουν οι δήμιοι, με σχήμα στρατιωτικόν, με παλαιά ενδύματα, και έκαμνε μεγάλον κτύπον με τα άρματα, ο δε μακάριος Ναθαναήλ έλεγε προς αυτόν· «Ποίος είσαι όπου με ενοχλείς εις το κελλίον μου»; Και ο δαίμων απεκρίθη λέγων· «Εγώ είμαι εκείνος όστις σε εξέβαλα από το πρώτον κελλίον και τώρα ήλθα πάλιν να σε εκβάλω και απ’ εδώ». Τότε γνωρίσας ο Όσιος ότι εγελάσθη από την σατανικήν πονηρίαν, εγύρισεν εις την πρώτην του κέλλαν, και έκαμεν εκεί έτη τριάκοντα επτά, κατά τα οποία δεν εξήλθε τελείως έξω από την θύραν του κελλίου του, εις πείσμα του δαίμονος, επειδή τον εγέλασε πρότερον.

Η μόνη λύσις εκλογής Ποιμένων

Έχομεν την βεβαιότητα, οι τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες θα υιοθετήσουν επί τέλους την σωστήν διαδικασίαν εκλογής Ποιμένων. Δι’ όσους εκ των κληρικών και λαϊκών, τυχόν και δεν την γνωρίζουν, τήν αντιγράφομεν από τον Συναξαριστήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας ημών, τόμος ΙΒ σελ.521. Ιδού λοιπόν ο μόνος τρόπος εκλογής Ποιμένων:

Συνέχεια από εδώ: https://orthodox-voice.blogspot.com/2021/11/a.html

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὥστε, κ. Στουραΐτη, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία πού σᾶς παρέθεσα εἶναι «οἰκουμενιστική θεωρία»!!! Ποία εἶναι αὐτή; Ὅτι «ἡ Σύνοδος ἐπιλαμβάνεται ἑνός προβλήματος, ἀφοῦ πρῶτα δημιουργηθῆ αὐτό, ὄχι ἐκ τῶν προτέρων». Οἱ Γραφές καί οἱ Σύνοδοι ἀναθεματίζουν ὅσους τίς παραβαίνουν. Τί σημαίνει αὐτό; Σημαίνει ὅτι οἱ παραβάται πρέπει νά εἰσαχθοῦν εἰς Συνοδικόν Δικαστήριον καί ἄν μέ βάσιν τά κείμενα αὐτά διαπιστωθῇ ὅτι ὄντως ἔγινεν ἡ παράβασις καί δέν ὑπάρχει μετάνοια, τότε -- ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΤΕ -- ἐπιβάλλονται τά ἐπιτίμια! Αὐτά γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης εἰς τάς ὑποσημειώσεις τοῦ 3ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος καί αὐτά ἐδιδάχθημεν ἀπό συγχρόνους Ὀρθοδόξους Θεολόγους, ὅπως τόν μακαριστόν π. Θεοδώρητον. Ἀντιθέτως, οἱ Ματθαιϊσταί λέγουν ὅτι δέν χρειάζεται Δικαστήριον, ἐφόσον «προφανῶς» ἔγινεν ἡ παράβασις, καί ἄρα ὅλοι ὅσοι ακολουθοῦν τόν παραβάτην, ἐν γνώσει ἤ ἐν ἀγνοίᾳ, εἶναι ἐν ἐνεργείᾳ καταδικασθέντες! Κάτι πού οὔτε ἡ κοσμική Δικαιοσύνη δέχεται! Τόσος εἶναι ὁ παραλογισμός τῶν Ματθαιϊστῶν!!! Καί κλείνω τόν μάταιον αὐτόν «διάλογον» μέ τήν ἀντίκρουσιν μίας ἀκόμη Ματθαιϊστικῆς πλάνης. Λέγει ὁ κ. Στουραΐτης ὅτι μέ τήν εἰσαγωγήν τοῦ νέου ἑορτολογίου τό 1924 ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος προσεχώρησεν εἰς μίαν κατεγνωσμένην αἵρεσιν! Ἀλλά, ὅπως ἔχουμε πολλάκις ἐπισημάνει εἰς τό παρελθόν, αὐτό καθ' ἑαυτό, τό ν. ἑορτολόγιον συνιστᾶ παράβασιν Παραδόσεως, ὄχι κατεγνωσμένην αἵρεσιν. Ἐκ τῶν ὑστέρων, βεβαίως, ἀπεδείχθη ὅτι ἔχει καί δογματικές διαστάσεις, πρῶτον διότι ἔγινε χάριν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί, δεύτερον, διότι προεκάλεσε σχίσμα, βλάπτοντας τό δόγμα τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας. Δι' οἱονδήποτε σοβαρόν ἄνθρωπον, πρέπει νά κριθῇ Συνοδικῶς τό θέμα καί νά τιμωρηθοῦν οἱ κυρίως ὑπεύθυνοι. Οἱ τσαρλατᾶνοι Ματθαιϊσταί, ὅμως, ἀποφαίνονται ὅτι δέν χρειάζεται Συνοδική κρίσις, ἐφόσον τό ἀπεφάσισαν αὐτοί καί ἐφόσον ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ Ν/Ηται προσεχώρησαν δῆθεν εἰς μίαν ἤδη Συνοδικῶς καδικασθεῖσαν (κατεγνωσμένην) αἵρεσιν, διό καί εἶναι συλλήβδην ὅλοι ἀναθεματισμένοι! Ὅπως καί ἄλλοτε πού ἔκανα «διάλογον» μέ Ματθαιϊστάς, αἰσθάνομαι ὅτι ἀπευθύνομαι εἰς ὦτα μή ἀκουόντων (λόγῳ ἀπείρου ἐγωϊσμοῦ πού τροφοδοτεῖται ἀπό τήν Ματθαιϊστικήν πλάνην) καί σπαταλῶ τόν χρόνον μου. Τέλος.

------------------

Ο/Η Ιωάννης κωφίδης είπε...

Εξαιρετικά Κύριε Χατζηνικολάου!

----------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Δεν ξέρω εάν το αντιλαμβάνεσθε, αλλά αυτοαναιρείστε από τα γραφόμενά σας, κ. Χατζηνικολάου.

Εξισώσατε τους ορθοδόξους, το πιστό λείμμα της Εκκλησίας του Χριστού με τους σχισματοαιρετικούς νεοημερολογίτας, τους οποίους εντάξατε και αυτούς εντός Εκκλησίας, και αυτό το ονομάζετε άκουσον -άκουσον Ορθόδοξη Εκκλησιολογία!
Μας έχετε αναφέρει στο παρελθόν ότι δεν είναι δουλειά των πιστών να εξετάζουν ποιός έχει ή δεν έχει θεία Χάρη!
Ζητάτε Πανορθόδοξη καταδίκη των νεοημερολογιτών, και όταν σας παραθέτουμε τα αναθέματα των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος, δεν δίνετε την παραμικρή σημασία!

Προσπαθείτε να δικαιολογήσετε τις οικουμενιστικές σας θεωρίες με αναφορά στην υποσημείωση του Αγίου Νικοδήμου, η οποία, όμως, δεν αφορά το θέμα, διότι, στην συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε την καθολική πτώση [πλήν ελαχίστων κατωτέρων κληρικών] είς αίρεσιν και σχίσμα σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Κάτι που εγνώριζαν πολύ καλά οι θεοφώτιστοι πατέρες που συμμετείχαν στις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος.
Ήξεραν ότι ο Νεοημερολογιτισμός θα συμπαρασύρει τους πάντες [Πατριάρχες, Αρχιεπισκόπους, Επισκόπους] και ότι δεν θα μείνει «ίχνος» Ορθοδόξου Συνόδου, και γι΄ αυτόν τον λόγο επελήφθησαν του θέματος, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΕΚΤΌΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ, ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ.

Στην μάταιη δε προσπάθειά σας να δικαιώσετε τους καταδικασμένους σχισματοαιρετικούς νεοημερολογίτας, μαζί και τον πεπτωκότα και αρνητή πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο, μας λέτε, ότι το νέο ημερολόγιο συνιστά ΜΌΝΟ παράβαση Παραδόσεως [δεν θα αναφερθώ τι σημαίνει Παράδοσις] ξεχνώντας ως φαίνεται ότι ΔΙ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ Α΄ ΚΑΙ Β΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ, ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΟΓΜΑ - ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ. [βλ. Εγκύκλιο του 1920]

Επίσης, ενώ ομολογείτε το σχίσμα τους, [ ο πρ. Φλωρίνης ομιλούσε περί δυνάμει και ουχί ενεργεία σχίσμα ] παραβλέπετε εσκεμμένως και τον Α΄ Κανόνα του Μ. Βασιλείου, ο οποίος διδάσκει ότι οι σχισματικοί δεν ανήκουν στην Εκκλησία του Κυρίου και δεν έχουν θεία Χάρη.

Υ.Γ.1 Τσαρλατάνος είναι αυτός που Ομολογούσε την αλήθεια το 1935, και άλλα έλεγε το 1937, το 1938, το 1944, το 1950, το 1952 και πάει λέγοντας.

Υ.Γ.2 Τσαρλατάνος είναι αυτός που χειροτονήθηκε, οικουμενιστικώ τω τρόπω, λάθρα, στην Αμερική το 1961, από ένα νεοημερολογίτη και ένα παλαιοημερολογίτη.

ΥΓ.3 Τσαρλατάνοι είναι όλοι αυτοί που εντάχθηκαν στο νομικό πλαίσιο για τις θρησκευτικές κοινότητες, και τώρα ποιούν τους ορθοδόξους, κοροϊδεύοντας εαυτούς και αλλήλους, κ. Χατζηνικολάου.

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Και για ακόμη μία φορά, η ΔΙΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ, κ. Χατζηνικολάου

Κανών Ζ' :  Ὅποιος δέν ἀκολουθᾶ τά ἔθιμα τῆς Ἁγίας Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας, καθώς αἱ ἑπτά Ἅγιαι Οἰκουμενικαί Σύνοδοι ἐθέσπισαν, καί τό Ἅγιον Πάσχα καί τό Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νά ἀκολουθῶμεν, καί θέλει νά ἀκολουθᾶ τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον καί νέον Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καί ἐναντιώνεται εἰς αὐτά ὅλα καί θέλει νά ἀνατρέψῃ καί νά χαλάσῃ τά πατροπαράδοτα δόγματα καί ἔθιμα τῆς Ἁγίας Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας, ἄς ἔχει τό ἀνάθεμα καί ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καί τῆς τῶν Πιστῶν ὁμηγύρεως ἄς εἶναι.

Ἐσεῖς δέ οἱ εὐσεβεῖς καί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί μένετε ἐν οἷς ἐμάθετε, ἐγεννήθητε καί ἀνετράφητε καί, ὅταν τό καλέσῃ ὁ καιρός καί ἡ χρεία, καί αὐτό τό αἷμα σας νά χύνετε, διά νά φυλάξετε τήν πατροπαράδοτον πίστιν καί ὁμολογίαν σας καί νά φυλάγεσθε ἀπό τῶν τοιούτων, καί προσέχετε, ἵνα καί ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός σᾶς βοηθᾶ, ἅμα καί ἡ εὐχή τῆς ἡμῶν μετριότητος εἴη μετά πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.

1583 Ἰνδικτίων ιβ΄, Νοεμβρίου κ' .

Δυστυχώς, την παραπάνω αλήθεια δεν θέλετε να την αποδεχθείτε.

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πρός τούς ἀναγνώστας τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ἱστολογίου:

Καταγγέλλω τόν κ. Στουραΐτην ὡς συκοφάντην καί αἱρετικόν. Διότι, πρῶτον, ἐγώ ἔχω ὡς σημαίαν καί πάντοτε ἐπικαλοῦμαι τάς Πανορθοδόξους Συνόδους τοῦ 16ου αἰῶνος κατά τῆς παπικῆς καινοτομίας τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου, μέ βάσιν τῶν ὁποίων πρέπει νά καταδικασθοῦν Συνοδικῶς οἱ ὑπεύθυνοι τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἡμερολογίου τό 1924 (Μεταξάκης, Παπαδόπουλος κ.ἄ.), καί δεύτερον, διότι, παρά τάς ἐπανειλημμένας νουθεσίας του ἐκ μέρους μου μέ πολλούς τρόπους, αὐτός ἐπιμένει εἰς τήν Ματθαιϊστικήν αἵρεσιν τῆς «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος». Ἰδού πόσον εὐκόλως καταρρίπτεται αὐτή ἡ αἵρεσις. Λέγει ὁ Κύριος: «ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνὸς ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με» (Ἰω. 14:21) καί «εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστὸν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ» (Α' Κορ. 16:22). Δυστυχῶς, ὅμως, ὅλοι μας, ὡς ἁμαρτωλοί πού εἴμεθα, καθημερινῶς παραβαίνομεν τάς ἐντολάς τοῦ Κυρίου, ἄρα δέν ἀγαποῦμε τόν Χριστόν καί ἑπομένως, κατά τόν κ. Στουραΐτην, εἴμεθα ὅλοι ἀναθεματισμένοι καί ἐκτός Ἐκκλησίας, ὅπερ ἄτοπον! Βλέπετε, λοιπόν, ὅτι ἡ Ματθαιϊστική αἵρεσις στερεῖται πάσης λογικῆς καί παντός Ὀρθοδόξου ἐρείσματος, διό καί καταφεύγει συνεχῶς εἰς στρεβλώσεις τῆς Ἀληθείας. Χάριν παραδείγματος, ἐπικαλεῖται τόν Α' Κανόνα τοῦ Μ. Βασιλείου, ὁ ὁποῖος ὅμως «αἱρετικούς» ὀνομάζει τούς «παντελῶς ἀπερρηγμένους καί κατ' αὐτήν τήν πίστιν ἀπηλλοτριωμένους» καί προφανῶς ἀναφέρεται εἰς τούς Συνοδικῶς κεκριμένους καί καθῃρημένους αἱρετικούς, σχισματικούς καί παρασυναγώγους: «εἴτις ἐν πταίσματι ΕΞΕΤΑΣΘΕΙΣ, ἀπεσχέθη τῆς λειτουργίας ...» (Βλ. Πηδάλιον, σελ. 587-590). Πότε καί ὑπό ποίας Συνόδου ἐξητάσθησαν, κατεδικάσθησαν καί καθῃρέθησαν οἱ κληρικοί τοῦ ν.ἡμ.; Ποτέ! Οἱ Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος ἔθεσαν ὀρθότατα τούς κανόνες μέ βάσιν τῶν ὁποίων πρέπει νά καταδικάζωνται Συνοδικῶς καί νά καθαιροῦνται ὅσοι τούς παραβαίνουν στό μέλλον. Εἶναι αἱρετική ἐκκλησιολογία νά ἰσχυρίζεταί τις ὅτι ὅσοι κληρικοί παραβαίνουν κανόνες προηγουμένων Συνόδων ἤ ἀκόμη καί Εὐαγγελικάς ἐντολάς ἐκπίπτουν αὐτομάτως τοῦ ἀξιώματός των χωρίς νά ἐξετασθοῦν ὑπό Συνόδου.

----------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Χαρίλαε, διαβάζω αυτά που γράφετε και σκέφτομαι μα πόσο έχουμε ξεφύγει!!
Δε όμως κουράζομαι να το λέω:

Ο Μέγας Μωυσής, οι Απόστολοι και η Α' Οικουμενική Σύνοδος θέσπισαν να γίνεται η εορτή του Πάσχα την 1η εαρινή Πανσέληνο και φυσικά δια τους χριστιανούς την 1η Κυριακή μετά την 1η εαρινή Πανσέληνο!!!
Ό,τι και να πει κάποιος άλλος και γιορτάσει το Πάσχα 1 μήνα μετά δηλαδή την δεύτερη εαρινή Πανσέληνο κάνει λάθος και δεν ακολουθεί αυτό που θεσπίστηκε από την εκκλησία τους πρώτους αιώνες!!
Όσο μένετε πεισματικά στο δήθεν πάτριο ημερολόγιό σας και δε βλέπετε αυτό το λάθος και μόνο κατηγορείτε τους νεοημερολογίτες είστε σαν όλους τους αιρετικούς που εμμένουν πεισματικά στην αίρεσή τους
Μελετήσετε και αλλάξτε τρόπο σκέψης

Πέτρος Τυριντζής

----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 27 Νοεμβρίου 2021 - 5:33 π.μ.

κ. Τυριντζῆ, ἡ ἡμερομηνία τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα καθορίζεται μέ τό Ἰουλιανόν (Πάτριον) Ἡμερολόγιον μέ βάσιν τούς τέσσαρας ὅρους πού ἔθεσεν ἡ Α' Οἰκουμενική Σύνοδος (βλ. Πηδάλιον, ὑποσημειώσεις εἰς τόν Ζ' Ἀποστολικόν Κανόνα), δηλαδή συμφώνως μέ τό αἰώνιον Πασχάλιον. Ἡ ἡμερομηνία αὐτή εἶναι κοινή τόσον γιά τούς Ν/Ητας ὅσον καί γιά τούς Π/Ητας. Ἀπό τούς τέσσαρας αὐτούς ὅρους ἐσεῖς φαίνεται ὅτι νοιάζεσθε μόνον γιά τούς δύο, αὐτούς πού ἀναφέρετε, οἱ ὁποῖοι μάλιστα δέν ἀναφέρονται εἰς τόν Ζ' Ἀποστολικόν Κανόνα, ἀλλά τηροῦνται ἐκ παραδόσεως (ὅποτε αὐτό εἶναι ἐφικτόν, δηλαδή ὅποτε δέν παραβιάζονται οἱ ἄλλοι δύο). Δέν σᾶς νοιάζει ἄν παραβιάζωνται οἱ ἄλλοι δύο πού ὁρίζει ὁ Ζ' Ἀποστολικός Κανών, ὅπως π.χ. ὅτι τό Πάσχα δέν πρέπει νά ἑορτάζεται τήν αὐτήν ἡμέραν ἤ πρίν ἀπό τό νομικόν φάσκα τῶν Ἰουδαίων. Σᾶς τά ξαναεῖπα αὐτά πρό ὀλίγου καιροῦ, ἀλλά ἐσεῖς ἐμμένετε στίς ἀπόψεις σας. Δέν μᾶς εἴπατε, πῶς ὀνομάζεται ἡ αἵρεσις εἰς τήν ὁποίαν ἀνήκετε;

-----------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ, ο Μωϋσής όρισε ως ημέρα του Εβραϊκού Πάσχα την 1η εαρινή πανσέληνο..
Αυτόν ακολούθησαν κι οι Απόστολοι και οι πατέρες της 1ης Οικουμενικής..
Πώς αλλιώς θα γινότανε;;

Αν ακολουθήσει κάποιος αυτούς τότε θα κάνει Πάσχα ΚΑΙ μετά την εαρινή ισημερία ΚΑΙ μετά τους Εβραίους ΚΑΙ Κυριακή..
και φυσικά αν είναι να κάνουμε Πάσχα ένα μήνα μετά την εαρινή ισημερία ποιος ο λόγος να είναι κινητή η εορτή;;
Ας το βάζανε μέσα Μαΐου και δε θα είχαμε προβλήματα μη συμπέσει με τους Εβραίους αφού έτσι κι αλλιώς δεν τηρούμε αυτό που μας παραγγέλνει κι ο άγιος Κλήμης Επίσκοπος Ρώμης:
"Ὑμεῖς δὲ φυλάσσεσθε ἀκριβῶς τὴν ἰσημέριον τροπὴν τῆς ἐαρινῆς ὥρας....".
στο έργο του "Διαταγαί των αγίων Αποστόλων"

Αντί λοιπόν να αμαρτάνετε αποκαλώντας με αιρετικό καλύτερα θα ήταν να σκεφτείτε όσα σας λέω και να μη τα προσπερνάτε με σοφιστείες..

Πέτρος Τυριντζής

---------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Άλλο να γιορτάζεις αμέσως μετά την 1η εαρινή πανσεληνο όπως θεσπίστηκε κι άλλο μετά την 2η εαρινή πανσέληνο..
Είναι τόσο απλό το θέμα, απορώ που σκοντάφτετε!

----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Νά σκεφθῶ τί, κ. Τυριντζῆ, ἄν εἶναι λάθος τό αἰώνιον Πασχάλιον; Τί θά πῇ «ἄς τό βάζανε μέσα Μαΐου»; Ἐπικοινωνεῖς; Σοῦ ἔγραψα τήν περασμένην φοράν ὅτι ἡ ἡμερομηνία τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα προσδιορίζεται μέ μαθηματικόν τύπον μέ βάσιν τόν Πασχάλιον Κανόνα. Σοῦ ἔγραψα ἐπίσης ὅτι, ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης, κάθε 300 χρόνια προκύπτει μία ἀνωμαλία, μέ ἀποτέλεσμα νά μήν τηρῆται ὁ τέταρτος ὅρος, δηλαδή τό Πάσχα νά μήν ἑορτάζεται τήν 1ην Κυριακήν μετά τήν πανσέληνον τοῦ Μαρτίου. Σημειώνει δέ ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ἐπικαλούμενος καί τόν ἱερόν Χρυσόστομον, ὅτι αὐτό δέν προκαλεῖ καμμίαν ζημίαν ἤ σκανδαλισμόν, καθότι «χρόνου ἀκρίβειαν, καί ἡμερῶν παρατήρησιν δέν ἠξεύρει ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία» (Πηδάλιον, σελ. 8-9). Λοιπόν, πρός τί ἐσύ τώρα ἐγείρεις τό ἀνούσιον αὐτό ζήτημα ὡς δῆθεν μεῖζον; Καί πῶς δέν εἶσαι αἱρετικός καθ' ἥν στιγμήν προσπαθεῖς νά εἰσαγάγῃς νέα ζιζάνια εἰς τήν Ἐκκλησίαν μέ τήν διασάλευσιν τοῦ Πασχαλίου Κανόνος, ὁπότε γίνεσαι «ἀλλότριος τῆς Ἐκκλησίας», κατά τόν Α' Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, ἐπικυρωθέντος ὑπό τοῦ 2ου Κανόνος τῆς ΣΤ' Οἰκουμενικῆς;

-----------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Νέα ζιζάνια το να τηρούνται τα διατεταγμένα από τον Μωϋσή, τους αγίους Αποστόλους και τους πατέρες της πρώτης Συνόδου;;
Αν είναι δυνατόν. Κατανοείτε τι λέτε;

Ελάτε τώρα, μας λέτε εσείς «χρόνου ἀκρίβειαν, καί ἡμερῶν παρατήρησιν δέν ἠξεύρει ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία»
που έχετε αναγάγει το δήθεν πάτριον ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ σε δογματικό ζήτημα και το "αιώνιο" Πασχάλιο σε προσωπικό σας τοτέμ;

Εγώ δεν προτείνω να εορτάζεται το Πάσχα μέσα Μαΐου αλλά μιας και σήμερα εορτάζεται λάθος ένα λάθος ακόμη δε θα έφερνε τη συντέλεια!
Έτσι κι αλλιώς μας λέτε πως "«χρόνου ἀκρίβειαν, καί ἡμερῶν παρατήρησιν δέν ἠξεύρει ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία»" άρα φυσιολογικά δε θα έπρεπε να έχετε θέμα! ....

Αμαρτάνετε όταν αποκαλείτε εμμέσως πλην σαφώς τον άλλον ως αιρετικό.
Να ανακαλέσετε πάραυτα και για το καλό σας το λέω, να προβείτε στις δέουσες ενέργειες

Πέτρος Τυριντζής

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πρός κ. Τυριντζῆν:

1. Τό Πάτριον Ἑορτολόγιον ἔχει δογματικές διαστάσεις, ὅπως πολλάκις ἐξήγησα, καί δέν τό κρατοῦμε γιά τίς 13 ἡμέρες, ὅπως λέγουν οἱ Ψεῦται καί Διαστροφεῖς τῆς πλευρᾶς σας.

2. Ὁ Πασχάλιος Κανών ἤ αἰώνιον Πασχάλιον δέν εἶναι «προσωπικόν τοτέμ», ὅπως ψευδῶς γράφετε, ἀλλ' εἶναι τό Πασχάλιον πού ὥρισεν ἡ Α' Οἰκουμενική Σύνοδος, τό ὁποῖον ἐσεῖς θεωρεῖτε ἐσφαλμένον καί θέλετε νά ἀλλάξετε, διό καί εἶσθε ὑπόλογος δι' αἵρεσιν, μέ βάσιν τόν Α' Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, ὁ ὁποῖος προστάσσει ν' ἀποβάλλωνται ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὅσοι τολμοῦν νά παραλύσουν τόν Πασχάλιον Κανόνα. Ὅπως σᾶς ἔχω ἐξηγήσει, ἐάν τεθῇ ὡς πρῶτος ἀπαράβατος ὅρος ὁ ἑορτασμός τοῦ Πάσχα πάντοτε κατά τήν 1ην Κυριακήν μετά τήν πανσέληνον τοῦ Μαρτίου, ὅπως ἐσεῖς προτείνετε, τότε κάθε 300 χρόνια τό Πάσχα θά συμπίπτῃ μέ τό νομικόν φάσκα τῶν Ἰουδαίων, ὅπερ ἀντίκειται εἰς τόν Ζ' Ἀποστολικόν Κανόνα καί παραλύει τόν δεύτερον ὅρον τοῦ Πασχαλίου Κανόνος.

3. Δέν ἐπανέρχομαι ἐπ' οὐδενί, διότι δέν ἐλπίζω νά σᾶς πείσω, ἄρα θά ἦτο σπατάλη χρόνου.

--------------------

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει περίπτωση η Α' Οικουμενική να καθιέρωσε Πασχάλιο κανόνα με ημερομηνία τέλεσης του Πάσχα μετά τη 2η εαρινή πανσέληνο κόντρα στα διατεταγμένα υπό του Μωϋσέως και των Αποστόλων, τελεία και παύλα..

Εσείς επιθυμείτε διακαώς να είναι ο σημερινός πασχαλιος κανών ίδιος μ'αυτον της 1ης Οικουμενικής και φυσικά αυθαιρετείτε.

Όταν η 1η εαρινή πανσέληνος πέφτει Κυριακή οι χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα τους την επόμενη Κυριακή όπερ σημαίνει πως ουδέποτε δε συνεορτάζουμε με τους εβραιους.
Άρα στο κενό κι αυτός ο συλλογισμός σας!

Φυσικά και ο κανόνας αυτός είναι το προσωπικό σας τοτέμ..χωρίς αυτό σίγουρα θα έχετε πρόβλημα αυτοπροσδιορισμού!!

Λοιπόν, εσείς μέ τήν διασάλευσιν τοῦ Πασχαλίου Κανόνος κι οι Φαρισαίοι με την διασάλευσιν των διατάξεων του νόμου τους.
Εσείς μετά από ένα σημείο αποχωρείτε αφήνοντας άρον άρον την κουβέντα κι οι Φαρισαίοι το ίδιο..

Οι πολλές ομοιότητες με τους φαρισαίους να γνωρίζετε δεν είναι καλό σημάδι.

Πέτρος Τυριντζής
28 Νοεμβρίου 2021 - 10:10 π.μ.

 

 Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Αγαπητοί Silver και κ.Τυριντζή,το Νέο Ημερολόγιο είναι καταδικασμένο διά αναθεμάτων από τις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος,και τούτο, επειδή είναι παπισμός, αίρεση και Οικουμενισμός,και επειδή
αθετεί τις Α΄και Β΄Οικουμενικές Συνόδους και το Σύμβολο της Πίστεως
Είναι κατεγνωσμένη αίρεση [ και σχίσμα] ή οποία προέρχεται από τον 4ο αιώνα,κάτι που δεν αποδέχεται ο κ.Χατζηνικολάου.

Έπίσης έχουν καταδικασθεί και αναθεματισθεί και όλοι εκείνοι που θα εφαρμόσουν και θα ακολουθήσουν την καινοτομία[κληρικοί και λα΄ι΄κοί]συνεπώς παρέλκει νέα καταδίκη.

Αυτή είναι άλλωστε και η πρακτική της Εκκλησίας, και το ίδιο εποίησαν και οι τρείς επιστρέψαντες Αρχιερείς το 1935,αμέσως μετά την απομάκρυνσή τους από το αναθεματισμένο Νέο Ημερολόγιο, διά της γνωστής τους Ομολογίας,μιμούμενοι κατά πάντα τους θεοφώτιστους πατέρας της Ηης Οικουμενικής συνόδου,άσχετα αν στην συνέχεια ο πεπτωκός πρ.Φλωρίνης Χρυσόστομος ενήργησε ως ουνίτης.

Παραθέτω το σχετικό.

Ἡ Η΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος γράφει: «Τούτους τοὺς ἀπατεῶνας συνοδικῇ …κατεκρίναμεν ψήφῳ· οὐ νῦν αὐτῶν τὴν ἀπόφασιν καθορίζοντες, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἤδη Συνόδων καὶ Ἀποστολικῶν θεσμῶν τὴν προωρισμένην αὐτοῖς καταδίκην ὑπεκφαίνοντες καὶ πᾶσι ποιοῦντες πάλιν ἐπίδηλον» (Ρωμανίδη Ἰω.,
Κείμενα Δογματικῆς..., σ. 148-149).

Εις ό,τι αφορά την ανοιξιάτικη ισημερία και την ανοιξιάτικη πανσέληνο,αυτά που αναφέρονται στο Πηδάλιο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Η ανοιξιάτικη ισημερία κατά την Α΄Οικουμενική Σύνοδο ,ήταν στις 7-8 Μαρτίου και όχι στις 21 ,όπως ψευδώς αναφέρεται εκεί από τους παπικούς δακτύλους.[΄οπως επίσης και το ότι το Πάσχα μπορεί να πέσει και πρίν από την ανοιξιάτικη πανσέληνο]
Γι΄ αυτό τα όρια του Πάσχα κυμαίνονται από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου...